- 6 Aralık 2021
- 1.466
- 2.316
- 83
- Konu Sahibi Mihrimah Sultann
-
- #21
Astrolojiyi severimKızlar merhaba , sabahın şu saatlerinde konu açtım o derece canım sıkıldı kendime , ben ve eşim öğretmeniz , yoğun bir çalışma hayatımız var , sorun şu ki bir aslan kadını olarak aşırı dominant ve kontrolcüyüm ve bu benim sosyal ilişkilerimi ve artık bedensel sağlığımı da etkileyecek boyutta , kaygılarım annem vefat ettikten sonra bir hayli arttı, etrafımdaki herkesi düşünmekten ve sürekli kendimden vermekten aşırı yoruldum , kız kardeşim hamile ve kendi hamileliğim sorunlu geçtiği için onu aşırı darlıyorum , tuzlu yeme, tansiyonunu ölç vs , birisi kız kardeşime misafirliğe gelecek olsa kimseye izin vermiyorum yorulmasın, hamile diye ve haliyle uzaktan gelen akrabalarımı ben ağırlamak zorunda kaldım hep ve aşırı yoruldum çalışan bir kadın olarak , kız kardeşim yorulur bişey olur diye kaygılanmaktan, akrabalarımı birçok defa ağırlamak zorunda kalmaktan sıkıldım, dayılarımı ve teyzelerimi seviyorum zira bize de çok emekleri geçti, bu sene de hepsinin gelesi tuttu maşallah ve ben pert oldum resmen , kalmalı misafir asla sevmem ama mecbur hepsini ben ağırladım ve ne kız kardeşime ne de abime asla göndermedim kimseyi, abimin eşi de biraz sorunlu abimle sorun yaşamasın kavga etmesinler diye kendimi feda ettim yinemisafirlere burda kalın diye baskı yaptım onlara gitmesinler diye ( abimin eşi asla misafir istemiyor ve hep kavga ediyor abimle bu sebepten ) , kızım da küçük henüz 2 yaşına girecek ve şimdiden beni zorluyor baya , bu ara da abim elini sakatladı bu sefer de ona sardım, eşi memlekete gitmek zorunda kaldı cenaze durumlarından dolayı çocukları da abimi de ben ağırladım bu süreçte ama aşırı yoruldum , evde toplam 3 çocuk ve eli kırık abim ve eşim çocuğumla kafayı yedim ama hepsi ile de çok güzel ilgilendim, eşim de çok destek oldu sağolsun , şimdi herkes evine döndü ama benim içime de bir öküz oturdu , şu saatte midem ağrıyor uyuyamadım, aileme karşı bu koruyuculuğum ve kendimi her zahmette feda etmem sinirlerimi bozuyor özellikle bu son 2 yıldır böyleyim, daha önce psikolojik destek de almıştım doğum sonrası için, velhasıl ben bu durumu aşamıyorum kızlar , kız kardeşime ve abime bisey olacak diye panik oluyorum ama artık sıkıldım ve tükendim, sizce ben yanlış mı yapıyorum, annem babam hayatta değil zaten babamı da hiç görmeden büyüdük, tüm bu hayatın zorluğu vs derken bende hep bir onları kaybetme korkusu başladı özellikle doğum sonrası 28 haftalık erken doğum yapınca arttı, ama bugün farkettim ki resmen kendimi feda ediyorum , bu saatte mide ağrısı çekiyorum, yorgunluktan uyuyamadım ve işe gideceğim erkenden , bilirsiniz ki aşırı bireyselci bir kadınım hiç kalabalik vs sevmem eş ailesi ile sık gidip gelmem ama kendi ailem söz konusu olunca bunu yapamıyorum ve kendimi tüketiyorum , en ufak bir sorun veya bir problem olsa sürekli kendimi olayın başrolünde buluyorum, eşim de her ne kadar beni desteklese de o da çok yoruluyor ve bu durumdan aşırı rahatsız oldum artık , sizlerin eleştirileri ve yorumları ile yeniden kendime format atmak istiyorum ve kararlıyım , sizce kendi hakkıma mı giriyorum böyle yaparak yoksa doğru olanı mı yapıyorum ? Sizce de herkesi bir salsam mı artık Var mı benim gibi olanınız...
