kızlar yazamıyorum, ne olur kusura bakmayın. nilde ve hilal için aldığım duaları da okuyamadım lohusalıktan.
ev tıklım tıklım. çok şükür büyütülecek bi sorun yok. kendi annem bugün gitti. onun burukluğu var üzerimde. kayınvalidem var, 40ım çıkana kadar kalacak. hamilelik sürecimde gelememişti. şimdilik görümcem ve kayınpederim var. o yüzden yalnız kalamıyorum hiç. bir kaç kere açtım ama yazamadan kapatmak zorunda kaldım.
doğum hikayemi bile yazamadım. doktorun gazıyla normal denedim herşey normal gidince. geçen hafta perşembe akşam üzeri nişanım geldi, hafif kanlı akıntı. sancı gelmesini bekledik, doktora gitmedik hemen sezeryan olmasın diye. gece 12de yattığımda hala sancım falan yoktu. gece 4 gibi lavaboya kalktım, ve şaldır şaldır su boşaldı idrarımı yaptığım sırada. ve geliyo diyye çığlık atınca annem bile bebek sanmış. baya bile lavabodan kalkamadım çünkü suyumun akması bitmedi. tarif edilemez bişey. ben azcık falan geliyor sanıyordum. sonra çıktım ama hala geliyo. bi orkid koydum, tekrar geldi, o bile taştı hemencecik. sonra azaldı başka bi orkid koyup, kapının dibinde hazır duran bauvulu alup arabaya atladık. kızlar kapının yanına koyun herşeyi, çünkü o an insna öyle panik oluyor ki. eşim ve annem de benden panikti. hastaneye gittik, yolda doktorumu aradım. hala tam sanıcm başlamamıştı. sonra hafif hafif başladı. sonra şiddetlendi, adet sancısı gibi. dedim bu kadarsa ben dayanırım, adetlerim sancılı olur. ebeler geldi işte muayene falan. zaten alttan zor muayene olan biryim, itişe kakışa muayene oldum. birinin karnına tekme atmışım, hamileymiş.
2 bol parmak dediler. bi taraftan nstye bağlıyolar. sancım giderek artıyor ama ilerleme yok. suni sancı verdiler, bi taraftan da su bile vermiyolar, ameliyata girerim diye. sancıdan dilim damağım kurudu. saat öğlen 12.30 gibi oldu hala pek ilerleme olmadı. doktorum geldi, öğle arasında, bu arada sabahtan da gelmişti. kararını verin eşinle dedi. ben dedim ne kadar dayanırsam açılmam olur. bu şekilde en az 10 saat daha sancı çekmen lazım dedi. ama onda da yine doğum olacağına garanti edemem dedi. zaten suyum da şaldır şaldır geldiği için korktum. bir de dayancak gücüm kalmadı. sezeryanı kabul ettim. apar topar sedyeye bindirdiler, oğlum tam cuma namazı vakti doğdu. 1.20 gece.çok şükür kurtulduk.
ama sorunlar doğunca bitmiyot. sorun demek istemiyorum, herşey için şükürler olsun. bebeğimi hemen kucağıma verdiler emzirmeye başladım, şekerli su gibi bişeyler geldi. ama gel gelelim ameliyat yerimden kucağıma tek başıma alamadım oğlumu. canım acıyodu çok. annemler yan tarafımdan falan sokuşturdular hep. ama çocuk rahat olamayınca bi de göğüs uçlarım olmayınca emmeyi reddeti. 1 gün falan şekerli su verdik. herşey denedim. silikon uç, göğüs ucu çıkartıcı, pompa. ama pompadan anladık ki tam süt yok. pazar günü eve geldik ve ben kendimi tutamamadım. o kadar şeyden sonra nihayet bebeğimle evdeydik, yatağına yatırdık. hüngür hüngür ağladım. hala da daha ağlıyorum baktıkça. o kadar acıdan sonra inanamıyorum. çok değişik bişey. duş aldıktan sonra dedikleri gibi süt geldi. ama pımpayla. bebeğin ağzına veremiyoruz. 4-5 kişi başımda, şöyle tuti böyle ver, zaten havalar sıcak, yavrumla ben ter içinde kalıyoruz. sonra pompayla sağdığımı vermeye başladım, ve de mama. emmedikçe de ağladım, beceremiyorum bişeyi diye. ki kendi annem bile bana tutamıyosun bebeği, beceriksiz gibi laflar etti. insan bu dönemde herşey batıyor, önüne gelene ağlıyorum gerçekten. hamilelkikte böyle olmamıştım, lohusalıkta da olmam sanıyordum.
