• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nasıl hayırlı evlat yetiştirilir?

Öncelikle herkese merhaba, bu bdv konusu değil demeyin benim için çok büyük bir sorun. Aklımın her köşesinde hep bu soru, iki oğlum var bir 7 yaşında diğeri 6 aylık. Çevremde gördüğüm her kötü örneği gözlemliyorum. Nasıl anlatsam çocuğu üniversiteye giden iş arkadaşımın çocuğu ile ilgili yaşadıklarından, bir müşterinin çocukları ile ilgili anlattıklarından ders çıkarmaya çalışıyorum. Ne yapmak lazım?
İçten içe yetiştirdiğim çocuklarımın büyüyünce başarısız olmalarından, beni hayal kırıklığına uğratmalarından, saygısız, haksız ve bencil olmalarından çok korkuyorum. Lütfen bana bir akıl verin. Özellikle yetişkin çocukları olan yada çocuk gelişimi konularında uzman olan arkadaşların fikirlerini almak istiyorum.
Bende şuan hamileyim ve bir evlat yetiştirmenin bu zamanda ne kadar zor olduğunu hepimiz biliyoruz ister istemez endişelerimiz oluyor.. Öncelikle 2 tane oğlunuz varmış Allah bağışlasın.. Benim henüz çocuğum yok nasıl yetiştirilir zamanla öğreneceğim bunu ama kadınları ezikleyen döven onları öldüren erkek üstünlüğü taslayan kadını hiçe sayan erkekleri gördükçe erkek evlat annesi olmak bana daha büyük sorumluluk gibi geliyor.. Onları biz yetiştiriyoruz büyük oranda bizim izlerimizi taşıyorlar öncelikle onlara kadının değerini herkesin eşitliğini paylaşımı sevgiyi saygıyı öğretin ve de gösterin.. Onlar hep ailelerinin aynası şeklinde büyüyecekler.. Çok büyük ölçüde ailede başlıyor bunlar.. Onlara bu hayatta insanların kürt, Laz, çerkez, Hristiyan, Müslüman.... Vs olarak değilde sadece iyi ve kötü insan olarak ayrıldığı gerçeğini zamanla kabul etmelerini sağlayın.. Yani bazen maalesef bizler ne yapsak da çocuklara faydalı olamıyoruz maalesef böyle evlatlar da yetişiyor ama bunlar çok az bir kısım biz yine de elimizden geleni yapmalıyız işte.. Ayrıca başarısız olmaları korkunuzu da çok yersiz buldum.. İyi insan olsunlar önemli olan bu bence.. iyi insanlar illa ki bir şekilde bu hayatta güzel yerlere gelirler.. Belki doktor olarak olmaz da belediye de temizlik görevlisi olarak,pazarda limon satarak..
 
Her dediğini yaparak olmaz ki
Arsız, doymak bilmeyen, mutsuz bir birey yetiştirirsiniz böyle.
Dünya onun etrafında dönüyor tavrıyla yetiştirmeyin sakın. Bizim çocuklarımıza da yazık
Yok kesinlikle öyle bir çocuk yetiştirmek istemem. Geçen gün annemi arayayım dedim, oğlum anne ananemi arama dayıma sinirlenip bana kızdın bir kere dedi. Bu sefer de kantarın topuzunu kaçırmayayım.
 
Suçlasın, bu da onun karakteri.
Siz anladığım kadarıyla çocuğunuza doğru yönlendirmeyle kalıba sokmayı ve üzerinizden o vicdan azabını atmak istiyorsunuz.

İyi de fıtrat, yaradılış, karakter vb kelimelerle tabir ettiğimiz benlik var.
Onu es geçmeyin.
Kimse hamur değil şekil veresiniz.
Biz ebeveynler ancak ona olması gerekeni öğretir sonra çekiliriz.
Seçim kendinin, hayat kendinin.
Nasıl geçirmek ya da heba etmek istiyorsa buyursun, benden talebi olursa ve mantıklı bulursam yaparım, o kadar.
Kardeşimi de beni de annem yetiştirdi ama kız kardeşim aşırı şımarıktır bencildir karakter meselesi ne kadar verilmeye çalışılsa da bazı değerleri karşıdaki de almak istediği ladar alıyor belli bir yaştan sonra da müdahale edilemiyor benim yaşantım benim hayatım diyor mesela ben bundan çok korkuyorum.
 
