Kocam ve ailem arasına sıkışıp kaldım

Birincisi madem gittiğin şehre alışamayacaktın neden evlendin meşhur bi laf var "g.tüne güvenmeyen çıkmasın mantar avına" demişler. Adamı; saygısız, anlayışsız ailenin yanına sürüklemişsin.
Sorun çıkartan taraf ailen ama sen adamdan soğumuşsun o da ilginç.
Bu şeklide saygısız davranan insanlarla görüşmek zorunda değil ki çok haklı.
Bir de şey var
Ben bu durumdan sonra mesafe koyup gitmemeye başladım. Onlarda bu gitmemenin eşimden kaynaklandığını sanırım düşündüler.
Mesela burda demiyor musun eşime bu şekilde davranıyorsunuz tavrım bu yüzden diye.
Garip bi durum sizinki yani.
 
Arkadaşlar merhaba, uzun bir süredir bazı problemler yaşıyorum ve sizlere bu konuda danışmak/fikir almak istedim. Eşim ile iki sene önce Ağustos 2019'da evlendik. Yaklaşık 7 senedir birbirimizin hayatındayız. Eşim ile sevgililik dönemimiz iyi geçti diyebilirim ama zaman zaman ufak güven problemleri yaşadık. Evlilik öncesi nişanlılık sürecinde şahit olduğum bir olay(iş ile ilgili) neticesinde düğünüme 1 ay kala ağır bir depresyon geçirdim. Bu süreçten evlilikten vazgeçtim ancak ailemin desteği ile kendimi toparladım ve nihayetinde evlendik. Eşim eğitimci ve çok prestiji yüksek bir mesleğe sahip, ben de lisansüstü eğitimime devam ediyorum. İlk evlendiğimiz süreçte ben eşimin çalıştığı şehre alışamadım ve yoğun ısrarlarımla ailemin yaşadığı şehire yerleştik. Kafanız karışmasın eşimin işinin olduğu il ile ailemin yaşadığı ilin arası 2 saat uzaklıkta. Eşimin haftada 2 gün işe gitmesi geri kalan 3 günde evde çalışması yeterliydi. Pandemi başlangıcı olan mart ayına kadar her şey çok güzeldi. Ara ara sorunlarımız oluyordu herkes gibi ama genel itibariyle mutluyduk. Mart ayında pandemi başlayınca kız kardeşim bize geldi. Geldiği gün eşim ile bir tartışma yaşadılar açıkcası kız kardeşim biraz fevri biridir bende çok anlaşamıyorum. Bu olaydan sonra bana sürekli eşimi kötülemeye başladı. Çok sıkıcı, bencil, iğrenç bir insan gibi tanımlamalar yapıyordu. Ben de cahillik işte yok sana öyle geldi kızdığın için deyip geçiştirdim. Ama bu süreçten sonra eşimle aramda büyük bir soğukluk oluştu. Aksi gibi bir de büyük bir tartışma yaşadık. Sorun benden kaynaklıydı ama kız kardeşim eşimi suçlu görünüyordu. Zaten öncesinde bozuk olan psikolojim iyice bozuldu. Kız kardeşim ablama gittikten sonra ise bu sefer beni aramamaya başladı. İşte ablamlar benim ve eşim hakkında konuşmaya başladılar. Bu durum beni son derece rahatsız etti. Mesela eskiden bizi her yere çağırırlardı ama sonradan bu durum değişti. Eşimle aramızı düzelttik derken bu seferde annem sorun çıkarmaya başladı. Mesela eşime " yoksa sen pinti misin ?" veya " senin annen telefonda ne biçim nefes alıyor" deyip gülmeler felan. Eşim bu noktadan sonra aileme karşı soğuk davranmaya başladı bana da bu durumdan rahatsızlık duyduğunu belitti. Ancak annem asla konuşmadan anlamayan birisi yani onu bu konuda uyarsam eminim ben suçlu çıkarım. Ben bu durumdan sonra mesafe koyup gitmemeye başladım. Onlarda bu gitmemenin eşimden kaynaklandığını sanırım düşündüler. Onlarda eşime karşı garip bir tavır aldılar. Mesela her gittiğimizde beni kenara çekip tartıştınız mı felan demeler. Ne zaman ortalık sakinleşti tam diyorum annem yeni bir olay çıkarıyor eşim bir yemeği yemediğinde kardeşime aman satamazsın kimseye boşver demesi gibi. Enişteme karşı asla böyle değil hatta çok çok iyi ama benim eşim onlara saygıda kusur etmemesine rağmen ona karşı böyle davranıyor. Ben istiyorum ki araları iyi olsun. Babam sohbet etmemesinden şikayetçi, annem zaten bi tuhaf yani yaşım küçük değil ama bu aile olayları o kadar karmaşık ki ben anlayamıyorum. Eşim pandemi nedeniyle iki yıldır evden çalışıyor, bu olaylardan dolayı bi soğukluk var atamıyorum içimden onu çok seviyorum eğleniyorum da bebek istiyoruz bir yıldır sorun olmamasına rağmen olmadı. Bu olayların hepsi üzerime öyle bir yük bindirdi ki tüm günümü düşünerek ve üzülerek geçiriyorum. Uzun oldu biraz hakkınızı helal edin.
Zavallı adam ...nasıl insanların arasına düşmüş.Yalniz hepiniz nasıl denk gelip seçmece cins olmussunuz bravo
 