Tabiki, net bir şekilde ifade edebilirim bu iki soruyu , eşimin ailesiyle çok iyi niyetle görüşüyordum ama baktım ki amaçları emri altına almak ve bir ev gibi yaşamak böyle olunca mesafe koymak zorunda kaldım, kayınbabam bir yere gitmemize bile karıştı, evime gelene gidene, harcamalara, tatillere laf etti , haftanın 5 günü görüşmek zorunda bırakıldım ve bende ip koptu, eşim de bunların farkında olduğu için yanımda durdu ...Peki bisey sorcam cevaplamayabilirsiniz bu benım merakım .
eşinizin ailesine karşı sınırlarınız size saygısızlık yapıldı da mı oluştu yoksa sadece bireyselliğe önem verdiğiniz için siz mi baştan set attınız, uzaklaştınız ?
Abi eşiyle kendı aranızda hiç artı eksi terazisi yaptınız mı ? Yani kısas demeyeyim de şunu anlamak istiyorum
aslında yenge de size karşı kendi bireyselliğini korumaya mı çalışıyor , yoksa safi kötülük olsun die mi sürekli kavgayla sorun çözüp uzak tutuyor abiyi aileden ?
Aile dinamiklerimiz kardeş açısından benziyor, benim beynim de onları çocuğum sanıyor bence de , kendi çocuğum olunca ancak anladım bunu ...
Yazdıklarınızı başkası yazmış gibi okuyun, belki aydınlanmanızı sağlar.Kızlar merhaba , sabahın şu saatlerinde konu açtım o derece canım sıkıldı kendime , ben ve eşim öğretmeniz , yoğun bir çalışma hayatımız var , sorun şu ki bir aslan kadını olarak aşırı dominant ve kontrolcüyüm ve bu benim sosyal ilişkilerimi ve artık bedensel sağlığımı da etkileyecek boyutta , kaygılarım annem vefat ettikten sonra bir hayli arttı, etrafımdaki herkesi düşünmekten ve sürekli kendimden vermekten aşırı yoruldum , kız kardeşim hamile ve kendi hamileliğim sorunlu geçtiği için onu aşırı darlıyorum , tuzlu yeme, tansiyonunu ölç vs , birisi kız kardeşime misafirliğe gelecek olsa kimseye izin vermiyorum yorulmasın, hamile diye ve haliyle uzaktan gelen akrabalarımı ben ağırlamak zorunda kaldım hep ve aşırı yoruldum çalışan bir kadın olarak , kız kardeşim yorulur bişey olur diye kaygılanmaktan, akrabalarımı birçok defa ağırlamak zorunda kalmaktan sıkıldım, dayılarımı ve teyzelerimi seviyorum zira bize de çok emekleri geçti, bu sene de hepsinin gelesi tuttu maşallah ve ben pert oldum resmen , kalmalı misafir asla sevmem ama mecbur hepsini ben ağırladım ve ne kız kardeşime ne de abime asla göndermedim kimseyi, abimin eşi de biraz sorunlu abimle sorun yaşamasın kavga etmesinler diye kendimi feda ettim yinemisafirlere burda kalın diye baskı yaptım onlara gitmesinler diye ( abimin eşi asla misafir istemiyor ve hep kavga ediyor abimle bu sebepten ) , kızım da küçük henüz 2 yaşına girecek ve şimdiden beni zorluyor baya , bu ara da abim elini sakatladı bu sefer de ona sardım, eşi memlekete gitmek zorunda kaldı cenaze durumlarından dolayı çocukları da abimi de ben ağırladım bu süreçte ama aşırı yoruldum , evde toplam 3 çocuk ve eli kırık abim ve eşim çocuğumla kafayı yedim ama hepsi ile de çok güzel ilgilendim, eşim de çok destek oldu sağolsun , şimdi herkes evine döndü ama benim içime de bir öküz oturdu , şu saatte midem ağrıyor uyuyamadım, aileme karşı bu