Sizin hayattaki başarılarınız annenizi hayata döndürecektir , her zaman neşeli ve sevecen yaklaşın bir dost gibi muhabbet edin ama sıkıntılar üzerine değil kendinizle, annenizle ya da evle ilgili değişiklikler yapmayı önerin ...Merhaba herkese... Benim derdimin cozumu yok. Ya da bana oyle gibi geliyor bilmiyorum. Kac gundur ne yemek yiyebiliyorum ne kafami kaldirip ders calisabiliyorum. Problem annemle ilgili. Annem bu zamana kadar cok sikinti cekmis bir kadin. Babamin dayak veya aldatma gibi kabul edilemez seyleri hic olmadi. Ama bugune dek anneme hic destek olmadi. Kendi dunyasinda yasayan bir insan. Bizim uzerimizde de hic emegi yoktur, annem buyuttu bizi. Turlu fedakarlik yapti bugüne dek. O benim canim, onu cok seviyorum ve ayri bir bagliligim var. Evin icinde bir seyler paylasabildigi tek kisi benim. Bana icini dokerek desarj oluyor. Kardesimle ilgili turlu sikintilari var, anlatmak istemiyorum o kismi. Annem zaten saglikli bir kadin degil, stresli oldukca icim korkuyla doluyor hastalanip olecek diye. En buyuk korkum bu. Hep destek olmaya calisiyorum, ona yalvariyorum kendisi icin bir seyler yapsin diye. Ama yapmiyor. Hayattan bezmis. Onu spora yazdırmak istiyorum kabul etmiyor, hicbir yardim teklifine yanasmiyor, surekli olmek icin dua ediyor. Bugun yine dertlesiyorduk ve "tek istedigim oleyim de kurtulayim " diyince bende artik ipler koptu. Azarladim onu aglama krizine girdim, psikolojimi ne hale getirdin dedim. Simdi vicdanim oyle rahatsiz ki ona bagirdim diye. Yapilabilecek bir sey var mi bilmiyorum, bi fikriniz varsa annem icin yapabilecegim, ona yasamayi sevdirebilecegim ne olur paylasin...
Psikolog parasi karsilayabilecek durumda degiliz. Devlette de sadece psikiyatri var. Oradan randevu alacagim artik. Keske terapiye verecek paramiz olsaydi
Cok tesekkur ederim, yazinizi oldukca dikkatli okudum. Bi nebze faydasi olacaksa dikkate alip bunu bir sekilde yasam seklimiz haline getirmeyi deneyecegim :) cok tesekkur ediyorum tekrar, icim rahatladi bir umut :)Psikolog kısmı konuşulmuş zaten.
Ben daha genel bir şey yazacağım.
Genel buhran halindeki yaşlı, genç, kadın, erkek için yapabileceğiniz çok büyük bir iyiliği...
Bu durumdaki bir insana "Senin için ne yapabilirim" demeniz bir şey ifade etmez.
Çünkü ona göre her şey o kadar anlamsızdır ki kendi dahil hiç kimse onun için bir şey yapamaz.
Tahammül eşiği zorlanmış birine sınırsız para verseniz, alışveriş, seyahat vs imkanı sunmanız da işe yaramaz çünkü bunların iyi hissettirmesi için de morale ihtiyaç var.(bkz. terk edilmiş insan psikolojisi)
Derdi olan insanla birlikte ağlamanız paylaşım duygusunu giderir ama kısa vadede işe yarar.
Yapmamız gereken onunla birlikte gülmek...
Abuk subuk, laf olsun diye değil, sohbet edip dikkatini kendinize yöneltmeyi kastediyorum...
Ortak anılarınızdan, müşterek olaylardan bahsederek dikkatini sıkıntılardan uzaklaştırmaktan bahsediyorum.
Bunu o kadar ilgiyle yapmalısınız ki karşınızdaki insan kendini cevap vermek zorunda hissetmeli...
Bu sadece birkaç seferle olacak bir şey de değil...
Konular uzamalı, dallanıp budaklanmalı siz de bu esnada fazlasıyla pozitif ve meraklı olmalısınız ki annenizin gündemi bir nebze değişsin...
