yorumları okumadım ama sadece sızın yazınıza bır cevap verecegım...
bence sakın bu tarz bır konusma yapmayın...
ogluyla tartısma oldugunuda hıssettırmeyın bence ılk gordugun yerde resmı olarak ısmıyle anne dersın oda anlar en azındn senn kararlılıgın ortada olur..
ama konusma yaparsan skaız gıbı uzar gıder hersey cıddıyetın bıle gıder bence nacizane...
allah kolaylık versın zor kv işleri
bak teekrar yazıorum "kayınpederım ona baba dedgımde emınım kendısıne kufur etmışım gıbı hıssedıodur. bnde demıodum senın gıbı, sonra baktm esım bozuluyo, soylemeye basladım. onu mutlu etmek ıstemıorum baba dıyerek dıye dusunuyodum. ama oyle ser ve soguk soyluorumkı 7 sulalesıne söver gibi. bıkere soledınmı gerısı gelıo. hıc dert etme. kendını kotu hıssedıcek emın ol. bomboş ruhsuz soguk bı sekılde soyle.
bu yapacağınız konuşma sadece karşı tarafı tahrik eder... kayınvalidemize "anne" diyerek içimizden öz annemiz yerine koymuş olmuyoruz ki.. bizde adet olmuş işte. büyüğe abla, anne.... denmediğinde saygısızlık zannediliyor. adetten diyoruz çoğumuz... bu kadar kafanda büyütecek bir şey değil bence... bi dahaki karşılaşmanıza ".... anne" diye hitap edersin. o da sen bir adım attın diye yumuşar belki...
sanırım sizleri çok sıktım alt tarafı bir kelime söyle gitsin diyenler vardır yorumları okuyanlar arasında ama işte asıl mesele tek bir kelimenin söylenip söylenmemesi değilde... bu kelimeyi söylerken benim içim acıtarak içimi kanatarak çıkacak, yaptıklarından azıcık bari pişmanlık duysa o da yok =(( off çok fena bulanıma bağladım durumu iyice.. çok duygu karmaşası içerisindeyim bir yanım söyle gitsin ne de olsa anlam taşımayacak diyor bir yanımda o kadını mutlu edecek kelimeyi söyleme diyor... sanırım eşim tarafındaki duygumu izlemeliyim.. yoksa benim arkamda daima olan eşim sürekli onları bana savunur hale gelecek..
benim erkek kardeşimle eşim arasında soğukluk vardı.
önce kardeşime eşime karşı beni mahcup ediyorsun, üzülüyorum. buraya onunla geldiğimde hep diken üstünde duruyorum demiştim.
erkek kardeşim de, benden özür dilesin gibilerinden şeyler söyledi.
bana göre de özür dilenecek bir şey yoktu, eşime göre de yoktu.
iznimizde aileme gideceğiz, eşime dedim ki hiç gitmek istemiyorum.
o da sebebini sorunca, kayınço -damat aranızdaki soğukluk beni çok mutsuz ediyor, çok üzülüyorum, rahatsız oluyorum dedim.
eşim erkek kardeşim geldiğinde selamlaşıp hemen mutfağa falan giderdi.
erkek kardeşim de bu da kim gibi davranırdı.
eşim de benden ne istiyorsun peki diye sordu.
kanka olmak zorunda değilsiniz ama karşılaşınca da kaçmasan mutlu olacağım dedim.
eşim misafir benim, o soğuk davranıyor dedi.
ben de haklısın ama haklı olman üzüldüğüm gerçeğini değiştirmiyor dedim.
sonra da konuyu bir daha hiç açmadım.
ama eşim gittiğimizde en azından kardeşim geldiğinde kaçmamaya başladı.
kardeşim de yavaş yavaş sokulmaya başladı.
hala çok iyi dost değiller ama soğukluk da yok.
ben eşimin benim için yaptığı fedakarlığı asla unutamam, ona bu konuda minnet duyuyorum.