koruyuculuğum ve kendimi her zahmette feda etmem sinirlerimi bozuyor özellikle bu son 2 yıldır böyleyim, daha önce psikolojik destek de almıştım doğum sonrası için, velhasıl ben bu durumu aşamıyorum kızlar , kız kardeşime ve abime bisey olacak diye panik oluyorum ama artık sıkıldım ve tükendim, sizce ben yanlış mı yapıyorum, annem babam hayatta değil zaten babamı da hiç görmeden büyüdük, tüm bu hayatın zorluğu vs derken bende hep bir onları kaybetme korkusu başladı özellikle doğum sonrası 28 haftalık erken doğum yapınca arttı, ama bugün farkettim ki resmen kendimi feda ediyorum , bu saatte mide ağrısı çekiyorum, yorgunluktan uyuyamadım ve işe gideceğim erkenden , bilirsiniz ki aşırı bireyselci bir kadınım hiç kalabalik vs sevmem eş ailesi ile sık gidip gelmem ama kendi ailem söz konusu olunca bunu yapamıyorum ve kendimi tüketiyorum , en ufak bir sorun veya bir problem olsa sürekli kendimi olayın başrolünde buluyorum, eşim de her ne kadar beni desteklese de o da çok yoruluyor ve bu durumdan aşırı rahatsız oldum artık , sizlerin eleştirileri ve yorumları ile yeniden kendime format atmak istiyorum ve kararlıyım , sizce kendi hakkıma mı giriyorum böyle yaparak yoksa doğru olanı mı yapıyorum ? Sizce de herkesi bir salsam mı artık Var mı benim gibi olanınız...
Bu konuda abiniz bi yaptırımda bulunmuyorsa ki bulunmuyor belli ki cümle devam eden bi durum niteliğinde;çocuklarını bile döven bir kadın,
Ben de böyle düşünüyorum lakin aslan burcu olmamın eksi yönleri de yok değilAstrolojiyi severimama bu tarz tavırların alt yapısının çok farklı olduğunu düşünüyorum kendi terapi sürecimden sonra.. özellikle çocuklukta güvenlik ihtiyacı karşılanmamış bireylerin garantici, kontrollü olduğunu düşünüyorum (tabi kendimden yola çıkarak).
O farkındalık oluştuğunda kendinden verdiğine pişman olup, kendi ellerinle kendine çizdiğin sınırlara kızıyosun ki insanın kendisine öfkesi en fenası..
terapi zor bi süreç maddi manevi, varsa şansınız değerlendirin yoksa da en azından kendinizi kademeli olarak zorlayın derim. Yoksa hayat zaten daha da zorlaştırmayalım
Bu konu ile ilgili yıllar önce konuşmuştum onlarla , çocuklar da artık küçük değiller , kolay kolay şiddet uygulayabildiğini sanmıyorum çünkü çocuklar kendini ifade edebiliyor çok şükür , hiçbir anne çocuğunu dövmek istemez zannımca lakin dövdüğüne denk gelip müdahale etmiştim yıllar önce...Bu konuda abiniz bi yaptırımda bulunmuyorsa ki bulunmuyor belli ki cümle devam eden bi durum niteliğinde;
Bir hala , ,bir anne ,bir insan hatta bir eğitimci olarak şikayette bulunun .
hiç bir çocuk , hiç bir insan şiddeti sebebi ne olursa olsun hakediyor olamaz
Yo gayette güzel eşine olan bütün hırsını çocuklarından alan anneler de var . Umarım öyledir ama can çıkar huy çıkmazBu konu ile ilgili yıllar önce konuşmuştum onlarla , çocuklar da artık küçük değiller , kolay kolay şiddet uygulayabildiğini sanmıyorum çünkü çocuklar kendini ifade edebiliyor çok şükür , hiçbir anne çocuğunu dövmek istemez zannımca lakin dövdüğüne denk gelip müdahale etmiştim yıllar önce...
