Kötü evlat gibi hissediyorum. Yoruldum...

Sağolun güzel dilekleriniz için. Annemin kardeşi, akrabaları, babamın tarafı hep aynı mahalledeler. Hep yakınlar işlerine de koştururlar zaten. Ama annem kardeşiyle de yengemlerle de geçinemez aslen. Yine de herkes babamı çok sever sayardı. A dese koşuyorlar sağolsunlar.
Annemi yanıma almam zor. Ülke ülke gezeceğim. Somali de olabilir Irak da. Bazı yerlerde vize sorun olacak falan.
Alabilecek olsam bile çok elzem olmadığı müddetçe almam. Sebebi de evliliğime zarar vereceğini düşünüyorum.
Ben de 1 hafta kaldı. Şöyle şeyler yaşadıkb eşim telefonla konuşuyor başka bir odada, annem yanıma geliyor biriyle konuşuyor o diyor. Hafiye gibi. Ben işteyim eşim ve annem evde. Eve gelince annem, eşimle annesinin(kv) o gün telefonda konuştuklarını anlatıyor bana. Eşime senin annen şöyle baban böyle falan diyor dilinin kemiği yok hiç. Adam cevap vermiyor tabi ama nereye kadar vermeyecek. Verince ne yapacağım hangisine kızarım?
Mesela bir yere götürüyor eşim annemi. Annem, o, atm'den şu kadar para çekti diye beni arıyor çok ayıp bunlar nasıl yanıma alayım
 
Siz kotu değilsiniz ,malesef anneniz cocuk olmayi seçmiş ,benim annemde boyle ,hic cocuk olamadim,
Hrp magdur,hep o darda kalmis hep o ezilmis,
Yillar sonra panik atagi icin gittigimiz psikiyatrist tani koydu ,bipolarin aktif - pasif basamagiymis ,narin nazik ,hep bagimli ,avaz avaz aglamalar,sapik gibi devamlı aramalar ,bir gun toplantiya girdim ariyor mesgule atiyor ariyor meşgule atiyorum,buna karsi ozuru yanlislikla kapattin sandim dedi ,uzulmeyin hayatiniza bakin ,mecbur klainca yapar
 
Sağolun iyi dilekleriniz için.
Annem geri planda bırakılmadı. Babam hep öğretmek istedi ama annem kendi ailesinden böyle alıştığı ve kendi annesi böyle öğrettiği için hiç oralı olmadı. Kasaba gitmek erkek işi anneme göre. Bu arada anneannem sağ ve dedem öldüğünden beri (o zaman 63 yaşında falandı ve eli ayağı tutuyordu) annemlerle yaşıyor. Annem hep anneannemin yörüngesinde hareket etti. Hala da öyle. Aynısını bana da yapmaya çalışıyor sanırım.

Veraset, intikal işlemleri için aynen dediğiniz gibi çetrefilli işleri halledip basit işleri tüm belgeleri hazırlayıp eline verdim. Yine de her adımda beni aradı. İşteyim ve 10 saniyede bir böyle diyorlar ne olacak diye beni aradı.
 
Bakın annenizin çocuğu olmayabilirdi. Kendi kendine yaşamayı öğrenmesi gerek. Benim de annem de öyle, yaşıtları sosyal medyada fink atarken annem numara bile ekleyemez telefonuna ama babaannem 85 yaşında şakir şakir kullanır telefonunu. Bu tamamen kendileriyle alakalı bir sorun.
Annenize birini bulun. Haftada 2-3 gün gitsin gelsin, hem dış işlerini yapsın hem ev işlerinde yardımci olsun hem yoldaş olsun.
 

Bunlar vefat öncesi oldu ise çok net bir daha duymayayım denmeli

İdare etti iseniz de artık net olun

Sana ne derim kocan hakkındaki yorumlara ya da bana ne çektiği paradan derim

Biraz sert de olsa haddin değil demelisiniz
 

Ne diyorlarsa yap der kapatırım

Bence dur demek için geç kalmayın

Bu arada bana acımazsın tek çocuk vs denilebilir de ben de tek çocuğum uzak bir yerdeyim hiç kimsede aklım kalmıyor
 
Anneniz acı çekiyor, eş kaybı kolay değil çok zor. Benim babamın rahatsızlığını annem öğrendiğinde günlerce ağladı sabahlara kadar. Sizin yanınızda eşiniz var, anneniz tek kalmış. Babanızın vefatının hemen ardından böyle bir işe başlamasaydınız keşke.
 