İşte ben de onun yaptığı hatayı yapmak istemiyorum, çocuk gelişimi ile ilgili kitaplar okuyorum Nihan Kaya’nın kitabını örnek verdiler, okudum onu. Gerçek hayatta bunlar işe yarayacak mı? Ki benim çocuğum kendini çok güzel ifade eder, istemediği şeyi asla yapmaz yani bizim zamanımıza göre bilinç düzeyleri çok yüksek, sanki bizi yetiştirmek daha kolaydı, söz dinlerdik vs, ki ona rağmen kardeşim bu şekildeyse diyorum. Annem de hep senin de çocukların var, onlar kim bilir nasıl olacak diyor. Bir çıkmaza girdim, annem her istediğini yaptığı, sorumluluk vermediği için kardeşim böyle biliyorum acaba aynılarını ben de yapar mıyım?
Yapmayın işte.
Yapar mıyım diye endişe duymayın, direkt yapmayın.
Çocuğunuza yaşına göre sorumluluklarını üzerine verin ve kesinlikle siz karışmayın.
İsterse yardım edebilirsiniz ama onun görevlerini üstlenmeyin.
Aynı zamanda ailece geçirilecek bir aktivite ile alakalı da fikrini sorun.
Eve alınacak eşya, yapmak istediğiniz tatil vb ailenizi ilgilendiren her konusa fikrini mutlaka isteyin.
Üslubunu düzgün tutmasına gayret edin, arkadaşça yaklaşın.
Ona siz kendi üzgün olduğunuz ya da onun anlayacağı dilden sorunlarınızı paylaşırsanız, o da gelip size arkadaş, okul vb sorunlarını anlatabilir.
Başarısızlıklarınızı da anlatmayı ihmal etmeyin, bunun çok olağan bir duygu olduğunu bilmeli.
Başarısını da yüceltmeyin, takdir edin ve bitsin.
Hayatı o başarının abartı gösterişinden uzak kalsın, motivasyonu bu olmasın.

Yani kısaca onun yaşına göre bir sınır çizin ve sınırları içerisinde tercihler yapmasına müsade edin.
 
Bende şuan hamileyim ve bir evlat yetiştirmenin bu zamanda ne kadar zor olduğunu hepimiz biliyoruz ister istemez endişelerimiz oluyor.. Öncelikle 2 tane oğlunuz varmış Allah bağışlasın.. Benim henüz çocuğum yok nasıl yetiştirilir zamanla öğreneceğim bunu ama kadınları ezikleyen döven onları öldüren erkek üstünlüğü taslayan kadını hiçe sayan erkekleri gördükçe erkek evlat annesi olmak bana daha büyük sorumluluk gibi geliyor.. Onları biz yetiştiriyoruz büyük oranda bizim izlerimizi taşıyorlar öncelikle onlara kadının değerini herkesin eşitliğini paylaşımı sevgiyi saygıyı öğretin ve de gösterin.. Onlar hep ailelerinin aynası şeklinde büyüyecekler.. Çok büyük ölçüde ailede başlıyor bunlar.. Onlara bu hayatta insanların kürt, Laz, çerkez, Hristiyan, Müslüman.... Vs olarak değilde sadece iyi ve kötü insan olarak ayrıldığı gerçeğini zamanla kabul etmelerini sağlayın.. Yani bazen maalesef bizler ne yapsak da çocuklara faydalı olamıyoruz maalesef böyle evlatlar da yetişiyor ama bunlar çok az bir kısım biz yine de elimizden geleni yapmalıyız işte.. Ayrıca başarısız olmaları korkunuzu da çok yersiz buldum.. İyi insan olsunlar önemli olan bu bence.. iyi insanlar illa ki bir şekilde bu hayatta güzel yerlere gelirler.. Belki doktor olarak olmaz da belediye de temizlik görevlisi olarak,pazarda limon satarak..
İnanın şu devirde kız annesi de olmak hiç kolay değil geçen burada vardı bir konu okuduktan sonra ya benim kızım da bu tarz şeyler yapar mı dedim evlendiği insanla mecburen evlenmiş ona karşı saygısız yalancı bir tip konuya çok girip yasak falan yemek istemiyorum bayanın hesabı kapatıldı yaptığından dolayı korktu kandırmak istediği eşinin gerçekleri öğrenmesinden korktu ben bunları duyunca korktum okumuş mevki sahibi olmuş ama insanları kandıran bir evladım olsun istemem
 