Bende boyleydim psikolojik tedavi gördüm duzeldim şükür, sizde destek alın lütfen. Nerelisiniz bu aradaEvet tam olarak bu , onlara annelik ediyorum ve bu hep böyle oldu yıllarca ama artık kızım var , eşim var kaldıramıyorum bu annelik rolünü, onlarda benim şevkatimden oldukça memnun
Ahaha sevinsem mi uzulsem miYaa sen bensin , inanır mısın çocukluğumdan beri hizmetini yapmadığım akrabam kalmadı, evini taşıyan, doğum yapan, hasta olan , işi olan kim varsa koştum, koşturuldum, büyüyüp aklım erince sınır koydum herkese kardeşlerim hariç, ama artık bu kadar yük almayacağım kimseyle ilgili , kızım ve eşimi mağdur etmeyeceğim, sizlerin yorumları iyi geliyor, yalnız hissetmiyorum bu şekilde
Ben sizi o kadar o kadar iyi anliyorum ki ,bende 50 yaşima kadar elimden geldiğince yaptim .Kızlar merhaba , sabahın şu saatlerinde konu açtım o derece canım sıkıldı kendime , ben ve eşim öğretmeniz , yoğun bir çalışma hayatımız var , sorun şu ki bir aslan kadını olarak aşırı dominant ve kontrolcüyüm ve bu benim sosyal ilişkilerimi ve artık bedensel sağlığımı da etkileyecek boyutta , kaygılarım annem vefat ettikten sonra bir hayli arttı, etrafımdaki herkesi düşünmekten ve sürekli kendimden vermekten aşırı yoruldum , kız kardeşim hamile ve kendi hamileliğim sorunlu geçtiği için onu aşırı darlıyorum , tuzlu yeme, tansiyonunu ölç vs , birisi kız kardeşime misafirliğe gelecek olsa kimseye izin vermiyorum yorulmasın, hamile diye ve haliyle uzaktan gelen akrabalarımı ben ağırlamak zorunda kaldım hep ve aşırı yoruldum çalışan bir kadın olarak , kız kardeşim yorulur bişey olur diye kaygılanmaktan, akrabalarımı birçok defa ağırlamak zorunda kalmaktan sıkıldım, dayılarımı ve teyzelerimi seviyorum zira bize de çok emekleri geçti, bu sene de hepsinin gelesi tuttu maşallah ve ben pert oldum resmen , kalmalı misafir asla sevmem ama mecbur hepsini ben ağırladım ve ne kız kardeşime ne de abime asla göndermedim kimseyi, abimin eşi de biraz sorunlu abimle sorun yaşamasın kavga etmesinler diye kendimi feda ettim yinemisafirlere burda kalın diye baskı yaptım onlara gitmesinler diye ( abimin eşi asla misafir istemiyor ve hep kavga ediyor abimle bu sebepten ) , kızım da küçük henüz 2 yaşına girecek ve şimdiden beni zorluyor baya , bu ara da abim elini sakatladı bu sefer de ona sardım, eşi memlekete gitmek zorunda kaldı cenaze durumlarından dolayı çocukları da abimi de ben ağırladım bu süreçte ama aşırı yoruldum , evde toplam 3 çocuk ve eli kırık abim ve eşim çocuğumla kafayı yedim ama hepsi ile de çok güzel ilgilendim, eşim de çok destek oldu sağolsun , şimdi herkes evine döndü ama benim içime de bir öküz oturdu , şu saatte midem ağrıyor uyuyamadım, aileme karşı bu koruyuculuğum ve kendimi her zahmette feda etmem sinirlerimi bozuyor özellikle bu son 2 yıldır böyleyim, daha önce psikolojik destek de almıştım doğum sonrası için, velhasıl ben bu durumu aşamıyorum kızlar , kız kardeşime ve abime bisey olacak diye panik oluyorum ama artık sıkıldım ve tükendim, sizce ben yanlış mı yapıyorum, annem babam hayatta değil zaten babamı da hiç görmeden büyüdük, tüm