madem konu evlilikten açılmış bende yazayım
ilk erkek arkadaşımla 18 yaşında tanıştım çok seviyodum mükemmel bi insandı ama ben biraz fazlaca kıskanç katlanılması zor biriydim. 3-4 ay ancak sabredebildi garibim, sonunda dayanamadı ayrıldık. ama ben öyle çok öyle çok seviyodumki unutamıyodum, iş dolayısıyla hergün görüşüyoduk sesini duyup onu görüncede hiç unutasım gelmiyodu açıkçası. Sonra baktım böyle olmayacak işten ayrıldım. aradan 2 yıl geçti ben başkasıyla nişanlandım ama aklımın bi köşesinde hep o. bu kısım biraz karışık ve hayatımın en zor sınavıydı o yüzden bunu hızlı geçiyorum. istesemde unutamıyodum onu ve evlenmek üzereydim son zamanlarda sorunlar artınca nişanı attım. ve tekrar eski işyerimde çalışmaya başladım. bu arada yine onla görüşme şansım oldu, sürekli bişeyler bahane edip onu arıyodum zaman zamanda görüşebiliyoduk. her ramazan birlikte iftar ediyoduk doğum günlerimizde görüşüyoduk, derken o askere gitti, giderken onu sevdiğimi ama bi beklentim olmadığını söyledim sarıldım sımsıkı, o hiçbişey demedi. bende demesini beklemiyodum zaten. askerdeykende hep aradım oda aradı. izne geldiğinde görüştük tüm sıkıntılarını rahatlıkla anlatırdı bana. askerden dönmesine 4-5 ay kala tlfonlarımı açmamaya başladı onun haberlerini başkalarından alır oldum. bigün sanırım yanlışlıkla tlfonumu açtı çok garip konuştu her zamankinden farklıydı sanki araya mesafe koymak istiyodu. bende onu daha fazla rahatsız etmek istemedim, bi kız arkadaşı olduğunu ve beni kendinden uzaklaştırmaya çalıştığını düşündüm o an ve bi daha aramadım onu. ama onun için hep dua ettim Allah'ım onu çok seviyorum ama benim olsun demiyorum, sen herşeyi en iyi bilensin, onu en çok kim mutlu edecekse onla olsun dedim. ortak arkadaşlarımız bu duama çok şaşırıp bana kızıyolardı ama ben hep böyle dua ettim. sürekli alışveriş yaptığımız bi firmayı aradım karşımda O :) askerden geleli 2 ay olmuş eski işyerinde değilde başka bi yerde çalışmaya başlamış benim yeni haberim oluyo, kendimi tutamadım biraz sitem ettim, askerden geldiğinden haberim vardı ama nerde çalıştığını bilmiyodum. ben sitem edince bigün görüşelim dedi bende tamam dedim ama görüşmek için plan yapmadım çünkü ben kırılmayım diye görüşmek istediğini düşündüm, o çok insan canlısıdır kimseyi kırmak istemez benimde gönlümü almak için görüşmek istediğini düşündüm. 1-2 hafta sonra hani görüşecektik senle bişey konuşmam lazım dedi. aha dedim durum ciddi :) kesin evlenecek bi daha onu aramayım diye durumu bana uygun bi dille anlatmak istiyo. içim buruldu ama duamı hatırladım ve rahatladım. akşam buluştuk çok gergindi bişey diyecek diyemiyo terliyo kızarıyo bozarıyo, hadi söyle diyorum kolay değil diyo söyleyemiyo, bu durum daha çok canımı sıktı bende başladım saymaya. rahat ol anladım ben anladım dedim ne anladığımı sordu. evleneceksin ve seni bi daha aramamam için benle vedalaşacaksın dedim, şok oldu "BENİMLE EVLENİRMİSİN? diyecektim dedi" :))
Biraz uzun oldu kusura bakmayın kızlar