kocan ile konuşmalısın.
olaylara susarak değil anında konuşarak çözüm bulmalısın.
ağlamak istiyorsan kendini tutmayıp bağıra bağıra ağlamalısın.
3 çocuk doğurmuş biri olarak tavsiye ederim.
konuşmaları o an duydun . hemen mutafağa girip . benim hakkımda arkamdan konuşma. söyleyeceğin bi şey varsa yüzüme söyle diyeceksin.
istemiyorsan alır çocuğumu giderim diyeceksin. bu ne ya . lohusa sendromuna giren senin kocan gibi olmuş . abuk subuk şeyler
erkek olsun biraz. yaptığının arkasında dursun . yapmışsa yaptı , vurdu ise vurdu. erkek olsun
yaşı da küçük sayılmaz eşinizin .
ağla arkadaşım . açılırsın .
ben de bebekler biraz büyüyene kadar ayrı yattım . çünkü eşim ileri derecede horluyor . bebeği de beni de uyutmuyor
bakamayacağı çocuğa da KARIŞMASIN bi zahmet . KARIŞMA diyeceksin . ÇOK BİLİYORSAN BUYUR SEN BAK DİYECEKSİN
ih dediğinde bi zahmet yatağından kalsın sana versin bebeği . bakalım öyle kolay kalkılıyor muymuş.Sizin ayrı yatma sebebiniz yine iyi, sırf çocuk "ıhh" dediği zaman uyuyamıyor diye ayrı yatıyoruz
aaa . bak sen .O zaman da kızıyor, "benimle düzgün konuş" diyor.
canım iyi niyetinden anlamayana onun gibi davranacaksın.
iyi niyet de bi yere kadar . anlayana sivrisinek saz , anlamayana davul zurna az .
hak ettiği gibi davranırsan bi güne kuzuya döner. tecrube ile sabit
Anasına söylüyor hemen camış :&Baskalarina bir sey anlatmayacaksin. Duygu ve hislerini kocana anlatacaksin. Belki durumunu anlar diye.
çocuğa her "ııh" dediğinde müdahale edilmez ki zaten. kendi kendine geri uyuyorsa bir sıkıntısı yoksa ellemiyorum ben hiç. kusura bakmayın ama eşiniz cidden çok anlayışsız, cahil ve egoist. lohusa kadın kendi derdiyle mi uğraşsın, bebekle mi uğraşsın bir de böyle öküzlüklerle mi uğraşsın. cinnet geçirin, iyi bir ağzının payını verin gitsin.
ih dediğinde bi zahmet yatağından kalsın sana versin bebeği . bakalım öyle kolay kalkılıyor muymuş.
ayağım uyuştu kalkamıyorum bebeği bana verir misin de bi kaç kez .
ya da tutulmuş bacağım kalkamıyorum de . bi kaç kez sana bebeği vermek zorunda kalsın bakalım . bi daha demeyebilir o zaman kalk diye. çünkü uyku arası kalkmak çok zor gerçekten.
aaa . bak sen .
enteresan.
gerçekten seni küçük görüyor ve engin tecrubesine dayanarak seni susturuyor gibi olmuş .
bana karışma lohusayım. istediğim gibi konuşurum diyebilirsin. kocanın tavırlarını bilmem ama " deli deliyi görünce sopasını saklarmış"
ben dellenince kocam tamamen değişti de. ondan diyorum .
bebek misin hemen annene şikayet ediyorsun diye gururunu kırsan bi kez .
ilkokulda arkadaşım vardı . hemen annesine söylerdi her şeyi . onun gibisin diye kafadan bi olay da atabilirsin .
Eşim beni anlamaya çalışmıyor.
Ne desem boş yemin ediyorum.
Lohusalıktan dolayı, sürekli bişeyleri kafama takıyorum, küçücük bişeyde hemen duygulanıp ağlıyorum. Bu durumun geçici olduğunu biliyorum ama eşim de bildiği halde beni anlamıyor, anlamaya çalışmıyor..??
