Başında da söylediğim gibi her söylediğim şeyde gerçeklik payı var. Yani gerçekten de onlara söylediğim her şey doğru.Şimdi, siz bir uçtan diğer uca getiriyorsunuz lafı, kendinizi iyi göstermek için kendini övenlere niye geçtiniz ki? Evet ben olur olmaz kendini öven tiplerden de hazzetmem. Doğru bulmam, ayıp bulabilirim duruma göre. Bazılarının özgüven sorunu olduğunu da düşünebilirim. Evet bu grup da pis kaka rahat olun. :)
Şimdi sizin meseleye geri dönelim. İltifat karşısında " yok öyle değil, böyle" demek de normal değil. Çevrenizde kilolu varsa ve size kilo iltifatı yapıldıysa " yok ya aslında şuramda kilo var" vs diyerek o etkilemeyeyim dediğiniz insanı daha çok etkiliyorsunuzdur. Olayı büyütüp pekiştiriyorsunuz çünkü. Göz var nizam var yani. Bir arkadaşımızın dediği gibi, ya susup konuyu iltifatı yapmış olan kapatıyor( eminim pişman oluyordur), ya da " yok canım gayet güzelsin, incesin işte ince" filan diye pekiştire pekiştire suyu çıkıyor iltifatın. Siz söylemeden o ihtimali de yazayım: " evet zayıfım, evet öyleyim" gibi cevaplar vermek de ayıp. Tek yapmanız gereken teşekkür etmek. Mütevazi olmak için yeter bir davranış, çok da kolay emin olun.
Kibir, kendini begenmisliktir. Burda verilen bir örnekteki gibi kendim ya da çocuğum için olumlu bir şey söylenecekse, o ortam oluşmadan uzaklaşırım. Kibirli insan olmakla bunun ne ilgisi var?Gizli kibir o.
Normal bir insan neden durduk yere elaleme kendini yerme gereği duysun ki?... kendi kendinizi batırmanız ya gizli kibir, ya özgüven sorunu olur olsa olsa.
Yani sebep kibir mi diyorsunuz? Peki sizi hiç bununla eleştiren oldu mu gerçek hayatta? Yani sizi iyi tanıyanlar kibirli buldu mu?Bende de var bu saçma hareket.
Halbuki bilirim, en basiti benim uyduruğum bir tarifi başkasının o denli güzel yapamayacağını bilirim ama yine de 'aa çok basit, hiçbir şeyi yok hemen söyleyeyim, uydurma yani' diye aşağılama çabasına girerim.
Bunun altında yatan sebebi, başkalarını incitmemek ve özgüveni gayet tam bir insan olarak, onları motive amaçlı kullandığı çözdüm.
Benim iletişim biçimim bu, her zaman karşıdakini yükseltmek ve yüceltmeye dayalı.
Ben ise, zaten ne olduğumun farkındayım; başkalarının övgülerine ihtiyaç duymayacak, saçma bir mütavizilik yapacak kadar da kibirliyim herhalde...
Çünkü bunun sebebi özbenlik eksikliğinden çok fazlalılığı var bana göre...
Çok şaşırdım, benim örneklere gerçekten benziyor. Ve ben de düğün için aynı yorumu yapmıştım. Onun dışında gerçekten güzel bir yerdi. Ama o ayrıntıyı soktum illa ki milletin gözüne :)Tamamen aynısı bende var... Farklı örneklerle birebir beni uazmışsın... Sanki sadece teşekkür etsem karşımdakini eziyorum gibi hissediyorum. Bende şöyle birkaç örnek vereyim;
-Senin gözlerin çok güzel
+ Ay yok ya pörtlek pörtlek..
-Saç rengin çok güzel olmuş
+Yok ya Tarık Mengüç gibi oldum
-Düğününüz çok güzeldi mekana bayıldım
+ Çok küçüktü pisti
-Sen çok iyisin
+ sen iyisinde iyiyim.
-yemek çok güzel olmuş,
+ sanki biraz fazla pişmiş.
Daha neler neler... Neden böyleyiz?
Eğitimcinin adını hatırlamıyorum ama yazdığın yazıyı görünce anlattığı olay aklıma geldi bir bayanın hayatından örneklem yapmıştı mutlaka bir bağlantısı vardır yöneticilik eğitiminde görmüştüm İnan eğitimciyi hatırlamıyorumBiraz daha bilgi verir misiniz? Netten araştırdım ama bulamadım ben bu konuda bir şey.
evet ama ne?teşekkür etmek de bir mütevazılıktır
sizin yaptığınız mütevazılıktan çok kendinizde sürekli kusur bulmaya gitmiş
bence kendinizle ilgili problemleriniz var
Annem beni överdi ama kimsenin yanında yapmazdı. Babam yaptığımız tatil planları hakkında bir ortamda konuştuğum için eve gelince bana ciddi bir uyarı vermişti. Herkesin yanında her sey konuşulmaz, olan var olmayan var gibisinden. Daha 10-11 yasındaydım, ne bileyim ben ama ondan sonra öğrendim işte :)Biri de bana aman iyi birsey söylemesin. Ayni seyleri ben de yapiyorum. Caresi var mi bilmiyorum.
