mutsuz olmak geçerli bir sebep değilmi?

Kesinlikle katılıyorum. Mutsuz olduğunu bu kadar geç fark etmek, ortak noktaların olmadığı 14 sene sonra fark edilmesi biraz geç olmuş. Tamam küçük yaşta evlenmiş belki ama 20 ile 30 yas arası nasi fark edememiş. Araya bir tane çocuk girmiş. Ve zaten ne oluyorsa çocuklara oluyor. Kaldı ki onca aldatmaya şiddete asagilanmaya rağmen sırf çocuğu için evliliğini sürdüren bir sürü kadın varken. Bu yüzden evlenir evlenmez çocuk yapilmamali net. En az iki sene evlilik koca eş yoklanmalı. Çocuk sorumluluğunu aldıktan sonra hiçbi şey eskisi gibi olamaz. Artık vazgeçmek zor olmali
 
Görüşün farklı ise bunu uygulamaya gec sen değil o boşansın. Ben olsam öyle yapardım.
Ayrıca paran yoksa mesleğin yoksa boşanma. Geçim çok zor
 
Şımarıkça değil. Mutsuzsan mutsuzsundur
 
Aldatmaya siddete rağmen boşanmayan kadinlar çocuğu için boşanmıyor değil ; ya parası yok ya da ayrılığın acısından ve çevrenin bakışından korktuklarindan. Mukayeseniz doğru değil. Ama vardığınız sonuç doğru bu kadinin durumunda iki kere düşünülmeli boşanmak
 
17 yaşında tanışıp 31 yaşında mı farkına vardınız diye sorarken fikir değişikliğinizin olmasından bahsetmedim ne demek istediğimin gayet iyi anladınız bence. Çocuk yapıp 14 yıl sonra mı fark ettiniz bunu? 14 yıl içinde çok mutluydunuz da şimdi mi farkındalığınız oluştu? O 14 yıl nasıl sabrettiniz? 14 yılı nasıl geçirdiniz? Bilmem şimdi anlatabildim mi?
 
17 yaşında evlenmedim 5 sene sevgiliydik öyle evlendik ve evlendikten 3 yıl sonra kadar çocuk sahibi oldum. Babam sorumsuz bir adamdı benim o yüzden yaş tahtaya hiç basmadım herzaman tetikteydim güven konusunda eşimide seçerken bunları göz önünde bulundurdum ve sanırım ben bunlara dikkat ederken diğer isteklerimi düşüncelerimi hep arka plana attım sevgi varken bunlar gözüme batmıyordu şimdi batmaya başladı sanırım.
 
Mutsuz olmak boşanmak için yeterli bir sebep. Ama şunu iyi düşünmek lazım evliliğiniz mi sizi mutsuz eden yoksa monotonluk mu? Eğer 14-15 senelik ve çocuk olan bir evlilik olmasaydı direkt boşanın derdim belki ama şu durumda iyi analiz yapmanız gerekir.

Eşlerimizle her zaman aynı şeyi düşünemeyiz zaten buna gerek de yok. Önemli olan insanların düşünceleri değil ifade ediş şekilleri, fikirlerini insana dayatıp dayatmadığı ve karşı fikre saygı duyup duymadığıdır. Mesela benim eşim alkol kullanmaz ama ben her cumartesi bir kadeh bir şey içerim. Hep böyleydi. O hemen hemrm her akşam oyun oynarken ben kitabımı okurum. Ben ona oyun alıyorum o ise bana kitap alır. Ben oyun hiç sevmem eşim ise hiç okumaz. Biz bu farklardan dolayı birbirimizden soğumak yerine gördüklerimizi birbirimizle paylaşmayı seçtik. Demek istediğim fikirlerinizin başka olması tek başına uzun ve çocuğun olduğu bir evlilikte boşanma sebebi olmamalı.

Bir değişime ihtiyacınız olduğu açık ama bu değişim boşanma mı yoksa başka bir şey mi buna bence bir profesyonel eşliğinde karar verin. Eşinizle de ciddi ciddi konuşun. Çünkü 35 yaşında evlenseniz 50 yaşında yine bakış açınız değişebilir bu bana göre yeterli değil.
 
eşiniz mutlu mu sizce ?

