- 8 Mart 2015
- 25.150
- En iyi cevaplar
- 1
- 81.389
- 798
nasil yetistirirsen öyle olur birazda kareketerbenim yeğenimde bazen kızımın ağlaması için bişeyler yapıyor hemde benim gözümün içine baka baka!
güzel bi konu olmuş. bende takipteyim
Şahsi fikrim sizin ilginizi üzerinde toplayabilmek olabilir. Seni üzenlerle arkadaşlık yapmak zorunda değilsin, mesafe koyabilirsin içerikli konuşmalar yapıyorsanız, mutlaka olayların bir yerinde ya da zamansız bir durumda ufak nutuklar atıyorsanız hassas tutumunuzu çözmüş ve bunu kullanmaya kalkıyor olabilir. Gebe olmanız da onu etkiliyor unutmayın. Pbucunun dama atılacağını hissediyor. Bunu size yansıtmaz ama altına işer, hassaslaşır, düşer kalkar, fazlaca ağlar, zaman zaman saçmalar ve ilgiyi üzerine çekmeye çalışır. Bu her kardeşli ailede olur umursamayın. Benim 3 erkek yeğenim var 9-7-4 yaşlarında. Hepsi birbirini deli gibi kıskanıyor:) biri geliyor bana bunu yaptı onu sevme diyor. Diğeri bana aldığın hediyeden ona alma diyor. Şimdi karnımdakini kıskanıyorlar. Hepsine sizin kardeşiniz olacak siz abisiniz diyorum. Kardeşim annesini sevmiyor diyor büyüğü:)) Kötü olduklarından mı? Hayır. İnsan yapısı böyle. Hoş hayvanlar da böyle. Doğanın dengesi böyle:)) anne baba olmak zor.Yok yanlis anlasilmasin, ben asla benimki bir melek ve diger butun cocuklar cin gibi falan demek istemedim.
Elbetteki her cocuk farkli ve özel.
Inanin asla oyle bir bencilligim olamaz.
Hatta bu tipteki pek cok cocuk gibi evde bize kök sokturur. Baskalarina karsi niye boyle ezildigine sasariz.
Son donemlerde gordugum birkac ornek kafama takildi sadece fikirleri almak istedim.
Cok haklisiniz soylediklerinizde.
Okudurken kanim dondu!
Ama durup dururken de olmamislar iste izledikleri bir filmin etkisinde kalmislar.
Vurma ornegini verdiniz ve aklima geldi.Tabii ki kotu cocuk vardir.
Kedileri kuyrugundan tutup döndüren 6 yasinda cocuk gormustum mahallede, ben de onu döndürecektim az daha ama, bagirmakla yetindim.
Ayrica cocuk zorbaliği gercekten kotu birsey,ben cocuklarla calisiyordum uzunca bir donem,Gercekten cok gaddar olabiliyorlar.
Ben de cocugumun (ozellikle oglum olursa) daha naif,yardimsever, pozitif bir cocuk olmasini isterim. Duygusal olsun böyle,sokakta karda üşüyen köpek görürse gece ona üzülecek kadar duygusal olsun,benimle paylassin...mama alip kopego bulmaya calisalim falan...
Hayalimdeki ebeveynlik bu.
Ama benim annem oldukca dominant bir kadin. Kucukken hep bizim kendi kendimize yetebilmemiz icin cabaladi. Hakkini almak icin cabalayan-kimseyi kendine ezdirmeyen- gerektiginde kavga etmekten cekinmeyen... 'Ayse bana vurdu' desen 'senin elin yok mu , bi tane de sen cakamadin mi!' diye bagirirdi:)
Cünkü kendisi öyle bir insan,cevval bir kadin.
Herkesin istegi farkli farkli ama cikan sonuç biraz da süpriz ,işin asli:)
Cok haklisiniz, ben bunlarin farkinda oldugum icin uzuluyorum zaten.Siz anne hassasiyetiyle yaklaşıyorsunuz o yüzden istemeden kalbinizi kırmamak için kelimelerimi dikkatle seçeceğim. Siz yine de lütfen yanlış anlamayın beni.
Bakın biz binalara, şehirlere, belli kuralların olduğu dar alanlara sıkışsak da doğal seçilim diye bir şey var. Güçlü olan hayatta kalır, özeti bu. Kızınız bu kadar narin, hassas, alıngan oldukça alacağı zararlar da büyük olacak. Onu üzenlerden nasıl uzak durabilir ki? İşte, okulda ne yapacak? Yarın öbür gün ikili ilişkilerinde nasıl bir tutum sergileyecek. Çocuğunuza kaçmayı değil savaşmayı öğretmenizi tavsiye ederim.
Vurma ornegini verdiniz ve aklima geldi.
Yazin parka gittik,kizimdan yaklasik 1 yas kucuk kuzeni de var.
Kaydiraktan kayiyorlar ama bir sorun var farkindayim.
Sonradan anlatti kizim, ordaki bir diger kiz cocugu burdan kaymayin gidin diyormuş.
