Lütfen yardım! kayınvalidem ile çok önemli konuşma..

telefon etmene gerek yok bnce bu konuyu uzatmıs olursun sadece evıne geldıgı zaman arada sırada ısmının sonuna anne koy yeter
 
bence tel görüşmesi kesinlikle yapma.daha çok önemli hissedebilir kendini.ne yaptım ne ettim der anne dedittirdim.o geldiğinde bence resmiyetini koru ve pat diye işte falanca anne de.yani basitmiş gibi öensemiyor gibi
 
telefonla yapacağın bu konuşma evliliğin için asrın hatası olur.

gerekçesini tüm arkadaşlar açıklamış...

yok illa edeceğim telefon dersen biz ne desek boş.


o zaman sana tavsiyem telefon görüşmesinin kaydını al.

oğlunu yeni evlendirmiş bir kayınvalide bu konuşmayı bire beş katarak oğluna anlatacaktır.

sonra "kayınvalidem eşime telefon görüşmesini yanlış aktarmış" diye konu açma
 

senin asıl önemsediğin kocan değil mi?

o halde X anne dediğinde, kocanın sana verdiği değerin artacağına odaklansan inan her şey daha kolay olur.

üstelik adam sana bunun sinyalini de vermiş.

k.validen ne düşünürse düşünsün. önemli olan kocanın ne düşündüğü.

zor gelebilir, gururuna dokunabilir ama sen niyetini saf tutarsan allah sana kolaylık verir.

bence hiç kafanı bulandırma, kocan için de gitsin.

ezilmiş falan olmazsın. çok büyük mesele olmaktan çıkardığını görünce değil ezilmek, kocanın başında taç olacaksın canım.

bence değer
 

ben çok uzun zamandır yanımda eşim olmadan kayınvalidem ile konuşmuyorum. çünkü her defasında ya söylemediği sözleri söylüyor (ben ona sevdiğimi söylüyorum canım kızım diyorum o bana böyle davranıyor diye) ya da benim demek istediklerimi başka şekilde aktarıyor işine nasıl gelirse..

işin aslı şu ki hani telefon ile konuşma meraklısı açıkçası çok da değilim ama benim esas hissettirmek istediğim onun benim için önemli olmadığı anne kelimesini sadece eşim ve benim için söylediğim.. onun söylenmesi baskı yapmasının işe yaramadığını hissetsin istiyorum. çünkü bana yaşattıklarından sonra ona anne demek hediye gibi birşey olacak bu da benim için çok zor geliyor..
 

umudumyok'un dediklerine tamamen katılıyorum.
ben de benzer problemler yaşadım seninle.
bence eşinle kayınvaliden yüzünden tartışmaya girme, mevzuyu sürekli tartışmaya açtıkça huzurun bozulur, eşinde ailesinden yana tavır alır.
Telefonla söyleyip bir de hesap verme pozisyonuna sokma kendini. x anne dersin geçersin. Ancak tavırlarınla da "bu eylemini" sırf eşini üzmemek adına yaptığını belli edersin.
İkili tartışmaya girmemek en mantıklısı.
 

eşim gerçekten beni çok seviyor ve değer veriyor.. onun için herşeyi yaparım.. diyorum ama işte söz konusu bu olunca benim de isteklerim diyorum.. niye ben eziliyorum.. ama evlilik bunu gerektiriyor sanırım istemediğin şeyleri sırf eşin istiyor diye bazen yapmak mı gerekiyor..
bizim aile yapılarımız çok farklı.. bu yaşadıklarımı belki de çevremde ilk defa görüyor ve yaşıyorum.. biz de gelin aldık ama annem sağ olsun çok çok iyidir yengeme karşı.. ben de isterdim böyle olmasını...
 
 
 
sizi çok iyi anlıyorum,insanın içinde biriktirdikleri eğer ifade edemezse büyüyor ve kişiye zarar vermeye başlıyor.bende evliliğim sırasında çeşitli sorunlar yaşadım,o zamanlar 22 yaşında olan bir genç kızın hak etmeyeceği şeylere maruz bırakıldım.hem de hiçbir suçum yokken..bende sizin gibi bir süre anne diyemedim k.valideme çünkü bana göra hak etmiyordu bu kelimeyi..ne bana ne de oğluna annelik yapmamıştı.zaten 2 yılda görüşmedik kendisiyle,sonra onlar geri adım attı ve görüşmeye başladık.önceleri teyze dedim ama baktım olmuyor siz demeye başladım..sonra ondan yakınlık gördükçe anne diye hitap etmeye başladım ama hala içimden gelerek yapmıyorum.hem başka türlüsünü kendime yakıştıramıyorum hem de eşimi üzmek istemiyorum.ben k.validemin yaptıkları konusunda onunla hiç konuşmadım ama eşim gereken herşeyi söyledi.şimdi gayet mutluyuz,görünürde anne-kız gibiyiz.o beni arar,ben onu:)ama içime sor bir de!ayrıca tayin zamanıda benim memleketimi yazdık ve annemlerin yanına geldik.burada çok mutluyuz.bu ona yeter bence,başka hiçbir söze gerek yok.ben onları Allah'a havale ettim..