bu hayatın zorluğu vs derken bende hep bir onları kaybetme korkusu başladı özellikle doğum sonrası 28 haftalık erken doğum yapınca arttı, ama bugün farkettim ki resmen kendimi feda ediyorum , bu saatte mide ağrısı çekiyorum, yorgunluktan uyuyamadım ve işe gideceğim erkenden , bilirsiniz ki aşırı bireyselci bir kadınım hiç kalabalik vs sevmem eş ailesi ile sık gidip gelmem ama kendi ailem söz konusu olunca bunu yapamıyorum ve kendimi tüketiyorum , en ufak bir sorun veya bir problem olsa sürekli kendimi olayın başrolünde buluyorum, eşim de her ne kadar beni desteklese de o da çok yoruluyor ve bu durumdan aşırı rahatsız oldum artık , sizlerin eleştirileri ve yorumları ile yeniden kendime format atmak istiyorum ve kararlıyım , sizce kendi hakkıma mı giriyorum böyle yaparak yoksa doğru olanı mı yapıyorum ? Sizce de herkesi bir salsam mı artık Var mı benim gibi olanınız...
Peki aynı şeyi eşiniz yapsa.Kız kardeşi hamile olsa ve ona gelecek misafirleri günlerce sizde ağırlasa?Kızlar merhaba , sabahın şu saatlerinde konu açtım o derece canım sıkıldı kendime , ben ve eşim öğretmeniz , yoğun bir çalışma hayatımız var , sorun şu ki bir aslan kadını olarak aşırı dominant ve kontrolcüyüm ve bu benim sosyal ilişkilerimi ve artık bedensel sağlığımı da etkileyecek boyutta , kaygılarım annem vefat ettikten sonra bir hayli arttı, etrafımdaki herkesi düşünmekten ve sürekli kendimden vermekten aşırı yoruldum , kız kardeşim hamile ve kendi hamileliğim sorunlu geçtiği için onu aşırı darlıyorum , tuzlu yeme, tansiyonunu ölç vs , birisi kız kardeşime misafirliğe gelecek olsa kimseye izin vermiyorum yorulmasın, hamile diye ve haliyle uzaktan gelen akrabalarımı ben ağırlamak zorunda kaldım hep ve aşırı yoruldum çalışan bir kadın olarak , kız kardeşim yorulur bişey olur diye kaygılanmaktan, akrabalarımı birçok defa ağırlamak zorunda kalmaktan sıkıldım, dayılarımı ve teyzelerimi seviyorum zira bize de çok emekleri geçti, bu sene de hepsinin gelesi tuttu maşallah ve ben pert oldum resmen , kalmalı misafir asla sevmem ama mecbur hepsini ben ağırladım ve ne kız kardeşime ne de abime asla göndermedim kimseyi, abimin eşi de biraz sorunlu abimle sorun yaşamasın kavga etmesinler diye kendimi feda ettim yinemisafirlere burda kalın diye baskı yaptım onlara gitmesinler diye ( abimin eşi asla misafir istemiyor ve hep kavga ediyor abimle bu sebepten ) , kızım da küçük henüz 2 yaşına girecek ve şimdiden beni zorluyor baya , bu ara da abim elini sakatladı bu sefer de ona sardım, eşi memlekete gitmek zorunda kaldı cenaze durumlarından dolayı çocukları da abimi de ben ağırladım bu süreçte ama aşırı yoruldum , evde toplam 3 çocuk ve eli kırık abim ve eşim çocuğumla kafayı yedim ama hepsi ile de çok güzel ilgilendim, eşim de çok destek oldu sağolsun , şimdi herkes evine döndü ama benim içime de bir öküz oturdu , şu saatte midem ağrıyor uyuyamadım, aileme karşı bu koruyuculuğum ve kendimi her zahmette feda etmem sinirlerimi bozuyor özellikle bu son 2 yıldır böyleyim, daha önce psikolojik destek de almıştım doğum sonrası için, velhasıl ben bu durumu