Ben yetiştirilme tarzına falan pek inanan biri değilim.
Yani kimi serbest yetiştirir kimisi sıkarak boğarak yetiştirir kimi rahattır kimi kuralcı kimi titiz
Ama bence bunların hepsi bir cocuk için çokta önemli değil .
Onlar dünyaya zaten bir ruhla bir karakterle geliyor
Benim 1 tane çocuğum var ve bebek daha, benim ondan hic beklentim yok neredeyse
Ama ne yazık ki benim durumum cok berbat ben hayatımı cocuk üstüne kurdum şimdiden. Yemin ederim sabahtan akşama baska düşündüğüm ilgilendiğim bisey yok.
Bu arada öyle zor,gazlı nazlı ağlayan bir bebek değil.
Ve ben çocuğumu bu kadar çok sevmek istemiyorum. Cocugunu cok seven anneler yüzünden konular açılıyormuş bdv de burada bir arkadaş söyledi yorumumu okursa tebessüm edecektir :)

Yani cocuga ne verirseniz onu alır ama bu hem ayni ortamda olmaktan kaynaklı hemde taklit eder çocuklar ve bir süre sonra çocuklar annelerine ya da babalarına benzer. Aynı şekilde kârı kocada birbirine benzer mesela. Ben söyle düşünüyorum şımarık olsun isterse saygısız olmasin. Hayvan sevsin insan sevmesin çokta önemli değil ama kimsenin hakkına saldırmasın kimseyi incitmesin. Saka yapsın ama yalan söylemesin oyun oynasın ama dolap cevirmesin başarısız olsun ama tembel olmasin. Yani tabi kendisi nasil olacak bilemem ki.
 
Kardeşimi de beni de annem yetiştirdi ama kız kardeşim aşırı şımarıktır bencildir karakter meselesi ne kadar verilmeye çalışılsa da bazı değerleri karşıdaki de almak istediği ladar alıyor belli bir yaştan sonra da müdahale edilemiyor benim yaşantım benim hayatım diyor mesela ben bundan çok korkuyorum.
Annem de öyle söylüyor, hepinizi ben yetiştirdim diyor. Annem mesela bizden su bile istemez, iş yapmayıp otursan o yapıp durur. Ben üzülürüm kalkar ben yaparım, kardeşimin umrunda olmaz.
 
Bende şuan hamileyim ve bir evlat yetiştirmenin bu zamanda ne kadar zor olduğunu hepimiz biliyoruz ister istemez endişelerimiz oluyor.. Öncelikle 2 tane oğlunuz varmış Allah bağışlasın.. Benim henüz çocuğum yok nasıl yetiştirilir zamanla öğreneceğim bunu ama kadınları ezikleyen döven onları öldüren erkek üstünlüğü taslayan kadını hiçe sayan erkekleri gördükçe erkek evlat annesi olmak bana daha büyük sorumluluk gibi geliyor.. Onları biz yetiştiriyoruz büyük oranda bizim izlerimizi taşıyorlar öncelikle onlara kadının değerini herkesin eşitliğini paylaşımı sevgiyi saygıyı öğretin ve de gösterin.. Onlar hep ailelerinin aynası şeklinde büyüyecekler.. Çok büyük ölçüde ailede başlıyor bunlar.. Onlara bu hayatta insanların kürt, Laz, çerkez, Hristiyan, Müslüman.... Vs olarak değilde sadece iyi ve kötü insan olarak ayrıldığı gerçeğini zamanla kabul etmelerini sağlayın.. Yani bazen maalesef bizler ne yapsak da çocuklara faydalı olamıyoruz maalesef böyle evlatlar da yetişiyor ama bunlar çok az bir kısım biz yine de elimizden geleni yapmalıyız işte.. Ayrıca başarısız olmaları korkunuzu da çok yersiz buldum.. İyi insan olsunlar önemli olan bu bence.. iyi insanlar illa ki bir şekilde bu hayatta güzel yerlere gelirler.. Belki doktor olarak olmaz da belediye de temizlik görevlisi olarak,pazarda limon satarak..
Öylesine saygı duyuyorum ki pazarda limon satıcısına işini severek yapıp bana ağız tadıyla yiyin dediklerinde çok mutlu oluyorum. Bizim çöpümüzü kapıdan alan insana öylesine saygı duyuyorum ki karşılarında eziliyorum resmen neden belli bir kesimin aman evladım doktor olsun aman evladım mühendis olsun deyip koltuklarını kabartma sevdası olan insanlar yüzünden
 
Kardeşimi de beni de annem yetiştirdi ama kız kardeşim aşırı şımarıktır bencildir karakter meselesi ne kadar verilmeye çalışılsa da bazı değerleri karşıdaki de almak istediği ladar alıyor belli bir yaştan sonra da müdahale edilemiyor benim yaşantım benim hayatım diyor mesela ben bundan çok korkuyorum.
Kim şımarttı kardeşinizi?
 
