- 29 Aralık 2010
- 8.416
- 23.879
- 548
- Konu Sahibi HaklisinHocam
-
- #61
+1 kadınlar olarak eşle ilişkimize dengeyi bozacak kadar gereksizce önem verme eğilimindeyiz. Eş ilişkisi tabi ki önemli de anlatmaya çalıştığım başka bişey: hayatımızın merkezi kendimizden başka birşey olunca denge bozuluyor mutsuz olunuyor, geçmiş tecrübelerimden aldığım önemli derslerden bu. Boşanmalık evlilik örneklerine gerek yok (ha benimki öyleydi ve boşandım netekim o ayrı), en basiti evde akşam hırgür oldu diyelim, erkek biraz suratını sallıyor gidip yatıyor sabah da domuşa domuşa işine gücüne halı sahaya gidiyor kavgayı merkezden çıkarıyor. Kadın ise gece kurmaktan doğru dürüst uyumuyor, işe gidince yine düşünmeye kurulmaya devam ediyor falan. Ertesi akşam evde buluşuluyor adam yeaa sen daha orada mısın deyip kadını daha da çileden çıkarıyor :)) tabi ki her kadın ve erkek böyle değil ama bu şekilde olan kadın-erkek sayısı tersinden daha fazladır eminim. Evli de olsak üç çocuğumuz da olsa biz bir bireyiz, kendimize ait hayatımız ilgilenmemiz gereken bir "kendimiz" var bunu unutmamalıyız yoksa ilişkinin terazisi şaşıyor.Bence evlilik kurumunun fazla romantize etmek bunun sebebi. Bir ilişkiye başladınız mı o kadar çok olası sonuç var ki. Mutluluk da var mutsuzluk da. Evlilikle birlikte birbirimizin ömür boyu sahibi olamayız. İnsanların duyguları düşünceleri değişir bazen yollar ayrılır. Ama niyeyse evlilik ömür boyu sürmeliymiş gibi davranıyor insanlar. Sırtını karısına kocasına koşulsuz yaslıyor. B planı olmadan herşeyin olumlu gideceği fikri üzerine yaşıyor hep. Olumsuz şey olduğunda da elinden sadece katlanmak geliyor. Mutlu evlilik var ama bu bir ihtimal. Evlilikten beklentileri azaltmak gerekiyor. Ölümün olduğunu bu dünyada boşanmak çok da büyük bir olay değil.
Hayata aynı noktadan aynı noktaya bakıyoruz galibaMutlu evliliğin sırrını sana veremeyeceklerden biriyim ne yazık ki. Ne yazık ki çünkü ben de bir zamanlar güzel olacağına inanmıştım. Güzel gitmemesinin sebebini söyleyebilirim; gençken ve çocuk yokken ilk evlendiğimizde eşle farklı da olsak ortak noktamız olur düşüncesiyle evlenmişizdir ama yıllar geçtikçe ortak payda oluşmamış ve farkların makas aralığı daha da açılmıştır. Sonrası çocuk için evlilik birliğinin iki mutsuzu ama ebeveyni olarak devam ediyorsun işte.
Olmuyor malesef eşimin dediklerini isteklerini yapmaya çalışarak mutluluk olmuyor baktım sadece yıpranıyorum artık asi ve isyankarım ona karşıEvet malesef çok üzgün bayanlar var. Aile içi tartışmalar elbet olur ama saygı en önemlisi. Ben evliligimde çok şükür mutluyum. Ama bunun bir formülü yok. Bu biraz mantık biraz yazgı . Karşındaki adamı doğru seçebilmek. Kimimiz doğru seçtik zannediyoruz sonra evlenince gerçekleri görüyoruz. Biraz iman gücü olan ve de vicdanlı adam seçmek en önemlisi. Adamın güzeli cirkini olmaz çünkü ıyi huylusu ve kötü huylusu olur.. ben eşime ne desem yapıyor o bana ne dese ben yapıyorum. Huyu güzel ondan dolayı. Yoksa kötü huylunun önüne dünyaları ser yine de memnun olmaz... Rabbim ıyi insanlarla karsilastrsin insallah. Zor olanı da kolay eylesin
