Merhaba arkadaşlar. Daha önceki konularımdan belki hatırlarsınız beni 7,5 aylık evliyim asgari ücretle çalışıyorum eşiminde kendi işi ama oda anca benim 2 katım kazanıyor demiştim. Ev alma isteğimizle ilgili bi konu açmıştım en son. Tabi biraz araştırdık ve umutsuz vaka :)
Arkadaşlar öncelikle beni yadırgamayın lütfen, herzaman kendimden kötü durumda olanları ibret alıp halime şükrederim asla derdim isyan boyutunda değil. Ama bazı şeyleri sizlerle paylaşmak beni gerçekten rahatlatıyor. Çünkü ben bu tarz konuları çevremden kimseyle konuşamıyorum.
Ben işçi anne babadan gelen bir çocuğum, ailem beni hiçbirzaman hiçbirşeye muhtaç etmedi ama hep maddi sıkıntı çektik, ay sonu getiremedik ama bişeylerden kısıp istediğimizi yapmaya çalıştılar hiçbirşeye muhtaç bırakmadılar ama lüks bi yaşantımızda olmadı. Hep kötü evlerde oturduk, ya mutfağı yoktu ya banyosu, müstakil ama vasat mahallelerde. Köyde... Bu yüzden hep apartman dairelerine, temiz güzel evlere, bir tık daha düzgün semtlere, sitede oturan arkadaşlarıma özenmişimdir.
Asıl konuya gelirsek; Şimdi bende evliyim. Ama maddi sıkıntılarımızdan dolayı zaman zaman çok üzülüyorum. Güzel bi semtte, çok güzel bir sitede oturuyorum. Tabi evim kira,civarımdaki dairelrin kiraları 700-800 iken ben aynı değerde bi evde 550 liraya oturuyorum. Aslında kiramız yüksek bi mebla değil ama bizi zorluyor. Sadece kiranın yüksek olması değil, bizim gelirimizinde düşük olması buna sebep. Ay sonunu zor getiriyoruz. Çoğu zaman market alışverişinden kısıyorum, gezmeğe gidemiyoruz. Ayda 1 kere falan haftasonu anca dışarı çıkıyoruz. Kıyafet alımından kısıyoruz. Ama yinede yetiştiremiyoruz. Hep bi maddii sıkıntı. HAYATA KARŞI DİRENİYORUZ diye bi söz duymuştum çok doğru. Sadece faturaları ödemek için yaşıyoruz gibi bişey.Birde birbirimize karşı sevgimiz ilgmiz... Hayat öylece akıp gidiyor ve biz hiçbişeyden tad alamıyoruz sanki. Ozaman zengin biriyle evlenseydin demeyin lütfen. Kocamı çok seviyorum. Böyle olacağını bilseydim de, ki tahmin ediyordum yinede kocamla evlenirdim çünkü ben kadere inanırım. Diyorum ya hep şükrediyorum. Çünkü görüyorum ki maddi durumu iyi olan insanlarında başka sıkıntıları var. Ya eşleri hayırsız mutsuzlar, ya boşanmak üzereler, yada para var ama aile birliği yok. Hele bu forumda okuduklarım, hep eğitimli geliri yüksek insanlar ama ya boşanıyorlar, ya kayınvalideden vs sorun yaşıyorlar. Bu yüzden kocamı çok seviyorum, o her şartta benim üzerime titriyor. Elinden geleni yapıyor. Ama gel gelelim ben bazen takmıyorum ama bazende çok üzülüyorum. Şimdi birde çocuğumuzda yok. Olunca masraflar 3 e katlanıcak. Biz şimdi yetiştiremezken ozaman nasıl yaparız diyoruz. İstediğim çok birşey değil faturalarımızı sıkıntısız ödeyelim, bide haftasonlarını kendimize ayıralım biraz gezelim. Öyle lükste gözüm yok, ama yapamıyoruz. Şimd ev sahibimiz evlenecekmiş bizi evden çıkartıyor daha 8 aydır o evdeydim halbuki
Bir yanım diyorki evden feragat etmek istemiyorum hep kötü evlerde oturduk yine güzel bi eve geç, diğer yanımda diyorki sizin geliriniz bu standartlara uymuyor, boşuna kendini zorlama. Bu yüzden mutemelen daha düşük bi eve çıkıcam en fazla 400 liralık bir eve.
Bu forumdaki arladaşlara bakıyorum hepsinin geliri iyi derecede. Kimi ev almş borç ödüyor kimi düğün yapmış borç ödüyor. Ama sonuçta birşeyler yapıyorlar üretiyorlar. Biz daha kendimizi zor çekip çeviriyoruz.
İlk bikaç ay çok zorlanmıştım. Çok üzülmüştüm. Bi nevi hayal kırıklığı gibi bişey olmuştu. Hep dedim ki kendime '''zaten böyle bi düzenden çıktın, neyin hayal kırıklığı bu''. Alışıcam dedim. Alışınca bukadar ağır gelmicek. Kendimden feragat edebiliyorum ama çocuğum olduğunda ona istediğini alamadığında daha çok üzülücem.
Şimdi neden bunu yazdın bizden ne bekliyorsun diceksiniz muhtemelen, bilmiyorum
Sadece geçim sıkıntısı beni çok üzüyor. Etrafımda rahat rahat gezip tozan arkadaşlarıma çok özeniyorum. Sizler nasılsınız varmı benim gibi geliri az olan, geçim sıkıntısı çeken arkadaşlar. Genelde burda herkes eğitimli yüksek gelire sahip insanlar. Şimdiden teşekkürler arkadaşlar en azından içimi dökmüş oldum.