Arkadaşlar merhaba, uzun bir süredir bazı problemler yaşıyorum ve sizlere bu konuda danışmak/fikir almak istedim. Eşim ile iki sene önce Ağustos 2019'da evlendik. Yaklaşık 7 senedir birbirimizin hayatındayız. Eşim ile sevgililik dönemimiz iyi geçti diyebilirim ama zaman zaman ufak güven problemleri yaşadık. Evlilik öncesi nişanlılık sürecinde şahit olduğum bir olay(iş ile ilgili) neticesinde düğünüme 1 ay kala ağır bir depresyon geçirdim. Bu süreçten evlilikten vazgeçtim ancak ailemin desteği ile kendimi toparladım ve nihayetinde evlendik. Eşim eğitimci ve çok prestiji yüksek bir mesleğe sahip, ben de lisansüstü eğitimime devam ediyorum. İlk evlendiğimiz süreçte ben eşimin çalıştığı şehre alışamadım ve yoğun ısrarlarımla ailemin yaşadığı şehire yerleştik. Kafanız karışmasın eşimin işinin olduğu il ile ailemin yaşadığı ilin arası 2 saat uzaklıkta. Eşimin haftada 2 gün işe gitmesi geri kalan 3 günde evde çalışması yeterliydi. Pandemi başlangıcı olan mart ayına kadar her şey çok güzeldi. Ara ara sorunlarımız oluyordu herkes gibi ama genel itibariyle mutluyduk. Mart ayında pandemi başlayınca kız kardeşim bize geldi. Geldiği gün eşim ile bir tartışma yaşadılar açıkcası kız kardeşim biraz fevri biridir bende çok anlaşamıyorum. Bu olaydan sonra bana sürekli eşimi kötülemeye başladı. Çok sıkıcı, bencil, iğrenç bir insan gibi tanımlamalar yapıyordu. Ben de cahillik işte yok sana öyle geldi kızdığın için deyip geçiştirdim. Ama bu süreçten sonra eşimle aramda büyük bir soğukluk oluştu. Aksi gibi bir de büyük bir tartışma yaşadık. Sorun benden kaynaklıydı ama kız kardeşim eşimi suçlu görünüyordu. Zaten öncesinde bozuk olan psikolojim iyice bozuldu. Kız kardeşim ablama gittikten sonra ise bu sefer beni aramamaya başladı. İşte ablamlar benim ve eşim hakkında konuşmaya başladılar. Bu durum beni son derece rahatsız etti. Mesela eskiden bizi her yere çağırırlardı ama sonradan bu durum değişti. Eşimle aramızı düzelttik derken bu seferde annem sorun çıkarmaya başladı. Mesela eşime " yoksa sen pinti misin ?" veya " senin annen telefonda ne biçim nefes alıyor" deyip gülmeler felan. Eşim bu noktadan sonra aileme karşı soğuk davranmaya başladı bana da bu durumdan rahatsızlık duyduğunu belitti. Ancak annem asla konuşmadan anlamayan birisi yani onu bu konuda uyarsam eminim ben suçlu çıkarım. Ben bu durumdan sonra mesafe koyup gitmemeye başladım. Onlarda bu gitmemenin eşimden kaynaklandığını sanırım düşündüler. Onlarda eşime karşı garip bir tavır aldılar. Mesela her gittiğimizde beni kenara çekip tartıştınız mı felan demeler. Ne zaman ortalık sakinleşti tam diyorum annem yeni bir olay çıkarıyor eşim bir yemeği yemediğinde kardeşime aman satamazsın kimseye boşver demesi gibi. Enişteme karşı asla böyle değil hatta çok çok iyi ama benim eşim onlara saygıda kusur etmemesine rağmen ona karşı böyle davranıyor. Ben istiyorum ki araları iyi olsun. Babam sohbet etmemesinden şikayetçi, annem zaten bi tuhaf yani yaşım küçük değil ama bu aile olayları o kadar karmaşık ki ben anlayamıyorum. Eşim pandemi nedeniyle iki yıldır evden çalışıyor, bu olaylardan dolayı bi soğukluk var atamıyorum içimden onu çok seviyorum eğleniyorum da bebek istiyoruz bir yıldır sorun olmamasına rağmen olmadı. Bu olayların hepsi üzerime öyle bir yük bindirdi ki tüm günümü düşünerek ve üzülerek geçiriyorum. Uzun oldu biraz hakkınızı helal edin.
Taşının o şehirden, ailenizin bu kadar dibinde olmayın. Ayrıca annem anlamaz deyip susmanız eşinizi rencide ediyordur. Benim annem de laftan anlamaz ama annem laf ettiğinde eşimden önce davranıp yapıştırırım cevabını, kavga mı çıkacak çıksın, eşime kimse laf söyleyemez. Sütten kesilmemiş kocalar konusunda dünyanın lafını söylüyoruz, siz de sütten kesilmemiş gibi duruyorsunuz. Kendinizi bir değerlendirin derim
 
