Nasıl hayırlı evlat yetiştirilir?

Khomyuk · 12 Eylül 2020

Bu büyüklere saygı bana çocuklara saygısızlık gibi geliyor. Özellikle Nihan Kaya kitabını okuduktan sonra...
Bu nedenle çocuğumdan tek beklentim mutlu, iç huzuru olan, çevresindeki tüm canlılara zarar vermeyen, kendiyle barışık bir insan olması. Bu kadar.
O mutlu olsun kendiyle barışık olsun da her yaşlıya saygılı olmayıversin.
Ne hadsiz yaşlılar var, oğluma da her zaman derim seni rahatsız eden bir duruma müdahale edebilirsin yaşına hürmet etme.

labellevie · 12 Eylül 2020

filmdelisi .!.:
Sevginiz çocuğunuza karşılıksız mı?
Siz doğurdunuz ve sizin diye olmasın o?

En büyük hatalardan biri bana göre bu.
Sanırım çocukluğumdan beri bunu düşünüyorum.
Eğer anne sevgisi karşılıksız ise neden bir başka çocuk için aynı endişe, kaygı, üzüntü ya da mutluluğu duymuyoruz?
Neden başkasına o sevgiyi vermiyoruz?

Ben gerçekten anne olduktan sonra bütün çocuklar için aynı merhameti duyuyorum ve seviyorum, dua ederken de bütün çocuklar için ediyorum. Hak etmek kelimesini kullandığınız için öyle dedim, tabi ki onları sevmek ve korumak bizim görevimiz.

Niloyatospikk · 12 Eylül 2020

Ben de burada yerimi alayım

Khomyuk · 12 Eylül 2020

labellevie .!.:
Saygı sadece büyüklere değil ki, insanların iş, okul, aile bütün ilişkilerinde karşılıklı saygı olması gerekir. Ama büyüklere saygı bizim toplumuzda ayrı bir yeri vardır. Ondan daha önce doğdum diye değil, onun annesi olduğum için saygılı olmasını isterim.

Annesi olduğum için bir şey beklemiyorum ben. Ben onu çok seviyorum, beni sevmesini istiyorum. Ama çok sevdiğimi belli ettikçe de o da sevgisini göstermeyi öğrenecek benden. Ben ona saygı duyuyorum o da bana saygı duymayı öğrenecektir. Mesela sus bakayım büyüklerin yanında demek yerine onu da dinliyorum. Yada birilerinin yanında azarlamak yerine sabrediyorum. Çocuk diye gururunu incitmiyorum. Bu da ona insan ilişkilerinde saygıyı gösteriyor.
Ben doğurdum diye ekstra bir şeyler beklemeyi çocuklara haksız bir yük gibi görüyorum

Patidostu · 12 Eylül 2020

Khomyuk .!.:
Annesi olduğum için bir şey beklemiyorum ben. Ben onu çok seviyorum, beni sevmesini istiyorum. Ama çok sevdiğimi belli ettikçe de o da sevgisini göstermeyi öğrenecek benden. Ben ona saygı duyuyorum o da bana saygı duymayı öğrenecektir. Mesela sus bakayım büyüklerin yanında demek yerine onu da dinliyorum. Yada birilerinin yanında azarlamak yerine sabrediyorum. Çocuk diye gururunu incitmiyorum. Bu da ona insan ilişkilerinde saygıyı gösteriyor.
Ben doğurdum diye ekstra bir şeyler beklemeyi çocuklara haksız bir yük gibi görüyorum

Böyle anneler sadece amerikan dizilerinde oluyor sanıyordum ben :KK70:

Calcifer · 12 Eylül 2020

labellevie .!.:
Niye bu kadar ağır eleştiriyorsunuz ki? Konuya da beğenmedim ifadesi koymuşsunuz. Benim derdim zaten bu, beğenin beğenmeyin diye yazmadım. Fikir almak için yazdım. Başarısızlıktan kastım, doktor, hakim, mühendis vs olsun çok para kazansın değil. Kendini bilen, istediği hayatı yaşayabilecek, olmak istediği kişinin biraz da olsa yakınından olabilmiş, sevdiği istediği mesleği yapabilen, olamasa bile kimseyi suçlamayacak bir birey. Umarım ifade edebilmişimdir.

