kesinlikle öyle canım bizden başka kimse anlamıyor bizi..
Geçen gün yine ağlama krizlerimden birinde, iş yerindeki arkadaşlarımdan biri kızdı. Abartıyomuşum diye.. Hemen akşamına yeğeninin hasta olduğunu ateşinin yükseldiğini öğrendi annesinden, ki bahsettiğim bu bebek de benim kızımla akrandır. Doğumlarımızın beraber olması gerekiyodu benim kızım bekleyemedi..neyse.. Telefonda konuşmasına şahit oldum.. Yavrumm,kıyamam ona, o daha çok küçük, o daha çok minik.. O arada diyecektimki siz ateşine dayanamıyosunuz ben bebeğimi toprağa verdim...