aşamıyorum kızlar , kız kardeşime ve abime bisey olacak diye panik oluyorum ama artık sıkıldım ve tükendim, sizce ben yanlış mı yapıyorum, annem babam hayatta değil zaten babamı da hiç görmeden büyüdük, tüm bu hayatın zorluğu vs derken bende hep bir onları kaybetme korkusu başladı özellikle doğum sonrası 28 haftalık erken doğum yapınca arttı, ama bugün farkettim ki resmen kendimi feda ediyorum , bu saatte mide ağrısı çekiyorum, yorgunluktan uyuyamadım ve işe gideceğim erkenden , bilirsiniz ki aşırı bireyselci bir kadınım hiç kalabalik vs sevmem eş ailesi ile sık gidip gelmem ama kendi ailem söz konusu olunca bunu yapamıyorum ve kendimi tüketiyorum , en ufak bir sorun veya bir problem olsa sürekli kendimi olayın başrolünde buluyorum, eşim de her ne kadar beni desteklese de o da çok yoruluyor ve bu durumdan aşırı rahatsız oldum artık , sizlerin eleştirileri ve yorumları ile yeniden kendime format atmak istiyorum ve kararlıyım , sizce kendi hakkıma mı giriyorum böyle yaparak yoksa doğru olanı mı yapıyorum ? Sizce de herkesi bir salsam mı artık Var mı benim gibi olanınız...
Profesyonel destek alın bence kendinizi yıpratıp parçalıyorsunuz yazıkKızlar merhaba , sabahın şu saatlerinde konu açtım o derece canım sıkıldı kendime , ben ve eşim öğretmeniz , yoğun bir çalışma hayatımız var , sorun şu ki bir aslan kadını olarak aşırı dominant ve kontrolcüyüm ve bu benim sosyal ilişkilerimi ve artık bedensel sağlığımı da etkileyecek boyutta , kaygılarım annem vefat ettikten sonra bir hayli arttı, etrafımdaki herkesi düşünmekten ve sürekli kendimden vermekten aşırı yoruldum , kız kardeşim hamile ve kendi hamileliğim sorunlu geçtiği için onu aşırı darlıyorum , tuzlu yeme, tansiyonunu ölç vs , birisi kız kardeşime misafirliğe gelecek olsa kimseye izin vermiyorum yorulmasın, hamile diye ve haliyle uzaktan gelen akrabalarımı ben ağırlamak zorunda kaldım hep ve aşırı yoruldum çalışan bir kadın olarak , kız kardeşim yorulur bişey olur diye kaygılanmaktan, akrabalarımı birçok defa ağırlamak zorunda kalmaktan sıkıldım, dayılarımı ve teyzelerimi seviyorum zira bize de çok emekleri geçti, bu sene de hepsinin gelesi tuttu maşallah ve ben pert oldum resmen , kalmalı misafir asla sevmem ama mecbur hepsini ben ağırladım ve ne kız kardeşime ne de abime asla göndermedim kimseyi, abimin eşi de biraz sorunlu abimle sorun yaşamasın kavga etmesinler diye kendimi feda ettim yinemisafirlere burda kalın diye baskı yaptım onlara gitmesinler diye ( abimin eşi asla misafir istemiyor ve hep kavga ediyor abimle bu sebepten ) , kızım da küçük henüz 2 yaşına girecek ve şimdiden beni zorluyor baya , bu ara da abim elini sakatladı bu sefer de ona sardım, eşi memlekete gitmek zorunda kaldı cenaze durumlarından dolayı çocukları da abimi de ben ağırladım bu süreçte ama aşırı yoruldum , evde toplam 3 çocuk ve eli kırık abim ve eşim çocuğumla kafayı yedim ama hepsi ile de çok güzel ilgilendim, eşim de çok destek oldu sağolsun , şimdi herkes evine döndü ama benim içime de bir öküz oturdu , şu saatte midem ağrıyor uyuyamadım, aileme karşı bu koruyuculuğum ve kendimi