• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kocam+Kaynım Bunalıyorum artık

arkadaşım işi bırak, yap çocuğunu, onla ilgilen.
eşin de borcu kendi ödesin. ödeyemezse mecbur isteyecek ailesinden, kardeşinden. biraz da kaynınla karısı uğraşsın borçla. ödemezlerse de rezil et herkese. bu kadar sakin nasıl kabulleniyorsun anlamadım.ben olsam çıldırırdım...

Düşükten sonra tekrar hamile kalamıyorum . Artık strestenmi bilmiyorum. Doktora kontrole gittim bir kaç kez görünürde sorun olmadıgını söyledi.

Zaten bu aşamada artık ben çocuk yapmayı düşünmüyorum.. Eşimden çok sogudum. Çok hırpaladı beni ... Şu an ayrılmayı planlıyorum...

Kaynanam ilk gelinini damızlık benide borç ödemek için eşşek olarak almış artık diyorum...Ama ben daha fazla eşşeklik yapma niyetinde değilim...
 
ailenizin haberi olsun bence
esinizin maasini gectim sizin maasinizda gidiyor
haberiniz olmayan borca
anlasinlar kimsenin enayi olmadigini
 
Düşükten sonra tekrar hamile kalamıyorum . Artık strestenmi bilmiyorum. Doktora kontrole gittim bir kaç kez görünürde sorun olmadıgını söyledi.

Zaten bu aşamada artık ben çocuk yapmayı düşünmüyorum.. Eşimden çok sogudum. Çok hırpaladı beni ... Şu an ayrılmayı planlıyorum...

Kaynanam ilk gelinini damızlık benide borç ödemek için eşşek olarak almış artık diyorum...Ama ben daha fazla eşşeklik yapma niyetinde değilim...

canım neden sen evliliğini bitiriyorsun. kendini cezalandırıyorsun. önceleri bende çok takardım bu işleri. sonra düşündüm inan hayat çok kısa. bunlarla kendimi üze parçalaya evlilğimi, hayatımı harcayamam. kocanla bu problem dışında probleminiz yoksa bir süre sonra oda kimin ne olduğunu anlayacaktır. benim kayınpeder ömrü boyunca doğru dürüst çalışmamış. çalışsada sigortasını hiç yatırmamış. hal böyleyken 9 tanede çocuk yapmış. sonrada çocuklar büyüdükçe çalışıp para getirir hale gelince kendini iyice rahata vermiş. bana bakacaklar o kadar çocuğıum var moduna girmiş. eşim en küçük oğlan. iki abisi asgari ücretli, bir tanesi sağlıkçı. sağlıkçının maaşı iyi olunca, o meslek sahibi olunca primleri yatırmasını beklemişler. sürekli onu suçlamışlar yatırmıyor diye. onun da evlilği gel gitlerle devam etmiş hep. sorunlu olmuş. çareyi diğer iki kardeş evlenir kurtuluruma bağlamış. eşimin büyüğüde evlenihce kayınvalidemlerle kalmış okumayıp askeri ücretli olup yeteremeyince hep memur olandan beklemişler. sağlıkçı olanda eşim durumu görüp sorunları görüp okumaya karar verince destek çıkmış. ben seni okuturum. 4 yıl her ay 100 tl gönderiyordu. biz dershanedeyken tanıştık eşimle. o zamandan söyledi ben aileme bakmak zorundayım diye. çok zor şartlarda okudu okulunu bitirdi. sonra askere gitti. yine doğru dürüst destek çıkanı olmadı. bu arada bende okulumu bitirip atandım. nişanlandık. evlendik. eşim atandı. kayınpederi geçtim. kaynımdan gına geldi. ben okuttum diye herşeyimize karışma hakkını hissediyordu kendinde. ev aldı kefil olduk. borç aldı ödeyemedi siz kredi çekip ödeyin dedi. niye deyince sizin bana borcunuz yokmu dedi. çıkartıp bileziklerimi verdim. hesapladık tüm gönderdiklerini biraz eksik kalmış.bırakırmı bırakmadı paraları var yok demedi. her ay kayınpedere gönderiyorduk geçimleri için gereken parayı onlara gönderiyorlar o yeter demedi yine rahat vermedi. en son kalanıda verdik kurtulduk. kayınpederde baktı gönderdiğimizi yetiremiyor bizde fazlasını yapamıyoruz gitti çalışmaya başladı. nasıl emekli olurumun peşine düştü. hala destek oluyorz. çok kızsamda düşüncesiz rahat davranmışlar. çocuklar için şu olsun bu olsun bana kalırsa hiç uğraşmamışlar. bütün bunlar onların hatası olsada anne baba kanunda bile bakmak zorundasın. şikayet etse bakmıyorlar diye tüm çocukların maaşından icra ile eşit miktarda para kesilirmiş. tabi yapmaz babası. biz varız. çok yufka yürekli bir kocam var. ama bütün bunlar mutlu olmama engel olamamalı dedim. önceleri kavga eder tartışırdık. ama eşimde biraz anladı, bende biraz boşveridm. şükür geçiniyoruz dedim. evime mutluluğuma şükrettim ve bunlar yeter dedim. inan şimdi daha iyiyim. hala arada bu yüzden tartışmalarımız oluyor. ama onlar yüzünden evililğimi bitirmeyi düşünmüyorum. sende düşünme bence. borc elbet bitecek. çocuğunuda erteleme. nasıl onlar yapınca mecbur destek oldular sanada olacaklar. onlar olmazsa en kötüsü ailen var. hayatını erteleme derim ben.
 