Neyse onden kuzeni kaydi, diger kiz cocugu aşağıda pat diye yapıştırdı burnu kanamaya basladi bizim küçüğün. Kostuk tabi biraz mesafe var. Benim kizim one gecti boyle elini havaya kaldirdi ( vurma hareketi degil hani tartisirken falan kaldiririz ya elimizi oyle ) Iste bu dedim bagiracak bir sey yapacak simdi, yaptigi sey su ' Park hepimizindir' tabi bu cevaba istinaden o kiz da itti benim kizi :) yani en fazla yaptigi bu.
Tabiki vurmasın ama ben en azindan bagirsin isterdim orda.
Bazi orneklerde bu cok net goruluyor.aile cok onemli neticede iyi ve kotu kavramlarını aile ogretmiyormu cocuga ilk olarak bir kedinin kopegin canının yanabilcegini bilmezler biz uyarırız ama bunu yapmayan mal gibi izleyen oyle cok ana baba varki onlar ne ki cocuk ne olsun
Ben kızımın bencilce davrandığını gördüğüm anda müdahale ediyorum. Daha 2.5 yaşında ama bazı şeyleri öğrenmesi lazım. Bazen bende öyle davranışlara şahit oluyorumki bu nasıl çocuk diyorum. Parkta kızımdan 4 yaş büyük bir çocuk dondurmayı özellikle kızımın yanında yedi birgün. Çocuk kızıma baka baka ohh ne güzelmiş diyordu. Gülerek hemde. Arada sıradada baaak diye dondurmayı gösteriyordu . İlginç olan annesinin müdahale etmemesiydi ama.
Kizim 6 yasina girecek 1 ay sonra.Gerçekten yaradilis mi egitim mi ben de emin değilim. Tabi egitimin etkisi cok büyük. Orda annesinin müdahale etmemesi cok yanlis mesela.
Cocuga o an tepki verip doğrusunu söyleyebilmeli.
Cocuklara paylaşmayı ve merhameti ogretmemiz lazim.
Biz küçükken sokakta oynardik arada bir eve gelip yiyecek alirdik. Annem mutlaka yanimdaki arkadaslarima da verirdi aynisindan.
Onlara yetmeyecekse bana da vermezdi "sonra evde yersin, biri yer, biri bakar, kıyamet ondan kopar" derdi.
Ne demek istediğini anlamadigimda uzun uzun anlatırdı. "Yazik degil mi sen yerken onun da canı çeker" falan derdi.
Ben o yüzden yanimda annem yokken bile elimde bi sey varsa ikiye bölmeyi öğrendim cocukken.
Yaradilista var biraz bence ama anne babanin eğitimi daha büyük rol oynuyor.
Cunku insanlarin kişilikleri 6 yasina kadar olusurmus.
6 yasina kadar ne öğretirsen o.
Kizim 6 yasina girecek 1 ay sonra.
Desenize olan oldu simdiye kadar hep boyle gidecek
Vur demeye dilim varmadi hiç.Dayanamadım şahsi fikrimi belirtmek istedim bu açıklamanızın ardından;
öğretin vursun, gerekirse gördüğünüz an ayırırsınız çocuk kavgasını ama bir yetişkin fark edene kadar kızınız dayak yemesin, savunsun kendisini.
Belki doğru belki yanlış, tartışılır ama annemin bana okula başladığımda tembihlediği şeylerden birisiydi bu.
Kızım, kimseye vurma. Ama birisi sana vurursa ona "Vurma bak ben de vururum" de. Yine vurursa, onun vurduğu gibi sen de ona vur. Bu öğüt hayatımı kurtaran bir öğüttü, nitekim hiçbir zaman öğretmen gelene kadar dayak yiyip ağlayan bir çocuk olmadım. Kim vurduysa, döndüm bi tekme de, bi tokat da ben attım.
Iste duymaktan korktugum cevap, evet bana cekmis gibi malesef.Anlatilan orneklerdeki cocuklar kotu cocuklar degil, adi ustunde cocuk. Kizinin duygusalligindan hoslanmiyosun ama sana cekmis. Cocuk bu rekabet, kiskanclik, bencillik gibi duygularini kontrolsuzce gosterebilir bu kotu oldugu anlamina gelmez
Cok sagolun bakacağım programa.Eğer ingilizceniz varsa, ya da türkçe altyazılısını bulabilirseniz, The secret life of 4 year olds diye bir program var daha sonra 5 ve 6 yaşlar için de yapılmış, bu yaşlardaki çocukları birbirleri ve aileleri arasındaki ilişkileri izleyip yorum yapıyorlar, tavsiye ederim.
Tek bir sebebe bağlı değil, etrafımızdaki herşey, herkes, yaşadıklarımız ve doğuştan gelen özelliklerimiz bizi biz yapar, ancak eğitim, sosyal çevrenin etkisi göz ardı edilemeyecek kadar büyük.
Ayyy içim çok kötü oldu okuyumcabu anlattıklarınız kötü kalplilik değil ama olabilir de.
gerçek hayatta örnekleri mecvut.
https://tr.wikipedia.org/wiki/James_Bulger
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?