- 7 Aralık 2016
- 519
- 273
- 33
Erkekler bizler kadar konuşmayı sevmez. Detaycı değillerdir. Eşinde kötü davranışlar, aloşkanlıklar yoksa kırıcı olarak üzerine gitme. Ama incitmeden sürekli söyle. Erkeklere sürekli söylemek gerekiyor.Arkadaşlar merhaba ben evli ve 2 çocuk annesiyim eşimle severek evlendik yalnız aramızda şöyle bir sorun var ben içimde ne varsa anlatan duygularını belli eden çok duygusal , eşim ise hiç belli etmeyen biraz daha soğukkanlı biri ama ben onu iyi tanıyorum her hareketinde ne yapmak istediğini anlıyorum çünkü yüzü başka bir şey dese de içinde ne olduğunu anında anlaya biliyorum ne zaman bu konularda konuşma yapsam sadece dinliyor bir şey demiyor neden cevap vermiyorsun sen de bir şey soylesene diyorum ne diyeyim haklısın zaten diyor yani aramızda iletişim bozukluğu var ben konuşup çözmeye çalıştıkça o hep dinliyor cevap vermiyor yani adam konuşmak istemiyor her şeyi benden bekliyor hep teklif benden gelsin çocukları gezdirelim bunu yapalım onu edelim yani o sadece ise gidip gelsin para kazansın emir eri gibi onaylıyor da ne lazımsa sen söyle ben hiç bir şeyi akıl etmeyeyim diyor özel günlerde bile hediye alamıyor ben ne alayım bilemiyorum diyor yani baştan basit bir sorun gibi görünen şey zamanla sıkıcı olmaya başlıyor akrabalarım yurtdışında oturuyor iki çocukla bütün gün evdeyim ayriyeten çocuklar çok yaramaz gece uyumuyorlar benim ne gecem var ne gündüzüm tek arkadaşım konuşmaktan keyif ala bileceğim eşim var o da böyle sus pus çok yalnızım depresyona girmeme az kaldı neyse bu sabah biraz konuşalım dedim ağlayarak anlattım çok yalnızım dedim hayat sadece para kazanmaktan ibaret değil falan bu konuları kaç defa düzeltmeye calistimsa olmadı sen hep böylesin falan bu defa da adam kendini suçlu hissetti yetemiyorum falan gibi mi düşündü benim yüzümden ailem mutsuz falan gibi mi anladı ne ama ağladı gözlerinden süzülen yaşlar bıçak gibi yüreğime saplandı ne kadar yalvardimsa neden ağlıyorsun ama söylemedi yine her zamanki gibi sustu yani aramızda sevgi var saygı var çok çok iyi biri gözü benden başkasını görmüyor bütün tanıdıklar bizi kıskanıyor ama gel gör ki her şeyi ben yapmaktan yoruldum hem çocuklar hem ev işleri hem yalnızlık hem de her işi ben planlayim alinacaklar düzenleme organizasyonlar falan çok yoruldum oysa benimle biraz ilgilense benden mutlusu olmaz ama bugün eşim ise ağlayarak gitti diye yüreğime dert oldu neden ağladığını da tam olarak anlamadım sadece sanki kendisini suçlu hissetti gibi hissettim ne yapayım bir şeyler söyleyin bunun hiç çaresi yok biliyorum ama yine de teselliye ihtiyacim var
Evet evet bak işte o bazen diyorum kendim güleyim bari sen yorulma canım o zaman gülüyor
Pikniğe parka falan gidiyoruz ama çabuk sıkılıyor eve gidelim diye gözümün içine bakıyor ben de çok gezme heveskari değilim zaten çocuklar için sadece mesela bir tanıdığım var eşini hiç düşünmez adam ayakta duramiyor yorgunluktan artı bir de hasta ama kadın tutturmuş gezelim diye ben asla kıyamam mesela azıcık keyfi olmasın bebek gibi ilgilenirim kayınvalidem bile ne gerek var koca adam yapsın kendi işini diyor ama ben hiç kıyamam her işine ben yetisirim yeter ki işten gelip rahat etsin eve mutlulukla gelsin ama evde kaldığı gün de sabah öğlene kadar uyusun o kalkana kadar kahvaltımı bile yapmam onunla beraber yapayım diye akşam üstü çocukları dışarı çıkaralım haftada bir gün o da bir kaç saat bekliycem teklif gelmiycek çocuklarla çabuk yoruluyor oyun oynamaya bile hevesi yok ama.cocuklardan önce keşke onca zaman gezip eglenseydik diyor e gezdirseydin benim için yabancı bir memleket hiç bir yeri tanımıyorumSiz calışmiyorsunuz ama çalışıp da aynı bu şekilde olanlar da var, burada okuyoruz. Bence herşeye olumlu tarafından bakmaya çalışın. Adamın karakteri öyle, kavga yok gürültü yok. İlgisizlik zaten çoğu kadının sorunu. Ama kadınlarla erkekler bu konuda çok farklı. Biz daha duygusalız, onlar daha düz mantık.