Sizi fazla aileci buldum
Esiniz bence gayet sabırlı ve efendi davranmış
Gerekirse ailelerden uzak basbasa yaşayabileceğiniz bir yere gidin iki aileye de yakin olmak sorunlara sebep oluyor bence
Ailenize o benim eşim diyerek esinizi savunmaniz lazim ama siz susuyorsunuz aileniz de durmasi gerektigi yeri bilemiyor
 
Eşin anlayışlı birisi öyle olmasaydı senin israrinla ailenin memleketine taşınmazdi. Ama sen hatayı en başta ısrar etmekle yapmışsın eşin nereyi uygun görüyorsa orda yasasaydin . Bazen aileden uzak olmak iyidir . Yoksa herkes herşeye burnunu sokma hakkıni buluyor. Aileni boşver demiyorum ama bu saygısız ve kaba tutumlari devam ettiği sürece onlardan bı yol olmaz. Eşine yuvana sahip çık.
 
Aynı şeyi eşinin ailesi sana yapsa ,adım bile atmazsın evlerine.eşin çok sabırlıymış.ailende çok saygısız insanlarmış .birinin annesi hakkında yüZüne karşı ağır konuşmuşlar ve o kişi kocanız.bence siz görüşürseniz tek gidin eşinizi o ortama sokmayın .yoksa evliliğiniz biter.kadını erkeği yok insan bir yere kadar sabrediyor saygısızlığa .evinizede eşiniz yokken kabul edin.sorarlarsa sizinle görüşmek istemiyor dersiniz.ozaman kıymetli olur.ayrıca kız kardeşinizde aşırı tehlikeli bir insan ,yuva yıkan ortalık karıştıran türden kusura bakmayın.onun lafına bakıp kocanızı hor görmeyin.
 
