- Konu Sahibi FTZEYNEPDURU
-
- #1
Merhaba bütün melek annelerine....
Burda yazdıklarınızı okuyunca bende bir şeyler yazmak istedim. Etrafımda iyiliğimi isteyen onca dosta rağmen sanki beni bir tek sizler anlayacakmışsınız gibi..
15 eylül de erken doğum yaptım. 15 gün yaşadı meleğim, güzel kızım, zeynep duru'm...
Nerdeyse 3 ay oldu onu kaybedeli.. Ama dün gibi hala... Bir türlü geçmiyo, azalmıyo, dinmiyo içimdeki yangın...
Daha ne kadar sürecek bilmiyorum... Acı çekmek bana ızdırap mı hayır değil.. Aksine kızım için döktüğüm her gözyaşı beni ona daha çok yaklaştırıyo sanki. Ama etrafımdakilere bu durumu anlatamıyorum. şimdi herkes benden düzelmemi hiçbir şey olmamış gibi hayatıma devam etmemi bekliyo....
Yaşadıklarımın normal olduğunu bilen, çektiğim acıyı anlayan daha doğrusu bu acının aynısını içlerinde hisseden benim gibi diğer melek anneleriyle konuşmaya ihtiyacım var...
Merhaba bütün melek annelerine....
Burda yazdıklarınızı okuyunca bende bir şeyler yazmak istedim. Etrafımda iyiliğimi isteyen onca dosta rağmen sanki beni bir tek sizler anlayacakmışsınız gibi..
15 eylül de erken doğum yaptım. 15 gün yaşadı meleğim, güzel kızım, zeynep duru'm...
Nerdeyse 3 ay oldu onu kaybedeli.. Ama dün gibi hala... Bir türlü geçmiyo, azalmıyo, dinmiyo içimdeki yangın...
Daha ne kadar sürecek bilmiyorum... Acı çekmek bana ızdırap mı hayır değil.. Aksine kızım için döktüğüm her gözyaşı beni ona daha çok yaklaştırıyo sanki. Ama etrafımdakilere bu durumu anlatamıyorum. şimdi herkes benden düzelmemi hiçbir şey olmamış gibi hayatıma devam etmemi bekliyo....
Yaşadıklarımın normal olduğunu bilen, çektiğim acıyı anlayan daha doğrusu bu acının aynısını içlerinde hisseden benim gibi diğer melek anneleriyle konuşmaya ihtiyacım var...
ben de 8 ay önce 34 haftalık oğlumu plasentanın erken ayrılması sonucu kaybettim.. Bizi ancak melek anneeri anlar ancak dediğin gibi.. Sana bir link veriyorum.."erken doğumdan sonra bebeğini kaybedenler" topiği.. Bizim gibi birsürü melek annesi yeniden anne oldu sağlıkla bu topikte..allahtan sabırlar diliyorum sana
http://www.kadinlarkulubu.com/duyur...rken-dogumdan-sonra-bebegini-kaybedenler.html
rabbim bol sabır versin, en iyi ilaç zaman inan zamanla daha iyi olcaksın inş. Güzel şeyler düşünmeye bak ilerde tekrar gebe kalırsın inş. Yaşadığın çok zor anlıyorum hepimiz için çok zor oldu, oluyor ama elden bir şey gelmiyor inş. Düzelirsin zamanla
teşekkür ederim iyi dileklerin için ama bendeki kötü durum şuki bu acının geçmesini istemiyorum, sanki azalırsa geçerse kızıma ihanet edecem onu üzecem... Ne yapmalıyım bilmiyorum.. ıçimde bir alev var her gün biraz daha yakıyo kavuruyo içimi...(
öncelikle başın sağolsun cnm.allahım sabrınıda gücünüde veriyor inan.oğlumu kaybettiğimde öleceğimi düşünüyordum,nefes alamıyordum.3 ay sabahtan başlayıp yatana kadar aralıksız ya ağlıyordum ya uyuyordum çünkü uyanık kaldığım her an ciğerim evet tam ciğerim yanıyordu,yanıyorduda ne bilen vardı ne gören...başka bir memlekette eşimle ikimizdik.öğretmenim ve okula gitmek zorunda olduğum için geri dönmüştük.artık gizli gizli değil annem üzülecek diye korkarak değil bağıra bağıra bağrıma vura vura,saçlarımı yola yola ağlıyordum.ama acı bitmiyordu işte bitmeyecekti.ama ben sen gibi düşünmedim hiç.yeni bir kuzum olursa ölen küçük damadıma haksızlık olacağını hiç düşünmedim aksine annesinin ayakta dimdik durup ona dualar edip onu sürekli anması için bu şarttı.ve ben yeniden anne olmayı hemde bir an önce anne olmayı istedim.rabbime hamdüsenalar olsun ki çok bekletmedi.tabii aynı şeyleri yaşama kaybetme korkusu hamileliği zehir etti.ve şimdi anneyim çok şükür.sağlıklı beni hayata bağlayan bir can damarım var.