size gelince bence telde konuşmayın,zaten 1 ay sonra evinize gelecekmiş o zaman açarsınız konuyu.ya da eşiniz konuşsun,belki daha etkili olur.ama telefon konuşması yapma isteğiniz çok mantıklı gelmedi bana,demediğiniz şeyleri demiş gibi gösterebilir,olayı büyütebilir falan..konuşurken eşiniz de yanınızda olsun,bunu sakın unutmayın.
 
 

yaşadıklarımız gibi yaşlarımız da benzermiş ben de 23 yaşında böyle olayları yaşamaya başladım. kayınvalideler bence büyüklük yapıp alttan alsalar, bizi dışlamasalar bu tarz problemler olmayacak. eşime diyorum benim ne kabahatim var, o da benim ne kabahatim var diyor? bence bu işte en büyük kabahatli kaynanalar ama nasıl başarıyorlarsa sanki tek suçlu bizmişiz gibi kalıveriyoruz ve fedakarlıklarda bizlerden bekleniyor.. biz eşimiz için bir çok fedakarlık yapmayı göze alırken onlar nasıl olursa kendi canından bir parçasının bu denli üzülmesine ve yıpranmasına sebep olur aklım almıyor doğrusu..
 
eşin sana hak veriyor, seni anlıyor. annesi senin hakkında söyleyecek hiç bir şey bulamasın diye anne demeni istiyor. dediğin zaman, annesi hala hakkında bir şey derse e anne anne de dedi hala neyin derdindesin diye seni savunur canım. ben yazdıklarından bunu anladım.

inşallah gururunu kırarsın, eşinin gönlünü bir kez daha fethedersin.[/QUOTE]

eşime olan sevgim ve sizlerin desteği ile bu problemin üstesinden gelip anne diyeceğim de ben sonrasından korkuyorum.. onun bana tavrı nasıl olacak ve asıl önemli olan benim kendime olan davranışım nasıl olacak.. bugüne kadar istemediğim içimden gelmediği hiç birşeyi yapmadım ve söylemedim.. bu neden ile aldığım kararlardan hiç pişmanlık duymadım.. çünkü hep gönlümden geçeni ve istediğimi yaptım. peki ya şimdi? istemediğim ve sevmediğim bir durumun ortasına düştüm.. hem etrafıma politik hem de kendime nasıl iyi davranacağım.. bu yaşanılanlar çok ağır geliyor, kaldıramıyorum.. ne olur çok abartıyorsunuz demeyin bana =(( gerçekten çok kötü durumdayım.. acaba psikoloğa falan gitsem mi depresyonda olabilir miyim ki?=((
 

eşime olan sevgim ve sizlerin desteği ile bu problemin üstesinden gelip anne diyeceğim de ben sonrasından korkuyorum.. onun bana tavrı nasıl olacak ve asıl önemli olan benim kendime olan davranışım nasıl olacak.. bugüne kadar istemediğim içimden gelmediği hiç birşeyi yapmadım ve söylemedim.. bu neden ile aldığım kararlardan hiç pişmanlık duymadım.. çünkü hep gönlümden geçeni ve istediğimi yaptım. peki ya şimdi? istemediğim ve sevmediğim bir durumun ortasına düştüm.. hem etrafıma politik hem de kendime nasıl iyi davranacağım.. bu yaşanılanlar çok ağır geliyor, kaldıramıyorum.. ne olur çok abartıyorsunuz demeyin bana =(( gerçekten çok kötü durumdayım.. acaba psikoloğa falan gitsem mi depresyonda olabilir miyim ki?=(([/QUOTE]

canım hepimiz hayatın farklı evrelerinde, istemediğimiz şeyleri yapmak zorunda kalıyoruz. çünkü insan sosyal bir varlık. hayatta tek başımıza değiliz. hele hele evlilik, çok farklı bir kurum. hem evli olup, hem kafamıza göre yaşamak, istediğimizi yapmak ya da yapmamak gibi bir lüksümüz yok.

bazen eşimiz mutlu olsun diye ( ki o mutlu olunca bu bize, evliliğimize de yansıyor), bazen anne babamız üzülmesin diye, bazen de çocuklarımıza iyi örnek olma adına istemediğimiz şeyleri yapıyoruz.

burda bence aslolan niyettir. niyet ne kadar, saf ne kadar duru olursa allah o kadar bize yardım ediyor.

bence psikologluk durumun yok.

ara sıra hepimizin yaptığı gibi egonla kavga ediyorsun canım

kimse sana bunun için kızmaz, ne hakkımız var ki? kimse de ayıplamaz. ayıplayan da kendi hatalarını hiç görmeyenlerdir. hepimiz zaman zaman benzer şeyleri yaşıyoruz.