Siz organize edin herşeyi, adam çalışıp gelip size uyuyor işte, alınacaklari söylüyorsunuz alıyor. Evet erkekler alışverişi çok sevmez, dışarı etkinliği olarak alışveriş değil de çocuklar küçük, gidip bir yerde çay içme, yemek yeme, piknik yapma, termosa çay demleyip bir parka gitme gibi şeyler planlayabilirsiniz, zaten size tamam diyor. Bu süreç geçici, bir de bunu düşünün. Çocuklar büyüyünce daha iyi olacaksınız bence
Hiç kirmam canım o kadar zarif konuşmaya çalışırım ki dırdırci kadın gibi olmayım diye ama sonuç sıfır bugün kesin olarak anladım artık bundan sonra hiç bir şey soylemiycem akışına bırakcam yapacak bir şey yok hayat kaldığı yerden devamErkekler bizler kadar konuşmayı sevmez. Detaycı değillerdir. Eşinde kötü davranışlar, aloşkanlıklar yoksa kırıcı olarak üzerine gitme. Ama incitmeden sürekli söyle. Erkeklere sürekli söylemek gerekiyor.
Aynen öyle canım, ne kendi canını sık ne de onun.Hiç kirmam canım o kadar zarif konuşmaya çalışırım ki dırdırci kadın gibi olmayım diye ama sonuç sıfır bugün kesin olarak anladım artık bundan sonra hiç bir şey soylemiycem akışına bırakcam yapacak bir şey yok hayat kaldığı yerden devam
Hepsinden yaptım canım bazen sessiz kaldım bazen isyan ettim ağladım ben üzüldüğümde üzülüyor ama degisemedigi için de üzülüyor bazen bir şey anlatıyorum kahvaltimiz eğlenceli olsun yüzü gülsün bir bakıyorum ki adam anca bakışlarıyla cevap veriyor oturarak arada bana bakarak eşlik ettigin için teşekkür ederim diyorum kim ne düşünürse düşünsün ister şımariklik desinler ister nankörlük desinler umrumda değil beni gerçekten de yoruyuyor eşime hakverenler o zaman beni ideal kadın ilan etsinler deniz anası gibi her yere yetisiyorum onca yorgunluk arasında bir de anlayış göstermeye çalışıyorum alttan almaya çalışıyorum empati yapıyorumEşinizi tasvir edişinizi okuyunca kendi eşim gözümün önüne geldi.Benzer durumları yaşıyoruz bazen.
Benim eşim de ketumdur,çok konuşmayı sevmez,çok konuşanı sevmez, kalabalığı sevmez,dün gezmeye çıktık diyorum
'emirgana gidelim mi?' diyor 'orası kalabalık',
'piknik yapalım mı?'
'ormanlar kalabalık'.
İstanbul'da kocamın iç dünyasına uygun program yapmak çok zor.
Fakat önce böyle söyleyip sonra gidiyor benimki.Ben insan görmeyi özlüyorum çünkü.
Ben evlenirken yapısını bilerek evlendim,benim babam kv gibidir,çok konuşur, gereksiz konuşur, eleştirir.O yüzden evlenirken dikkat bile etmiştim bu konuya.
İnanın erkeğin hem çok hem boş konuşanı hiç çekilmiyor.
Fakat bende ailemden uzakta olduğum için bu şehirde en yakın hatta neredeyse tek arkadaşım eşim oldu,bu yüzden insan sürekli konu açan,yol gösteren, öneri sunan olmak yerine bazen de sadece birinin elinden tutup ona uymak,onun anlatacaklarını dinlemek istiyor.
Bence eşiniz size değer veriyor, fakat yapı itibariyle bunu yansıtamıyor.Ben eşimin ailesi yanındaki sessizliğini görünce evlilikle birlikte ne kadar törpülendiği farkettim.
Yani hiç umursamasa,sizin önerilerinize de kulak vermez,sizin anlattıklarınızı da dinlemez.
Aile yapısı ve kendi karakteri bu ise sizinle birlikte bir miktar değişir,fakat çokta girişken,ilgi manyağı bir adama dönüşmez bence.