o da bunu bana karşı hiç bir zaman kullanmadı.
yaşadıklarımdan dolayı, hem seni hem eşini çok iyi anlıyorum canım.
kardeşimin benim için yapamadığını eşim yaptı.
ama içinden gelmeden yaptı, sırf ben mutsuz olmayım üzülmeyim diye.
değer verdiği kişilerin birbirine karşı soğukluğu insanı çok üzüyor.
keşke birbirlerini çok sevseler ama bu hep mümkün olmuyor.
sevgi olmuyorsa en azından belli mesafede ilişkiler sürmeli diye düşünüyorum.
herkesin evi yeri ayrı, ancak ailemizi de tamamen kapı dışına bırakamıyoruz.
eşin çok arada kalıyordur, yaşadım ve o yüzden onun ruh halini de anlayabiliyorum canım.
kardeşim belki de bak nasıl da yola geldi diye düşünmüş olabilir.
eğer düşündüyse, bu onun basitliği derim.
sonuç olarak aileme eşimle gittiğimde daha huzurluyum.
ben huzurlu olunca, eşim de huzurlu.
gözümde eksilmedi, arttı.
bu durumu benim ile paylaştığın ve beni anladığın için teşekkür ederim. aslında bugün yazdıklarının hepsinde haklısın.. ben de kendimi bu durumu sadece eşim için yaptığım ve kaynanamın ne düşüneceğini düşünmemeye çalışarak yapmaya çalışacağım.. benim için yapılması zor ama imkansız değil en azından deneyeceğim.. peki seni çok sıkmadıysam bana kaynanama nasıl davranmam konusunda da biraz yardımcı olması istesem.. çok şey mi istemiş olurum. 1 ay sonra falan gelecekler ve kaldıkları süre boyunca nasıl bir zaman geçireceğiz ben nasıl bana karşı olan söylenme ve tes tavırlara sabır gösterip ters cevap vermeyip eşimi mutlu edebilirim?
sıkılmadım canım.
yerinde olsam o eski konuları açsa bile beni o kısır döngünün içine çekmesine izin vermez bir şekilde konuyu değiştirirdim.
hiç bir konuda detaya girmeden, yüzeysel konuşurdum.
evimde misafir olduğunu, ona misafir gibi hizmet ederek hissetirirdim.
eğer detaya girmekte ısrarcı olursa da, bu konuların gündeme gelmesinin kimseye faydası yok üstelik zararı var.
lütfen birbirimizi üzmeyelim, incitmeyelim ki X de huzursuz olmasın derdim.
eğer çalışan bayansan zaten akşamları bir arada olacaksınız. eşin de olacak sorun çıkmaz.
ev hanımıysan, kahvaltıda vakit ordan burdan kısa sohbetler yapar işlerine dönersin.
arada da sizi yalnız bıraktım kusura bakmayın vs. diyebilirsin.
yine arada kahve falan yapıp 15 dk gibi kısa süreli oturabilirsin.
yaşadığın şehirde akrabaları varsa, birlikte gitmeyi teklif edebilirsin.
ya da çarşı pazar çıkarabilirsin.
bütün planlarından da kocana bahsedip ağırlamak için elinden geleni yaptığını görmesini sağlayabilirsin.
inan bana eşin şu senin çektiğin sancılardan çok fazlasını çekiyordur.
ben aileme her gidişimde kemiklerim birbirine geçerdi.
acaba birbirlerine nasıl davranacaklar, acaba tatsız bir konuşma geçecek mi diye
kısaca canım, sen elinden geleni kendini zorlayarak da olsa yapmaya gayret et, mutlaka mükafatını göreceksin.