Bütün saygısızlıkları yapan aileniz ama siz eşinizden soğuduğunuzu söylüyorsunuz. Sebep?
Adam görüşmek istemiyorsa haklı. Kimse kimsenin saygısızlığını, boş muhabbetlerini çekmek zorunda değil.

"Annemi uyarsam ben suçlu olurum" diyorsunuz ya, aileniz sizin bir şey söylemeyeceğinizi bildikleri için abarttıkça abartmışlar zaten. Baştan koyacaktınız tavrınızı.
Eniştenize iyi davranmalarının sebebi de ablanızın sizden çok daha dişli olmasıdır eminim.
Siz neye izin verirseniz o muameleyi görürsünüz.
 
Arkadaşlar merhaba, uzun bir süredir bazı problemler yaşıyorum ve sizlere bu konuda danışmak/fikir almak istedim. Eşim ile iki sene önce Ağustos 2019'da evlendik. Yaklaşık 7 senedir birbirimizin hayatındayız. Eşim ile sevgililik dönemimiz iyi geçti diyebilirim ama zaman zaman ufak güven problemleri yaşadık. Evlilik öncesi nişanlılık sürecinde şahit olduğum bir olay(iş ile ilgili) neticesinde düğünüme 1 ay kala ağır bir depresyon geçirdim. Bu süreçten evlilikten vazgeçtim ancak ailemin desteği ile kendimi toparladım ve nihayetinde evlendik. Eşim eğitimci ve çok prestiji yüksek bir mesleğe sahip, ben de lisansüstü eğitimime devam ediyorum. İlk evlendiğimiz süreçte ben eşimin çalıştığı şehre alışamadım ve yoğun ısrarlarımla ailemin yaşadığı şehire yerleştik. Kafanız karışmasın eşimin işinin olduğu il ile ailemin yaşadığı ilin arası 2 saat uzaklıkta. Eşimin haftada 2 gün işe gitmesi geri kalan 3 günde evde çalışması yeterliydi. Pandemi başlangıcı olan mart ayına kadar her şey çok güzeldi. Ara ara sorunlarımız oluyordu herkes gibi ama genel itibariyle mutluyduk. Mart ayında pandemi başlayınca kız kardeşim bize geldi. Geldiği gün eşim ile bir tartışma yaşadılar açıkcası kız kardeşim biraz fevri biridir bende çok anlaşamıyorum. Bu olaydan sonra bana sürekli eşimi kötülemeye başladı. Çok sıkıcı, bencil, iğrenç bir insan gibi tanımlamalar yapıyordu. Ben de cahillik işte yok sana öyle geldi kızdığın için deyip geçiştirdim. Ama bu süreçten sonra eşimle aramda büyük bir soğukluk oluştu. Aksi gibi bir de büyük bir tartışma yaşadık. Sorun benden kaynaklıydı ama kız kardeşim eşimi suçlu görünüyordu. Zaten öncesinde bozuk olan psikolojim iyice bozuldu. Kız kardeşim ablama gittikten sonra ise bu sefer beni aramamaya başladı. İşte ablamlar benim ve eşim hakkında konuşmaya başladılar. Bu durum beni son derece rahatsız etti. Mesela eskiden bizi her yere çağırırlardı ama sonradan bu durum değişti. Eşimle aramızı düzelttik derken bu seferde annem sorun çıkarmaya başladı. Mesela eşime " yoksa sen pinti misin ?" veya " senin annen telefonda ne biçim nefes alıyor" deyip gülmeler felan. Eşim bu noktadan sonra aileme karşı soğuk davranmaya başladı bana da bu durumdan rahatsızlık duyduğunu belitti. Ancak annem asla konuşmadan anlamayan birisi yani onu bu konuda uyarsam eminim ben suçlu çıkarım. Ben bu durumdan sonra mesafe koyup gitmemeye başladım. Onlarda bu gitmemenin eşimden kaynaklandığını sanırım düşündüler. Onlarda eşime karşı garip bir tavır aldılar. Mesela her gittiğimizde beni kenara çekip tartıştınız mı felan demeler. Ne zaman ortalık sakinleşti tam diyorum annem yeni bir olay çıkarıyor eşim bir yemeği yemediğinde kardeşime aman satamazsın kimseye boşver demesi gibi. Enişteme karşı asla böyle değil hatta çok çok iyi ama benim eşim onlara saygıda kusur etmemesine rağmen ona karşı böyle davranıyor. Ben istiyorum ki araları iyi olsun. Babam sohbet etmemesinden şikayetçi, annem zaten bi tuhaf yani yaşım küçük değil ama bu aile olayları o kadar karmaşık ki ben anlayamıyorum. Eşim pandemi nedeniyle iki yıldır evden çalışıyor, bu olaylardan dolayı bi soğukluk var atamıyorum içimden onu çok seviyorum eğleniyorum da bebek istiyoruz bir yıldır sorun olmamasına rağmen olmadı. Bu olayların hepsi üzerime öyle bir yük bindirdi ki tüm günümü düşünerek ve üzülerek geçiriyorum. Uzun oldu biraz hakkınızı helal edin.
Resmen aileniz kaynanalik yapiyor esinize. Bence mesafeyi koruyun hatta annenize enisteme bu sekilde tavir sergilemiyorsun biz ne zaman gelsek laf soyluyorsun bana bisey demesede ben kendimi kotu hissediyorum diyin.Ailenize kesinle tartismalarinizdan bahsetmeyin guzel giden evliliginizi zehir edersiniz. Esiniz saygi duyarak sizin zorlanmamaniz icin ailenizin bulundugu yere gitmis ki herkes bunu kabul etmez. Siz esinizin zorlanmasina huzursuz edilmesine izin vermeyin. Sizin esinizle bir aileniz var. tabiki saygi duymaniz gerekiyor ama esinizide ezdirmeyin ya da eger anlasamiyorlarsa da ayni ortama sokmayin.
 