Oğlumu unuttum mu aslaaaaaaaa??ciğerim hala yanar ilk günkü gibi.sizleri okumaya başlarken akar gözyaşlarım aklıma gelir yaşadıklarım.3 gün hayata tutunabildi kuzum.unutmadım unutmayacağım.o benim toprağa verdiğim küçük damadım ama bebeğimde abisinin kokusunu secgisini getirdi.haksızlık olarak düşünüp erteleme.bırakta yeni bebeğin vefar eden bebeğinin sevgisini kokusunu getirsin canım...rabbime emanetsin...
çok teşekkür ederim. Sağol..
Sizin yeni bir meleğiniz oldu mu?
öncelikle başın sağolsun cnm.allahım sabrınıda gücünüde veriyor inan.oğlumu kaybettiğimde öleceğimi düşünüyordum,nefes alamıyordum.3 ay sabahtan başlayıp yatana kadar aralıksız ya ağlıyordum ya uyuyordum çünkü uyanık kaldığım her an ciğerim evet tam ciğerim yanıyordu,yanıyorduda ne bilen vardı ne gören...başka bir memlekette eşimle ikimizdik.öğretmenim ve okula gitmek zorunda olduğum için geri dönmüştük.artık gizli gizli değil annem üzülecek diye korkarak değil bağıra bağıra bağrıma vura vura,saçlarımı yola yola ağlıyordum.ama acı bitmiyordu işte bitmeyecekti.ama ben sen gibi düşünmedim hiç.yeni bir kuzum olursa ölen küçük damadıma haksızlık olacağını hiç düşünmedim aksine annesinin ayakta dimdik durup ona dualar edip onu sürekli anması için bu şarttı.ve ben yeniden anne olmayı hemde bir an önce anne olmayı istedim.rabbime hamdüsenalar olsun ki çok bekletmedi.tabii aynı şeyleri yaşama kaybetme korkusu hamileliği zehir etti.ve şimdi anneyim çok şükür.sağlıklı beni hayata bağlayan bir can damarım var.
Oğlumu unuttum mu aslaaaaaaaa??ciğerim hala yanar ilk günkü gibi.sizleri okumaya başlarken akar gözyaşlarım aklıma gelir yaşadıklarım.3 gün hayata tutunabildi kuzum.unutmadım unutmayacağım.o benim toprağa verdiğim küçük damadım ama bebeğimde abisinin kokusunu secgisini getirdi.haksızlık olarak düşünüp erteleme.bırakta yeni bebeğin vefar eden bebeğinin sevgisini kokusunu getirsin canım...rabbime emanetsin...
malesef hayır. Ben 8 ay önce oğlumu kaybettim.. Searyenden 6 ay sonra bir daha denedik, ama dış geblik oldu buseferde.. Ama tüplerde değil, az rastlanır bir şekli ile rahim ağzına tutunmuş kese- servikal gebelik..iğne ile düşürttüler..bu ikincisi hiçbirşey değil, ilkinin acısı hiç dinmiyor!!
