Canım yanlış anlama kırmak istemem seni ama aşk başka birşey evlilik başka birşey. Sabah uyandığında tabi ki onu görmek istersin ilk, ama sorunlarla, insanlarla uğraşmaktan belki gözün eşin de dahil kimseyi görmek istemeyecek. Ama aynı evde ailesiyle oturduğun için mecbur güleryüzlü bir şekilde hiçbir şey olmamış gibi davranman gerekecek. Eşinle duyarlar diye tartışamayacaksın bile hep içten kemirecek dertler seni. Aşkla beraber huzur varsa evlilikte o zaman dediğin olur. Ama bunun için önce ailenin rızasını almalısın. Eşini ne kadar seversen sev, babana ne kadar kızarsan kız aile sığınılacak bir limandır, üzerimizdeki hakları çok büyük, onların bir yanlışı bile olsa sen ört rızalarını almadan evlenmeye kalkışma.
Belki farkında değilsin erkek arkadaşın şimdiden dediğim dedik dayatmacı davranıyor. İleride ailesiyle problem yaşadığında seni koruyabilecek mi? Üstelik şimdiden seni köşeye sıkıştırıyor, babana karşı dolduruşa gelme sakın. Bak o ailesinden kopuyor mu? "İstersen ayrı ev tutarım" lafta kalmasın öncelikle evlenmeden mutlaka evinizi tutun. Bu işler gamsızlıkla, kafaya takmamakla çözülmez. Erkek arkadaşının otoriter davranarak seni sindirmesine izin verme.
Ailesi dünyanın en iyi insanları bile olsa ileride problemler çıkar onlardan olmasa bile senden veya eşinden kaynaklı ama çıkması muhtemeldir. Herkesin evlenir evlenmez evi olmuyor kiraya çıkabilirsiniz ya da bir süre para biriktirebilirsiniz. Yani erkek arkadaşının dediği gibi keşke bir tek sen eksik olsan ama başka meseleler de var. Sizin şu anki meseleniz babandan izin alamaman değil bence canım, çok iyi konuşup öncelikle ev mevzusunu halledin.
Senin evlilikten tek beklentin sabah uyandığında onu görmek, istediğin zaman dokunup öpebilmek (tabi aynı evde bu da olmayabilir), aynı yastığa baş koymak olmamalı. Evlilik aşkla, sevgi saygıyla, özveriyle, huzurla .. bir bütündür. Bunlardan biri eksik kalırsa yine en çok üzülen sen olursun..Ancak, mutlu olduğuna kendini kandırmaya çalışırsın.. Sevgiler...