Valla ben de konuyu okurken rahatsız oldum. Arkadaşa kizmissiniz ama ben de sizin çocuğunuz olmak istemezdim
Hayırlı evlattan kasıt ne ki? Bayramlarda arayan evlat mı? Size maddi yardımda bulunan evlat mı? Amerika'ya yerleşip temelli orada yasayacak fırsat bulmuşken sizi yaşlilikta yalnız bırakma korkusuyla göç etmeyen evlat mı?
Çoğu insanin 'hayirli evlat' diye örnek gösterdiği insanlara bakınca ben açıkçası 'mal herhalde biraz' diye düşünüyorum. Mesela hayırlı olduğu için atanır aranmaz on yıllık kredi çekip ailesine ev alma uğruna üç kuruşa gezen, mesela hayırlı olduğu için ailesinin sırf memleketinden istemediği aşkından ayrılan, mesela hayırlı olduğu için hiç olaylara karışmadan her akşam ezanı saatinde evde olan, mesela hayırlı olduğu için baska şehirde okul-baska ulkede Erasmus gibi fırsatlari tepen, hayırlı olduğu için babasından küfür,annesinden hakaret bile isitse ailesini yüz üstü bırakmamak için evi terk etmeyen, köle hayatı da yaşasa 'olsun,annemdir,babamdir. Evlenip kurtulurum nasolsa' diyen, ebeveynleri kendisine iyi bir anne baba olmadigi halde onların yaşlılığı, sağlığı için kendini heder eden...
cevreme ve kadınlar kulubune bakiyorum da, insanların çoğu kendisine bağımlı çocuk yetiştiriyorlar. Ne kadar ezik, ne kadar pasif çocuk yetiştirirsen, sevgiyle ya da Korkuyla ne kadar kendine bağımlı yaparsan toplum gözünde o kadar hayırlı evlat oluyor,çünkü kendi doğrularına karar vermekten,kendi iyiliği için başkaldirmaktan imtina eden,birey bile olmayı becerememis bir organizma oluyor. Toplumda adı= hayırlı evlat ...
Anne baba olmak bir kumardir. Dogurdugun çocuğun nasil bir şey olacagina sen karar veremezsin. Nasıl göz rengine sen karar veremiyorsun, kişiliğine de sen karar veremezsin.
Bu konuyla ilgili nihan Kaya'nın iyi aile yoktur kitabından su paragrafi seninle paylaşmak istiyorum;
IMG_20200912_023658.webp

Bence sorunun cevabı burada sakli
Annemin Hayatı boyunca evine ve çocuklarına bakmak dışında bir eğlencesi, zevki olmadı. Yani ben annemi hep evde iş yaparken hatırlıyorum, hep cefakar fedakar bir anne oldu. Kardeşim bu sene üniversiteyi bitirdi, 7 yılda ite kaka. Henüz işi gücü yok, bir evleneceğim diye tutturuyor, bir kız arkadaşı için, annemi inanılmaz üzüyor.
Yani burada övdüğünüz annenin açıkçası ben övulecek tarafını bulamadım. Mutlu anne= mutlu cocuk. Denklem çok basit aslinda. Ne kadar kötü bir şey,çocuğun anneyi çileyle, cefa ile hatırlaması, annesinin mutlu anlarına,birey olarak geçirdiği zamana tanık olamamasi. Gerçekten tek aktivitesi eşinin, çocuğunun peşinden koşup evini çekip çevirmek olan anneniz adına da üzüldüm, annesini bir gün mutlu,kendiyle başbaşa , sen sakrak göremeyen siz iki kardeşe de üzüldüm...
 
