Bir de anne babasina laf edenle4 var. Eski kafali diyenler var ben hazmedemezdim galiba..Ben kk da şunu anladım aileler ilgilense suç , ilgilenmese suç.
Bu kadar rahatsızsanız her gün aramayın olsun bitsin mesela...
Hem yazın yollayacaksınız hemde üzerine düşüyor diye hayıflanacaksınız.
Kendi çekirdek ailenizle ilgili çocuğunuz kresi vs ile ilgili herseyi paylaşmayın..Kısaca özet geçecek olursak 3 yaşa basmak üzere olan bir kızım var ve bende tek çocuğum.
Kızımı geçen Eylül ayında kreşe başlattık,ilk etapta gitmek istemedi, sabahları ağladı vs ama zamanla alıştı kreşe ve uyum konusunda bir sıkıntısı yok şuanda, öğretmeni ve okul ile sürekli irtibat halindeyim...
Asıl konuya gelirsek ailem kızım kreşe gidene kadar kızıma baktılar genelde bizimle kaldılar ama arada yazlığa yada kendi evlerine kızımı da alıp git gel yaptılar ama aynı evde yaşamak türlü zorluklar getirdiğinden ve artık kızımın sosyalleşmesi gerektiğini düşündüğümden bu sene kreşe başladı ve ailem de evlerine döndü ama arada biz gidiyoruz ya da onlar geliyor ve hergün telde görüşüyorlar kızımla..Ve yazları kreşe gitmeyecek yazlıkta ailem ile kalacak..
Kızıma aşırı düşkünler ama bazı olayları abartıyorlar mesela yemek yemiyor, arada nezle falan oluyor yahutta bazen aradıklarında pas vermiyor (ya oyun oynuyor ya çizgi film izliyor oluyor o esnada pas vermemesi çok normal) hemen herşeyi kreşe gitti psikolojisi bozuldu, kreşe gitti hasta oluyora bağlıyorlar.
Kabul alışma süreci uzun sürdü ama her türlü desteği de aldık psikiyatrıya bile götürdüm çocuğu kreşe muhakkak gitsin dedi (nedeni yaşıtları ile hemen kaynaşamaması geri planda çekingen tutum takınması)
İlk etapta hasta da oldu, kaç tane doktora gitti,ilaç aldı ,birkaç gün evde kaldı ve iyileşti bu da çok normal evdeki çocuk bile hastalanıyorken kreş ortamında bağışıklığı güçlenene kadar hasta olması gayet doğal ki ateşli hastalık geçirmedi hiç..
Aileme artık bu konuda konuşmamalarını, kreşe başlattım diye her olumsuz şeyi oraya bağlamamalarını, her daim yanlarında olamayacağını ve benimde her an her boş vaktimde onların yanına gelemeyeceğimi anlatsamda anlamamakta ısrar ediyorlar ve her konu açıldığında sinirleniyorum ve telefonu kapatıyoruz.
Kırmak istemem, haklarını inkar etmem ama kızım hakkında söz sahibi olan ebeveynleri varken onların bir adım geride durmaları gerekiyor diye düşünüyorum..
Güzel konuştum olmadı, sinirlendim olmadı ,onları nasıl susturabilirim????
Okuyan ve cevaplayacak olan herkese teşekkürler.
benide anneannem büyüttü ama hiçbir zaman annemlere müdahale etmedi, sevgisni verdi, gözümün içine baktı o kadar fazlası değil.. kendisini ebeveyn yerine koymadı hiçbir zaman...
Ben özelimi anlatan biri değilim ki, onlar çocuğun bakışından duruşundan anlam çıkarmaya meyilliler..Kendi çekirdek ailenizle ilgili çocuğunuz kresi vs ile ilgili herseyi paylaşmayın..
Yaşlılar pek değişmiyorlar,bilirsiniz.. mudaheleye baslayinca konusmayi kisa kesin. Ocakta yemek var, hadi iyi aksamlar vs..Bir de Dediklerini takmamaya duymamaya çalışın.Ben özelimi anlatan biri değilim ki, onlar çocuğun bakışından duruşundan anlam çıkarmaya meyilliler..
Küçücük bebegi istedikleri gibi alip yazlığa goturebildikleri icin, buna mudahale etmediğiniz icin, simdi de karisiyorlar.şuna parmak basmak zorundayım çocuğuma bakın gibi bir durum olmadı bizde hiçbir zaman...
benim niyetim bakıcı bulmaktı,işi bırakmak bir seçenek değil, ara vermek içinse imkanlar elvermedi darbeye denk geldim işe geri dönmek zorunda kaldım izinler kitlendi vs. yoksa niyetim en az 6 aylık olana kadar kendim bakmaktı...
daha doğmadan biz bakarız ederiz dediler, doğuma kadar çağırmadım onlara kalsa aylar öncesinden gelirlerdi zorla durdurdum dogum oldu haber verdim evi toplayıp gelmişler kendileri yerleşti sonrada süreç öyle işledi , benimde bir yabancıya bırakmaktansa emin ellere teslim etmek içime sindi ve geçen 2,5 yıl hiç karışmadım onlara zorada sokmadım istediklerinde aldılar gittiler kızımı , sıkılınca alıp gezdiler birlikte eve bağımlı kılmadım , evde de çocuk bakımı hariç tüm işleri ben hallettim onlardan beklemedim yaptırmadımda...