nihai kararı sen vereceksin.

benim yaptığım aslında zaten gördüğün doğruyu, gönlüne sindirmeye çalışmana bir parça da olsa yardımcı olmak.

allah yardımcın olsun canım
 
sonrasından korkuyorum diyorsun ya canım. bence şimdilik onu düşünme. yaptığımız hiç bir şeyin sonucunu yaşamadan bilemeyiz, öyle değil mi?

inşallah her şey çok daha güzel olacak de ki, güzel olsun.

kendine ihanet etmiş falan da olmayacaksın.

ezilmiş de olmayacaksın.

karşındaki öyle düşünse bile, ne önemi var?

ne zaman zoruma giden, gururuma dokunan şeyi, eşim mutlu olsun diye yaptıysam hep kazanan ben oldum.

iç huzurum arttı.

konumu okuma fırsatım olur mu bilmem de, 6 yıl sonra kocamı kendime aşık ettim.

hep sabır, hep olgunluk göstererek başardım.

hayatta sabretmek ve egoyla hareket etmemek gerçekten çok önemli.

bu yaşıma kadar belki de tek öğrendiğim bu canım.
 
canım hepimiz hayatın farklı evrelerinde, istemediğimiz şeyleri yapmak zorunda kalıyoruz. çünkü insan sosyal bir varlık. hayatta tek başımıza değiliz. hele hele evlilik, çok farklı bir kurum. hem evli olup, hem kafamıza göre yaşamak, istediğimizi yapmak ya da yapmamak gibi bir lüksümüz yok.

bazen eşimiz mutlu olsun diye ( ki o mutlu olunca bu bize, evliliğimize de yansıyor), bazen anne babamız üzülmesin diye, bazen de çocuklarımıza iyi örnek olma adına istemediğimiz şeyleri yapıyoruz.

burda bence aslolan niyettir. niyet ne kadar, saf ne kadar duru olursa allah o kadar bize yardım ediyor.

bence psikologluk durumun yok.

ara sıra hepimizin yaptığı gibi egonla kavga ediyorsun canım

kimse sana bunun için kızmaz, ne hakkımız var ki? kimse de ayıplamaz. ayıplayan da kendi hatalarını hiç görmeyenlerdir. hepimiz zaman zaman benzer şeyleri yaşıyoruz.

nihai kararı sen vereceksin.

benim yaptığım aslında zaten gördüğün doğruyu, gönlüne sindirmeye çalışmana bir parça da olsa yardımcı olmak.

allah yardımcın olsun canım[/QUOTE]

beni yargılamadan ne kadar da güzel anlatmışsın durumu.. egomla kavga etmek gerçekten de öyle.. gururuma yedirmiyorum. o kadar ağır geliyor ki bana bunca şeyi yaşatmış bir kişiye onun mutlu olacağı bir şeyi yapmak... sadece eşim için yapmak istiyorum ama bunu yaparken de o da bilsin isteiyorum.. etrafa çıkıp da anlatsın istemiyorum.. çünkü benim ile alakalı şeyler etrafa da anlatıyor ve ister istemez benim de kulağıma geliyor her ne kadar uzakta olsam da geliyor işte.. eşim için yapmak kolay ama bunun sonucunda kaynanımın alacağı hazzı düşününce de deliye döncek gibi oluyorum..
 
çok merak ettim;şimdiye kadar ayşe teyze mi diyordun ? teyze demek komik olmaz mı? :26:
 
ya kocanla çok daha yakınlaştığın için, senin alacağın haz?

seni başına bir kez daha taç edecek kocanın vereceği mutluluk?

buna odaklansan?

k.valideni kendi haline bırak.

basit insanlar basit yorumlar yapar.
 
nasıl insan bunlar yaa anne diyince sorunlar kapıyamı süpürülcek, onun yüzünden eşinle kavga ettiğini falan biliyo bu kadın, bana anne densinde isterse dünya yıkılsın diye bi ego olayına girmiş kadın, içinden gelmiyosa bu ısrar niyeee, sende ona de ki benim annem bana balım derdi sizde diyin madem anne kız olduk, hayret bişey, anneliğin otorite bölümünü istiyo bu kadın ama birine anne demek aynı zamanda onun omzunda ağlayabilmeyi, birlikte gülmeyi, birbirine güvenmeyi, art niyet gözetmemeyi de gerektirmez mi
 
çok merak ettim;şimdiye kadar ayşe teyze mi diyordun ? teyze demek komik olmaz mı? :26:

hiç bir şekilde hitap etmiyordum sadece siz diye konuşuyordum. seslenmem gerekirse ki zaten ayrı şehirlerde olduğumudan böyle bir durum pek olmuyordu, seslenmek yerine yanına gitmeyi tercih ediyordum..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…