Beni en iyi anlayan mesaj buydu sanirim.Esra ...sorduğun soru zaman zaman çok üzerine düşündüğüm bir soru ...
Fıtrat mı ?
Genetik mi?
Öğretilmişlik mi?
Hepsi mi?
Benim oğlumda 7 yaşında .
Bugüne kadar yanıma gelip özellikle okulda ... ya bu çocuğu nasıl yetiştirdin ? Nasıl kibar .. duygusal .. hassas diyenlere cevap vermekten yıldım.
Geçen yıl sınıf arkadaşı bir kız eve gidip ... anne dünyadaki bütün erkekler kaba değilmiş .. yusuf çok tatlı demiş :)
Gurur duyamıyorum.
Bazen rahatsız oluyorum.
Çünkü eziliyor.
Hakkını aramak yerine barışcıl yolu seçiyor sürekli.
Ya da ağlıyor.
Yapma .. sende ona karşılık ver demeye de dilim varmıyor . Zamanla düzelir diye.
Daha naif nasihatlar veriyorum.
Ona kötü davranan arkadaşına aynı şekilde cevap vermesi telkini yerine ... ağlamaması ... buna üzülmemesi ... yönünde.
Arkadaşının yaptığının kötü bir haraket olduğunu anlatıyorum.
Şu an kırmak istediğim nokta "üzülmemesi"
Sende kızında öncelikli bunu sağlayabilirsin.
Biz daha oturtamadık hoş.
Bende isterim elbette .. kaba saba , nezaketten bi haber bir erkek olmamasını.
Olamaz da zaten . Fıtratın da yok .
Ama kırılmasın . Güçlü olsun .
Gücü aynı şekilde karşılık vermekte değil ... umursamamakta bulsun .
Beni en iyi anlayan mesaj buydu sanirim.
Hep iyi ol, kimseyi uzme, kirma diye diye ben mi bu cocugu bu hale getirdim diyorum bazen.
Çünkü hep üzülüyor.
Yerde cop gorse insanlar neden kotu dunyamizi kirletiyorlar diye üzülüyor.
Su haliyle 15 yasinda olsa bu kadar kafami kurcalamaz. Ama daha 6 yasina bile girmedi.
Cocuga yetiskin muamelesi yapa yapa bu dusunceleri aklina ben mi sokup hep uzulmesine sebep oluyorum diye kendimi sorguluyorum.
Bazen o cocuk bencilligini gormek istiyorum ben de ama bunu sadece bize karsi sergiliyor.
Cocuklarla iletisiminde bakiyorum hep alttan alan, kirilan tarafta.
Benim gormedigim anlarda yasaniyorsa bir seyler , ki hic sanmıyorum, onlari bilemiyorum iste.
gecmiste bizim cocuklugumuzda grup oyunlari vardi. oyunlarda rakip bile olsak duseni tutup kaldirirdik. cunku o zamanlarda bilgisayrlarda vakit gecirmiyoduk. diyalog kurabiliyoduk. henuz ekranlarla tanismamistik. yuzyuze bakabiliyoduk.insancildik. savas oyunlari vurdulu kirdili oyunlar oynamiyorduk ya da simdi ki nesil kadar bagimli degildik. simdi ki cocuklar kazanmak, birinci olmak, en iyi olmak kodlu. bu da insancil yonlerini koreltiyo. benim fikrim bu.Bu aralar merak ettigim bir sey bu.
Gercekten her cocuk masum mudur?
Yaptigi davranislar hep ogrenilmis midir yoksa kendi icinden gelerek de yapar mi?
Az once komsunun oglu geldi kızımla oynamaya,kizim 6 o 4 yasinda. Kizim ciddi anlamda duygusal bir cocuk,hic istemezdim boyle olmasini ama degistirebilecegim bir durum degil malesef.
Onlar oynarken ben yan odada bir seylerle mesgulum. Cocuk durduk yere 'Biliyor musun senin baban seni hic sevmiyor ama benim babam beni cok seviyor. Annem bana doğum gunumde spiderman kostumu alacak ama sana bir sey almayacaklar' dedi. Olayin oncesi yok, cok net duydum. Kizim da babam beni seviyor diye aglamakli oldu ama mudahale etmedim ben tabiki. Buna benzer cok sey yapıyor .Aslinda kizim yas itibariyle ondan cok daha buyuk daha farkli, mantikli davransın istiyorum ama hemen uzulme yoluna gidiyor.