Kendimi degersiz görüyorum galiba. Gercekten güzelim aslinda, ama bu eziklik icimden hic cikmayacak. Kücükten böyle alistirildim.
Bazi arkadaslar olurdu sürekli kendilerini överler. Dinlerken cok sikilirim gerci sürekli sürekli.
Beni kendi annem bile bir kez övmemistir.
Misal arkadasim bulasik yikardi annesi her yerde anlatir kizim söyle hamarat diye, ben yufka acardim kücük yasimda annemin bir kere beni taktir ettigini hissetmemisimdir.
Etrafimda ben haric herkes övülürken ben övülmedim.
Aslinda övmek bana zaten sacma geliyor ama demek böyle sonuclari oluyor.
Degersizlik.
Iltifati üzerine giyememe durumu.
Ayni seyleri diyorum emin olun.
Böyle geldim böyle gidiyorum.
Sadece bu durumu hissedip beni ezmeye calisanlar olmadi degil.
Ego da lazim bazen. Insanlar mütavazi davraninca iyice kötü niyetlerini disa vurabiliyorlar.
Selfie mi sadece sorun? Fotografta sıkıntı var mı?Özgüven başlığı altında bir şey soracağım ben de size: mesela ben hiç selfie çekmem ama çoğu insanda kendi fotosunu çekme bağımlılığı var, ben de bu konuya taktım.
Acaba ben de özgüven problemi mi var?
Aslında özdeğer, özsevgi gibi kavramlarda varmış, bu hangisinin eksikliği?
Bana kendinizle bir karşılaştırma yapsanıza?
evet ama ne?
Nazar vardır nazara inanmıyorum derseniz Allahın ayetini inkar edersiniz. Allahın ayetini inkar eden cennete giremez.Buda bir ayetir.Bende uzun zamandır fark ettiğim ama adını yeni koyduğum bu hastalık var;
Örneklerle gideyim :
Birisi fitsin dese ''yok canım, senin görmediğin yerlerde neler var''.
Kocan iyi dese ''senin bilmediğin kötü huyları da var''
Üstündeki güzelmiş dese ''ucuza aldım''
Saçın güzel ''kırığım çok ama''
Geçenlerde yeni araba aldık, bir şeyini çözemedim, okuldan arkadaşa sordum, sonra da dedim ki ''ben utanırım, ne olur bana soracağın şeyler varsa yalnızken sor''
Sadece teşekkür etmek yerine bir bahane bulup durumu önemsizleştirme, küçültme çabası var bende.
Kimsenin gözü kalır , nazar değer falan gibi bir düşüncem yok, nazara da inanmam, yanlış anlaşılmasın.
Ben niye böyleyim ya, benim gibi olan var mı? Bu sıkıntının adı nedir?
Bu arada bulduğum bahanelerde mutlaka az ya da çok oranda gerçeklik payı oluyor, yalan söylemiyorum yani ama mutlaka bunu belirtmek zorunda hissediyorum.
Ekleme: Bunları daha çok birebirken değil de toplumda yapıyorum, yani benden olumsuz durumda olan insanlar incinmesin diye olabilir diye düşünüyorum...
Ben zaten kusur bulduğumu en başta söyledim, asıl problemi çözmüş mü oluyorum?herşeyi kafaya takmayın neyse ne
çok merak ediyorsanız doktora gidin
asıl problemi çözdünüz çünkü
sizin kendinizde kusur bulma gibi bir özelliğiniz var
sizin için şuan sürekli telefonum çalarken netten bakındım
"kendini değersiz hissetmek " veya "Kendini Küçük Görme Hastalığı"
adıyla aratıp bulun derim ama ben hala çözüm odaklı gitmediğinizi düşünüyorum
gidin yardım alın
Fotoğrafta sıkıntım yok sadece selfie.Selfie mi sadece sorun? Fotografta sıkıntı var mı?
Şimdi tek başına sürekli selfieler bana da çok komik geliyor. Yani ne diyorum? Ama ailemle ve arkadaşlarımla fotoğraf çekilip, paylaşırım. Onda sıkıntı yok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?