Korona Morona Olama

Allah razı olsun canım hepımızın
 
Veren Allah alacak olan da Allahtır. Ne yaşıyorsunuz bilmem ama destek almanız gerekiyor. Herkesin imtehanı ayrı bu dünyada. sağlıklı değil düşünceleriniz. her ne olursa olsun tek bir hayatınız var ve bunu güzel geçirmek de kötü geçirmek de bizim hayata bakış açımızla ilgili. Umarım destek alır ve sorunlarınızdan kurtulursunuz.
 
2009 kayıtlısın ve bu soruyu mu soruyorsun şakacı bende kek gibi cevap verdim
2009 yilindan beri kayitli olabilirim. Fakat 2009 yilindan beri forumu aktif takip etmiyorum. O yillarda “begen, begenme vs.” ozellikler yoktu tabii.

Ama siz biraz siteye ara verin bence, sinirlerinizi bozmus burasi sizin. Bana cevip verince de “kek” olmadiniz, kaldiki sizi keklemek en son gayem bile olamaz. Okadar ciddiye almiyorumki :)
 
Konu sahibi ne yasadi bilemeyiz. Belli ailesi terk etti belki oz babasi taciz etti belki sizofreni hastasi belki bipolar... keske ucmasaydi da derdini paylassaydi. Hemen simarik damgasi yemis. Intihar etmez umarim. Gerci koronaya karsi onlem almamasi skandal insallah kimseye bulastirmamistir.
 
Son düzenleme:
Bu duygular ancak etrafından baskı derecesinde özgür bırakılmamaktan hayır diyememekten olur.
kendine değer ver insanlarla kötü olma pahasına da olsa mutlu olacağın şekilde yaşa...
 
Ben onları tehlikeye atmıyorum, onlar kendileri bunu istiyor. Uzmanlar bas bas bağırırken hala ziyarete geleceğiz,diyorlar. Sarılmayalım dedikçe inatla sarılmaya çalışıyorlar. Dikkat etmediğim dediğim alışverişte ürünleri eldivensiz alıyorum. Kapı koluna trabzanlara eldivensiz dokunuyorum. Hassas bir konuda böyle bir çıkış yaptığım için herkesten özür diliyorum.
 
Başınız sağ olsun. Rabbim sabır versin Böyle hassas bir konuda çıkış yaptığım çin özür dilerim.
 
Antidepresan kullandığınıza göre bi uzmanla görüşüyorsunuz diye düşünüyorum. Ama belli ki tedaviniz yetersiz kalıyor. Kestirmeden gidip ona açtığınız bu konuyu mu gösterseniz acaba? "Bakın ben iyi değilim, kendimi mutsuz, ruhsuz ve öfkeli hissediyorum. Hayatımın benim iradem dışında yönlendirildiğini hissinden kurtulamıyorum.Kendime zarar vereceğim." deseniz.

Her zaman iyi, mutlu, güçlü, güzel olmak zorunda değiliz. Kimseye karşı da böyle bi borcumuz yok. (Başkalarını tehlikeye atmama gibi bi borcumuz var ama, o nedenle lütfen pandemi tedbirlerine uyalım.)

Yalnız da değilsiniz zira pek çok kişide zaman zaman o dükkanı kapatıp gitme isteği oluşuyor. Aslında bu iyileşebilmek için ara verip dinlenme istegi bildiğiniz.
Ama maddi ve maenvi koşullar o arayı vermeye müsade etmiyor çoğu zaman. İnsan da kendini iyice kapana kısılmış hissediyo. Hani nasıl desem hic pit stop görmeden sonu gelmez bi yarışta dönüp durmak gibi, bi noktada direksiyonu kırıveresi gelebilir insanın. O noktada kendimizi hicbi sey olmuyormus gibi devam etmeye zorlamak da direksiyonu kırıp arabayı parçalamak da mantıklı kararlar değil. Pit stop yapmak lazım.

Özetle bedenimizin hasta olması ne kadar normalse zihnimizin olması da o kadar normal. Siz tedavinize devam edin, tedavinin sizi iyileştirmeye bu aşamada yetmediğini mutlaka doktorunuzla paylaşın. Eğer burada anlatmanın sizde rahatlama ve farkındalık yaratacağına inanıyorsanız burada paylaşın diyeceğim ama ben dahil buradaki hic kimse uzman degil. Kendi dertleri, kendi travmaları, kendi deger yaegıları olan insanlar. Kendileriyle ilgili sebeplerden sizi daha da mutsuz edebilirler istemeden.
 
Son düzenleme:
Belanı buradan bulma. İnsanları da durduk yere sinir etme
 
Aha ergenliğim
Bir geçmişim de yoktu ama ergenlik ağır geçti bende. Doğuştan depresyona yatkınlık. Ağır depresyon geçiriyormuşum haberim yokmuş. Sonuç ne mi oldu?
İntihar ettim. Hemde öyle hapla falan değil baya bodoslama ettim ben. Sonuç ameliyatlar, acılar ve 2 seneye yakın koltuk değneği. Herkes doktorlar filan zannetti ki tekrar yaparım psikolojik tedaviye başlayacak. O işi bir kez yapınca, ölümün kıyısından bir kez geçince anlıyorsun nasıl bir aptallık olduğunu. Ailene yaşattığın acının vebalini ise bir ömür ayağında pranga gibi taşıyorsun. Çevrene hiçbir şey olmuyor. O çok umursadığımız ailemiz dışındakiler sen hastanede can acısı çekerken hayatına devam ediyor. Zaman akıyor ve yaralar iyileşiyor. Ha şimdi ara ara yine depresyona girmiyor muyum? Giriyorum. Ölsem kurtulurum diyorum bir an ama sonra hemen toparlıyorum kendimi. Kendi kendimi iyi ediyorum. Ne olursa olsun hayat nefes almak çok güzel. Geleceğin ise senin elinde oyuncak olur başkasının değil. Kendine gel toparlan. Sadece korkaklar vazgeçer cesaretin varsa yaşayacaksın. Benim onca yaşanmışlık tan çıkardığım ders bu
 

Cok gecmis olsun benim de 12 yasinda bir intihar girisimim oldu. Ayni tarif ettiginiz hisleri yasadim. Intihar psikolojisi cok ayri bir sey. Ama yasamak cok guzel. Depresyondan kurtulunca yagmur sonrasi bulutlarin ardindan dogan gunes gibi hissediyor insan.
 
Depresyondan kurtulduğunuzda hissettiğiniz his var ya aynısını ben yoğun bakımdan çıkıp hastane odasında gözlerimi açınca hissettim. Sanki güneşin rengini ilk defa görüyormuş gibi oldum. Sanki siyah beyazdı her şey ve renkler sonra geldi gibi
 
Lütfen izbanın (tren, metro) önüne atlamayın. İşe gidip geliyoruz, beklemek sıkıcı oluyor. Kendi canınızı değersiz görüyorsunuz diye başkalarının hayatını etkilemeye hakkınız yok. Virüs de bulaştırmayın, maske takın. Bizim kulaklarımız yara oluyor maske taktığımız için...
 
Son düzenleme:
Evet bız takıyorsak uyuyorsak kurallara herkes uymak zorundadır
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…