sevgili Shaire,
mükemmelliyetçisin ve eşin on yıldır ünv. yi bitirememiş biri. sense bi sene ertelenecek diye kaygılanıyorsun. bence şimdiye dek eşine okulunu bitiremediği için bi şekilde yüklendin, ve şimdi onun karşısında mahcubiyet yaşıyorsun. çünkü bu durum mükememl bi insana yakışmaz. :))
eşin çok mu vurdumduymaz? özellikleriniz ters ise işler zorlaşır ve kaygı düzeyin artar. ya da senin özelliklerini yüzüne sürekli vuruyorsa bu kaygıyı abartman doğal olur. eşinin değişmesi gerektiği veya ilişkiniz üzerine değil demek istediğim, abartının nedenlerinden biri bu olabilir.
insanlar ayrıntılarla çok ilgili değiller maalsef toplumumuzda, biraz düzenliysen titiz diyolar mesela. halbuki kendileri pasaklı. :)) olumlu özellikler çok desteklenmiyor maalesef. senin bahsettiğin durumun, bu özelliklerinin değerini gerçekten anlayacak birilerine rastlamamış olmandan kaynaklandığını düşündüm. onlar seni anlamadıkça sanki daha da mükemmeli arıyorsun, yalnızlığının ifadesi gibi geldi bu davranışların bana.
bilmiyorum ne düşünürsün ama sana önerim şu, çok zorlayıcı yazarlardan zor kitaplar oku. kendine çok baskı yapacak kadar hatta. örneğin 10-15 eser okuduktan sonra, zihnini bambaşka hissedeceksin.
yani balonu her seferinde daha da genişlet ki bir dahaki üflemende zorlanma.
Ölümü hatırlayın....Ölümü aklınızdan çıkarmayın.
çok teşekkür ederim canımm..evet burda paylaşmak iyi geliyor..çünkü yeri geliyor çok yakın dostlarımı da bulamıyorum yanımda,herkes iş güç eşle uğraştığı için:hulya: o yüzden ben de vaktimi çoğunlukla burda sizlerle geçiriyorum,naçizane fikirlerimi paylaşıyorum..istiyorum ki herkes mutlu olsun,mutlu olanalrı göriyim..
sen şimdi y.dışındasın öyle mii...belki bundan da biraz sıkıntın..sende burayla Türkiye ye daha yakın oluyorsundurkaydirigubbakcemile3....
Esim aksine cok destek oluyor, hatta abarttigimi cok soyler.
Onunla kendimi asla kiyas etmem zaten, bu cok sacma. Ondan utanacagim bisey de yok.. Onun baska sorunlari var okul konusunda, yani benimkiyle cok baska.. Ben planima takmisim bi kere..
Annem babam, hatta kaynanam kayinbabam okumami her zaman desteklerler.
Olumlu yonlerim soylenir bana, desteklenir.. Fakat ben hep daha iyi olmali diyorum.
Ogretmenler bu odev cok iyi olmus, profesyonel olmus deseler bile, bi oh diyemiyorum bazen. Daha iyi olabilirdi diyorum. Ogretmenimin teki; daha iyi olsaydi zaten bu okulu okumazdin dedi, almistim cevabi -tatlicadiarzu-
o bi öğretmen olamaz.
takıntı olduğunu kendin de kabullendiğine göre psikolog yardımı iyi gelebilir. düşündün mü hiç?
yalan söylüyorsun demedim Shaire. bi öğretmen bunu söylememeli. onaylanacak bi söz değil anlamında. neyse.
Sevgili Shaire ilk mesajına göre cevap yazmak istedim...Anladığım kadarıyla senin mükemmelliyetçilik mi diye kendine serzenişte bulunduğun şey yaşadığın ülke koşıllarına göre oluşturduğun bir çeşit savunma mekanizmasının gerektirdiği gibi davranmandır;bence bu da oldukça normal...eğitimin için özel hayatın için farklı bir ülkede verdiğin mücadele bana kalırsa ne mükemmelliyetçilik(ki öyle olsada bir mahsuru yok) ne takıntı nede bir sorundur,bu farklı bir ülkede başarılı olmanın zorluklarıyla karşılaşıp bunun verdiği hırsın sonucudur die düşünüyorum...başarılar diliyorum
Sevgili Shaire ilk mesajına göre cevap yazmak istedim...Anladığım kadarıyla senin mükemmelliyetçilik mi diye kendine serzenişte bulunduğun şey yaşadığın ülke koşıllarına göre oluşturduğun bir çeşit savunma mekanizmasının gerektirdiği gibi davranmandır;bence bu da oldukça normal...eğitimin için özel hayatın için farklı bir ülkede verdiğin mücadele bana kalırsa ne mükemmelliyetçilik(ki öyle olsada bir mahsuru yok) ne takıntı nede bir sorundur,bu farklı bir ülkede başarılı olmanın zorluklarıyla karşılaşıp bunun verdiği hırsın sonucudur die düşünüyorum...başarılar diliyorum
Gulsum Sultan, inan soylediklerini herkes soylemez, ama gercektende gurbetci ogrencilerin durumu asagi yukari oyle. Burda aman yuksek okuyupta napacaz diyen cok yabanci uyruklu var malesef.Istediginiz kadar integre olun, dillerini sular seller gibi konusun, genel kültürünüz onlarinkinden daha iyi olsun her zaman daha fazla yapman gerek yeterli degil hissini veriyorlar size....buda böyle mükemmeliyetci olmasina sebeb oluyor insanin............
