- 30 Ocak 2020
- 123
- 123
- 53
- Konu Sahibi cicekportresi
-
- #141
Ben bir insanın çirkin olacağını düşünmüyorum. İnsanın bakış açısı karşıdakini güzel ya da çirkin yapar. Yani siz kendinize bakarken ben çirkinim derseniz güzel olanı da görmemeniz normal. Güzel olduğunuzu sadece bu konuyu kendi içinizde büyütüyor olabilirsiniz. Gözünüz sürekli makyaja alışmış, kendinizin belirlediği bir güzel kavramına göre makyajınızı yapıyorsunuz aynı şey makyajsız da sağlanır. Sizi güzel yapan makyaj değil kendi düşünceleriniz. Bir süre bazı şeyleri sürmemeye daha az makyaj yapmaya hatta hiç yapamamaya çalışısın. Bunları adım adım kendinizi alıştırırak yaparsanız kendiniz de kendinizin değişimine şaşıracak. Bunun altında yatan güven problemine yoğunlaşın makyajla sakladığınız şey yüzünüz değil bunun ne olduğunu bulun ve onu o şekilde kabuş edip kendinize daha hoşgörüli yaklaşın.Bir önceki konumdan beni hatırlarsınız. Makyaj bağımlılığım ile ilgiliydi. Pazar günü maalesef nişanlımın korona testi pozitif çıktı. Ve gerçekten ağır geçiriyor. Bu sabah daha iyi hissettiği için beni görüntülü aradı. "Acil açabilir misin, telefonu bile zor tutuyorum 2 dk seni göreyim" yazmış ben açmayınca da. E kıyamayıp açtım mecbur görüntüyü. Yer yarılaydı da makyajsız dolaşmayaydım dışarılarda. Sadece siyah göz kalemi vardı. Ergenler gibi bir de yüzümün yarısıyla konuştum. "hasta mısın sen, eve gitsen iyi olur halsiz duruyorsun" dedi. Turp gibiyim aslında. Yani makyajla ilgili her şeyi kullanan birisi olarak çocuk şok geçirdi de galiba diyemedi. Bir de hastalıkla cebelleşiyor. Sonra akşam konuştuk. Ya bende sadece göz kalemi vardı bugün, fark etmedin mi dedim. Görüntü biraz bulanıktı ama yo normaldin dedi. Yani normal olmam imkansız, arada fark uçurum. Beni kırmamak için mi böyle dedi yoksa gerçekten puslu mu görünüyordum bilemiyorum.
Şimdi de içim içimi yiyor. Bu nasıl saçma bir psikoloji bende çözemedim. Tüm hayatımı işgal ediyor bu düşünceler, hiçbir şeye odaklanamıyorum. Kendimi güzel bulmuyorum. Gerçekten güzel kategorisinde değilim. Evet bakımlıyım ama sorun tamamen sima. Yani yüz hatları. Bunu da değiştirmem mümkün olmadığı için makyajsız kendimi daha da çirkin görüyorum. Şimdi Allah var herkesi güzel bulmuyoruz. Beni görseniz yüzde yüz beni de güzel bulmazsınız. Bu bende takıntı haline geldi. İnsanlar ne der diye değil nişanlım hep makyajla bir nebze daha güzel gördü silince de benden soğuyacakmış da evlenince arzulaması vs komple gidecekmiş gibi hissediyorum. Makyajsız yorguuuun bitkiiiin yataktan yeni çıkmış uykulu gibiyim. Cildim alerjik olduğu için dermatologumun verdiği kremleri kullanabiliyorum sadece. Diğer denediğim ürünler beni mahvediyor. Kısacası cilt bakımıma da önem veriyorum üstelik. Bol su içiyorum güzel uyuyorum. Değerlerim iyi. Ama gerçekten olmuyor o yorgun görüntüyü silemiyorum.
Sizce siz gerçekten güzel misiniz? Ya da güzel değilimdir belki ama kendimi güzel buluyorum diyenlerden misiniz? Sürekli makyajla kendinizi gördükten sonra makyajsız nasıl hissediyorsunuz?
Gayet çirkinim:)) kocam da yakışıklı:)) bence kendinize güvenin bakımlı olun makyajı azaltın.Bir önceki konumdan beni hatırlarsınız. Makyaj bağımlılığım ile ilgiliydi. Pazar günü maalesef nişanlımın korona testi pozitif çıktı. Ve gerçekten ağır geçiriyor. Bu sabah daha iyi hissettiği için beni görüntülü aradı. "Acil açabilir misin, telefonu bile zor tutuyorum 2 dk seni göreyim" yazmış ben açmayınca da. E kıyamayıp açtım mecbur görüntüyü. Yer yarılaydı da makyajsız dolaşmayaydım dışarılarda. Sadece siyah göz kalemi vardı. Ergenler gibi bir de yüzümün yarısıyla konuştum. "hasta mısın sen, eve gitsen iyi olur halsiz duruyorsun" dedi. Turp gibiyim aslında. Yani makyajla ilgili her şeyi kullanan birisi olarak çocuk şok geçirdi de galiba diyemedi. Bir de hastalıkla cebelleşiyor. Sonra akşam konuştuk. Ya bende sadece göz kalemi vardı bugün, fark etmedin mi dedim. Görüntü biraz bulanıktı ama yo normaldin dedi. Yani normal olmam imkansız, arada fark uçurum. Beni kırmamak için mi böyle dedi yoksa gerçekten puslu mu görünüyordum bilemiyorum.