her zahmette feda etmem sinirlerimi bozuyor özellikle bu son 2 yıldır böyleyim, daha önce psikolojik destek de almıştım doğum sonrası için, velhasıl ben bu durumu aşamıyorum kızlar , kız kardeşime ve abime bisey olacak diye panik oluyorum ama artık sıkıldım ve tükendim, sizce ben yanlış mı yapıyorum, annem babam hayatta değil zaten babamı da hiç görmeden büyüdük, tüm bu hayatın zorluğu vs derken bende hep bir onları kaybetme korkusu başladı özellikle doğum sonrası 28 haftalık erken doğum yapınca arttı, ama bugün farkettim ki resmen kendimi feda ediyorum , bu saatte mide ağrısı çekiyorum, yorgunluktan uyuyamadım ve işe gideceğim erkenden , bilirsiniz ki aşırı bireyselci bir kadınım hiç kalabalik vs sevmem eş ailesi ile sık gidip gelmem ama kendi ailem söz konusu olunca bunu yapamıyorum ve kendimi tüketiyorum , en ufak bir sorun veya bir problem olsa sürekli kendimi olayın başrolünde buluyorum, eşim de her ne kadar beni desteklese de o da çok yoruluyor ve bu durumdan aşırı rahatsız oldum artık , sizlerin eleştirileri ve yorumları ile yeniden kendime format atmak istiyorum ve kararlıyım , sizce kendi hakkıma mı giriyorum böyle yaparak yoksa doğru olanı mı yapıyorum ? Sizce de herkesi bir salsam mı artık Var mı benim gibi olanınız...
Günlerce kalınmadı lakin 2 gün de olsa sık sık misafir geldi gitti , ben de aşırı rahatsız oldum ve bu durumun eşimin hakkına girmek olduğunun farkındayım, kendimi bu konuda eğiteceğim, bu yaptığım şeylerin ne kadar saçma olduğunun o kadar farkındayım ki dün gece uyuyamadım inan , neden herkesi kontrol etmek zorundayım ki , neden sürekli birilerinin yükünü hafifletmek istiyorum, kardeşim de olsa neden çekirdek ailemi öncelemiyorum, tüm bunları düşündüm, midem ağrıyordu stresten , gece 3 de yeter artık dedi bedenim ve zihnim, bu konuda kendimi değiştirmeye kararlıyım ve sizlerin yorumu gayet yerinde çok teşekkür ederim...Peki aynı şeyi eşiniz yapsa.Kız kardeşi hamile olsa ve ona gelecek misafirleri günlerce sizde ağırlasa?
Eşimin ailesi herşeye karıştığı için onlara sınır çizdim diyorsunuz ama siz de kardeşlerinize sürekli karışıyorsunuz gibi.
Gerçekten eşiniz iyi insan bence daha fazla eşinizin de sınırlarını zorlamayın.Belki eşinizin de ailesi yumuşak karnıdır olamaz mı?
Bireyselliğe önem veriyorum diyorsunuz ama konu eş ailesi olunca bireyselliğiniz ön plana çıkıyor gibi.
Kızımı asla ihmal etmem aslında sadece kendimi yordum , abimin evliliğine de hiç dahil olamam mesafeliyim zaten , kendime odaklanmam gerekiyor artık bunun farkındayım...Sizi ki kendini feda etmenin disinda herkese ver herseye karismak ayni zamanda bana gore. Hamile kardesinizin kendi sagligi kendini ilgilendirir siz onun annesi degilsiniz baskalaroyla ilgilenirken kendi kizinizi ihmal ediyorsunuzdur hayir demeyin bukadar misafir cart curt vakit aliyor kendi ailenizle guzel vakit gecirmek varken neden yani? Abinizin karisiyla yasayacagi sorunlarda sizi ilgilendirmez bu abinizin sorunu bosu bosuna kendinize dert ariyorsunuz sadeve kendi ailenize odaklanin size ne
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?