çalışıyor musunuz ?

anne evine dönmek büyük risk

şimdikinden daha mutsuz olursunuz bence
 
Kimisinin maddi durumu Iyi değildir kimisi çevre baskısından cekiniyodur kimisi çocuğunu düşünüyordur.genelleme yapamayız sadece çevre baskısı ya da maddi durum diye. Varmak istediğim nokta Çocuk sorumluluğu bana zarar vermeyen sadece ortak paydamiz yok diye (eğer çocuk varsa)boşanmak o çocuğa haksızlıktır. Kaldı ki 14 sene evli kalindiktan sonra fark edilmesi. Kişiler zevklerin uyuşmadığı en fazla iki sene içinde belli olur diye düşünüyorum
 
Hayır olmayacak hatta daha zorlu bir haayat beni bekliyor maddi açıdan ve annemin evinin konforu açısından. ama sanki özgür olsam daha mutlu olacakmışım gibi geliyor altın kafeste gibi hissediyorum
Yanlış anlamayın, size daha uygun birileri mi var etrafınızda ?
 
Cok iyi düşünün derim. Inanın kimsenin evliliği dört dörtlük değil. Şiddet yok aldatma yok ve sizi çok kısıtlayan bi kocanız yok anladigim kadarıyla. Tabiki karar sizin. Ama boşandıktan sonra önceki hayatinizdan daha iyi bi hayat yasayacaginizin garantisi yok. Elinizden gelen her şeyi yapın kurtarmak uğruna. Eğer yine de olmuyorsa gerekeni yaparsınız. Hemen pes etmeyin
 
Çocuk olmasaydı ölümlü dünya istediğiniz yapmakta özgürsünüz vs. temalı bir şey yazabilirdim ama madem çocuk yapma sorumluluğunu almışsınız önce onun durumu önemli.
 
Yahu ne alakası var hayatında erkek olmadan yaşayamaz yorumu nasıl çıktı buradan?
Bir çocuğun hem anneye hem de babaya ve ayni evde ihtiyaci var.
Akşam birlikte yemek yiyebilmek bu sırada bir şeyler paylaşmak bile çocuğun ruh sağlığı için çok önemli.
 
17 yaşında evlenip hemen çocuk yapmadım gayet bilinçli hareket edip 5 yıl sevgili olup evlendikten 3 yıl sonra çocuk yaptım. 14 yıl sonra şıp diye şimdi anlamadıım elbette zamanla gelişen bir süreç oldu bu şimdi artık dolup taşmak üzere olduğum ve farklı düşüncelere ihtiyacım olduğu için yazıyorum buraya. Yaşadığım durum 'sana rahat batmış ' durumumu yoksa gayet normalmi bunu artık mukayese edemiyorum beynim durdu
monotonluk olabilir ama 40 küsür yaşındaki adamı artık değiştirip bu monotonluğu gidermem için onunda kendini değiştirmesi gerekir bunu yapabiliceğini hiç sanmıyorum. 5 yaşında bir çocuğum olmasaydı bende alır çantamı çıkardım ama yapamıyorum defalarsa çocuğun yararını düşünmek zorundayım. siz ne güzel farklılıklarınızlla mutlu olmayı başarmışsınız belki bizde başarabiliriz 14 yılda olmayan şey artık olurmu dersiniz.
 
Oyle bir yazmissin ki sanki hic bir sorun yokta canin sklmis bosaniyorsun hobi olarak gibi mutsuz oldugun bir kac ornek var mi? Birde calismiyorsan anne evi filan cocukla cok agir gelir bence..
 

Bence bir aile terapistine veya genel olarak terapisten fikir almadan karar vermeyin. Burda sadece hayatinizin bir kismini görebiliyoruz.Bosan demek kolay. Ama belki ortak bir alan yaratilabilir. Bosanmak her zaman mümkün.
 
aksam beraber yemek yesinler de, MUTLU değil anne, okuduğunuzu anlamiyor musunuz?
Erkek olmadan yasayamazsiniz soylemim sizin yazdiklarindan cikti, kadin bosanmadan ikinci evliginiz, ikinci kocaniz falan diyen sizsiniz
 
aksam beraber yemek yesinler de, MUTLU değil anne, okuduğunuzu anlamiyor musunuz?
Erkek olmadan yasayamazsiniz soylemim sizin yazdiklarindan cikti, kadin bosanmadan ikinci evliginiz, ikinci kocaniz falan diyen sizsiniz
Ben öyle bir şey yazmadım, yanlış kişiye yorum yapıyorsunuz
 
Mutsuz evliliği bitiren çok kişi var ki evet zorlamanın çok anlamı yok. Ama mutsuzluğun sebepleri de çok önemli bence çünkü ortada bi çocukta var. Çocuk için şiddet, kavga ile süren evliliğin devam etmesine kesinlikle karşıyım ama sizin durumunuz farklı. Size eşiniz ne konuda engel oluyor? Ne tür karşıtlığı var? Onu dinlemeden mutlu olduğunuz şeyleri yapamaz mısınız? Mesela gezmek istiyorsunuz onu mu istemiyor? Ya da kıyafetinizi mi kıskanıyor? Evlilikte her çiftin düşünce yapısını aynı olmuyor zaten.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…