- 7 Mayıs 2021
- 274
- 269
- 18
- Konu Sahibi kararsizbirisi
-
- #41
ben de açıkçası acaba manipüle mi ediliyorum yoksa çocuk haklı mı ben onu oyalıyor muyum haksızlık mı ediyorum diye anlamaya çalışıyorumBabanız sizi tanıyor ve seçiminize güvenmiyor. Adam haklı. Zaten sevgilinizin o kadar sorunları olduğunu görmüş ve ayrılmamışsınız. Babanız deyince ne değişecek? Bir şeyin siyah olduğunu kendi gözlerimle görmem yetmiyor illa babam mı diyecek diyorsunuz? Sevgiliniz sizi iyi manipüle ediyor bu arada.
İş güç kıskançlar konusunda katılıyorum babamın karşısına çıkmak konusunda o istersen gidip konuşurum diyor ama ben daha kötü olacağını düşünüyorum o yüzden davet edilmeden iş yerine gitmesini istemedmbabanızı ikna etmeniz gereken sevgiliniz
çıkıp karşısına konuşmalı kendini anlatmalı
ama bu 22 yaşında işi gücü yokken elini bile kıskanırken olmamalı
şu mesajın ne kadar saçma olduğunun farkında mısınızİlişkinin doğru yanlışından ziyade ben aslında bu durumda kalsanız ne yapardınız merak ediyorum atıyorum mesela sizin aileniz tanışmak için bile onaylamasa ne yapardınız?
yani benim meselem ailemin tanışmak dahi istememesi halbuki tanıyıp da bana deseler ki biz tanıdık şu kötülüğünü gördük kızım deseler ben zaten onları ciddiye alıcam Ama şuan beni insan yerine koymamaları çok kötü hissetiriyor
Çok ufaksin evlilik için.Danışmak istediğim bir şey var sadece empati yapıp ‘ben olsam şöyle yapardım’ demenizi rica ediyorumNe olur kırıcı konuşmayın gerçekten kötü durumdayım zaten.
Sevgilim var evlenmeyi düşündük ve aileme söyldim önce annem ve babaanem vasıtasıyla babamla konuşuldu asla istemeyince ben kendim konuştum görüştüğümüzü, evlenmek istediğimizi vs anlattım.
Ayrılmamızı istedi etnik köken ve iş konusunda denk olmadığımzı söyledi tanışmak dahi istemedi. Ve gayet kibar konuştu ayrılmam için neredeyse yalvaracaktı
bu olayın ardından bir süre bekleyelim dedik iki hafta geçti ve bu konu aramızda da açılmadı sevgilim bu gün konuyu açtı ve neden hiç bir plan yapmıyoruz, yol çizmiyoruz vs diyerek benden aileme karşı daha ısrarcı olmamı, tekrar tekrar bu konuyu kabul ettirene kadar açmamı beklediğini söyledi.
Ben de açıkçası zaten elimden geleni yaptığıma inanıyorum çünkü muhafazakar bir aileyiz ve babamla bunları konuşmak bile benim için büyük bir şey.
Tekrar tekrar konuyu açmaya tartışma çıkarmaya çok çekiniyorum ve yapmam gereken nedir onu da tam kestiremiyorum.
Sevgilim ailemle bu konuyu tekrar konuşmak tartışmak normaldir diye düşünüyor ama ben çekiniyorum. Siz bu durumda kalsanız ne yaparsınız?
benim şuanki babamla konuşmam,aileme anlatmam falan ona yeterli gelmiyor tamam konuşman çok iyi ama sonuç olumsuz oldu ve olumluya dönene kadar bu konu unutulmadan sürekli açman lazım diyor
onu yeterince sevmediğimi düşünüyor.
acaba gerçekten yanlış mı yapıyorum ?
(Bu arada Ben 22 yaşındayım ve özel sektörde çalışıyorum adam akıllı meslek sahibi olmam için en az iki yıl çabalamam gerekiyor. Belki düzgün bir işim olsa yaşım da büyür babam da beni daha çok ciddiye alır o zaman işimiz daha kolay olur diye düşünüyorum .
ama sevgilim ya o zamanda olmazsa bana iki yıl sonra babam hayır derse de kesin evleniriz diyebilir misin, garanti verebiliyor mısun diyor ben de kaç yıl sonrası için bişey diyemiyorum)
Aileni dinle ...Danışmak istediğim bir şey var sadece empati yapıp ‘ben olsam şöyle yapardım’ demenizi rica ediyorumNe olur kırıcı konuşmayın gerçekten kötü durumdayım zaten.