Bu borç haricinde çok büyük sorunlarımız yok. Sadece ikimiz oldugumuzda sıkıntımız yok. Fakat eşimin ailesi değişik yapıya sahip. Devamlı kendini begenmeler yüksekten bakmalar insanları küçümseyip laf sokmalar... Eşim bu durumu görsede sesini çıkarmıyor.. Ben dedigimdede ben seni alıp ikide bir götürüyormuyum bak mesafe koydum vss diye geçiştiriyor. (Ki burda haklı çok fazla görüştürmüyor.) Ama birlikte oldugumuz ortamlarda yaptıkları hareketler yetipte artıyor. Yuva kurmakta bozmakta çok zor.. Ben kendimi kullanılmış gibi hissediyorum..Son olaylarda çok fazla üst üste geldi. Galiba bebegimin kaybından dolayı eşimi sorumlu tutuyorum..Bu da şimdiye kadar katlandıklarıma katlanamama sebep oluyor...
 
Arkadaşlar Evimin tadı tuzu yok artık.. Boşanmak için karar aldım.. Oluru yok çünkü hep kendimden ödün ver ver nereye kadar...

Hiç sormuyorum naptı babanlar borcu kapadımı vs .. O da bir şey demedigine göre kapanan borç morç yok...

Ben bu evlilige hattinden fazla şans tanıdım bundan sonrası allah kerim.

Benim tek hayalim mutlu mesut eşim çocuklarım ve onun ailesi ile kocaman bir aile olmaktı. Ama onlar bu şekilde görmemişler...

İyi niyetinizin karşılığını rabbim inşallah verir. Onların niyeti kötüymüş, ne yapsanız boş bu saatten sonra. Allah yardımcınız olsun.

Düşükten sonra tekrar hamile kalamıyorum . Artık strestenmi bilmiyorum. Doktora kontrole gittim bir kaç kez görünürde sorun olmadıgını söyledi.

Zaten bu aşamada artık ben çocuk yapmayı düşünmüyorum.. Eşimden çok sogudum. Çok hırpaladı beni ... Şu an ayrılmayı planlıyorum...

Kaynanam ilk gelinini damızlık benide borç ödemek için eşşek olarak almış artık diyorum...Ama ben daha fazla eşşeklik yapma niyetinde değilim...

Siz eşek değil, fedakar birisiniz. Lütfen böyle bakın. Fedakarlık yapmayı bırakmış olabilirsiniz, yaptıklarınız yeter de artar bile.