Annem de öyle söylüyor, hepinizi ben yetiştirdim diyor. Annem mesela bizden su bile istemez, iş yapmayıp otursan o yapıp durur. Ben üzülürüm kalkar ben yaparım, kardeşimin umrunda olmaz.
Ben teyzemde gördüm aynı şeyi teyzem harıl harıl iş yaparken kızı oturmuş bakıyordu anne biraz otur ben yaparım demedi mesela ben öyle yapamıyorum bilemiyorum bazen anlayamıyorum ben
 
Kardeşimi de beni de annem yetiştirdi ama kız kardeşim aşırı şımarıktır bencildir karakter meselesi ne kadar verilmeye çalışılsa da bazı değerleri karşıdaki de almak istediği ladar alıyor belli bir yaştan sonra da müdahale edilemiyor benim yaşantım benim hayatım diyor mesela ben bundan çok korkuyorum.
Ben de öyleyim, ablamla çok zıttım.
İki çocuğum var, doğdukları gün bile karakterleri hakkında fikir sahibi oldum.
İşte bu sebeple yaradılışın önüne geçilemeyeceğini savunurum daima.

Benim yaşantım demesinde ne gibi sakınca var ki, desin.
Doğru da söylüyor.
Aksine çocuklara bunu dedirtmeyecek kadar müdahaleden uzak yetiştirmek gerekmiyor mu zaten?
Örneğin bir konu konuşursunuz ‘şunu yapma’ demek yerine ‘bana sorarsan şöyle olduğuna yararına görünüyor, fikrim bu ama seçim senin, gönlün ne istiyorsa onu seç’ bu kadar.
Daha ötesi yok.
Olmamalı.
Olduğunda işte o anneci babacı kardeşçi kocalardan dert yanıyoruz bu arada.

Anneliğimle alakalı birçok şeyi yanlış yapıyor olabilirim ama en dikkat ettiğim şey birey haklarıdır.
3 ve 4 yaşındaki veletlerime her gün sorarım ‘ne yemek istersiniz’ ve menü öyle çıkar.

Yemek istemediği de olur tabağında o gün evde bize pişen, yemiyorsa sonucunda daha az büyüyeceğini, tam doymayacağını ve bunu kendi seçtiğini, acıktım diye bir şey talep ederse gerçekleşmeyeceğini söylerim.
Elbet onu yemez ve ben de başka bir şey vermem.
Hayat seçim ve sonuçlardan ibaret, şimdi yemek 20 sene sonra arkadaş, meslek, okuduğu kitaplar vs.
 
İnanın şu devirde kız annesi de olmak hiç kolay değil geçen burada vardı bir konu okuduktan sonra ya benim kızım da bu tarz şeyler yapar mı dedim evlendiği insanla mecburen evlenmiş ona karşı saygısız yalancı bir tip konuya çok girip yasak falan yemek istemiyorum bayanın hesabı kapatıldı yaptığından dolayı korktu kandırmak istediği eşinin gerçekleri öğrenmesinden korktu ben bunları duyunca korktum okumuş mevki sahibi olmuş ama insanları kandıran bir evladım olsun istemem
Ya sonuçta evlat yetiştirmek zor.. bu konuda hemfikiriz.. Zaten kız annesi olmak kolay düşüncesinde değilim öyle birşeyi de savunmadım.. ben erkek evlat yetiştirme konusunsaki hassasiyetimi belirttim.. Önemli olan iyi anne baba olmak görevini doğru yapabilmek 😊
 
Kim şımarttı kardeşinizi?
Bilemiyorum kim şımarttı arkadaş ortamı değiştikten sonra bu şekilde oldu. Tamamen değişti. 20 yaşındaki insana da yaptıklarına hayır yapamazsın diyemiyorsun maalesef anlatıyorsun yaptığının yanlış olduğunu o isterse uyguluyor.
 
Öylesine saygı duyuyorum ki pazarda limon satıcısına işini severek yapıp bana ağız tadıyla yiyin dediklerinde çok mutlu oluyorum. Bizim çöpümüzü kapıdan alan insana öylesine saygı duyuyorum ki karşılarında eziliyorum resmen neden belli bir kesimin aman evladım doktor olsun aman evladım mühendis olsun deyip koltuklarını kabartma sevdası olan insanlar yüzünden
Benim o insanlara saygı duymadığım düşüncesinde misiniz?? Yoksa ben mi yanlış anlıyorum şuan 😊
 
Ben de öyleyim, ablamla çok zıttım.
İki çocuğum var, doğdukları gün bile karakterleri hakkında fikir sahibi oldum.
İşte bu sebeple yaradılışın önüne geçilemeyeceğini savunurum daima.