Erkekler kadınlar gibi değil hayatı ilişkilerinin üzerine kurmuyorlar. İlişki hayatlarının bir parçası oluyor. Ama kadınlar maalesef öyle değil. Gerçekten şu masalları, saçma salak dizileri, evlendiler onsuza kadar mutlu yaşadılar tarzı filmleri kaldırmak lazım. Dikkatimi çeken bir örnek vereyim. Geçenlerde bu forumda biri eşim benimle konuşmuyor, konuşurken aşağılayıp tersliyor diye başlık açtı çok geçmedi haftasına hamileyim diye başlık açtı. İnsanlar bir ilişkiden gitmesi gerektiği zaman gitmiyor sonra hiç gidemiyor. Şurda eğitimle ilgili, komşu ile ilgili dertleri görünce mutlu oluyorum yeminle. Kocasını mutlu etmeye çalışana kadar kendisini mutlu etmek için çabalasa dünyayı değiştirecek belki ama farkında değil.+1 kadınlar olarak eşle ilişkimize dengeyi bozacak kadar gereksizce önem verme eğilimindeyiz. Eş ilişkisi tabi ki önemli de anlatmaya çalıştığım başka bişey: hayatımızın merkezi kendimizden başka birşey olunca denge bozuluyor mutsuz olunuyor, geçmiş tecrübelerimden aldığım önemli derslerden bu. Boşanmalık evlilik örneklerine gerek yok (ha benimki öyleydi ve boşandım netekim o ayrı), en basiti evde akşam hırgür oldu diyelim, erkek biraz suratını sallıyor gidip yatıyor sabah da domuşa domuşa işine gücüne halı sahaya gidiyor kavgayı merkezden çıkarıyor. Kadın ise gece kurmaktan doğru dürüst uyumuyor, işe gidince yine düşünmeye kurulmaya devam ediyor falan. Ertesi akşam evde buluşuluyor adam yeaa sen daha orada mısın deyip kadını daha da çileden çıkarıyor :)) tabi ki her kadın ve erkek böyle değil ama bu şekilde olan kadın-erkek sayısı tersinden daha fazladır eminim. Evli de olsak üç çocuğumuz da olsa biz bir bireyiz, kendimize ait hayatımız ilgilenmemiz gereken bir "kendimiz" var bunu unutmamalıyız yoksa ilişkinin terazisi şaşıyor.
Evet benim evimi anlattınız+1 kadınlar olarak eşle ilişkimize dengeyi bozacak kadar gereksizce önem verme eğilimindeyiz. Eş ilişkisi tabi ki önemli de anlatmaya çalıştığım başka bişey: hayatımızın merkezi kendimizden başka birşey olunca denge bozuluyor mutsuz olunuyor, geçmiş tecrübelerimden aldığım önemli derslerden bu. Boşanmalık evlilik örneklerine gerek yok (ha benimki öyleydi ve boşandım netekim o ayrı), en basiti evde akşam hırgür oldu diyelim, erkek biraz suratını sallıyor gidip yatıyor sabah da domuşa domuşa işine gücüne halı sahaya gidiyor kavgayı merkezden çıkarıyor. Kadın ise gece kurmaktan doğru dürüst uyumuyor, işe gidince yine düşünmeye kurulmaya devam ediyor falan. Ertesi akşam evde buluşuluyor adam yeaa sen daha orada mısın deyip kadını daha da çileden çıkarıyor :)) tabi ki her kadın ve erkek böyle değil ama bu şekilde olan kadın-erkek sayısı tersinden daha fazladır eminim. Evli de olsak üç çocuğumuz da olsa biz bir bireyiz, kendimize ait hayatımız ilgilenmemiz gereken bir "kendimiz" var bunu unutmamalıyız yoksa ilişkinin terazisi şaşıyor.