6 ay beklemek benim bünyeme yetmemiş..rahime tutunamamış, taa gitmiş rahim ağzına tutunmuş. Doktorum bunun sezaryenden kaynaklandığını söyledi. 6 ay daha bekle dedi, 2 ay geçti, kaldı 4 ay..bakalım inşallah 3. De sağlıkla kavuşurum inşallah..melek annelerinin kucakları bir an önce dolsun.. Benim durumum "dekolman plasenta"..sana benim topiğimi de yollayayım, hikayelerimizi okursun.. Ben burada benimle aynı şeyi yaşamış insanlarla motive olabiliyorum ancak..
Bir de tetkiklerin yapıldı mı? Bence bundan sonra yaşadığın şehirde eğer varsa bir riskli gebelik uzmanına gitmelisin.. Sevgilerimle
http://www.kadinlarkulubu.com/duyur...-plasenta-nedeniyle-bebegini-kaybedenler.html
canım benim....benimde buraya yazma nedenim bu... Başkası anlamıyor, anlayanda bana kıyamıyor oturup da benimle dertleşecek cesareti gösteremiyor... Bilmiyorlarki kızımdan bahsettikçe mutlu oluyorum ben.. Erzurumdayı ben. Buradakilerine güvenemedim yeniden, istanbul acıbademde ibrahim bildirici diye bir uzmana gittim... Sende hiç bir problem yok dedi... Ama ben akıl edipte soramadımki suyum neden erken geldidaha az önce başka bir melek annesinin sorusu üzerine dank etti onada yazdım aynı şeyi, kızımı kaybettikten sonra düşünme yetimi kaybettim diye.... Hiç bir problem yok dedi.. Kan aldı onunla tetkikler yaptı. Nasıl bir tetkik yapıldı size? Bende eksik olan bi şey var mı? Olmazsa burda bi doktora daha gideyim
canım doktor benden birsürü test istemişti..ama içlerinde en çok kan pıhtılaşması testlerini önemsedi doktor. Kan pıhtılaşması çıktı bende.. Bundan sonra hamile kalırsam kan sulandırıcı iğne olacağım..bu kan pıhtılaşması birçok şeye sebep olabiliyormuş..kesin bundan oldu demiyorlar ama önlem amaçlı iğne veriyorlar,gebelik boyunca kendin yapıyorsun iğneleri.. Doktorunun sekreterini arayıp, "kan pıhtılaşması testim yapıldı mı?" diye sorabilirsin.. Ya da sonuçlarını kendine fakslatıp bakabilirsin..erzurum da da mutlaka üniversite hastanesine gitmelisin bundan sonra..orada başka bir doktora daha gösterebilirsin eksik bir test var mı diye. özel hastane yarine üniversite hastanelerini tercih et canım. Istanbula bir daha gidebilirsen başka bir doktora daha göster sonuçlarını.. Sonuçta bu cevap seni çok tatmin etmemiş belli ki..
Kimsenin derdi beni ilgilendirmiyodu.. Uzun zamandır kimsenin derdine üzülmüyordum. Kimin ne derdi varki diye geçiriyodum içimden.. Onlarınkı de dert mi??? Zeynep duru'm dan sonra ilk kez başkaları için de dua ettim, başkalarından acı çektiğini farkettim uzun zaman sonra ilk kez... Rabbim sabır versin hepimize...bu acı geçmez, bu acı dinmez... Kucağımıza alacağımız ablalarının, abilerinin kokusunu getiren yeni bebeklerimizle mükafatlandırsın güzel rabbim hepimizi...
inan bende senin gbi tek bu acıyı yaşayan benmişim gibi düşünyordum burda farkettim yalnız olmadığımı herkesin ayrı bi hikayesi var başlangıçları ayrı ama sonları aynı olan acı olan bi hikaye belki bi gün hayat bize de güler ve bizlerde mutlu oluruz ve günün birinde meleklerimze kavuşuruz...
inşallah canım....
Her gece rüyamda kızımı görüyorum... Ismini sayıklarken uyanıyorum bazen. Geçen gün rüyamda kızımın mezarının başındaydım. Birden hareket etmeye başladı. Kucakladım çıkardım kızımı mezardan. Yanıma oturdu.. Kocaman bir kızdı hatta sanki bendi meleğim... Saçlarını okşadım... Bu heyecana dayanamadı kalbim. Uyanıverdim... Rüyamda bile doya doya sevemedim yavrumu...