Bu sabaha karşı saat 06.26'da benim Minnakım "ıhhh, ıhhh!!" dedi, baktım, ama tekrar geriye uyudu. Eşim de yanımda "Ayağa kalk, öyle bak" diye bağırdı. Bende "geriye uyudu" dedim, tekrar uyuyacaktım. Aradan 10-15 dk tekrar geçti tekrar bi ıkınır gibi oldu, baktım tekrar uyudu. Eşim tekrar "Ayağa kalk" diye bağırınca, cevap vermedim, çünkü bağırması çok zoruma gitti, o an kendimi ağlamamak için zor tuttum, ve ağlamadım. Her neyse uyudum, sabah saat 09.12 bebeğim tekrar "ıhhh!!!" dedi, hemen baktım bezine, bişey yapmamış. Bende emzirdim yatırdım, fakat eşimin bundan haberi yok sanırım.. Bebeğimi yatırdıktan sonra, bazen tekrar uyanır bu yüzden bende yatağa uzandım ama kulağım hep bebeğimde, dediğim gibi de "ıhhh!!" dedi, fakat geriye uyudu. Eşim "Kaaaallllkkk" diye bi bağırdı ama inanır mısınız, çocuk yerinden zıpladı. "Uyudu" dedim. Tekrar yatağa uzandım. Çocuk 5-10 dk tekrar ıkınır gibi oldu, ama bu sefer bakmadım Allah var, çünkü geriye uyuyacağını tahmin ettim. Dediğim gibi de geriye uyudu, fakat eşim olacak o manda kılıklı öküz yumruğu ile iki kez sırtıma "küt, küt" diye vurdu, "Kalk diyorum sana, kalk" diye çok bağırdı, cevap vermedim sonra kalktım, bebeğimi alıp öbür odaya gideceğim, üstüme üstüme yürüdü ve bu son yaptığı beni çok sinirlendirdi, bende yatakta ki yastığı ona fırlattım, "çocuk uyuyor, yeter artık, biraz halden anla, ben bakarım çocuğuma, ne diye ikide bir vurup duruyorsun, ben bu çocuğunun annesiyim annesi, insan evladını bilir, halinden anlar, seni öldürürüm, manyak" diye baya bağırınca KV aşağıdan sesimizi duymuş, hemen geldi yukarıya. Oğluna epey bi kızdı, ama benim çok kalbim kırıldı.
Ama aslında kırıldığım nokta bu da değil
Aşağıya mutfağa kahvaltı yapmaya inecek, ama arkamdan atıp, tutuyor. İnanır mısınız, atıp tutuyor ama laflarına inanılacak gibi değil...
"Bebek ağlıyor sabah'a kadar, ama o yatıyor" demiş.
- Yazık, şu küçücük el kadar şey ağlarken, sen nasıl içine sindirip de yatabileceksin? Bu söylediği lafın hiç bi tutar yeri var mı? Allah'ınızı severseniz ???
"Anan akşama kadar seviyor, bana fırsat vermiyor !" demişim...
- Ya gözünüzü seveyim!! Lohusalıktan dolayı çok saçma sapan düşünceler içerisindeyim, bebeğimi benden ayıracaklar diye çok korkuyorum, ama çocuğunuzun sevildiğini görseniz mutlu olmayacak mısınız?
"Bakamayacağı çocuğu doğurmasaydı o zaman??" demiş.
- Siz böyle bi laftan sonra bir daha çocuk yapar mısınız? Bu artık benim ilk ve son çocuğum olacak? Söylenen laflar arasında en çok bu zoruma gitti.
"Çocuğuma bakmayacağım!" demişim.
İnsan hiç evladına bakmaz mı? Özelikle ben?? Annesiz büyümüş bi insan olarak, çocuğumu nasıl annesiz koyabilirim. Vicdanım hiç el verir mi buna? Nasıl kıyıp ta bırakacaksın ufacık şeyi?? Annesizliğin sıkıntısını, yokluğunu, hasretini yıllarca çektim, şimdi kendi evladımı böyle bişeyle sınamak ne kadar doğru olur?
Lohusa olabilirim, ama aklımı kaybetmedim? Hala mantıklı düşünebiliyorum??
Bana teselli verin kızlar!!
Ya da yanlış mı düşünüyorum ?
Akıl verin bana?
Abartıyor muyum yoksa?
Büyütüyor muyum?
Uzun oldu kusura bakmayın. Şimdiden herkese teşekkür ederim
Esin kaç yaşında canm bnce Yasin ufak diye seni ezmeye çalışıyor..O huyuna alıştım artık? Beni annesine şikayet etmesini çok sever, kötülemeye bayılır, ama sağolsun KV son zamanlarda bana hak verip, beni savunuyor
Eşim 31 yaşında. Ezmeye çalışıyor haklısınEsin kaç yaşında canm bnce Yasin ufak diye seni ezmeye çalışıyor..
Aranızda yaş farkı biraz fazla canm birbirinizi anlamiyorsunuz.. yaşından dolayı olacak ki seni her konuda yetersiz görüyo ama bnce o senden daha da yetersiz koskoca adamın yaptığına bak...Eşim 31 yaşında. Ezmeye çalışıyor haklısın
Senin kocan değil düşmanın resmen. Bunca okuzlukten sonra bide gidip kayinvalidene seni cekistirmis olmasına oha diyorum. Ne yüzlü yemeğini yiyip yüzüne bakacak ??Eşim beni anlamaya çalışmıyor.
Ne desem boş yemin ediyorum.
Lohusalıktan dolayı, sürekli bişeyleri kafama takıyorum, küçücük bişeyde hemen duygulanıp ağlıyorum. Bu durumun geçici olduğunu biliyorum ama eşim de bildiği halde beni anlamıyor, anlamaya çalışmıyor..??