Bu çocuğu siz yetiştirmiyor musunuz? O zaman ona bunları aşılayacak olan da sizsiniz.
Elinizde bembeyaz boş bir kağıt var.

Khomyuk · 12 Eylül 2020

Karamellasepeti .!.:
Böyle anneler sadece amerikan dizilerinde oluyor sanıyordum ben

Tabii ki krizlerimiz çok. Çocuk nihayetinde. Sadece anneannemin dediği gibi çocuk el yanında terbiye edilmez. Başkalarının yanında ekstra özenliyim ki gururu incinmesin. Çocukken en üzülerek hatırladığınız şeyler genelde başkasının yanında azarlanmak terslenmektir.
Saygı duymaktan kastım bu.
Bağırmamaya karşı elbette özellikle dikkat ediyorum ama insanız neticede bazen ben de hatalar yapıyorum. Bağırdığım da oluyor ama özür diliyorum. Gönlünü almak için çaba da gösteriyorum. Annem mesela benden pek özür dilemezdi, çocuğum neticede saygı duymazdı. Şimdi ben onjn hatasını devam ettirmiyorum

Patidostu · 12 Eylül 2020

Khomyuk .!.:
Tabii ki krizlerimiz çok. Çocuk nihayetinde. Sadece anneannemin dediği gibi çocuk el yanında terbiye edilmez. Başkalarının yanında ekstra özenliyim ki gururu incinmesin. Çocukken en üzülerek hatırladığınız şeyler genelde başkasının yanında azarlanmak terslenmektir.
Saygı duymaktan kastım bu.
Bağırmamaya karşı elbette özellikle dikkat ediyorum ama insanız neticede bazen ben de hatalar yapıyorum. Bağırdığım da oluyor ama özür diliyorum. Gönlünü almak için çaba da gösteriyorum. Annem mesela benden pek özür dilemezdi, çocuğum neticede saygı duymazdı. Şimdi ben onjn hatasını devam ettirmiyorum

Forumdaki bazı annelere hayranım ya hep bunu diyorum. Siz ücer beşer doğurun ya bosverin gecim derdini :KK53:

Valla sizin gibi dahs cok aile lazım. Mutlu yetismis cocuk mutlu yetiskin olur ileride. Mutlu yetiskinler toplumu kalkındırır.

Niloyatospikk · 12 Eylül 2020

labellevie .!.:
Nasıl yani ahlaki değerler kişiden kişiye değişiyor mu? Mesela büyüklere saygı beklenen ve istenen bir davranış değil mi? Saygısız olan çocuğumu olduğu gibi mi kabulleneyim? Ben bunun olmaması için neler yapmam gerektiğini merak ediyorum.

Ahlaki değerleri olsun ki kızlarımız kadınlarımız mağdur olmasın. Ahlaklı bir birey olsalardı Özgecanlar yaşardı.

labellevie · 12 Eylül 2020

filmdelisi .!.:
Suçlasın, bu da onun karakteri.
Siz anladığım kadarıyla çocuğunuza doğru yönlendirmeyle kalıba sokmayı ve üzerinizden o vicdan azabını atmak istiyorsunuz.

İyi de fıtrat, yaradılış, karakter vb kelimelerle tabir ettiğimiz benlik var.
Onu es geçmeyin.
Kimse hamur değil şekil veresiniz.
Biz ebeveynler ancak ona olması gerekeni öğretir sonra çekiliriz.
Seçim kendinin, hayat kendinin.
Nasıl geçirmek ya da heba etmek istiyorsa buyursun, benden talebi olursa ve mantıklı bulursam yaparım, o kadar.

