- 22 Temmuz 2018
- 96
- 40
- 88
Herkese merhaba,
Son zamanlarda aklımda olan ve çokça düşündüren bir konu hakkında fikirlerinizi almak istiyorum. Mümkün mertebe kısa ve öz tutmaya çalışacağım ama kafa karışıklığım yazıya da yansıyabilir, bu konuda anlayış rica ediyorum.
26 yaşıma yeni girdim, bir senedir çalışıyorum ve ailemle yaşıyorum. Üniversiteyi farklı bir şehirde okudum, birçok kazanımları oldu ve bana çok iyi geldi. Üniversiteden sonra aile evine dönüş benim için gerçekten çok zor oldu, yani üniversitede KYK yurdunda kaldım ama başkaları ile yaşamama rağmen rahattım. Kendime ait minik bir düzenim vardı ve müdahale eden yoktu. Birbirimize karşı anlayışlı ve saygılıydık. Ama şu an aile evinde hiçbir düzenim yok, mesela sabah toplayarak bıraktığım yatağımı akşam geldiğimde dağınık buluyorum. Kenara bıraktığım bana ait olan bir şeyi bulamıyorum. Diğerlerinin kıyafetleri, başka başka eşyalar hep ortalıkta. Temizliğe kimse dikkat etmiyor. Hep kavga gürültü falan... Belki her evde makul karşılanabilecek bir dağınıklık ve yaşam olarak nitelendirirsiniz ama ben artık daralıyorum. Zaten ailemin de kendine ait düzenli yaşamı yok, kirada oturuyorlar ve şu an oturduğumuz eve gerçekten sığamıyoruz. Yaşayan insan sayısına göre çok küçük bir ev ve kötü bir muhitte. Ben ise temiz bir muhitte oturmak istiyorum. Aile üyeleri ile yaşanan diğer anlaşmazlıklar ve psikolojik yıpranmalar da cabası...
Son zamanlarda aklımda ayrı bir eve çıkma düşüncesi var; böyle 1+1 kendime göre minik bir daireye yerleşsem, düzenime müdahale eden olmasa, ailemin değil de kendi hayatımı yaşasam diye içlenip duruyorum. Keza sürekli kiralık ilanlarına da bakıyorum, ama şehir merkezindeki dairelerin kirasını ve aylık masrafları maaşıma göre karşılayabilir miyim bilmiyorum. Yani yetiyor aslında ama kenara koyabileceğim pek bir şey kalmıyor. 32.000 TL net maaşım var şu an ve beğendiğim bir dairenin kirası 12.000 TL. Başlangıçtaki masrafları ve eşyalar için yapılacak harcamaları bir senelik birikimimle karşılayabilirim. Ama tüm birikimim buna gidecek.
Bir yanım da diyor ki özel sektörde çalışıyorsun, gelecekte durumun ne olacağı belli değil, hem aile ile aynı şehirde farklı bir eve çıkma ne kadar mantıklı? Bir de evlilik durumu vs olursa (ki aslında şu an evlilik gibi bir durum da görünmüyor, flörtüm var daha yeni yeni tanışıyoruz. Evlilik fikrine uzak değilim ama bu kişi ile ortak bir geleceğimiz olur mu haliyle şu an bilemiyorum) harcadığım paraya ihtiyacım olabilir. Ya da başka bir şey için de biriktirdiğim paraya ihtiyaç duyabilirim. Onun yerine sık dişini para biriktirmeye bak diyor diğer yanım.
Ben şimdi ne yapayım? Yani öyle küçük bir yaşta değilim, aile evinde gerçekten çok bunaldım. Haklı sebeplerim var, buraya bu kadarını aktardım. Toplumda kadınların ailesinden ayrı düzenini kurması için illa bir yere atanması ya da evlenmesi gerekiyor gibi bir düşünce hakim, en azından benim ailemde böyle. Oysa düzen kurma bir evliliğin asıl amacı değil sonucu yani, hem evlilik nasip işi belki kimseyle ortak bir hayat kuramayacağım. Başka bir sehirde de çalışma imkanım yok şu an. Anlayacağınız sonunu bilemediğim ihtimaller için kendi hayatımı erteliyorum ve yaşayamıyorum, nasıl hareket etsem mantıklı olur bilmiyorum
Son zamanlarda aklımda olan ve çokça düşündüren bir konu hakkında fikirlerinizi almak istiyorum. Mümkün mertebe kısa ve öz tutmaya çalışacağım ama kafa karışıklığım yazıya da yansıyabilir, bu konuda anlayış rica ediyorum.
