- 8 Aralık 2012
- 10.610
- 6.974
- 248
- Konu Sahibi NickimTam13Harf
-
- #1
Ben mi abartıyorum lütfen bana diyin ki senin abartman bu.
Mevzuyu anlatıyorum. Eşim market işletiyor. İkisi erkek biri kız olmak üzere 3 tane part time çalışan öğrenci var. Eşim birbirlerinden haberdar olmak için bir grup açmış whatsapta. Mesela yarın sabah kim açabilir diyor, x kişisi diyor ki sınavım var, y kişisi ben açarım abi diyor falan buraya kadar sıkıntı yok.
Sıkıntı şu ki grupta sohbet de dönüyor espriler gülüşmeler falan. Eşim 32 yaşında. Kız 23-24 falan. Kızla alakalı sorunum yok, sorunum eşimin lakayitliği. Sanki işveren değil de onlara denk bekar öğrenci gibi takılıyor.
Birine ahmet birine mehmet ötekine de ayşe diyelim. Yaz tatilindelerdi malum burda değildi üçü de. Ahmet demişki memlekette sıkıldım artık özledim oraları. Eşim de demişki "ahmetten başka özleyen yok heralde". Ayşe de demişki "yoldayım abi geliyorum yarına"
Allah aşkına ya normal mi bu muhabbetler. Kendimi anormal görmeye çalışıyorum yemin ederim kendime fesat diyorum. Ama şu mesajları okuduktan sonra da başıma ağrılar girdi
Eşimle daha önce konuştum bunları. Çocuklarla aranda resmiyet yok dedim, işveren ağırlığın yok dedim. Burdaki kastım kimsenin üstünden ego tatmini yapması değil. Orası sonuçta bir işletme, ve eşimin çalışanlarla arasında bir ağırlığı olması gerekiyor. Doğum yapana kadar çalıştım, çok işte çalıştım, bugune kadar hiç bir patronum bana ofisi özlemedin mi burayı özlemedin mi gibi bi soru sormadı. Yada bu kadar samimi bi işveren görmedim.
Ben bu konuyu açınca kavga ediyoruz, asla haklısın demiyor. Fesatsın diyor, yanlış düşünüyorsun diyor. Telefonunu karıştırıyorum diye de gruptaki mesajları siliyor.
Mevzuyu anlatıyorum. Eşim market işletiyor. İkisi erkek biri kız olmak üzere 3 tane part time çalışan öğrenci var. Eşim birbirlerinden haberdar olmak için bir grup açmış whatsapta. Mesela yarın sabah kim açabilir diyor, x kişisi diyor ki sınavım var, y kişisi ben açarım abi diyor falan buraya kadar sıkıntı yok.
Sıkıntı şu ki grupta sohbet de dönüyor espriler gülüşmeler falan. Eşim 32 yaşında. Kız 23-24 falan. Kızla alakalı sorunum yok, sorunum eşimin lakayitliği. Sanki işveren değil de onlara denk bekar öğrenci gibi takılıyor.
Birine ahmet birine mehmet ötekine de ayşe diyelim. Yaz tatilindelerdi malum burda değildi üçü de. Ahmet demişki memlekette sıkıldım artık özledim oraları. Eşim de demişki "ahmetten başka özleyen yok heralde". Ayşe de demişki "yoldayım abi geliyorum yarına"
Allah aşkına ya normal mi bu muhabbetler. Kendimi anormal görmeye çalışıyorum yemin ederim kendime fesat diyorum. Ama şu mesajları okuduktan sonra da başıma ağrılar girdi
Eşimle daha önce konuştum bunları. Çocuklarla aranda resmiyet yok dedim, işveren ağırlığın yok dedim. Burdaki kastım kimsenin üstünden ego tatmini yapması değil. Orası sonuçta bir işletme, ve eşimin çalışanlarla arasında bir ağırlığı olması gerekiyor. Doğum yapana kadar çalıştım, çok işte çalıştım, bugune kadar hiç bir patronum bana ofisi özlemedin mi burayı özlemedin mi gibi bi soru sormadı. Yada bu kadar samimi bi işveren görmedim.
Ben bu konuyu açınca kavga ediyoruz, asla haklısın demiyor. Fesatsın diyor, yanlış düşünüyorsun diyor. Telefonunu karıştırıyorum diye de gruptaki mesajları siliyor.