Baska bir ornek. kizimin yasiti bir yakinimiz var. O geliyor oynamaya. Aslinda kizimla oynamaya degil evdeki wifiden faydalanmaya geliyor elinde tabletle. Oyunu acip hadi gel izle diyor. Buyuk bir şevkle oynarken kiziminm da oynamasina asla izin vermiyor. Tabi bir anne olarak icim gidiyor benim ama cocugum kendi ogrensin istiyorum bazi şeyleri. Bakiyorum benimki cok üzülüyor oynayamadigina,o zaman ben de ona telefonu veriyorum oynasin diye. Diger cocuk kizimin kendisiyle ilgilenmediğini gorunce sıkılıp baska seyler yapmak istiyor. Bu cok defa oldu. Tuhaf bir sey anlamaya calisiyorum ama olmuyor. Resmen kizimin oynamak icin verdigi çabayi gormek istiyor. Hani buyuk olsa diyeceğim ki bir cesit ego tatmini ama kucucuk cocuk bunu nasil düşünür? Kizimin o ilgisi bittigi anda cocuk tableti elinden atiyor baska bir sey buluyor.
Evet gercekten merak ediyorum, bu cocuklar bu davranislari ogreniyorlar mi yoksa yaradilis mi?
+1Bir de elbette hayatın içinde bunlarla bir gün karşılaşacak ama bence olabildiğince geç karşılaşsın.
Şahsen çocuğumun böyle çocuklarla bir arada bulunmasını, oynamasını istemezdim.
Zorunlu olarak onların arasına karıştığında kendini nasıl koruması gerektiğini öğretirdim.
Mümkün olduğunca rahat yaşasın..
Elin şımarttıklarının kurbanı olmasın diye düşünürdüm..
Konu sahibine çektiği kanısına nasıl vardınızAnlatilan orneklerdeki cocuklar kotu cocuklar degil, adi ustunde cocuk. Kizinin duygusalligindan hoslanmiyosun ama sana cekmis. Cocuk bu rekabet, kiskanclik, bencillik gibi duygularini kontrolsuzce gosterebilir bu kotu oldugu anlamina gelmez
Her cocuk masum olarak doguyor bence. Kurabiye yapacaksiniz diyelim malzemeleri karistirip hamuru yoguruyorsunuz dimi. Isterseniz kotu sekilde verirsiniz isterseniz harika sekil. O sizin elinizde...Bu aralar merak ettigim bir sey bu.
Gercekten her cocuk masum mudur?
Yaptigi davranislar hep ogrenilmis midir yoksa kendi icinden gelerek de yapar mi?
Az once komsunun oglu geldi kızımla oynamaya,kizim 6 o 4 yasinda. Kizim ciddi anlamda duygusal bir cocuk,hic istemezdim boyle olmasini ama degistirebilecegim bir durum degil malesef.
Onlar oynarken ben yan odada bir seylerle mesgulum. Cocuk durduk yere 'Biliyor musun senin baban seni hic sevmiyor ama benim babam beni cok seviyor. Annem bana doğum gunumde spiderman kostumu alacak ama sana bir sey almayacaklar' dedi. Olayin oncesi yok, cok net duydum. Kizim da babam beni seviyor diye aglamakli oldu ama mudahale etmedim ben tabiki. Buna benzer cok sey yapıyor .Aslinda kizim yas itibariyle ondan cok daha buyuk daha farkli, mantikli davransın istiyorum ama hemen uzulme yoluna gidiyor.
Baska bir ornek. kizimin yasiti bir yakinimiz var. O geliyor oynamaya. Aslinda kizimla oynamaya degil evdeki wifiden faydalanmaya geliyor elinde tabletle. Oyunu acip hadi gel izle diyor. Buyuk bir şevkle oynarken kiziminm da oynamasina asla izin vermiyor. Tabi bir anne olarak icim gidiyor benim ama cocugum kendi ogrensin istiyorum bazi şeyleri. Bakiyorum benimki cok üzülüyor oynayamadigina,o zaman ben de ona telefonu veriyorum oynasin diye. Diger cocuk kizimin kendisiyle ilgilenmediğini gorunce sıkılıp baska seyler yapmak istiyor. Bu cok defa oldu. Tuhaf bir sey anlamaya calisiyorum ama olmuyor. Resmen kizimin oynamak icin verdigi çabayi gormek istiyor. Hani buyuk olsa diyeceğim ki bir cesit ego tatmini ama kucucuk cocuk bunu nasil düşünür? Kizimin o ilgisi bittigi anda cocuk tableti elinden atiyor baska bir sey buluyor.
Evet gercekten merak ediyorum, bu cocuklar bu davranislari ogreniyorlar mi yoksa yaradilis mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?