evlendikten sonra eşinizle bir evde yaşıyorsunuz zaten ile alışamamak nasıl oluyor tam olarak anlayamadım. koca koca insanların ille de ailemin olduğu şehirde oturayım alıştığım yerde durayım demesi bana zaten en başta çok saçma geliyor. madem 2 saatlik mesafe var, haftada bir siz gidebilirdiniz ailenizi görmeye? aynı şeyi eşiniz yapsa, alışamadım dese eş ailesinin olduğu yere taşınır mıydınız çok merak ediyorum. hatta kendinizi değersiz hissederdiniz.

ben 10 dklık mesafede oturuyorum her ikisine de. bu mesafeden bile iki aileyle de gerektiği kadar görüşmeyi savunuyorum. siz ailenizin davranışlarını tanıdığınız için görmezden gelebilirsiniz ama eşiniz görmezden gelmek zorunda değil. benim annem eşime bir laf söyleyecek olsa ilk önce benim tarafımdan uyarılır ve asla bir daha söylememesi gerektiğini de anlayana kadar anlatırım. kimse diğer aile tarafından laf söylenmeyi hak etmez çünkü.

bence eşinizi ve evliliğinizi düşünüyorsanız sizin bir şeyler yapmanız gerekiyor artık. bir de takıldığım bir nokta var. eşimle tartışma yaşadık ve sorun bende olduğu halde kız kardeşim eşimi suçlu görüyordu demişsiniz yanlış anlamadıysam. aile içinden hiç kimseye de eşle olan tartışmalarınızı anlatmayın bu da size tavsiyemdir.

kız kardeşinize de nerede durması gerektiğini gösterin. zira saygısızlığı diz boyu. iğrenç olan da eşiniz için söylediği şeyler.
 