Benim yaşantım demesinde ne gibi sakınca var ki, desin.
Doğru da söylüyor.
Aksine çocuklara bunu dedirtmeyecek kadar müdahaleden uzak yetiştirmek gerekmiyor mu zaten?
Örneğin bir konu konuşursunuz ‘şunu yapma’ demek yerine ‘bana sorarsan şöyle olduğuna yararına görünüyor, fikrim bu ama seçim senin, gönlün ne istiyorsa onu seç’ bu kadar.
Daha ötesi yok.
Olmamalı.
Olduğunda işte o anneci babacı kardeşçi kocalardan dert yanıyoruz bu arada.

Anneliğimle alakalı birçok şeyi yanlış yapıyor olabilirim ama en dikkat ettiğim şey birey haklarıdır.
3 ve 4 yaşındaki veletlerime her gün sorarım ‘ne yemek istersiniz’ ve menü öyle çıkar.

Yemek istemediği de olur tabağında o gün evde bize pişen, yemiyorsa sonucunda daha az büyüyeceğini, tam doymayacağını ve bunu kendi seçtiğini, acıktım diye bir şey talep ederse gerçekleşmeyeceğini söylerim.
Elbet onu yemez ve ben de başka bir şey vermem.
Hayat seçim ve sonuçlardan ibaret, şimdi yemek 20 sene sonra arkadaş, meslek, okuduğu kitaplar vs.
Ama benim yaşantım derken yanlış tercihler yapacak Müge Anlı da daha yeni izledim kız erkek arkadaşı için evi terk ediyor olan oluyor düştüğü durum için ağlıyordu bayan
 
Ben yetiştirilme tarzına falan pek inanan biri değilim.
Yani kimi serbest yetiştirir kimisi sıkarak boğarak yetiştirir kimi rahattır kimi kuralcı kimi titiz
Ama bence bunların hepsi bir cocuk için çokta önemli değil .
Onlar dünyaya zaten bir ruhla bir karakterle geliyor
Benim 1 tane çocuğum var ve bebek daha, benim ondan hic beklentim yok neredeyse
Ama ne yazık ki benim durumum cok berbat ben hayatımı cocuk üstüne kurdum şimdiden. Yemin ederim sabahtan akşama baska düşündüğüm ilgilendiğim bisey yok.
Bu arada öyle zor,gazlı nazlı ağlayan bir bebek değil.
Ve ben çocuğumu bu kadar çok sevmek istemiyorum. Cocugunu cok seven anneler yüzünden konular açılıyormuş bdv de burada bir arkadaş söyledi yorumumu okursa tebessüm edecektir :)

Yani cocuga ne verirseniz onu alır ama bu hem ayni ortamda olmaktan kaynaklı hemde taklit eder çocuklar ve bir süre sonra çocuklar annelerine ya da babalarına benzer. Aynı şekilde kârı kocada birbirine benzer mesela. Ben söyle düşünüyorum şımarık olsun isterse saygısız olmasin. Hayvan sevsin insan sevmesin çokta önemli değil ama kimsenin hakkına saldırmasın kimseyi incitmesin. Saka yapsın ama yalan söylemesin oyun oynasın ama dolap cevirmesin başarısız olsun ama tembel olmasin. Yani tabi kendisi nasil olacak bilemem ki.
Erkek çocuk özellikle babasını örnek alıyor, ama yetiştirilme tarzı da önemli bence. Bu arada ben de aynı durumdayım, ikinci çocukta anneler rahat oluyor deniyor ama ben ilkinde yaptığım hataları yapmayayım diye düşünüyorum.
 
Ama benim yaşantım derken yanlış tercihler yapacak Müge Anlı da daha yeni izledim kız erkek arkadaşı için evi terk ediyor olan oluyor düştüğü durum için ağlıyordu bayan
Eğer erkek arkadaşıyla görüşmesine ket vurursanız, size onunla yaşadıklarını anlatamayacak durumda olursanız kaçar yahu o kız.
Kaçmasın ne yapsın.
Erkek arkadaşıyla görüşecek de gezecek de ve siz bunların normal olduğunu ona söyleyeceksiniz ki, o adam kim bileceksiniz.
Çuvaldızı biraz kendimize batırmak gerekiyor.
 
Back
X