Mutlu haftasonlarınız olsun hanımlar kısa tutmaya çalışacağım. Eşimle çok iyi anlaşıyoruz aynı evin içinde ufak tefek şeyler dışında bir problemimiz olmuyor çözebiliyoruz.
Ailelerden uzakta yaşıyoruz 1ay once Memlekete gittik aile ziyaretine kayinvalidemde kaldık ilk başta oraya indik ,ilk üç gün orda kaldik, ilk günden beri eşime çok söyledim ananem hasta bi gidip görelim en önce ayıp olur diye gittik gidecegiz diye diye iki üç gün sonrasına attı. Sinirlendim bende döneceğimiz günden birgün önce bari bir gün olsun annemde beraber kalalım ananeme de geçmiş olsun diyelim hiç göremedim onları dedim tamam dedi gittik iki gün de orda geçirelim dedik. Kayınvalideme söyledik orda kalacağız diye. Sen kal oğlum burda kalsın deyince ben sinirlendim başladım saydirmaya ses tonum baya yükseldi. O da bağırdı oğlumu özlüyorum ben sen annenle kal oğlum da benimle kalsın dedi. (Her zaman maddi anlamda oğullarını kullanmış ve düğünümüze bir gram katkıları olmayan insanlar bunlar ve hâlâ da oğullarından maddi beklentileri var herşeylerini aldirdilar ve benim kayinbabam çift maaşlı. ) Her seferinde böyle yapıyor tatile gidince bir yere çıksak bir yeri gezsek oğlunu arar nerdesin, gel, markete gidilecek pazara gidilecek ablanı evine bırak.
Ben artık bıktım çok fena patladım ve tatilimin kalan kısmını ailemle geçirdim daha da onun evine adım atmam dedim dönerken de uğrayıp hoşçakalın demedim . Daha çok şey var ama uzatmamak için yazamıyorum. Eşimle iyiyiz aramız çok iyi ama son zamanlarda çok taşikardim olmaya başladı iç sıkıntım bir türlü geçmiyor durdugum yerde ağlama geliyor sanırım depresyon. Ama kayınvalidemn uzaktan telefonla, yakınlarına gidince de hastayım diye ağlaya ağlaya beni anneme gönderip oğlunu yanında tutmaya çalışması kocamla rahat rahat memleket ziyareti yapamıyorum ben. Eşim ben konuştum diyor ama alttan ala ala konuşmuştur sert yapmamıştır eminim ve annemin kötü niyeti yok dediği bile oldu.
Ve ben ne yapmalıyım artık hiç bişey bilmiyorum tecrübeleriniz doğrultusunda önerilerinize de açığım teşekkür ederim.