Şimdi de içim içimi yiyor. Bu nasıl saçma bir psikoloji bende çözemedim. Tüm hayatımı işgal ediyor bu düşünceler, hiçbir şeye odaklanamıyorum. Kendimi güzel bulmuyorum. Gerçekten güzel kategorisinde değilim. Evet bakımlıyım ama sorun tamamen sima. Yani yüz hatları. Bunu da değiştirmem mümkün olmadığı için makyajsız kendimi daha da çirkin görüyorum. Şimdi Allah var herkesi güzel bulmuyoruz. Beni görseniz yüzde yüz beni de güzel bulmazsınız. Bu bende takıntı haline geldi. İnsanlar ne der diye değil nişanlım hep makyajla bir nebze daha güzel gördü silince de benden soğuyacakmış da evlenince arzulaması vs komple gidecekmiş gibi hissediyorum. Makyajsız yorguuuun bitkiiiin yataktan yeni çıkmış uykulu gibiyim. Cildim alerjik olduğu için dermatologumun verdiği kremleri kullanabiliyorum sadece. Diğer denediğim ürünler beni mahvediyor. Kısacası cilt bakımıma da önem veriyorum üstelik. Bol su içiyorum güzel uyuyorum. Değerlerim iyi. Ama gerçekten olmuyor o yorgun görüntüyü silemiyorum.
Sizce siz gerçekten güzel misiniz? Ya da güzel değilimdir belki ama kendimi güzel buluyorum diyenlerden misiniz? Sürekli makyajla kendinizi gördükten sonra makyajsız nasıl hissediyorsunuz?
Bb kremin makyajdan sayılmadığını öğrendim ben de burdaKimse de makyaj yapmıyomuş
Valla ben bb krem+ göz altı kapatıcısı + eyeliner + rimel + allık + ruj sürüyorum işe giderken
Bildiğin duvar boyası gibi oluyor suratlar,bir gün sırf meraktan deneyim dedim suratım ağırlaştıBb kremin makyajdan sayılmadığını öğrendim ben de burdason zamanlarda makyaj algısı o kadar çok değişti ki, herkes kendini makyajsız sanıyor. Bazlar, kapatıcılar , kontürler, sabitleyiciler. Yüzünün üstüne bir kat daha yüz yapıyor insanlar. O yüzden ben de göz kalemi+rimel + eyelinerı makyajdan saymıyorum artık. Yoksa onları sürmediğimde neneme benziyorum aynı
Sen mi çökük duruyorsun ? Himm evet oylesin gercektenben de makyajsiz cok cokuk duruyorum ama surekli de makyaj yapacak ne vaktim de enerjim var. oyleyim yani ne yapayim, kendimi bu sekilde de seviyorum. hatta sizin konunuzdan sonraMilana22 ile konustuk kendi gozume cok cirkin geliyorum artik diye triplendim birkac gun de cidden aynaya bakinca dusundum yani.
ama ne yapayim malzeme bu, hem fiziksel olarak hem mental olarak anca boyle olabiliyorum yani fazlasi asiyor beni.
Düğüne gittik geçen yaz. Fondöten , allık vs sürdüm tabi. Sonra orda biriyle kucaklaştık( pandemiden önceki yazdan bahsediyorum) kızın yüzü de bir hayli makyajlıydı.Bildiğin duvar boyası gibi oluyor suratlar,bir gün sırf meraktan deneyim dedim suratım ağırlaştı
Düğüne gittik geçen yaz. Fondöten , allık vs sürdüm tabi. Sonra orda biriyle kucaklaştık( pandemiden önceki yazdan bahsediyorum) kızın yüzü de bir hayli makyajlıydı.
yanaklarımız birbirine yapıştı yemin ederimböyle bir rezillik olamaz ya
Ben makyajı severim ama ten makyajı gerçekten çok rahatız edici bir şey, o yüzden o düğünden düğüne.ama rimel vs günlük kullanırım.
Benimki de özellikle fondöten varsa kesinlikle öpmez çok prensibli ve titiz bir insan kendisi :)Ben makyaj yapmam hiç makyaj bakım deildir bence tüy yoksa vucutta tenin mis gibi kokuyosa üstün basın temizse saçların taraliysa o zaman bakimisindir bence ben bir fondoteni 2 yıl kullanirim sonra tarihi geciyo zaten çöpe atarim eşim makyaj yapmamı istemiyo öpünce boya ağzıma gelmesin midem bulaniuo diyo
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?