Sürekli benimle konuş diye gözünün içine bakma,sen benim tek arkadaşımsın gibi ona muhtaçlık hissettirecek cümlelerle onun seninle olan iletişimini lütuf gibi görmesine izin verme.
Üstüne çocuk gibi düşme, çocuğun değil hayat arkadaşın.
Biraz geriye çekilin, yanında oturun ama başka bir şeylerle ilgilenin,kitap okuyun,birşeyler yazın.
Ben kendimi ne zaman böyle geriye çeksem eşim bana bir adım atar.
Çünkü ben konuşmasam, çocuğum uyuduktan sonra evde kimse yok sanılır.O sessizlikten bir zaman sonra rahatsız oluyor.O sussa da ben daima konuşmalıyım :)
Benimki çoğu zaman konuşmadığının farkında bile değil,ben sürekli içimden konuşuyorum diyor.Fakat biz baya yol aldık.
Bazen isyanlarımla,bazen onun gibi sessizleşmemle bir şekilde iyiyiz.
Umarım siz de ortak bir payda da buluşursunuz.
İşle alakalı sorun yok işinde her şey yolunda zaten mesleği gereği iş ona geliyor orda karar verme konusunda çok rahatEşinizin mesleği nedir. Evde yapamadığı planlama, organize etme ya da karar verme gibi durumları iş yerinde nasıl hallediyor acaba
Arkadaşlar merhaba ben evli ve 2 çocuk annesiyim eşimle severek evlendik yalnız aramızda şöyle bir sorun var ben içimde ne varsa anlatan duygularını belli eden çok duygusal , eşim ise hiç belli etmeyen biraz daha soğukkanlı biri ama ben onu iyi tanıyorum her hareketinde ne yapmak istediğini anlıyorum çünkü yüzü başka bir şey dese de içinde ne olduğunu anında anlaya biliyorum ne zaman bu konularda konuşma yapsam sadece dinliyor bir şey demiyor neden cevap vermiyorsun sen de bir şey soylesene diyorum ne diyeyim haklısın zaten diyor yani aramızda iletişim bozukluğu var ben konuşup çözmeye çalıştıkça o hep dinliyor cevap vermiyor yani adam konuşmak istemiyor her şeyi benden bekliyor hep teklif benden gelsin çocukları gezdirelim bunu yapalım onu edelim yani o sadece ise gidip gelsin para kazansın emir eri gibi onaylıyor da ne lazımsa sen söyle ben hiç bir şeyi akıl etmeyeyim diyor özel günlerde bile hediye alamıyor ben ne alayım bilemiyorum diyor yani baştan basit bir sorun gibi görünen şey zamanla sıkıcı olmaya başlıyor akrabalarım yurtdışında oturuyor iki çocukla bütün gün evdeyim ayriyeten çocuklar çok yaramaz gece uyumuyorlar benim ne gecem var ne gündüzüm tek arkadaşım konuşmaktan keyif ala bileceğim eşim var o da böyle sus pus çok yalnızım depresyona girmeme az kaldı neyse bu sabah biraz konuşalım dedim ağlayarak anlattım çok yalnızım dedim hayat sadece para kazanmaktan ibaret değil falan bu konuları kaç defa düzeltmeye calistimsa olmadı sen hep böylesin falan bu defa da adam kendini suçlu hissetti yetemiyorum falan gibi mi düşündü benim yüzümden ailem mutsuz falan gibi mi anladı ne ama ağladı gözlerinden süzülen yaşlar bıçak gibi yüreğime saplandı ne kadar yalvardimsa neden ağlıyorsun ama söylemedi yine her zamanki gibi sustu yani aramızda sevgi var saygı var çok çok iyi biri gözü benden başkasını görmüyor bütün tanıdıklar bizi kıskanıyor ama gel gör ki her şeyi ben yapmaktan yoruldum hem çocuklar hem ev işleri hem yalnızlık hem de her işi ben planlayim alinacaklar düzenleme organizasyonlar falan çok yoruldum oysa benimle biraz ilgilense benden mutlusu olmaz ama bugün eşim ise ağlayarak gitti diye yüreğime dert oldu neden ağladığını da tam olarak anlamadım sadece sanki kendisini suçlu hissetti gibi hissettim ne yapayım bir şeyler söyleyin bunun hiç çaresi yok biliyorum ama yine de teselliye ihtiyacim var