Hayır kesinlikle vicdan yükünü atmak değil. Nasıl desem biz aile içinde hiç kavga gürültü olmadan büyüdük, annem melek gibi bir kadındır. Hayatı boyunca evine ve çocuklarına bakmak dışında bir eğlencesi, zevki olmadı. Yani ben annemi hep evde iş yaparken hatırlıyorum, hep cefakar fedakar bir anne oldu. Kardeşim bu sene üniversiteyi bitirdi, 7 yılda ite kaka. Henüz işi gücü yok, bir evleneceğim diye tutturuyor, bir kız arkadaşı için, annemi inanılmaz üzüyor. Annem telefonda konuşurken sürekli ağlıyor, ben de akıl veriyorum ama benim de inanılmaz moralim bozuk. Anneme mi üzüleyim, kendi çocuklarım için mi artık işin içinden çıkamıyorum.

filmdelisi · 12 Eylül 2020

Niloyatospikk .!.:
Ahlaki değerleri olsun ki kızlarımız kadınlarımız mağdur olmasın. Ahlaklı bir birey olsalardı Özgecanlar yaşardı.

İşte ahlak, neye kime göre ahlak.
Günümüzde babasından sokaktaki kadına laf atmayı öğrenen ahlaklılarla dolu.
Bu sistem komple çürük, bu yüzden de inanılmaz korkutucu.

Niloyatospikk · 12 Eylül 2020

Khomyuk .!.:
Tabii ki krizlerimiz çok. Çocuk nihayetinde. Sadece anneannemin dediği gibi çocuk el yanında terbiye edilmez. Başkalarının yanında ekstra özenliyim ki gururu incinmesin. Çocukken en üzülerek hatırladığınız şeyler genelde başkasının yanında azarlanmak terslenmektir.
Saygı duymaktan kastım bu.
Bağırmamaya karşı elbette özellikle dikkat ediyorum ama insanız neticede bazen ben de hatalar yapıyorum. Bağırdığım da oluyor ama özür diliyorum. Gönlünü almak için çaba da gösteriyorum. Annem mesela benden pek özür dilemezdi, çocuğum neticede saygı duymazdı. Şimdi ben onjn hatasını devam ettirmiyorum

Sizinle aynı fikirleri taşıyorum oh dedim çok şükür yanlış mı yapıyorum bazen diyordum şöyle ki aşırı önemseyince de tepemize çıkabiliyorlar orta yolu nasıl bulucam diyordum.

labellevie · 12 Eylül 2020

Calciferr .!.:
Bu çocuğu siz yetiştirmiyor musunuz? O zaman ona bunları aşılayacak olan da sizsiniz.
Elinizde bembeyaz boş bir kağıt var.

İşte sorun da bu. Ben ona kıyamayıp her dediğini yaparsam o ileride bana kıyarsa.

filmdelisi · 12 Eylül 2020

labellevie .!.:
Hayır kesinlikle vicdan yükünü atmak değil. Nasıl desem biz aile içinde hiç kavga gürültü olmadan büyüdük, annem melek gibi bir kadındır. Hayatı boyunca evine ve çocuklarına bakmak dışında bir eğlencesi, zevki olmadı. Yani ben annemi hep evde iş yaparken hatırlıyorum, hep cefakar fedakar bir anne oldu. Kardeşim bu sene üniversiteyi bitirdi, 7 yılda ite kaka. Henüz işi gücü yok, bir evleneceğim diye tutturuyor, bir kız arkadaşı için, annemi inanılmaz üzüyor. Annem telefonda konuşurken sürekli ağlıyor, ben de akıl veriyorum ama benim de inanılmaz moralim bozuk. Anneme mi üzüleyim, kendi çocuklarım için mi artık işin içinden çıkamıyorum.

Anneniz hata yapmış, lütfen onun gibi bir anne olmayın.
Çocuğunuz hayatın güzel ve yaşanılası olduğunu sizden öğrenecek.
Mutlulukla atılan bir kahkahanın sesini sizden duyacak, sosyalleşmek nedir ve diğer canlılara nasıl davranılır, hepsini sizde gözlemleyecek.

Anneniz cefakar olduğu için kardeşiniz öyle, emin olun.

Calcifer · 12 Eylül 2020

labellevie .!.:
İşte sorun da bu. Ben ona kıyamayıp her dediğini yaparsam o ileride bana kıyarsa.