Bu sabaha karşı saat 06.26'da benim Minnakım "ıhhh, ıhhh!!" dedi, baktım, ama tekrar geriye uyudu. Eşim de yanımda "Ayağa kalk, öyle bak" diye bağırdı. Bende "geriye uyudu" dedim, tekrar uyuyacaktım. Aradan 10-15 dk tekrar geçti tekrar bi ıkınır gibi oldu, baktım tekrar uyudu. Eşim tekrar "Ayağa kalk" diye bağırınca, cevap vermedim, çünkü bağırması çok zoruma gitti, o an kendimi ağlamamak için zor tuttum, ve ağlamadım. Her neyse uyudum, sabah saat 09.12 bebeğim tekrar "ıhhh!!!" dedi, hemen baktım bezine, bişey yapmamış. Bende emzirdim yatırdım, fakat eşimin bundan haberi yok sanırım.. Bebeğimi yatırdıktan sonra, bazen tekrar uyanır bu yüzden bende yatağa uzandım ama kulağım hep bebeğimde, dediğim gibi de "ıhhh!!" dedi, fakat geriye uyudu. Eşim "Kaaaallllkkk" diye bi bağırdı ama inanır mısınız, çocuk yerinden zıpladı. "Uyudu" dedim. Tekrar yatağa uzandım. Çocuk 5-10 dk tekrar ıkınır gibi oldu, ama bu sefer bakmadım Allah var, çünkü geriye uyuyacağını tahmin ettim. Dediğim gibi de geriye uyudu, fakat eşim olacak o manda kılıklı öküz yumruğu ile iki kez sırtıma "küt, küt" diye vurdu, "Kalk diyorum sana, kalk" diye çok bağırdı, cevap vermedim sonra kalktım, bebeğimi alıp öbür odaya gideceğim, üstüme üstüme yürüdü ve bu son yaptığı beni çok sinirlendirdi, bende yatakta ki yastığı ona fırlattım, "çocuk uyuyor, yeter artık, biraz halden anla, ben bakarım çocuğuma, ne diye ikide bir vurup duruyorsun, ben bu çocuğunun annesiyim annesi, insan evladını bilir, halinden anlar, seni öldürürüm, manyak" diye baya bağırınca KV aşağıdan sesimizi duymuş, hemen geldi yukarıya. Oğluna epey bi kızdı, ama benim çok kalbim kırıldı.
Ama aslında kırıldığım nokta bu da değil
Aşağıya mutfağa kahvaltı yapmaya inecek, ama arkamdan atıp, tutuyor. İnanır mısınız, atıp tutuyor ama laflarına inanılacak gibi değil...
"Bebek ağlıyor sabah'a kadar, ama o yatıyor" demiş.
- Yazık, şu küçücük el kadar şey ağlarken, sen nasıl içine sindirip de yatabileceksin? Bu söylediği lafın hiç bi tutar yeri var mı? Allah'ınızı severseniz ???
"Anan akşama kadar seviyor, bana fırsat vermiyor !" demişim...
- Ya gözünüzü seveyim!! Lohusalıktan dolayı çok saçma sapan düşünceler içerisindeyim, bebeğimi benden ayıracaklar diye çok korkuyorum, ama çocuğunuzun sevildiğini görseniz mutlu olmayacak mısınız?
"Bakamayacağı çocuğu doğurmasaydı o zaman??" demiş.
- Siz böyle bi laftan sonra bir daha çocuk yapar mısınız? Bu artık benim ilk ve son çocuğum olacak? Söylenen laflar arasında en çok bu zoruma gitti.
"Çocuğuma bakmayacağım!" demişim.
İnsan hiç evladına bakmaz mı? Özelikle ben?? Annesiz büyümüş bi insan olarak, çocuğumu nasıl annesiz koyabilirim. Vicdanım hiç el verir mi buna? Nasıl kıyıp ta bırakacaksın ufacık şeyi?? Annesizliğin sıkıntısını, yokluğunu, hasretini yıllarca çektim, şimdi kendi evladımı böyle bişeyle sınamak ne kadar doğru olur?
Lohusa olabilirim, ama aklımı kaybetmedim? Hala mantıklı düşünebiliyorum??
Bana teselli verin kızlar!!
Ya da yanlış mı düşünüyorum ?
Akıl verin bana?
Abartıyor muyum yoksa?
Büyütüyor muyum?
Uzun oldu kusura bakmayın. Şimdiden herkese teşekkür ederim
Öncelikle Allah bağışlasın bebeğinizi, güle güle büyütün. Eşinizin yaptığı çok yanlış ve o çocuk sadece sizin değil. Aranız düzeldiğinde düzgün bir dille konuşmanızı öneriyorum . Bence bir baba fosur fosur uyuyacağına onun da bir kulağı bebekte olmalı hatta önce o bakmalı susturmalı ya da uyutmalı he bebeğin karnı acıkmıstır o yüzden susmuyordur o zaman anneyi düzgün şekilde uyandırıbilir. Böylelikle annelerin ruh hali çok daha iyi olur. Kaldı ki siz daha lohusasınız. Azcık düşünebilen birisi lohusa bir kadına daha yumuşak,sevecen davranılmasını hatta yeni anne olmuş birisine yardım edilmesi gerektiğini düşünür . Allah yardimciniz olsun inşallah hatasını anlar ve sizi uzmeye devam etmez...
Senin kocan değil düşmanın resmen. Bunca okuzlukten sonra bide gidip kayinvalidene seni cekistirmis olmasına oha diyorum. Ne yüzlü yemeğini yiyip yüzüne bakacak ??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?