Tek söylediği yorgunum çocuklar da yoruyor diyor ama konuşma falan gibi şeyler ne konuşayım bilemiyorum diyor sen konuş ben sana eşlik edeyim diyor gerçekten huyu böyle yapamıyor ama işte sabah da aglayinca bir baktim gözlerinden yaş geliyor kendini yetersiz mi hissettirdim ne yaptım bilemedim ama sadece aramızdaki bu sorunu aşalim dedim konuşarak halledelim dedim iletişim bozukluğunu düzeltelim dedim çocuklara yansıyor artık ilgisizligin dedim beni geç ilerde çocuklar bizim pasif sakin hayatımizdan sıkılıp kendilerine heyecan veren başka insanlara eğimli olacaklar yoksa dedim ise gömülmüş ilgisiz baba her işe yetişmeye çalışan mutsuz bir ana hangi çocuğun ilgisini çeker ki falan gibi ama hiç bir şey demedi ben konuştukça o dinledi bir şey desene diyorum ne diyim ki diyor üzüldüğünü kalbinin kırıldığını görüyorum üzülüyorum ama söylemekten başka çarem yok yine de gönlünü yapmaya çalışıyorum konuyu kapatiyorum pes ediyorum hiç bir şey olmamış gibi davranmaya çalışıyorum yine Candan sıcak davranıyorum ama benimkinin kırıldığını o görse de umursamiyor gizlice ağladığımi anlıyor ama bir şey demiyor takmıyor adam içinde üzülmesinin bana ne faydası var ki bana hiç bir şey belli etmeyecek de ben ömür boyu tahminlerle mi anliycam eşimi ? Çok zor yorucu bir de ama dediğim gibi başka çarem yok dedim acaba benim goremedigim bir şeyi başkaları görecek mi diye buraya yazayımBana eşinizin başka bi problemi varmış gibi geldi.. derdini ogrenin içine atması konuşmaması onu bunaltan bi sorunu olduğu anlamına gelebilir. Bu sorum yüzünden sizle konuşmuyor ve düşünceli olabilir
İşte o yok kendini azıcık geliştirmeye uğraşsa başarılı olmasa bile uğraşdığını görsem ama kendini yapamiycam diye kararlastirmis , terapi falan gibi şeyleri şimdi entel dantel işlere beni bulaştırma der öyle şeylere pek sıcak bakmaz biraz eski tarz düşünürKendini suçlu hissedip ağladı galiba diyorsunuz da hissetsin zaten, çünkü suçlu. Suçunu anlayıp, kendini geliştirmek için uğraşsa sorun yok. Ama tek yaptığı ağlamak. Ben hiç acımadım açıkçası. Karşısındakini üzdüğünü bilip, buna üzülüp ağlayacağına bir şey yapsın. Ama sanırım yapacağı yok. Çift terapisine gitseniz?
İnanır misiniz evlendigimizden beri bu konu dışında hiç bir sorunumuz olmadı aslında bugüne kadar herkesi olduğu gibi kabullenen biriyim bir tek eşimin bu huyu biraz yoruyor beni yoksa tamamen değişip de yılışık biri olmasını da istemiyorum biraz ilgi o kadar , bence sadece kadınlar değil herkes sadece anlaşılmak ister bir birimizi anlarsak hiç bir sorunumuz kalmaz herşeyi aşarızişte bu yüzdendir erkeklerin kadınları yıllar yılı çözemeyişi...Kadın hep ilgi ister ,erkekse verdikleriyle karşı tarafın tatmin olup yetinmeyi bilmesini.Adam az çalışsa dert ederiz,çok çalışsa dert(benim gibi) çok konuşsa sıkılır az konuşsa benle hiç bişey paylaşmıyor deriz.Ailesine düşkün olsa dert olmasa ayrı dert,offfff saymakla bitmez kadınların derdi.Bak sen de bu dertlere düşmüşsün.Azıcık aşım kaygısız başım desen belki çok daha rahat olucak,görevleri paylaşsan bu kadar sıkıntı yaşamayacaksın.Biz kadınlar gücümüz paramız yetiyorsa her işe koşmaktan en sonunda patlıyoruz.Benim gibi yap erkeğin sorumluluklarını asla yüklenme
Sanmıyorum canım hele vicdanen rahat olmadığı benim bilmediğim bir konu olacağını hiç sanmıyorum sadece huyundan vazgeçemediği ve benim de bu durumdan ötürü üzüldüğüm için ağlamistirEşinizin vicdanen rahat olmadığı, içinde halledemediği ve size söyleyemediği bi şey var bence.. Ama konu ne bilemiycem, orayı siz çözeceksiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?