Nolur yanlış anlama amacım yazıp da üzmek değil kimseyi. Zeynep duru'mu anlatmaya ismini haykıra haykıra bağırmaya o kadar çok ihtiyacım varki hepsi bu... Sebepten....
seni çok iyi anlıyorum bnde öyle hissediyorum sanki herkese kızımı anlatsam rahatlayacak gbiyim kızmın gözleri bana benziyordu teni de benim gbiydi ağzı burnu kaşı aynı babası gibiydi... Küçücüktü kucağıma alamıyordum korkuyordum bi yeri incinir die hemşireler kucağımda tutuorlardı ahhh şimdi olsa ben sıkı sıkı sarılmaz mıydım kızıma onu öpmez miydim kulağına ninniler söylemez miydim sadece kızımı 2. Gün gördüm o gün solunum cihazına bağlı değildi gece fenalaşmış yine solunum cihazına bağlamışlar görme kötü olursun dediler niye dinledim ki ben onlara niye size ne ben kızımı görmek istiyorum demedim ki niye son gün onu görmedim...bugün 19 gün oluo meleğim beni bırakıp gideli her gün gün sayıyorum içimde fırtınalar kopuo ama bn iyi gibi gözüküorum sırf ailemi üzmemek için onları iyi olduğuma inandırıorum ama bilmiolar ki bn iyi değilim hem de hiç iyi değilim kızımı çoooook özledim onsuz geçen günlerin anlamı yok...
her şey boş, her şey sahte... Gülümsemelerim, ben iyim merak etmeyin diyişlerim, anlatılanı dinlermiş gibi gözükmelerim, söylediğim sözlerim, uykularım, uyanışlarım... Aklıma gelen gelmeyen, hayatıma dair her şeyim....
O'nsuz bu fani dünyada her şey yalan...
öyle bir acı varki içimde tarifi mümkün değil.. Ben bile şaşırıyorum bazen nasıl oluyorda hala nefes alabiliyorum, nasıl yaşamaya devam edebiliyorum yada hala nasıl oldu da aklımı oynattım??? Rabbim.. Güzel rabbim... O her şeye kadir..çok şükür...
seni okurken kendimi buluyorum sende...ikimizde bambaşka insanlarız hayatlarımız farklı ama tek bir noktada buluşyoruz acılarımız aynı gözyaşlarımızın tadı aynı suskunluğumuzun ardında içimizde kopan fırtınalar aynı aslında sadece ikimizle değil bütün melek anneleriyle aynı...
Her geçen gün daha da mutsuz oluyorum hayattan beklentilerim daha da azalıyor aslına bakarsan ne beklediğmi bile bilmiyorum hayattan sende demişsin ya öyle bir acı var ki içimde tarifi mümkün değil işte bn de acımı tarif edecek kelimeler bulamıyorum canım acıo içimde bir yerler de bi acı var ki beni mahvedio
içimde okadar çok söylenecek söz, okadar çekilecek off varki... Bazen diyorumki avazım çıktığı kadar bağırayım, dağ taş ağlasın benimle... Acıyı veren büyük... Kelimeler boğazımda.....söz söyleyemiyorum... Benim sınavım bu diyor haşa isyanar olmamak için susuyorum...
Kızımı ilk kaybettiğimde dertten bütün vücudum dökmüştü... Nefes alamıyodum, sanki acım boğazımdaydıda boğulacak gibi kesiliyodu nefesim... Acilen psikiyatriste götürdü eşim beni. Rabbim büyük, gittiğim doktorda 4 yaşında kızını kaybetmiş... Ben anlattım, o sadece offffff dedi.... Ağla, bağır, çağır sakın içine atma dedi ... Eşim bir müddet daha ağlamalarıma endişelenmedi... Birde çok hafif bir antideprasan verdi bana. Prozac... şimdi sadece nefes alabiliyorum işte...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?