canım neden sen evliliğini bitiriyorsun. kendini cezalandırıyorsun. önceleri bende çok takardım bu işleri. sonra düşündüm inan hayat çok kısa. bunlarla kendimi üze parçalaya evlilğimi, hayatımı harcayamam. kocanla bu problem dışında probleminiz yoksa bir süre sonra oda kimin ne olduğunu anlayacaktır. benim kayınpeder ömrü boyunca doğru dürüst çalışmamış. çalışsada sigortasını hiç yatırmamış. hal böyleyken 9 tanede çocuk yapmış. sonrada çocuklar büyüdükçe çalışıp para getirir hale gelince kendini iyice rahata vermiş. bana bakacaklar o kadar çocuğıum var moduna girmiş. eşim en küçük oğlan. iki abisi asgari ücretli, bir tanesi sağlıkçı. sağlıkçının maaşı iyi olunca, o meslek sahibi olunca primleri yatırmasını beklemişler. sürekli onu suçlamışlar yatırmıyor diye. onun da evlilği gel gitlerle devam etmiş hep. sorunlu olmuş. çareyi diğer iki kardeş evlenir kurtuluruma bağlamış. eşimin büyüğüde evlenihce kayınvalidemlerle kalmış okumayıp askeri ücretli olup yeteremeyince hep memur olandan beklemişler. sağlıkçı olanda eşim durumu görüp sorunları görüp okumaya karar verince destek çıkmış. ben seni okuturum. 4 yıl her ay 100 tl gönderiyordu. biz dershanedeyken tanıştık eşimle. o zamandan söyledi ben aileme bakmak zorundayım diye. çok zor şartlarda okudu okulunu bitirdi. sonra askere gitti. yine doğru dürüst destek çıkanı olmadı. bu arada bende okulumu bitirip atandım. nişanlandık. evlendik. eşim atandı. kayınpederi geçtim. kaynımdan gına geldi. ben okuttum diye herşeyimize karışma hakkını hissediyordu kendinde. ev aldı kefil olduk. borç aldı ödeyemedi siz kredi çekip ödeyin dedi. niye deyince sizin bana borcunuz yokmu dedi. çıkartıp bileziklerimi verdim. hesapladık tüm gönderdiklerini biraz eksik kalmış.bırakırmı bırakmadı paraları var yok demedi. her ay kayınpedere gönderiyorduk geçimleri için gereken parayı onlara gönderiyorlar o yeter demedi yine rahat vermedi. en son kalanıda verdik kurtulduk. kayınpederde baktı gönderdiğimizi yetiremiyor bizde fazlasını yapamıyoruz gitti çalışmaya başladı. nasıl emekli olurumun peşine düştü. hala destek oluyorz. çok kızsamda düşüncesiz rahat davranmışlar. çocuklar için şu olsun bu olsun bana kalırsa hiç uğraşmamışlar. bütün bunlar onların hatası olsada anne baba kanunda bile bakmak zorundasın. şikayet etse bakmıyorlar diye tüm çocukların maaşından icra ile eşit miktarda para kesilirmiş. tabi yapmaz babası. biz varız. çok yufka yürekli bir kocam var. ama bütün bunlar mutlu olmama engel olamamalı dedim. önceleri kavga eder tartışırdık. ama eşimde biraz anladı, bende biraz boşveridm. şükür geçiniyoruz dedim. evime mutluluğuma şükrettim ve bunlar yeter dedim. inan şimdi daha iyiyim. hala arada bu yüzden tartışmalarımız oluyor. ama onlar yüzünden evililğimi bitirmeyi düşünmüyorum. sende düşünme bence. borc elbet bitecek. çocuğunuda erteleme. nasıl onlar yapınca mecbur destek oldular sanada olacaklar. onlar olmazsa en kötüsü ailen var. hayatını erteleme derim ben.

Ama sizin durumunuz çok farklı. Burada kardeşi, annesi, babası için kendi bebeğine ve eşine kıyan bir adam var. Tek başına fedakarlıkla olmuyor bu işler. Ne yani sırf boşanmamak için dişiyle tırnağıyla kazandığı parayı başkalarına (hemde gönülsüzce) yedirmeye, kendi kaybettiği yavrusuna rağmen, elti hanımın bebelerine sponsor olmaya devam mı etsin?
 
canım aynı dertten muztaribiz... senin konunu okuyunca sanki ben yazmışım gibi hissettim bir an. ben de başta salaklık ettim ve ses çıkarmadım.. ama baktım benden ses çıkmadıkça bunlar abartıyor, dizginleri elime aldım. eşime ya ağabeyin ya biz dedim.. benim ailem de yurt dışında yaşıyor. eğer kendine çeki düzen vermezsen yüzümüzü bir daha göremezsin dedim. şimdilik iyiyiz bakalım. gözünü korkut biraz. ve eğer sen bunu deyince tamam derse boş ver zaten o adamı
 
Back
X