Kimseye ve en ömeliside kendine hicbirsey ispatlamak zorunda degilsin, kendini, özelliklerini bilmen sana yeter.
Biliyormusun.. hakli olabilirsin.. Bunu cok dusundum..
Burada ki issizlik genelde cok yuksek okumus insanlarin fazlalikta olmasiyla ilgili.
Daha orta okuldayken aklimda bi yol cizmistim; belli bi yerlere gelmem gerekiyordu.
Iletisim meslegini yabancilar pek okumuyor, dil yetersizligi yuzunden dusunuluyor bu.. Halbuki hic alakasi yok. Burda yabanci muamelesi gormek cok tuhaf geliyor bana, burda dogdugum icin.. Belki de bilinc altimda surekli isbat etmek istiyorum, benimde yeterli oldugumu..
Yasim 24 ve ikinci meslegimi bitirecegim, ona ragmen cok is tecrubem var..
Ama ben hep kendimi yetersiz buluyorum nedense.. kendime yuksek hedefler koymayi birakmam lazim.
Ins. Daha rahat olmayi basaririm.. yorumun icin tesekkur ederim…
Beni şaşırtan şey ordan emekli olmuş yaşadığın aynı şeyleri yaşamış bir teyzemin anlattıklarıyla senin anlattıkların aynı şeyler 40 yıl önceden bahsediyorum..demekki yabancının başarısını hazmedememe gibi bir konuda 40 yıl gerideler hala gibi bir sonuç çıkıyor,yani bu da demektirki kalıplaşmış önyargılara karşı,senin kendini üzmeni gerektirecek bir durum yok.
Öncelikle ben de mükemmelliyetçi bir anne ve babanın kızıyım.
Çok zor birşey.
Annem başak babam oğlak. :bbo: :bbo:
Ve açıkçası senle yaşayanlara özellikle eşine Allah kolaylık versin canım :1hug:
Çünkü çoğu zaman çok yorucusunuz...
Bence böylesi mükemmelliyetçilik dönemlerinde ben napıyorum diye sor kendine:
''Yaptığım bana mutluluktan çok sıkıntı mı veriyor?''
''Herkes hata yapar illa en güzeli olacak diye birşey yok.''
Gibi cümlelerle kendini sakinleştir. :1rolleyes:
Çünkü bu kadar stres ve kendini harap etmek sağlığını bozar ciddi derecede.... :tomato:
a.s.
canım ben doktor olarak sana söylüyorum, geriye baktığımda öyle bir yıl iki yıl büyük olaylar değil.. ama kabuslarla dolu 1 ay bile ömür yiyor. hayatta başarmak için elbet hırs lazım ama fazlası o kadar kötü ki. ben de çok mükemmelliyetçiydim. ne yapsam beğenmezdim. üniversitede okurken ağır bir hastalık geçirdim, gördüm baktım geçen günler kıymetli onları güzel yaşamak lazım. önce şunu bil kimse mükemmel olmak zorunda değil, başarılı olmak elbet mutluluk getirir, ama kendini yiyip bitirmeye değmez.
bana gore mukemmel ınsan yokdur..
mukemmelıyetcı olmak demekde kendınıze zarar vermek ıse ne anladım bu işden..
hayatta her ınsann her hatası yanlısı olmusdur hepımız ınsanız ve hatalarda bızım ıcın..
mukemmelıyetcı olmak demek hayatta kı tum zevklerden mahkum olmakdır benım ıcın..
saatı kurulmus bı ınsan gıbıdır..
hayatı akısı ıle yaşamak gerekır mukemmelıyetcılık sadece huzursuzluk getırıyo..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?