26 yaşıma yeni girdim, bir senedir çalışıyorum ve ailemle yaşıyorum. Üniversiteyi farklı bir şehirde okudum, birçok kazanımları oldu ve bana çok iyi geldi. Üniversiteden sonra aile evine dönüş benim için gerçekten çok zor oldu, yani üniversitede KYK yurdunda kaldım ama başkaları ile yaşamama rağmen rahattım. Kendime ait minik bir düzenim vardı ve müdahale eden yoktu. Birbirimize karşı anlayışlı ve saygılıydık. Ama şu an aile evinde hiçbir düzenim yok, mesela sabah toplayarak bıraktığım yatağımı akşam geldiğimde dağınık buluyorum. Kenara bıraktığım bana ait olan bir şeyi bulamıyorum. Diğerlerinin kıyafetleri, başka başka eşyalar hep ortalıkta. Temizliğe kimse dikkat etmiyor. Hep kavga gürültü falan... Belki her evde makul karşılanabilecek bir dağınıklık ve yaşam olarak nitelendirirsiniz ama ben artık daralıyorum. Zaten ailemin de kendine ait düzenli yaşamı yok, kirada oturuyorlar ve şu an oturduğumuz eve gerçekten sığamıyoruz. Yaşayan insan sayısına göre çok küçük bir ev ve kötü bir muhitte. Ben ise temiz bir muhitte oturmak istiyorum. Aile üyeleri ile yaşanan diğer anlaşmazlıklar ve psikolojik yıpranmalar da cabası...
Son zamanlarda aklımda ayrı bir eve çıkma düşüncesi var; böyle 1+1 kendime göre minik bir daireye yerleşsem, düzenime müdahale eden olmasa, ailemin değil de kendi hayatımı yaşasam diye içlenip duruyorum. Keza sürekli kiralık ilanlarına da bakıyorum, ama şehir merkezindeki dairelerin kirasını ve aylık masrafları maaşıma göre karşılayabilir miyim bilmiyorum. Yani yetiyor aslında ama kenara koyabileceğim pek bir şey kalmıyor. 32.000 TL net maaşım var şu an ve beğendiğim bir dairenin kirası 12.000 TL. Başlangıçtaki masrafları ve eşyalar için yapılacak harcamaları bir senelik birikimimle karşılayabilirim. Ama tüm birikimim buna gidecek.
Bir yanım da diyor ki özel sektörde çalışıyorsun, gelecekte durumun ne olacağı belli değil, hem aile ile aynı şehirde farklı bir eve çıkma ne kadar mantıklı? Bir de evlilik durumu vs olursa (ki aslında şu an evlilik gibi bir durum da görünmüyor, flörtüm var daha yeni yeni tanışıyoruz. Evlilik fikrine uzak değilim ama bu kişi ile ortak bir geleceğimiz olur mu haliyle şu an bilemiyorum) harcadığım paraya ihtiyacım olabilir. Ya da başka bir şey için de biriktirdiğim paraya ihtiyaç duyabilirim. Onun yerine sık dişini para biriktirmeye bak diyor diğer yanım.
Ben şimdi ne yapayım? Yani öyle küçük bir yaşta değilim, aile evinde gerçekten çok bunaldım. Haklı sebeplerim var, buraya bu kadarını aktardım. Toplumda kadınların ailesinden ayrı düzenini kurması için illa bir yere atanması ya da evlenmesi gerekiyor gibi bir düşünce hakim, en azından benim ailemde böyle. Oysa düzen kurma bir evliliğin asıl amacı değil sonucu yani, hem evlilik nasip işi belki kimseyle ortak bir hayat kuramayacağım. Başka bir sehirde de çalışma imkanım yok şu an. Anlayacağınız sonunu bilemediğim ihtimaller için kendi hayatımı erteliyorum ve yaşayamıyorum, nasıl hareket etsem mantıklı olur bilmiyorum