Benden sana bir tavsiye asla ön konuşmayı yapma,daha da huzursuz olabilirsin.Anne demek istemiyorsan deme zaten,bir zorunluluk yok.Hatta hiç bir şey deme,bir sıfarla hitap etmen gerekmiyor sanırım.Sizli bizli konuşabilirsin onlar aradaki mesafeyi anlayacaklardır.Sadece eşin bilsin diğerlerine bir açıklama yapmak zorunda değilsin.
zaten tüm sorun da bundan dolayı çıkıyor ya.. ben anne demeyip siz diye hitap ettiğim diye yargılanıyorum. eşimin annesini el gibi davranıyor oluyorum bu yüzden. =(
Ben çalışıyorum haftada bir gün de iznimiz var sadece =) o yüzden sadece akşamları görüşeceğiz.. eşim de zaten az kaldı gelmelerine (görümcemle birlikte geliyorlar) üçünüzün arasında kalacam gibi geliyor.. bakalım gelince göreceğiz neler yaşanacak, birbiriniz ile atışmanızdan kavga etmenizden çekiniyorum falan dedi.. ki şimdiye kadar kavga etmedik ama bu kadar uzun süreli de bir arada bulunmadık.. sanırım hem eşim için hem de benim için çok büyük bir sınav var önümüzde.. umarım başarı ile geçeriz bu imtihandan.. ben elimden geldiğince ters cevap vermeyi düşünmüyorum hatta ters birşey söylerse duymamazlıktan gelip şakaya vurmayı planlıyorum ama bakalım ne kadar yapabileceğim.. eşim de görsün bakalım nasıl davrandığımı.. umarım benim açımdan sorunsuz geçerde eşim ile aram bozulmaz... işin aslı onların yanında gülüp geçip rol yapacağım ama akşam yatağa gelince kesin ağlarım sinirimden gibi geliyor. ben ağladığımda da eşim çok rahatsız oluyor, bakalım bu sefer de bu yüzden tartışmayız.. amaaann öffff çok or şeyler bunlar... en iyisi düşünmemek mi acaba ? =((((
Eğer sorun çıkaran eşiniz değilse hiç önemsemeyin,duymazdan gelin.Bu arada birlikte mi oturuyorsunuz?Birlikte oturuyorsanız bu biraz zor olacaktır.
Ben evlendiğim günden beri kayınvalidemleri misafir gibi karşılarım misafir gibi giderim.Bu yüzden hiç bir sorun çıkmadı şimdiye kadar ve siz diye hitap ederim.
En başından beri böyle olduğum için yadırgandıysam bile bana hissettirilmedi.
eşim şimdiye kadar anne demediğim için beni yargılamadı ya da baskı yapmadı.. ama artık annesi sürekli ben bunları hak edecek birşey yapmadım, ben bunları hak etmedim, ben senin annenim sen beni saydırmak zorundasın, ben senin yerinde olsam annesine anne demeyen karıyı koynuma almam yatağıma sokmam ve daha bunun gibi şeyler söylediği için eşimde artık anne de bende bunlarla uğraşmıyım.. huzurum kalmadı diyor.. ben de bu durumun bana ağır geldiğini ve anne demek istemediğimi söyleyince onlar ne yaparlarsa yapsınlar benim ailem onlarla mecburen konuşmaya devam edeceksin böyle giderse çöümsüzlüğe doğru gidiyoruz, eğer anne dersen ben de senin arkanda dururum başka laf söylemesine izin vermem diyor ama bilmiyorum yaşayarak göreceğiz. onlara gittiğimde ben de misafir gibi oturuyorum, onlar bize ilk defa gelecekler o yüzden ben de misafir gibi davranırım ama nasıl sabırlı olacağım konusunda pek bir fikrim yok açıkçası.. buarada biz farklı şehirlerde oturuyoruz ve kaynanam telefon ile bile yetiyor bir de aynı yerde oturmayı düşünemiyorum.
6.senemiz olacak evlilikte bende anne diyemiyorumçok zorda kalırsam diyorum. eşimde bizimkilere aynı öyle,,
seni anladım yani,, isminden sonra anne demek bu fikir güzelmiş bence:44:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?