Bence yeterli değil. Hele ki huzuru yerinde sağlıklı bi ortamda büyüyen mutlu bi çocuk varsa bence bu ona haksızlık. Mutluluk evlilikte aranmamalı huzur varsa mutluluk farklı etkinliklerle faaliyetlerle tamamlanabilir. Başkasıyla ilişkiniz olsa onunla da sonsuza kadar mutlu olamayacaksınız nihayetinde o mutluluk anlık ama huzur baki. Sizi kısıtlamıyor veya engel olmuyor gibi anladım yazım tarzınızdan. Belki de monoton ve sürekli yan yanasınız bu da etken olabilir. Dolayısıyla kendinize farklı uğraşlar bulup özlemeye fırsat vermeniz gerekli sanki.Bir evliliğim var aramızda 13 yaş farkla beraber iyi kötü geçiniyoruz kendisi iyi birisi iyi bir baba iyi bir eş sorumluluk sahibi vicdan sahibi seven biri, şiddet yok kötü muamele yok ama ben mutsuzum yani nasıl desem 17 yaşında tanıştım 31 yaşındayım şuan bakış açım ve fikirlerim değişti dünya görüşüm değişti ve o bu görüşlerime isteklerime tamaaaamen karşı ve istemiyor asla ikimizde aslında zıt kutuplardaymışız her anlamda.
Sizce bir evliliği sürdürmek için yukarıda belirttiğim durumlar yeterlimi yani değişen düşünce yapımı sineye çekip evliliğimi sürdürmelimiyim?(çekemiyorum çünkü boğulacak gibiyim artık ) düzenimi bozmalımıyım? (oğlum var okulu var annemin evine dönebilirim ama kendi evimin konforunda olmayacak). Sizce bir evliliği bitirmek için sadece mutsuz olmak yeterli bir sebep olamazmı çokmu bencilce düşünüyorum? çokmu şımarıkça? rahatmı batıyor sana diyorsunuz? farklı görüşlere ihtiyacım var objektif ve gerçekçi olmanızı istiyorum.
Karısına dayak atan içki içen döven şoven değer vermeyen bi tane koca var çocuğu sevmeyen hanımını dışlayan eğer ole değilse neden evliliği bitsinki hadi bunun bıraktın ayrıldın diyelim evlendiği insan iyimi olcak belki onda bi tane sorunla karsilacaksin unutma gelen gideni aratırBir evliliğim var aramızda 13 yaş farkla beraber iyi kötü geçiniyoruz kendisi iyi birisi iyi bir baba iyi bir eş sorumluluk sahibi vicdan sahibi seven biri, şiddet yok kötü muamele yok ama ben mutsuzum yani nasıl desem 17 yaşında tanıştım 31 yaşındayım şuan bakış açım ve fikirlerim değişti dünya görüşüm değişti ve o bu görüşlerime isteklerime tamaaaamen karşı ve istemiyor asla ikimizde aslında zıt kutuplardaymışız her anlamda.
Sizce bir evliliği sürdürmek için yukarıda belirttiğim durumlar yeterlimi yani değişen düşünce yapımı sineye çekip evliliğimi sürdürmelimiyim?(çekemiyorum çünkü boğulacak gibiyim artık ) düzenimi bozmalımıyım? (oğlum var okulu var annemin evine dönebilirim ama kendi evimin konforunda olmayacak). Sizce bir evliliği bitirmek için sadece mutsuz olmak yeterli bir sebep olamazmı çokmu bencilce düşünüyorum? çokmu şımarıkça? rahatmı batıyor sana diyorsunuz? farklı görüşlere ihtiyacım var objektif ve gerçekçi olmanızı istiyorum.
Bir evliliğim var aramızda 13 yaş farkla beraber iyi kötü geçiniyoruz kendisi iyi birisi iyi bir baba iyi bir eş sorumluluk sahibi vicdan sahibi seven biri, şiddet yok kötü muamele yok ama ben mutsuzum yani nasıl desem 17 yaşında tanıştım 31 yaşındayım şuan bakış açım ve fikirlerim değişti dünya görüşüm değişti ve o bu görüşlerime isteklerime tamaaaamen karşı ve istemiyor asla ikimizde aslında zıt kutuplardaymışız her anlamda.
Sizce bir evliliği sürdürmek için yukarıda belirttiğim durumlar yeterlimi yani değişen düşünce yapımı sineye çekip evliliğimi sürdürmelimiyim?(çekemiyorum çünkü boğulacak gibiyim artık ) düzenimi bozmalımıyım? (oğlum var okulu var annemin evine dönebilirim ama kendi evimin konforunda olmayacak). Sizce bir evliliği bitirmek için sadece mutsuz olmak yeterli bir sebep olamazmı çokmu bencilce düşünüyorum? çokmu şımarıkça? rahatmı batıyor sana diyorsunuz? farklı görüşlere ihtiyacım var objektif ve gerçekçi olmanızı istiyorum.
sessiz bir mutsuzluk bu dışarı yansıttığım bir durum değil içten içe yaşıyorum oğlum hissediyormudur bilmiyorum belki şimdi hissetmiyor ileride içimdeki taşıp patlayınca dahamı çok zarar görür çocuğum onuda bilemiyorum.Mutsuz olduğunuz bir evlilikte çocuğunuz ne kadar mutlu olabilir ki?
