ben böyle olduğum için kendi ya da çocuklarını durup dururken övenler de bana itici geliyor. Bir arkadaşım var , sürekli ''kızıma şu renk/çiçek/böcek '' ne kadar yakışıyor falan der. Çok garip geliyor, bırak da başkası desin. Benim çocuğuma dendiğine yine bir şeyler diyorum ben...Dert gibi gelmedi bana ben sizin gibi davranan insanları severim.
Birine gözlerin ne kadar güzel dediğimde bana '' ya evet güzel gözlerim var '' dese .
Ne ukala derim, olumlu gördüğüm şeyleri söylemem daha o kişiye.
bu kesinlikle doğru. ben çocukken çok özgüvenli tuttuğunu koparır bi tiptim. özellikle eğitim hayatı beni çok yıprattı hocalar çok ezdi, aile çok küçümsedi. sonuç çocukken yaparım dediğimi şimdi yapamıyorum.
peki çözümü neymiş makalede o da yazmıyor muydu
yok, ağzına tıkıyor gibi değil , sempatik bir sekilde küçümsemeye çalışıyorum. Ona özellikle dikkat ediyorum :)Bana da biraz eziklik veya ozguvensizlik ornegi gibi geldi. Insan iltifata sadece tesekkur ederek de mutevazi olabilir. Sizinki baska bir sey. Siz kendinizi asagi cekmeye calisiyorsunuz durduk yere, yani ne bileyim, hayatiniz boyunca hep elestirilmis, ezilmis gibi davraniyorsunuz. 1-2 guzel soz duyunca olayin rengini degistiriyorsunuz hemen. Iltifata kusur bulup cevap vermek ortamdaki havayi bile negatiflestirir bence, kimsenin size iyi bir soz soyleyesi kalmaz. Bilmiyorum belki de kendinizi iyi soze layik mu bulmuyor da insanlarin lafini agzina tikar gibi cevap veriyorsunuz, iste burasi sorun.
Yok yazmiyor. Boyle dogmussun yillar icinde bu hale dönüşmüşsün. Baska ulkede yetisseydin boyle olmazdi veya egitim sistemi ve ulke kisi basina dusen hasilat yuksek olsaydi daha ozguvenli olurdun sonucsun sen sonuc heheheh....
Yani makaleye göre :) ben demedim arastirmalar demis ben sozcuyum yalnizca
Öz güven neye sahip olduğunu bilmektir.ben böyle olduğum için kendi ya da çocuklarını durup dururken övenler de bana itici geliyor. Bir arkadaşım var , sürekli ''kızıma şu renk/çiçek/böcek '' ne kadar yakışıyor falan der. Çok garip geliyor, bırak da başkası desin. Benim çocuğuma dendiğine yine bir şeyler diyorum ben...
Yetersizlik duygun yada mükemmeliyetçinhahahaha, ya benim derdim ne, bunu sorguluyorum
evet, olabilir ama her konuda böyleyim yani bir insan genel olarak böyle olabilir mi? hani kendini çok çirkin bulur, fiziksel iltifatları reddeder ama başka bir seyi etmez. ben her seyi kucumsemeye çalışıyorumözgüvensizlik biraz da bu
evet, mükemmeliyetçilik hastalığım eskiden çok vardı, şimdi kendimi törpüledim, bazı şeylere daha fazla önem vermeye, bazılarını önemsiz görmeye başladım ama huylar baki kalmış demek kiYetersizlik duygun yada mükemmeliyetçin
aslında ikisi de aynı şey :)))
evet , onu da sorguladım. Ama eziklerin çoğu malını ya da bilmem neyini göstericem diye ölüyor, ben de saklayacağım diye.
evet, nasıl yapacağım konusunda bilginiz var mı? bir de neden yapıyorum ben bunu?Sonradan ama ile başlayan cümle kurmamayı öğrenin bazen. Teşekkür ederim ama... Evet ama... Ama yok, sadece teşekkür ederim, evet öyle gibi
e ben bunu biliyorum zaten amerikada ya da isveçde doğsam ne olurdum pühüüü diyorum kendi kendime bazen.
zaten bu ülkede kadın olarak doğmak başlı başına şanssızlık.
ben de tersini ezikçe buluyorum, aslında ezikçe kötü bir sözcük, ham buluyorum :)Kesinlikle.
Bence doymamis, manevi tekamulunu gerceklestir(e)memis insanlar kendinin ya da ovulebilecegini dusundugu her seyin reklamini abartirlar.
Ama goruyorsunuz ki birkac kisi de ezikce buluyormus, bir tesekkur edin ya da bir tebessum edin gecsin gitsin.
Mutevazilik iyidir.
Bendede var ne yazik ki hatfa dilim dolanir ne diyecegimi bilemem hele birileei icin birssy yapayim ve tesekkur etsinler ne gerek vardi kendi yordun zahmet etmissin gibi cumlelerle ilerleyince yerin dibine girer cikarimBende uzun zamandır fark ettiğim ama adını yeni koyduğum bu hastalık var;
Örneklerle gideyim :
Birisi fitsin dese ''yok canım, senin görmediğin yerlerde neler var''.
Kocan iyi dese ''senin bilmediğin kötü huyları da var''
Üstündeki güzelmiş dese ''ucuza aldım, yok ya''
Saçın güzel ''kırığım çok ama''
Geçenlerde yeni araba aldık, bir şeyini çözemedim, okuldan arkadaşa sordum, sonra da dedim ki ''ben utanırım, ne olur bana soracağın şeyler varsa yalnızken sor''
Sadece teşekkür etmek yerine bir bahane bulup durumu önemsizleştirme, küçültme çabası var bende.
Kimsenin gözü kalır , nazar değer falan gibi bir düşüncem yok, nazara da inanmam, yanlış anlaşılmasın.
Ben niye böyleyim ya, benim gibi olan var mı? Bu sıkıntının adı nedir?
Bu arada bulduğum bahanelerde mutlaka az ya da çok oranda gerçeklik payı oluyor, yalan söylemiyorum yani ama mutlaka bunu belirtmek zorunda hissediyorum...
Bu ulkede dogup ozel okullarda ve el bebek gul bebek buyuyenlerde sendeki duruma da rastlanmiyor. Senin gibi yetisen bazi kisilerde de yok ama onlar dişli olanlar hayatta tek basina ayakta durabilecek kadar guclu olanlar haksiz miyim sen tek basina da zor idame ettirirsin hayatını.. bilmiyorum nasil duzeliyor bu durum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?