Bunun bence bir şifresi yok.Biraz şans biraz da aynı çerçeveden bakabilmek,konuşabilmek,anlayabilmek,uyum,saygı,güven vs vs.Evlendik diye cıvıtmamak saygıyı elden bırakmamak laçkalaşmamak yüz göz olmamak.. Ama adamda iş yoksa (şans) ne yapsan olmaz.Sürekli takip edemiyorum fakat ne zaman foruma girsem aynı sorunlar sıkıntılar eşlerinden ilgi göremeyenler aldatılanlar hakaret edilenler evden kovulanlar eşleri tarafından istemeyenler kadınlar hep mutsuzluk hep gözyaşı hep keder bende mutsuz bir evliliğe sahibim malesef eşimle çocuklar için ayrılamıyoruz fikrinin arkasına saklanan fakat alışkanlık haline gelmiş kötü bir evlilik yaşıyoruz mutsusuz kısacası. Şimdi benim sorum şu nasıl oluyor bu mutlu evlilik çünkü görüyorum hep aynı cevaplar boşan dayanma çocuk yapma katlanma demek ki birileri mutlu ve şifreyi biliyor bize de deyiverin
Özel bi sifrasinin olduğunu düşünmüyorum karşılıklı anlayıştan başka. Ayrıca mutlu evlilik var ama mutlu hayat diye bişey yok. Yani herkesin sorunları var. Sorunu eşiyle olmayan ama başka başka alanlarda sorun yaşayan bir sürü insan var ve bu sorunlar da ister istemez evliliğe yansıyo.Sürekli takip edemiyorum fakat ne zaman foruma girsem aynı sorunlar sıkıntılar eşlerinden ilgi göremeyenler aldatılanlar hakaret edilenler evden kovulanlar eşleri tarafından istemeyenler kadınlar hep mutsuzluk hep gözyaşı hep keder bende mutsuz bir evliliğe sahibim malesef eşimle çocuklar için ayrılamıyoruz fikrinin arkasına saklanan fakat alışkanlık haline gelmiş kötü bir evlilik yaşıyoruz mutsusuz kısacası. Şimdi benim sorum şu nasıl oluyor bu mutlu evlilik çünkü görüyorum hep aynı cevaplar boşan dayanma çocuk yapma katlanma demek ki birileri mutlu ve şifreyi biliyor bize de deyiverin
Çok doğru dedikleriniz, kimi kadın erken farkına varıyor bunun. Ya fıtrat olarak bencil (iyi anlamda yani) olup kendini iyi koruyor veya çocukluğunda ailesinde çevresinde kötü örnekleri görüp ders alıyor. Ben nispeten geç anlayanlardanım, 25 yaşında ve evli idim, masal dünyasından çıkıp gördüğüm ışığa doğru ilerledimErkekler kadınlar gibi değil hayatı ilişkilerinin üzerine kurmuyorlar. İlişki hayatlarının bir parçası oluyor. Ama kadınlar maalesef öyle değil. Gerçekten şu masalları, saçma salak dizileri, evlendiler onsuza kadar mutlu yaşadılar tarzı filmleri kaldırmak lazım. Dikkatimi çeken bir örnek vereyim. Geçenlerde bu forumda biri eşim benimle konuşmuyor, konuşurken aşağılayıp tersliyor diye başlık açtı çok geçmedi haftasına hamileyim diye başlık açtı. İnsanlar bir ilişkiden gitmesi gerektiği zaman gitmiyor sonra hiç gidemiyor. Şurda eğitimle ilgili, komşu ile ilgili dertleri görünce mutlu oluyorum yeminle. Kocasını mutlu etmeye çalışana kadar kendisini mutlu etmek için çabalasa dünyayı değiştirecek belki ama farkında değil.
Sizin adınıza çok mutlu oldumÇok doğru dedikleriniz, kimi kadın erken farkına varıyor bunun. Ya fıtrat olarak bencil (iyi anlamda yani) olup kendini iyi koruyor veya çocukluğunda ailesinde çevresinde kötü örnekleri görüp ders alıyor. Ben nispeten geç anlayanlardanım, 25 yaşında ve evli idim, masal dünyasından çıkıp gördüğüm ışığa doğru ilerledimboşandım ve hayatım hep iyiye doğru gitti inşallah öyle de gider. Daha mutlu oldum, evliyken hayal bile edemeyeceğim hedefler edindim, kişisel anlamda çok geliştim. Ama cesaret edemeyip gördüğüm psikolojik şiddeti kanıksamış olsaydım kendi kişiliğimden vazgeçmiş olarak hiçbir zaman "düzelmeyecek" bir adamı düzeltme uğraşlarıyla, kayınaile sorunlarıyla ömrüm geçecekti.
İnanın ağladım okurken o kadar ihtiyacım olan şeyleri saydınız ki anlatamamEvlilikteki mutluluk, mutlu cocuklar huzurlu sıcak bir ortam, temiz düzenli bir ev, mis kokular gelen mutfak, başarılı ve sosyal cocuklar hepsi ama hepsi mutlu bir kadına baglıdır. Kadın mutluysa bunların coğu nispeten saglanır fakat degılse ne işi biter ne cocuklar içşn vakti olur, ne yüzü güler.
Mutlu kadın nasıl olunur peki? Özerk bir kadın mutludur, saygıyla dinlenilen, ev işleri üstüne yıkılmayan, cocukları yalnızca ona aitmişcesine yaklasılmayan, içindeki küçük kızı şevlatle sarılan, sosyal bagları koparılmayan, fikirleriyle özgürleşen kadın mutlu kadındır.
