Canım,
evlilik öncesinde kurulan hayaller, beslenen iyi niyetler,
öncesinde görmezden gelinen kusurlar gibi olmuyor.
Evlenmeden önce dersin ki;
sadece sevdiğimin yanında uyanayım gerisi boş...
Ama bi evlen, bi eşinin ailesiyle aynı evde yaşamaya başla o zaman birdaha görüşelim senle.
Bak bu forumda evli birçok arkadaş var, tecrübelerini sana yazan çok kişi var,
o kadar güzel yazılar yazılmış ki arkadaşların ellerine, ağızlarına sağlık.
Mezhep farklılığı çok büyük bir sorun olabilir, bazı ailler önemsemez
ama senin baban için çok önemli bir farklılık.
Hadi diyelim babanı zar-zor ikna ettin, evlendin,
bir de kayınvalidemlerle yaşayacağım diyorsun,
ailen, baban seni görmeye, senin evine hiç gelemezler,
mezhep farklılığı olan kişilerle fazla muhatap olmak istemezler.
Belki babanı evliliğe ikna edebilirsin ama
evlilik sonrası da çok büyük sorunların çıkması kaçınılmaz bir durum.
Bir de sevgilinin tepkisi kesinlikle hatalı bence.
Seni seviyorsa, istiyorsa sabırla bekleyecek.
Ben eşimle aynı memleketten değiliz,
babam beni hep memleketimizin yerlileriyle evlendirmek istemiştir.
Eşimi söylediğimizde başka şehirden, tanımam, bilmem diye istemedi,
üstelemedik, zamana bıraktık.
Sonra eşimle tanıştırdık, babam eşime ilk görüşte aşık oldu :),
maşallah araları da çok iyi şu an.
Babamın istemediği, direttiği sürede eşim birkez bile üff demedi,
40 yıl da olsa, baban beni tanımayı kabul edene kadar beklerim,
babadır, seni sokakta bulmadı, baban razı olmadan bu iş olmaz dedi,
sabırla babamın gönlünü bekledi.
Canım evlilik olayını tamamen gönlüne, duygularına bırakma derim ben.
Mantık ve duygu karışımın "evet" demeden sakın bu evliliğe tamam deme,
sevgilinin hareketi de çok hatalı bunu da hesaba kat iyi düşün canım.