- 23 Ocak 2013
- 8.104
- 10.539
- 248
mesela şöyle bir şey hatırladım: çok eskiden üniversiteye gitmek için otobüsle yola koyulduğum bir gece, otobüs arıza yaptı. Biz de birkaç genç konuşup, kaynaştık . Herkes yaptığı işleri vs anlatıyor. Birisi ''memurum'' dedi, sonra konuştukça doktor olduğunu anladık. Bende bu mütevazilik hayranlık uyandırmıştı mesela. Bunun yanında eskiden Msn vardı , orda sadece birbirini tanıyanlar ekliydi, yani ben senin mesleğini zaten biliyorum ama sen isim bölümüne ''Dr.Ahmet'' yazıyorsun.
Ben de aslında eskisinden daha çok güveniyorum kendime, ama bunu belli etmek zor geliyor. Sadece tesekkur etmeyi öğrenmem lazım.Eskiden öyleydim ama artık değilim. Çünkü kendime güveniyorum birisi "çok güzelsin " vs dediğinde teşekkür ederim diyorum sadece . En doğrusu da bu bana göre diğeri kendine güvensiz duruyor .
Evet , ben de dikkat çekmeyi hiç sevmem mesela. Sade giyinirim, saçlarımı açıp savurmak bile zaman zaman dikkat çekici ve abartı gelir. Dekolteden mümkün mertebe kaçarım, ancak yazlık yerlerde...Ben işin, fiziğin, güzelliğin, ailenin, maddi manevi her şeyin kalıcı olmayabileceğini bildiğim için dillendirilmesini de başkaları tarafından çok iyi görülmeyi de sevmem. İyi ya da kötü değil sıradan bir insan gibi görülmeyi seviyorum. Çünkü yarın bugünkü gibi olmayabilirim. Sağlığımı maddi manevi her şeyimi kaybedebilirim. Bana tabii olmayan şeylerle övünmenin övgüyü kabul edip onaylamanın manası nedir? Saçın çok uzunmuş dersen bu bi gerçekliktir. Saçın çok güzelmiş dersen kime göre neye göre? Başkasına güzel gelen bir şeye körü körüne inanıp çok güzel çok başarılı çok bilmem ne olduğuna inanan insanlar var.
İltifatları küçültmek için ezikçe denmiş, bana da tam tersi
Çok iyi eğitimim var
Çok iyi gelirim var
Çok güzelim/çok beğeniliyorum
Eşim/sevgilim çok yakışıklı
Çok iyi işim var
Şuram çok güzel
Çok seksi bir kadınım
Çok bakımlı bir kadınım
Gibi kendisi hakkında kesin yargılarla konuşan insanlar çok ezik geliyor.
Kaynak: totom.
Bence herkes hiçbir şey ve bunu bilmek güzel şey.
ben de tersini ezikçe buluyorum, aslında ezikçe kötü bir sözcük, ham buluyorum :)
Ben işin, fiziğin, güzelliğin, ailenin, maddi manevi her şeyin kalıcı olmayabileceğini bildiğim için dillendirilmesini de başkaları tarafından çok iyi görülmeyi de sevmem. İyi ya da kötü değil sıradan bir insan gibi görülmeyi seviyorum. Çünkü yarın bugünkü gibi olmayabilirim. Sağlığımı maddi manevi her şeyimi kaybedebilirim. Bana tabii olmayan şeylerle övünmenin övgüyü kabul edip onaylamanın manası nedir? Saçın çok uzunmuş dersen bu bi gerçekliktir. Saçın çok güzelmiş dersen kime göre neye göre? Başkasına güzel gelen bir şeye körü körüne inanıp çok güzel çok başarılı çok bilmem ne olduğuna inanan insanlar var.
İltifatları küçültmek için ezikçe denmiş, bana da tam tersi
Çok iyi eğitimim var
Çok iyi gelirim var
Çok güzelim/çok beğeniliyorum
Eşim/sevgilim çok yakışıklı
Çok iyi işim var
Şuram çok güzel
Çok seksi bir kadınım
Çok bakımlı bir kadınım
Gibi kendisi hakkında kesin yargılarla konuşan insanlar çok ezik geliyor.
Kaynak: totom.
Bence herkes hiçbir şey ve bunu bilmek güzel şey.
Eziksin deyip halay çekenleri ciddiye almadım :)Yaaaa bence cok tatlisiniz :)
Ben de yazarken ezikce demeyeyim dedim ama birkac yorum oyle tanimlayinca ozellikle vurgulamak istedim.
Hatta nasil boyle langir lungur ezikce, eziksin diyebilmisler diye sasirdim.
Bence de cok cirkin ve bence siz boyle kalin.
Nasıl gözüktüklerini bilirsin. :d Çünkü onlar 'çok iyiler'.Eziksin deyip halay çekenleri ciddiye almadım :)
Ben buna katılmadım, arkadaşım. Kendimi değersiz görmüyorum, sadece ''kusurlarım var'' kısmını vurgulamaya çalışıyorum. Ama şu var: diğer insanları en az kendim kadar değerli ; diğer çocukları da en az benimkiler kadar değerli görüyorum.Bende de var. Gittiğim bir psikiyatrist kendimi değersiz gördüğümü söylemişti. Çok da şaşırmıştım halbuki gayet yüksek egolu, kendini beğenen biri olduğumu düşünürdüm. Ama zamanla üstüne düşününce metrodan inerken, binmeye çalışanlardan bile neredeyse ricayla yol isteyecek bir yapıya sahibim.
Ama üstüne düştükçe düzeliyor:)
Aynı ben.
59.6 kg ile doğuma girdim. Herkes çok zayıfsın hiç şişmanlamamışsın diyor, yok yaaaa 9 kg aldım diyorum.
Doğumdan sonra 4 hafta geçmeden eski kiloma döndüm, görenler "waaaoww" diyor, ben "ama eskisi gibi sıkı değil göbeğim" diyorum
eviniz çok güzel diyorlar. "ama bize ait değil" diyorum.
Okulda notlarım hep yüksek olurdu, bravo diyene "zor değil düzenli çalışırsa herkes yapar" diyordum
of içim şişte ne sıkıcıyım be.
Bende de var. Gittiğim bir psikiyatrist kendimi değersiz gördüğümü söylemişti. Çok da şaşırmıştım halbuki gayet yüksek egolu, kendini beğenen biri olduğumu düşünürdüm. Ama zamanla üstüne düşününce metrodan inerken, binmeye çalışanlardan bile neredeyse ricayla yol isteyecek bir yapıya sahibim.
Ama üstüne düştükçe düzeliyor:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?