Böyle bir anneyle bir arada yaşayamazsınız zaten,arada tavrınızı koyun, zamanla toparlanır. Munenin dediği gibi yapacağının ne olduğunu biliyorsanız not ettirin, bilmiyorsanız gittiği yerde sorsun, güvemlik görevlileri yaşlıların her şeyine yardım ediyor her yerde
 
Yani atamam o zamana denk geldi. Babam vefat ettiğinde evi taşıyorduk zaten. Erteleyebileceğim veya geri çevirebileceğim bir iş değildi.
Bu arada eşimle de iş nedeniyle evlenir evlenmez ayrı şehirlere düştük. Ben de yalnızım. Ben de babamı kaybettim. Ek olarak aşırı stresli bir işim var(seviyorum o ayrı). Bir de annem oturduğu beldede herkesi tanıyor, herkes onu babamdan dolayı sayıp seviyor, benim ise bu şehirde düştüm kafamı vurdum yardıma koş diyebileceğim yeni tanıdığım iş arkadaşlarım komşular dışında kimsem yok. Ama ben kendimi bırakmıyorum, o bırakıyor. Benim güçsüz olma lüksüm nerede?
(Bunların hepsini aynen anama da söyledim ama kar etmedi)
 
Annenizle olan durumu nasıl çözersiniz bilmiyorum. Ben acınızı ertelemeyin demeye geldim. Ben babamı 18 yaşımdayken kaybettim. Bi o kadar yıl geçti üzerinden şimdi şimdi terapilerle ertelediğim, bastırdığım acımı, yasımı yaşamaya çalışıyorum. Maalesef bencil olmak kendinizi iyi etmek zorundasınız ki ilerde ciddi bir durum olursa annenize destek olacak gücünüz olsun.
 
Başınız sağolsun öncelikle.
Sizi çok iyi anlıyorum.
Tek çocuk olmanın sıkıntısı bunlar birazda.
Sorumluluklar paylaşılmış olsa bu derece yorulmazdiniz.

Sizi anladım ama annenizi de anlıyorum.
60 yaş bu tarz öğrenmeler için biraz zorlayıcı değil mi?

Benim annem de 60 küsür yaşında.
Vergi dairesi gibi kurumlara kendi gider işini görür ama atm den para çekmeyi ısrarla öğrenemedi.
Çekiniyor kartı yuttururum falan diye.

Biz 6 kardeş olduğumuz için bu tarz iş bölümlerimiz var. Zorlamıyor bu durum.

Size kolaylık diliyorum.
 
Yazacaklarım sizin veya okuyanlar tarafından yanlış anlaşılmaz diye umuyorum zira annenizin hem bağımsız biri olması hem de hayata karışabilmesi için gerçekten bazen net ve katı bir tutum sergilemeniz gerekiyor, bu kötü evlat, acımasız evlat olmak değildir, sağlıklı ve istese her işini kendi halledebilecek bir kadını bazen hayatın içinde tek bırakmak gerekir ki öğrensin, öğrenirken de cesaretlenmeye başlasın.

Örnek veriyorum diyelim ki ev vergisi ödenecek, şunları şunları yapacaksın diye adım adım her aşamayı yazdırın, yazdıklarını kaybetme çünkü vergi dairesine gittiğinde ve beni aradığında ulaşamayabilirsin, sen bu işi çok rahat halledebilecek kadar zeki bir kadınsın deyin ve ararsa dahi açmayın.

Akrabaları da tembihleyin, yine elleri üzerinde olsun ama kendi yapabileceği şeyleri anneniz adına üstlenmesinler, misal kasap alışverişini kendi yapsın, ekmeğini alsın, pazara gidip meyve sebzesini alsın, telefon faturasını yatırsın, eve kapandıkça psikolojik olarak da kendilerini birine bağımlı görüyorlar zira, ki bu da sağlıklı değil onlar için.
 