Bir andan, bir günden bahsetmiyorum, günler böyle geçmeli, bir gün komşunuz Aysel teyze, bir gün sevdiğiniz dizideki masum karakter, bir gün gıcık arkadaşınız...
Anneniz bu sırada her konuyu sıkıntılarına bağlayacak, oflayıp puflayacak, gözleri nemlenecek...
Siz çok samimi bir inatla sürdüreceksiniz muhabbeti, ona tepki göstermeyecek ilgisini sohbetinize odaklamaya devam edeceksiniz...
Tıpkı küçük bir çocuğu olumsuz davranıştan vazgeçirmek için "aaa bak şurda kuş mu var" der gibi...
Çok zor olacak ama bu doğal bir süreç içinde olursa yani iki taraf da planlı değil spontan bir sohbet içinde hissederse her şey daha güzel olacak...
Dertlerin paylaştıkça azalmasından kasıt budur aslında.
Biz bunu yanlış bilir sevdiklerimizle sorunları konuşur, ağlaşırız oysa paylaşım derdi olanı hayatın döngüsüne geri döndürmektir...
Normalde cok sosyal bir kadin ama iste depresyonun verdigi ekstra yorgunluktan olsa gerek evden ise isten eve modunda artikcanım çok üzüldüm.benim yaşadığım yerde de belediyenin kadrosunda 2 tane psikolog var.isteyen gidip yardım alabiliyo.belki senin yaşadığın yerde de vardır.bi araştır istersen.benim annemde çok mutsuzluk yaşamış halada yaşıyo ama annem dolaşmayı alışveriş yapmayı çok sever.senin annenin de böyle zevk aldığı şeyler yok mu hiç?
Iste ben de bu dusuncesinden rahatsizim. Surekli sizin icin ölürüm, her sey sizin icin vs... Halbuki o bir birey. Kendisi icin yasamayi ogrenmeli. Cunku kardesim annemi yasadigina pisman ediyor ve annem de cocuklari icin yasadigi icin yasama sebebi bulamiyor. Halbuki kendisi icin yasasa her sey farkli olacak. Ufak cocuklar degiliz artik. Belki de anne olmadigim icin anlamiyorum, zor degil ki insanin kendi icin de bir seyler yapmasi... Annemin hayatinin merkezi biz olmusuzBelki de annene patlaman onun silkelenmesinj kendisine gelmesini saglayacktr.sonucta onu cok seven dusunen, canindan kanindan bir evladi var.yasamak icin buyuk bir sebebinin oldgunun farkina varacaktr...sonucta bir anne icin yasama tutulmanin tek sebebidr evlat
Insan anne olunca oleyim de kurtulayim diyememeli dememeli onu soylemeye calistim.elbette sirf cocuklari icin yasamamali ama cocuklari icin de oleyim dememeli bir anne.cok izdirap cekse de yasamdan kopsa da ne sansli ki onu dusunen bir evladi var.sorumlulugu var..kendini gecmis madem evlatlari icin de olsa yasama tutunmali.bir anne kolaylikla oleyim diyemez evlatlarini boynu bukuk birakmk istemz.demek ki annenzin gerckten psikolojisi bozulmus.evet keske imkaniniz olsa da psikiyatr tedavi saglayabilsenz..Umarm bu girdaptan bir an once cikar..Iste ben de bu dusuncesinden rahatsizim. Surekli sizin icin ölürüm, her sey sizin icin vs... Halbuki o bir birey. Kendisi icin yasamayi ogrenmeli. Cunku kardesim annemi yasadigina pisman ediyor ve annem de cocuklari icin yasadigi icin yasama sebebi bulamiyor. Halbuki kendisi icin yasasa her sey farkli olacak. Ufak cocuklar degiliz artik. Belki de anne olmadigim icin anlamiyorum, zor degil ki insanin kendi icin de bir seyler yapmasi... Annemin hayatinin merkezi biz olmusuz