Her dediğini yaparak olmaz ki
Arsız, doymak bilmeyen, mutsuz bir birey yetiştirirsiniz böyle.
Dünya onun etrafında dönüyor tavrıyla yetiştirmeyin sakın. Bizim çocuklarımıza da yazık

Niloyatospikk · 12 Eylül 2020

filmdelisi .!.:
İşte ahlak, neye kime göre ahlak.
Günümüzde babasından sokaktaki kadına laf atmayı öğrenen ahlaklılarla dolu.
Bu sistem komple çürük, bu yüzden de inanılmaz korkutucu.

Aynen katılıyorum

Niloyatospikk · 12 Eylül 2020

labellevie .!.:
İşte sorun da bu. Ben ona kıyamayıp her dediğini yaparsam o ileride bana kıyarsa.

Her dediğini yapmak da doğru değil bu sefer arsız her istediğinin olmasını istiyorlar bazen sırf her istediği olmasın diye içim kıyıla kıyıla almıyorum

nebileyim · 12 Eylül 2020

Siz cefakar/fedakar/saçını süpürge eden bir anne olmayın.

Evlatlarınızın gözlerine bakarken, gözlerinin içi cıvıldayan bir anne olun.

Seyredin olanları

Niloyatospikk · 12 Eylül 2020

labellevie .!.:
Hayır kesinlikle vicdan yükünü atmak değil. Nasıl desem biz aile içinde hiç kavga gürültü olmadan büyüdük, annem melek gibi bir kadındır. Hayatı boyunca evine ve çocuklarına bakmak dışında bir eğlencesi, zevki olmadı. Yani ben annemi hep evde iş yaparken hatırlıyorum, hep cefakar fedakar bir anne oldu. Kardeşim bu sene üniversiteyi bitirdi, 7 yılda ite kaka. Henüz işi gücü yok, bir evleneceğim diye tutturuyor, bir kız arkadaşı için, annemi inanılmaz üzüyor. Annem telefonda konuşurken sürekli ağlıyor, ben de akıl veriyorum ama benim de inanılmaz moralim bozuk. Anneme mi üzüleyim, kendi çocuklarım için mi artık işin içinden çıkamıyorum.

Anneniz de yanlış yapmış hep vermiş hep vermiş kız kardeşiniz bu sefer daha çok fedakarlık daha çok fedakarlık istiyor daha daha daha anneniz kendi benliğini korumaya almamış ön plana evlatlarını koymuş işte bu yüzden kız kardeşinizin davranışları bu şekilde terapistimin bir sözü var ilk önce kendimize değer vereceğiz saygı duyacağız ki karşımızdakinden de bunu bekleyelim

labellevie · 12 Eylül 2020

filmdelisi .!.:
Anneniz hata yapmış, lütfen onun gibi bir anne olmayın.
Çocuğunuz hayatın güzel ve yaşanılası olduğunu sizden öğrenecek.
Mutlulukla atılan bir kahkahanın sesini sizden duyacak, sosyalleşmek nedir ve diğer canlılara nasıl davranılır, hepsini sizde gözlemleyecek.

Anneniz cefakar olduğu için kardeşiniz öyle, emin olun.

İşte ben de onun yaptığı hatayı yapmak istemiyorum, çocuk gelişimi ile ilgili kitaplar okuyorum Nihan Kaya’nın kitabını örnek verdiler, okudum onu. Gerçek hayatta bunlar işe yarayacak mı? Ki benim çocuğum kendini çok güzel ifade eder, istemediği şeyi asla yapmaz yani bizim zamanımıza göre bilinç düzeyleri çok yüksek, sanki bizi yetiştirmek daha kolaydı, söz dinlerdik vs, ki ona rağmen kardeşim bu şekildeyse diyorum. Annem de hep senin de çocukların var, onlar kim bilir nasıl olacak diyor. Bir çıkmaza girdim, annem her istediğini yaptığı, sorumluluk vermediği için kardeşim böyle biliyorum acaba aynılarını ben de yapar mıyım?

Nasıl hayırlı evlat yetiştirilir?

Nirvana

Guru

SAŞÖ

Nirvana

Çok pati az insan çok huzur

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Çok pati az insan çok huzur

SAŞÖ

Guru

Nirvana

SAŞÖ

Guru

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

SAŞÖ

SAŞÖ

anneyim ben :)

SAŞÖ

Guru

Benzer Konular