Yani evet ben de anlamaya çalışıyorum ama tek sorun atmden para çekmek gibi teknolojik işler olsa zaten dert etmem.
Annemin genel hali tavrı problem.
 
Herkes hepimiz yalnızız neler yaşamadık ne imtihanlardan gecmedikki ne acılar var içimizde cigerlerimiz paramparça ..... öyle kadınlar tanidimki düzenli maddi geliri bile yok ama aslan gibi dimdik ayakta hayatla mücadelesini veriyor hayatta kalmak için mücadele veriyoruz çünkü mecburuz. Oda öğrenecek öğrenmeli

Sakin annenizi yanınıza almayın gelsin gitsin zaman zaman kalsın ama kapısını kapatıp evini dağıtıp size yerlesmesin kendi aile huzurunuz kaçar yuva dağılmaya kadar gidenleri gördüm.
 
Yani evet ben de anlamaya çalışıyorum ama tek sorun atmden para çekmek gibi teknolojik işler olsa zaten dert etmem.
Annemin genel hali tavrı problem.

Bir de kendi ATM den para çekemiyor ama eşinizin çektiğinin miktarını dahi takip ediyor

Kasaba gitmezse etsiz kalır mesela kendi bilir

Para çekmezse parasız kalır gibi gibi
 

Bende tek çocuğum. Evlenmek yuva kurmak bunlar doğal şeyler güzel şeyler bunun için asla kendimi suçlamazdım
Tek çocuklukla alakası yok bence tamamen sizin vicdanınız
Anneniz suçlayacak insan arıyor takmayın
 
Yani evet ben de anlamaya çalışıyorum ama tek sorun atmden para çekmek gibi teknolojik işler olsa zaten dert etmem.
Annemin genel hali tavrı problem.

Keşke yakınında kardeşi, yakın akrabanız falan olsa, ya da çok samimi aile dostu falan.
Yalnız bırakmasalar çoğu zaman.
Belki üzerinize bu kadar düşüp bunaltmazdı..
 
Öncelikle başınız sagolsun
Ben de babamı 1 sene kadar once kaybettim ve annem de hic dış islerini yapmamis biri. Bizde de kardesim kosturmaya calisir ama cocuk da yetisemiyor annem sizinki gibi her konu için aramasa da anlayabiliyorum cok zor anneniz icin de. Ben daha 2 hafta olmuştu veraset işlemleri asamasinda anneme dedim "eger aciyi atlatamayacagini düşünüyorsan bir uzmana gidelim anlat icindekileri" diye. Simdilik iyiyim gerekirse düşünürüz demisti. Şu an daha iyi ama arada konusurken aglamakli oluyor. Ben de acimi yasayamadan ise döndüm sonra pandemi girdi falan, inanın cok zor. Ama gececek. Anneniz icin de bir terapist düşünün derim, yalniz kalma korkusu kadar sizi de kaybetme korkusu yasiyor olabilir. Esim gitti kizima bir sey olmasin düşüncesi
 
60 yaş bu tarz öğrenmeler için biraz zorlayıcı değil mi?
Değil nomu, ben nice insanlar biliyorum 80 yaşında dahi her işini kendi halleden, 60-70 yaşından sonra üniversite okuyan, yaşı var yapamaz ya da yapmamalı bizim kültürümüzde kabul gören bir durum, biz yaşını alan kişilere yardımcı olmak istiyoruz, bir belgeselde seyrettim, 60 yaş üzeri insanlarla 3-6 yaş arası çocukların katıldığı bir çalışma yapılmış, çocukları 1 hafta 60 yaş üzeri insanlarla aynı eve bırakıyorlar, +60 grubu insanlar çocukların peşinde koşup onlarla fiziksel ve zihinsel aktivitelere katıldıkça fiziksel ve zihinsel seviyeleri arttı, bu da o yaş grubu erişkinlerde özgüvenin artmasına neden oldu.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…