Allah yardimciniz olsun. Annenizle konusup psikiyatriste goturemez misiniz ? Konusup rahatlaya bilir belki.Merhaba herkese... Benim derdimin cozumu yok. Ya da bana oyle gibi geliyor bilmiyorum. Kac gundur ne yemek yiyebiliyorum ne kafami kaldirip ders calisabiliyorum. Problem annemle ilgili. Annem bu zamana kadar cok sikinti cekmis bir kadin. Babamin dayak veya aldatma gibi kabul edilemez seyleri hic olmadi. Ama bugune dek anneme hic destek olmadi. Kendi dunyasinda yasayan bir insan. Bizim uzerimizde de hic emegi yoktur, annem buyuttu bizi. Turlu fedakarlik yapti bugüne dek. O benim canim, onu cok seviyorum ve ayri bir bagliligim var. Evin icinde bir seyler paylasabildigi tek kisi benim. Bana icini dokerek desarj oluyor. Kardesimle ilgili turlu sikintilari var, anlatmak istemiyorum o kismi. Annem zaten saglikli bir kadin degil, stresli oldukca icim korkuyla doluyor hastalanip olecek diye. En buyuk korkum bu. Hep destek olmaya calisiyorum, ona yalvariyorum kendisi icin bir seyler yapsin diye. Ama yapmiyor. Hayattan bezmis. Onu spora yazdırmak istiyorum kabul etmiyor, hicbir yardim teklifine yanasmiyor, surekli olmek icin dua ediyor. Bugun yine dertlesiyorduk ve "tek istedigim oleyim de kurtulayim " diyince bende artik ipler koptu. Azarladim onu aglama krizine girdim, psikolojimi ne hale getirdin dedim. Simdi vicdanim oyle rahatsiz ki ona bagirdim diye. Yapilabilecek bir sey var mi bilmiyorum, bi fikriniz varsa annem icin yapabilecegim, ona yasamayi sevdirebilecegim ne olur paylasin...
Randevu alacagim yarin canim. Cok tesekkur ediyorumAllah yardimciniz olsun. Annenizle konusup psikiyatriste goturemez misiniz ? Konusup rahatlaya bilir belki.
Insallah, simdi biraz onunla da konustum artik boyle yapmayacak soz verdi :) durumlar duzelince yazacagim
mTatlim devlette de var psikiyatri yinlendiriyor.. hic zaman aybetme git icini dok hatta anneni ikna edebikirsen onuda gotur..evde cok durmasin cikinnyuruyun hava alin evde de cok depresif olmamaya calisin ve tavsiyem evinin icinde bolca dua oku dua et kurban olfugum rabbim yardimcin olavaktirumudunu yitirmePsikolog parasi karsilayabilecek durumda degiliz. Devlette de sadece psikiyatri var. Oradan randevu alacagim artik. Keske terapiye verecek paramiz olsaydi
Bol bol dua ediyorum canim, insallah ise yarayacak. Psikiyatriden randevu alacagim bugun zaten. Gidecegiz. Cok tesekkur ederimTatli
mTatlim devlette de var psikiyatri yinlendiriyor.. hic zaman aybetme git icini dok hatta anneni ikna edebikirsen onuda gotur..evde cok durmasin cikinnyuruyun hava alin evde de cok depresif olmamaya calisin ve tavsiyem evinin icinde bolca dua oku dua et kurban olfugum rabbim yardimcin olavaktirumudunu yitirme
Calisiyor hic vakti yok kursa ne yazik ki. Psikiyatriye randevu alip goturecegim, cok tesekkur ederim. Umarim iyi olur her seyAllah yardımcınız olsun. Anneniz babanızdan destek göremedikçe içine kapanmış, yalnızlaşmış. Zamanlada hayattan soğumuş amacı kalmamış. Bir eş sıcaklığı, şefkati, sevgisine muhtaç kalmış. Dolasıyla da mutsuzluğu içselleştirmiş. Tek yapılması gerek şu durumda psikolojik destek ve yeni ortamlar. Dikiş nakış kursu bile olabilir
Kalbinizi ferah tutun, faydasi olucak insallah.Randevu alacagim yarin canim. Cok tesekkur ediyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?