22 aydır birlikteyiz , bazı nedenlerden dolayı sadece 2 kere buluşabildik , neden benden kaynaklanıyordu. Buna rağmen çok defa buluşmayı teklif ettim sorunu tamamen çözmeden yanımda rahat edemezsin bi anlamı olmaz dedi ve hep reddetti , tekrar üni sınavına hazırlanıyoruz öyle çok vakit de yoktu zaten , bu sorun üniversite sınavı bittikten sonra ortadan kalkacaktı çünkü aile sınav yüzünden onla görüşmemi istemedi . Şimdi birden bire o kadar uzun sene okul askerlik falan kaldıramam , eskisi gibi hissetmiyorum önemseyemiyorum dedi bana sınava 1 ay kala ,
ben de sorunu hallettim söyledim bana bunu dedikten sonra , görüşebiliriz artık sınavdan falan bunaldın bir de görüşemeyince böyle oldun bu kadar ciddi düşünüp bi ömrün hayalini kurduk ama çok uzak kaldık ondan böyle oldu dedim , artık sorun yok dedim , geç olmadı mı dedi ben de sorun etmedin en başta bu durumu böyle olacağını bilsem önceden hallederdim zaten dayanamadım artık dedim
İkna edemedim görüşmek istedim hersey daha da zor olcak dedi başta ama ısrar edince kabul etti , biraz toparlan yalnız kal sonra bana zamanı söyle dedim ama 1 hafta oldu zaman falan söylemedi
Hafta içi sınav çalışıyorum haftasonu olsun diye 1 hafta daha uzatmaya çalıştı ben de beni oyalama aklından ayrılığı çıkar at bi gün ayarla dedim bişey değişmicek kendimi biliyorum yaparım kaldırırım demekle hata ettim güvenini boşa çıkardım diyo başka bişey demiyo sürekli , ben de aklından çıkar toparla kendini dedim bugün , bu kadar. Nasıl toparlarım rahatlatırım ölmek üzereyim
Daha yolun başındasın demeyin bana bi akıl verin bu acının bu durumun yolun başında sonunda olmakla alakası yok
Evlilik falan bu kadar derin düşünme de dedim ama hala aynı değişmicek diyo , 1 haftada nasıl 180 derece değişir insan böyle
Siz nasıl döndünüz bu ve benzeri durumdan ?