Arkadaşlar merhaba, uzun bir süredir bazı problemler yaşıyorum ve sizlere bu konuda danışmak/fikir almak istedim. Eşim ile iki sene önce Ağustos 2019'da evlendik. Yaklaşık 7 senedir birbirimizin hayatındayız. Eşim ile sevgililik dönemimiz iyi geçti diyebilirim ama zaman zaman ufak güven problemleri yaşadık. Evlilik öncesi nişanlılık sürecinde şahit olduğum bir olay(iş ile ilgili) neticesinde düğünüme 1 ay kala ağır bir depresyon geçirdim. Bu süreçten evlilikten vazgeçtim ancak ailemin desteği ile kendimi toparladım ve nihayetinde evlendik. Eşim eğitimci ve çok prestiji yüksek bir mesleğe sahip, ben de lisansüstü eğitimime devam ediyorum. İlk evlendiğimiz süreçte ben eşimin çalıştığı şehre alışamadım ve yoğun ısrarlarımla ailemin yaşadığı şehire yerleştik. Kafanız karışmasın eşimin işinin olduğu il ile ailemin yaşadığı ilin arası 2 saat uzaklıkta. Eşimin haftada 2 gün işe gitmesi geri kalan 3 günde evde çalışması yeterliydi. Pandemi başlangıcı olan mart ayına kadar her şey çok güzeldi. Ara ara sorunlarımız oluyordu herkes gibi ama genel itibariyle mutluyduk. Mart ayında pandemi başlayınca kız kardeşim bize geldi. Geldiği gün eşim ile bir tartışma yaşadılar açıkcası kız kardeşim biraz fevri biridir bende çok anlaşamıyorum. Bu olaydan sonra bana sürekli eşimi kötülemeye başladı. Çok sıkıcı, bencil, iğrenç bir insan gibi tanımlamalar yapıyordu. Ben de cahillik işte yok sana öyle geldi kızdığın için deyip geçiştirdim. Ama bu süreçten sonra eşimle aramda büyük bir soğukluk oluştu. Aksi gibi bir de büyük bir tartışma yaşadık. Sorun benden kaynaklıydı ama kız kardeşim eşimi suçlu görünüyordu. Zaten öncesinde bozuk olan psikolojim iyice bozuldu. Kız kardeşim ablama gittikten sonra ise bu sefer beni aramamaya başladı. İşte ablamlar benim ve eşim hakkında konuşmaya başladılar. Bu durum beni son derece rahatsız etti. Mesela eskiden bizi her yere çağırırlardı ama sonradan bu durum değişti. Eşimle aramızı düzelttik derken bu seferde annem sorun çıkarmaya başladı. Mesela eşime " yoksa sen pinti misin ?" veya " senin annen telefonda ne biçim nefes alıyor" deyip gülmeler felan. Eşim bu noktadan sonra aileme karşı soğuk davranmaya başladı bana da bu durumdan rahatsızlık duyduğunu belitti. Ancak annem asla konuşmadan anlamayan birisi yani onu bu konuda uyarsam eminim ben suçlu çıkarım. Ben bu durumdan sonra mesafe koyup gitmemeye başladım. Onlarda bu gitmemenin eşimden kaynaklandığını sanırım düşündüler. Onlarda eşime karşı garip bir tavır aldılar. Mesela her gittiğimizde beni kenara çekip tartıştınız mı felan demeler. Ne zaman ortalık sakinleşti tam diyorum annem yeni bir olay çıkarıyor eşim bir yemeği yemediğinde kardeşime aman satamazsın kimseye boşver demesi gibi. Enişteme karşı asla böyle değil hatta çok çok iyi ama benim eşim onlara saygıda kusur etmemesine rağmen ona karşı böyle davranıyor. Ben istiyorum ki araları iyi olsun. Babam sohbet etmemesinden şikayetçi, annem zaten bi tuhaf yani yaşım küçük değil ama bu aile olayları o kadar karmaşık ki ben anlayamıyorum. Eşim pandemi nedeniyle iki yıldır evden çalışıyor, bu olaylardan dolayı bi soğukluk var atamıyorum içimden onu çok seviyorum eğleniyorum da bebek istiyoruz bir yıldır sorun olmamasına rağmen olmadı. Bu olayların hepsi üzerime öyle bir yük bindirdi ki tüm günümü düşünerek ve üzülerek geçiriyorum. Uzun oldu biraz hakkınızı helal edin.
Aile tabi ki çok önemli ama sizin önceliğiniz çekirdek aileniz. Anlattığınıza göre eşinizin ailenize ahlaksal bir yanlışı yok. Sizin yanlışınız, yakınlarınızın esiniz hakkında ki düşüncelerini fazla ciddiye alıp etkilenmeniz ve olay anında gereken cevabı vermemeniz. Eğer esiniz sizin için gerçekten onemliyse, artık gerektiği gibi davranın.
Bu arada çok özür dileyerek söylüyorum, annenizin, eşinizin annesi hakkındaki sözleri çok çirkin.
Kimse 4 4 luk değildir evlilikte. Bazı durumlar, ortak musterekte idare edilir, iki tarafın aileleri olarak. Yani, aileniz mükemmel olduğunu düşünüyor sanırım ama bir de eşinize sorun bakalım düşüncelerini.
 