Annemin evine gittiğimde aynı konforlu hayatım olmayacak buna eminim ama içinde yaşadığım bu mutsuzluk gidicek buna değermi sanki sadece mutsuzum diye boşanmaya hakkım yokmuş gibi geliyor. aynı konforsuz hayata oğlumuda sokacağım buna hakkım varmı ?Evet gayette bitirebilirsiniz, evliliği bitirmek için illa aldatma ya da şiddet olmak zorunda değil, mutsuzsanız boşanırsınız. Ama annenizin evine döndüğünüzde istediğiniz yaşam tarzına sahip olacak mısınız yoksa orda daha beter mi boğulacaksınız bunu biraz düşünün derim.
Dini açılardan farklı düşünüyorum ,yaşam tarzı olarak farklı düşünüyorum, yemek zevklerimiz bile farklı bu farklılıklar beni mutsuz ediyor ortak hiçbir noktamız yok oğlum dışında oğlum babasıyla büyüsün diye sırf bu mutsuzluğu sineye çekmelimiyim katlanmalımıyım ?Ayri düstügünüz yerlerden bir iki örnek verebilirmisiniz..bazi ciftler farkli hayat tarzinda oldugu halde yürütebiliyof
sessiz bir mutsuzluk bu dışarı yansıttığım bir durum değil içten içe yaşıyorum oğlum hissediyormudur bilmiyorum belki şimdi hissetmiyor ileride içimdeki taşıp patlayınca dahamı çok zarar görür çocuğum onuda bilemiyorum.
Annemin evine gittiğimde aynı konforlu hayatım olmayacak buna eminim ama içinde yaşadığım bu mutsuzluk gidicek buna değermi sanki sadece mutsuzum diye boşanmaya hakkım yokmuş gibi geliyor. aynı konforsuz hayata oğlumuda sokacağım buna hakkım varmı ?
Dini açılardan farklı düşünüyorum ,yaşam tarzı olarak farklı düşünüyorum, yemek zevklerimiz bile farklı bu farklılıklar beni mutsuz ediyor ortak hiçbir noktamız yok oğlum dışında oğlum babasıyla büyüsün diye sırf bu mutsuzluğu sineye çekmelimiyim katlanmalımıyım ?
Evlilikte mutsuz olmak da gayet boşanma sebebidir .Bir evliliğim var aramızda 13 yaş farkla beraber iyi kötü geçiniyoruz kendisi iyi birisi iyi bir baba iyi bir eş sorumluluk sahibi vicdan sahibi seven biri, şiddet yok kötü muamele yok ama ben mutsuzum yani nasıl desem 17 yaşında tanıştım 31 yaşındayım şuan bakış açım ve fikirlerim değişti dünya görüşüm değişti ve o bu görüşlerime isteklerime tamaaaamen karşı ve istemiyor asla ikimizde aslında zıt kutuplardaymışız her anlamda.
Sizce bir evliliği sürdürmek için yukarıda belirttiğim durumlar yeterlimi yani değişen düşünce yapımı sineye çekip evliliğimi sürdürmelimiyim?(çekemiyorum çünkü boğulacak gibiyim artık ) düzenimi bozmalımıyım? (oğlum var okulu var annemin evine dönebilirim ama kendi evimin konforunda olmayacak). Sizce bir evliliği bitirmek için sadece mutsuz olmak yeterli bir sebep olamazmı çokmu bencilce düşünüyorum? çokmu şımarıkça? rahatmı batıyor sana diyorsunuz? farklı görüşlere ihtiyacım var objektif ve gerçekçi olmanızı istiyorum.
17 yaşınızda tanıştınız ve 31 yaşında mı fark ettiniz bu durumu gerçekten?Bir evliliğim var aramızda 13 yaş farkla beraber iyi kötü geçiniyoruz kendisi iyi birisi iyi bir baba iyi bir eş sorumluluk sahibi vicdan sahibi seven biri, şiddet yok kötü muamele yok ama ben mutsuzum yani nasıl desem 17 yaşında tanıştım 31 yaşındayım şuan bakış açım ve fikirlerim değişti dünya görüşüm değişti ve o bu görüşlerime isteklerime tamaaaamen karşı ve istemiyor asla ikimizde aslında zıt kutuplardaymışız her anlamda.