Üzmek istemezdim ama gercekten evlilikten anladıgım deneyimledıgım, gözlemledıgım kadarıyla evlilikteki mutluluk kadının mutlu olmasından gecıyor.İnanın ağladım okurken o kadar ihtiyacım olan şeyleri saydınız ki anlatamam
Al benden de o kadar. Buradaki çoğu kadının hayalindeki evliliği yaşıyordum belki ama bedeni bana uymayan bir elbise gibiydi. Çok geç olmadan aksiyon almam gerekiyordu ve boşandım. 1 yıl oldu. Hiç pişmanlığım yok inşallah da olmaz. Ne o zaman kendimi tamamlanmış hissediyordum ne de şu an eksik hissediyorum. Okuldan mezun olmak, işe girmek ya da çıkmak gibi o da bir tecrübeydi. Her an mutlu olsak mutluluk çok sıradan olurdu zaten. İnside out diye duyguların önemini, bilinçaltını konu alan bir animasyon var. İzlemenizi tavsiye ederim.Çok doğru dedikleriniz, kimi kadın erken farkına varıyor bunun. Ya fıtrat olarak bencil (iyi anlamda yani) olup kendini iyi koruyor veya çocukluğunda ailesinde çevresinde kötü örnekleri görüp ders alıyor. Ben nispeten geç anlayanlardanım, 25 yaşında ve evli idim, masal dünyasından çıkıp gördüğüm ışığa doğru ilerledimboşandım ve hayatım hep iyiye doğru gitti inşallah öyle de gider. Daha mutlu oldum, evliyken hayal bile edemeyeceğim hedefler edindim, kişisel anlamda çok geliştim. Ama cesaret edemeyip gördüğüm psikolojik şiddeti kanıksamış olsaydım kendi kişiliğimden vazgeçmiş olarak hiçbir zaman "düzelmeyecek" bir adamı düzeltme uğraşlarıyla, kayınaile sorunlarıyla ömrüm geçecekti.
Doğru söylüyorsunuz eğer ben mutluysam çocuğumda mutlu çocuk mutlu olunca eşte mutlu döngü gibi bu sadece o kadar ihtiyacım olan şeyleri saydınız ki sanki beni gözlemleyip söyledinizÜzmek istemezdim ama gercekten evlilikten anladıgım deneyimledıgım, gözlemledıgım kadarıyla evlilikteki mutluluk kadının mutlu olmasından gecıyor.
Peki siz nasıl mutlu olursunuz? bunu düşünmek gerekiyor o zman degıl mı?Doğru söylüyorsunuz eğer ben mutluysam çocuğumda mutlu çocuk mutlu olunca eşte mutlu döngü gibi bu sadece o kadar ihtiyacım olan şeyleri saydınız ki sanki beni gözlemleyip söylediniz
Sürekli takip edemiyorum fakat ne zaman foruma girsem aynı sorunlar sıkıntılar eşlerinden ilgi göremeyenler aldatılanlar hakaret edilenler evden kovulanlar eşleri tarafından istemeyenler kadınlar hep mutsuzluk hep gözyaşı hep keder bende mutsuz bir evliliğe sahibim malesef eşimle çocuklar için ayrılamıyoruz fikrinin arkasına saklanan fakat alışkanlık haline gelmiş kötü bir evlilik yaşıyoruz mutsusuz kısacası. Şimdi benim sorum şu nasıl oluyor bu mutlu evlilik çünkü görüyorum hep aynı cevaplar boşan dayanma çocuk yapma katlanma demek ki birileri mutlu ve şifreyi biliyor bize de deyiverin
Mutluyum evlilikten. Ama keske eş ailesi hıc olmasa. Aynı sehırdeyız maalesef. Hedefım bı sekılde baska sehirde yasamakSürekli takip edemiyorum fakat ne zaman foruma girsem aynı sorunlar sıkıntılar eşlerinden ilgi göremeyenler aldatılanlar hakaret edilenler evden kovulanlar eşleri tarafından istemeyenler kadınlar hep mutsuzluk hep gözyaşı hep keder bende mutsuz bir evliliğe sahibim malesef eşimle çocuklar için ayrılamıyoruz fikrinin arkasına saklanan fakat alışkanlık haline gelmiş kötü bir evlilik yaşıyoruz mutsusuz kısacası. Şimdi benim sorum şu nasıl oluyor bu mutlu evlilik çünkü görüyorum hep aynı cevaplar boşan dayanma çocuk yapma katlanma demek ki birileri mutlu ve şifreyi biliyor bize de deyiverin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?