ama artık kendi köşelerine çekilip uzaktan izlemeyi öğrenmeleri zamanı yoksa onların yanına gidince yada geldikelrinde ilişkilerine asla müdahale etmiyorum , doya doya zaman geçirsinler diye...
alakası bile yok yazlığa gitmesine izin veren bendim ve kışında arada memlekete gitmelerine birşey demiyordum çünkü hem kızım anne sütü almıyordu mama ile beslendiği için beslenme kısmında bana ihtiyac yoktu hem onlarında bir düzeni evi alışkın oldukları yaşantısı var engel olup dört duvara hapsetmek istemedim insanları hemde memlekette aile üyeleri ile bol bol zaman geçirip onlardan uzak kalmamış oluyordu...Küçücük bebegi istedikleri gibi alip yazlığa goturebildikleri icin, buna mudahale etmediğiniz icin, simdi de karisiyorlar.
O zaman işinize geliyordu, şimdi onlara ihtiyaciniz yok, cocuk krese gidiyor, isinize gelmiyor karışmaları
çok kötü bir çözüm, zaten eşime karşı önyargılı bir ailem var ve eşim müdahale etmez asla onu tanıyorlar karar veren benim bunu bilirler..kendi ailenize kocam böyle istiyor, terstir de, sakın bir laf edip onu kızdırma benim de huzurumu kaçırma diyeceksiniz.
o da kendi ailesine biz böyle karar verdik, karımın yanında da sakın lafını açmayın diyip kesirip atacak.
Valla susturamazsın . Kendimden biliyorum . Her seferinde ondan geriye say . İşe yarıyor :)Kısaca özet geçecek olursak 3 yaşa basmak üzere olan bir kızım var ve bende tek çocuğum.
Kızımı geçen Eylül ayında kreşe başlattık,ilk etapta gitmek istemedi, sabahları ağladı vs ama zamanla alıştı kreşe ve uyum konusunda bir sıkıntısı yok şuanda, öğretmeni ve okul ile sürekli irtibat halindeyim...
Asıl konuya gelirsek ailem kızım kreşe gidene kadar kızıma baktılar genelde bizimle kaldılar ama arada yazlığa yada kendi evlerine kızımı da alıp git gel yaptılar ama aynı evde yaşamak türlü zorluklar getirdiğinden ve artık kızımın sosyalleşmesi gerektiğini düşündüğümden bu sene kreşe başladı ve ailem de evlerine döndü ama arada biz gidiyoruz ya da onlar geliyor ve hergün telde görüşüyorlar kızımla..Ve yazları kreşe gitmeyecek yazlıkta ailem ile kalacak..
Kızıma aşırı düşkünler ama bazı olayları abartıyorlar mesela yemek yemiyor, arada nezle falan oluyor yahutta bazen aradıklarında pas vermiyor (ya oyun oynuyor ya çizgi film izliyor oluyor o esnada pas vermemesi çok normal) hemen herşeyi kreşe gitti psikolojisi bozuldu, kreşe gitti hasta oluyora bağlıyorlar.
Kabul alışma süreci uzun sürdü ama her türlü desteği de aldık psikiyatrıya bile götürdüm çocuğu kreşe muhakkak gitsin dedi (nedeni yaşıtları ile hemen kaynaşamaması geri planda çekingen tutum takınması)
İlk etapta hasta da oldu, kaç tane doktora gitti,ilaç aldı ,birkaç gün evde kaldı ve iyileşti bu da çok normal evdeki çocuk bile hastalanıyorken kreş ortamında bağışıklığı güçlenene kadar hasta olması gayet doğal ki ateşli hastalık geçirmedi hiç..
Aileme artık bu konuda konuşmamalarını, kreşe başlattım diye her olumsuz şeyi oraya bağlamamalarını, her daim yanlarında olamayacağını ve benimde her an her boş vaktimde onların yanına gelemeyeceğimi anlatsamda anlamamakta ısrar ediyorlar ve her konu açıldığında sinirleniyorum ve telefonu kapatıyoruz.
Kırmak istemem, haklarını inkar etmem ama kızım hakkında söz sahibi olan ebeveynleri varken onların bir adım geride durmaları gerekiyor diye düşünüyorum..
Güzel konuştum olmadı, sinirlendim olmadı ,onları nasıl susturabilirim????
Okuyan ve cevaplayacak olan herkese teşekkürler.
Valla ben bunu söyleyemiyorum bile . 35 yaşına geldim annemden korkarım .Bir de emeği çok . diyemiyorum annesi benim karışamazsın diye . Neyse ki benimkilerde yazlığa gidip 3 ay kalıyorlar . Hafta sonu da ben gidiyorum . İdare ediyoruz...bunu her konuşmam da söylüyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?