sonra bir arkadaşım aradı, emiyo dimi dedi. malesef dedim. sonra bana bi doktor tavssiye tti. ona muhakkak git, doğru pozisyınları gömsteriyori moral veryor, ne yapıp edip emzirtiyor dedi, özel bi doktor. hemen gititk koşa koşa. kayınpederim falan ufacık şey için, emmiyo diye bebek doktora götürlür mü falan dedi. eşimd e anne sütü emmemiş, ama o 8 aylık doğmuş. herkes ona benzeyecek falan herhalde dediler. ama doktor gerçketn işe yaradı. dediklerini harfiyen yaptım ve bebeğim ememye başladı. 10luk enjektör alın dedi ve başını kesin dedi, ilk önce onla çıkarttıyorum. ve bebeği yan yatırmak yerine oturur pozisyonda emziriyorum, bacakları benim bacaklarım arasına geliyor. 2 gündür güzel emziriyodum. dün ikimizin de kontrolü vardı doğum yaptığım hastanede. doğum kilosunu kaybetmiş bebeğim 200 gram, bi de anne karnındaki kakasından başka kaka yapamdı diyince yetersiz besleiyo demez mi. hemşireler bunun emzirmesine bakın dedi. bir ssaat kadar hemşire gözteiminde emzirdim. hemşire maşallah çok güzel emiyo, sütün de geliyo dedi. ama yine de günde 2 kez mama takviyesi yap dedi. derken doktor oğlumdan idrar tahlili istedi, ve enfeksiyon çıktı. ben tüm hamileliğim boyunca enfeksiyon taşıdım, ondanndır dedim. sonra kültür istedi, bakteri var mı diye. ama onun sonucu 3 gün sonra çıkacakmış. ama ne olur ne olamz antibiyotk iğne yapalım o güne kadar dedi, ben de kabul etmedim tedaviyi ve bana kağıt imzalattı doktor, bişeyden sorumlu değilim verdiğim tedavi kabul edilemdi diye. inşallah bişey çıkmaz. o hastanenin çocuk doktorunu iyi değil diyolardı, değiştircem onu, bi daha ona gitmeyi düşünmüyorum.
inşallah bakteri üremez de sorun olmaz.
eve gelince ben de bebeğe mamayı dayadım çocuğa. zaten evde herkes aç kalmış bu çocuk, zayıflamış bilmem ne. sonra oğluş nazlandı akşam memeyi almaya tekrar. çok şükür sabah yine verdik ama zor alıyor. iştahsız biraz. 5-6 saat uyuyor, zor uyandırıyoruz. yani doğumum oldu çok şükür, ama annelik gerçekten sabır işiymiş. bu arada hala kendim giydirip bezleyemiyorum. kaynanamdan daha öğrenemedim. biarz da becereiksizliğim var. alıyorum arada ama yapamayınca güzel kaynanam devam ediyor. inşallah öğreneceeğim. bu arada doktordan eve geldik, ilk defa yıkadık. çocuğum kakasını yapyı. biraz rahatladık.
bir de sezeryan olmamda da bir hayır varmış. herşeyde hayır olduğu gibi. daha önce hiç gözükmeyen bir kist almış doktorum 2.5 cm yumurtalığımdan. patalojiye gitti, çok şükür temiz. normal doğum olsaydı alınamazdı ve önceden de görmemiştik hiç ultrasonda. doktor senede bir takibini muhakkak yaptır dedi.
geçmişi okuymadım. bir tek candaşın sonucu yarın çıkacak, bi kaç kez açıp okuyup yazamamıştım. hilal keseyi görmüş. bu arada sancı çektiğim sırada herkese dua ettiğim tüm bekleyenlere ve hamişlere. Allah kabul etmiş olsun inşallah.
eşim ve kayınpederim kurban kesmeye gitti, ev az da olsa tenha. ne olur kusura bakmayn, 40 gün pek yazamayabilirim unuttu falan demeyin tamam mı ve dualarınızı da bırakmayın, çünkü dertler bitmiyor.
herkesi öptüm.