Yazık adama günde 4 saat yol gidip ise mı gitti? Hem de ne için? Hadi pandemi girmiş uzaktan çalışmış peki ya sonra? Keşke siz de alışmadım diyeceğinize iş bulup vaktinizi verimli harcayıp sıkılmaya vakit bulamasaydınız da öyle insanlarla eşinizi muhatap ermeseydiniz.
 
senin annen telefonda ne biçim nefes alıyor
Hadsiz, terbiyesiz bir anneniz var.
Sizde annenize "hayırdır ya, sen ne biçim konuşuyorsun anne" diyeceğinize "yaa arada kaldım ihihii" diyorsunuz şaka gibi.
Hele kardeşinizin söylemlerini dinlemenizi hiç anlamadım, kardeşim haksız yere kocama iğrenç diyecek, veririm ağzının payını herkes sınırını bilecek.
Adama acıdım sizin aranıza düşmüş. Soğumanız isabet olmuş, kurtarın şu adamı garip ailenizden.
 
Eşimizin bizi ailesinin yanında savunmasını ve bize sahip çıkmasını nasıl istiyorsak biz de kendi ailemiz yanında eşlerimize karşı böyle davranmalıyız. Saygı sınırını aşan her eleştiriyi durdurmanız, önünü kesmeniz gerekirdi. Kocanıza karşı böyle davranmalarına nasıl müsaade edersiniz. Siz üstüne bir de ailenizden etkilenip eşinize karşı tavır alıyorsunuz. Yapmayın Allah aşkına.
 
Emin ol senin yerinde kardesin olsaydi kociskom kociskom diye gezinirdi ortalikta..esinde haksizliga ugruyor.. diyelim annenlerin lafina gittin aran acilsa bosansan nolcak?
Bana kalirs ailenden uzak bir yere gidin.. fazla samimiyet karin agritir. Az insan cok huzur
 
Adama acidim ya, ona zerre saygi duymayan bir aile için 4 saat yol yapiyor. "Eh haftada 2 gün" denilebilir ama o 2 gün ne kadar agir biliyormusun? Hiç degmeyecek birsey için üstelik.

"Ben suçlu çikarim" demissin, ve ailenin esine saygisizlik yapmasina ses etmedin. Yeter ki sana satasmasinlar, seni kötü bulmasinlar degilmi? Gerekirse bir psikologa git özgüvenin ile ilgili, ailene karsi hisettigin bagimlilik ile ilgi. Bunu çözmezsin evliligin elden gider. Esin çok hakli sebepler ile bosanir.
 
X