Sizce bir evliliği sürdürmek için yukarıda belirttiğim durumlar yeterlimi yani değişen düşünce yapımı sineye çekip evliliğimi sürdürmelimiyim?(çekemiyorum çünkü boğulacak gibiyim artık ) düzenimi bozmalımıyım? (oğlum var okulu var annemin evine dönebilirim ama kendi evimin konforunda olmayacak). Sizce bir evliliği bitirmek için sadece mutsuz olmak yeterli bir sebep olamazmı çokmu bencilce düşünüyorum? çokmu şımarıkça? rahatmı batıyor sana diyorsunuz? farklı görüşlere ihtiyacım var objektif ve gerçekçi olmanızı istiyorum.
huzurlu bi aile ortamında büyüyor evet benim mutsuzluğum yüüzünden onun düzenini bozmak ona haksızlıkmı dersiniz? peki bu bana haksızlık olmazmı elbetteki oğlumun öncelikleri daha önemli pek ya ben bilmyiorum.Bence yeterli değil. Hele ki huzuru yerinde sağlıklı bi ortamda büyüyen mutlu bi çocuk varsa bence bu ona haksızlık. Mutluluk evlilikte aranmamalı huzur varsa mutluluk farklı etkinliklerle faaliyetlerle tamamlanabilir. Başkasıyla ilişkiniz olsa onunla da sonsuza kadar mutlu olamayacaksınız nihayetinde o mutluluk anlık ama huzur baki. Sizi kısıtlamıyor veya engel olmuyor gibi anladım yazım tarzınızdan. Belki de monoton ve sürekli yan yanasınız bu da etken olabilir. Dolayısıyla kendinize farklı uğraşlar bulup özlemeye fırsat vermeniz gerekli sanki.
banada öyle sööyleniyor bunu paylaştığım kişilerce haklılarmı artıları fazla olduğu için eksileri görmezdenmi gelmeliyim doğru olan bumuEvet yeterli. Bende bu yuzden bosaniyorum. Disaridan bakildiginda ideal bir eşim var, bu yuzden kotu sayilabilecek huylarini tolere etmem gerektigi soylendi ama olmuyor. Evleri ayirdigimizdan beri daha mutluyum.
terapi düşünmedik eşim gelmez zaten uğraşmaz yani hep mutsuzlupumu şımarıkça buluyor daha ne istiyorsun allahtan diyor oğlumuz için mutsuzluğuna katlanmak zorundasın diyor haklımı sizceHiç eşinizde terapi ile gelişme olmayacağını mı düşünüyorsunuz? Onunla hiç bunları konuşmayı denediniz mi?
18 yaşında 31 yaşındaki biri ile evlenmesi bir erkek için tuhaf değil mi? 30 yaşında olsanız 43 yaş belki 30’a kadar olgunlaştığınız ve kişiliğiniz geliştiği için belki daha mantıklı olurdu ve idare edebilirdiniz ama 18-31 kendi gelişimizde bağımsız olamamışsınız.
Herhalde sizi kolay kontrol edebileceğini mi düşündü?Siz sevgiyle aşkla mı evlendiniz?
başka bir evlililk düşünerek boşanma gibi bir düşüncem yok o yüzden böyle bir kıyasa girmedimKarısına dayak atan içki içen döven şoven değer vermeyen bi tane koca var çocuğu sevmeyen hanımını dışlayan eğer ole değilse neden evliliği bitsinki hadi bunun bıraktın ayrıldın diyelim evlendiği insan iyimi olcak belki onda bi tane sorunla karsilacaksin unutma gelen gideni aratır
evet en sonunda olacak olan bu maalesefHayat görüşleriniz ve istekleriniz zaman içerisinde birbirinden farklılaşmış. Siz 31 , eşiniz 44 yaşında. Bir arada mutlu değilseniz , birbirinizin hayatından ve zamanından daha fazla çalmadan yollarınızı ayırmanız daha doğru olur.
1-2 yıl erteleseniz de eninde, sonunda boşanacaksanız ne kadar erken; o kadar iyi. İki tarafta kendine geç olmadan yeni bir düzen kurabilir böylece.
Ozaman sıkıntı tam olarak nedir neyini sevmiyosun davranislarinimi tipinizi seni mutsuzluğa iten nehuzurlu bi aile ortamında büyüyor evet benim mutsuzluğum yüüzünden onun düzenini bozmak ona haksızlıkmı dersiniz? peki bu bana haksızlık olmazmı elbetteki oğlumun öncelikleri daha önemli pek ya ben bilmyiorum.
banada öyle sööyleniyor bunu paylaştığım kişilerce haklılarmı artıları fazla olduğu için eksileri görmezdenmi gelmeliyim doğru olan bumu
terapi düşünmedik eşim gelmez zaten uğraşmaz yani hep mutsuzlupumu şımarıkça buluyor daha ne istiyorsun allahtan diyor oğlumuz için mutsuzluğuna katlanmak zorundasın diyor haklımı sizce
başka bir evlililk düşünerek boşanma gibi bir düşüncem yok o yüzden böyle bir kıyasa girmedim
evet en sonunda olacak olan bu maalesef
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?