Sevgilim var evlenmeyi düşündük ve aileme söyldim önce annem ve babaanem vasıtasıyla babamla konuşuldu asla istemeyince ben kendim konuştum görüştüğümüzü, evlenmek istediğimizi vs anlattım.
Ayrılmamızı istedi etnik köken ve iş konusunda denk olmadığımzı söyledi tanışmak dahi istemedi. Ve gayet kibar konuştu ayrılmam için neredeyse yalvaracaktı
bu olayın ardından bir süre bekleyelim dedik iki hafta geçti ve bu konu aramızda da açılmadı sevgilim bu gün konuyu açtı ve neden hiç bir plan yapmıyoruz, yol çizmiyoruz vs diyerek benden aileme karşı daha ısrarcı olmamı, tekrar tekrar bu konuyu kabul ettirene kadar açmamı beklediğini söyledi.
Ben de açıkçası zaten elimden geleni yaptığıma inanıyorum çünkü muhafazakar bir aileyiz ve babamla bunları konuşmak bile benim için büyük bir şey.
Tekrar tekrar konuyu açmaya tartışma çıkarmaya çok çekiniyorum ve yapmam gereken nedir onu da tam kestiremiyorum.
Sevgilim ailemle bu konuyu tekrar konuşmak tartışmak normaldir diye düşünüyor ama ben çekiniyorum. Siz bu durumda kalsanız ne yaparsınız?
benim şuanki babamla konuşmam,aileme anlatmam falan ona yeterli gelmiyor tamam konuşman çok iyi ama sonuç olumsuz oldu ve olumluya dönene kadar bu konu unutulmadan sürekli açman lazım diyor
onu yeterince sevmediğimi düşünüyor.
acaba gerçekten yanlış mı yapıyorum ?
(Bu arada Ben 22 yaşındayım ve özel sektörde çalışıyorum adam akıllı meslek sahibi olmam için en az iki yıl çabalamam gerekiyor. Belki düzgün bir işim olsa yaşım da büyür babam da beni daha çok ciddiye alır o zaman işimiz daha kolay olur diye düşünüyorum .
ama sevgilim ya o zamanda olmazsa bana iki yıl sonra babam hayır derse de kesin evleniriz diyebilir misin, garanti verebiliyor mısun diyor ben de kaç yıl sonrası için bişey diyemiyorum)
ben de açıkçası acaba manipüle mi ediliyorum yoksa çocuk haklı mı ben onu oyalıyor muyum haksızlık mı ediyorum diye anlamaya çalışıyorum
Yaş olarak gençsin sevgilin haklı iki yıl sonra ne sen söz verebilirsin nede o. Evliliğe hazırsan ailene üstele kendinden de sevgilinde eminsen ama. Ben yaptım kendim emindim ben evleneceğim by adamla dedim abim aylarca konuşmadı benimle ama şuan eşimi çok seviyor. Sende eminsen gayet dik dur ısrar et ama eminsen.Danışmak istediğim bir şey var sadece empati yapıp ‘ben olsam şöyle yapardım’ demenizi rica ediyorumNe olur kırıcı konuşmayın gerçekten kötü durumdayım zaten.
Sevgilim var evlenmeyi düşündük ve aileme söyldim önce annem ve babaanem vasıtasıyla babamla konuşuldu asla istemeyince ben kendim konuştum görüştüğümüzü, evlenmek istediğimizi vs anlattım.
Ayrılmamızı istedi etnik köken ve iş konusunda denk olmadığımzı söyledi tanışmak dahi istemedi. Ve gayet kibar konuştu ayrılmam için neredeyse yalvaracaktı
bu olayın ardından bir süre bekleyelim dedik iki hafta geçti ve bu konu aramızda da açılmadı sevgilim bu gün konuyu açtı ve neden hiç bir plan yapmıyoruz, yol çizmiyoruz vs diyerek benden aileme karşı daha ısrarcı olmamı, tekrar tekrar bu konuyu kabul ettirene kadar açmamı beklediğini söyledi.
Ben de açıkçası zaten elimden geleni yaptığıma inanıyorum çünkü muhafazakar bir aileyiz ve babamla bunları konuşmak bile benim için büyük bir şey.
Tekrar tekrar konuyu açmaya tartışma çıkarmaya çok çekiniyorum ve yapmam gereken nedir onu da tam kestiremiyorum.
Sevgilim ailemle bu konuyu tekrar konuşmak tartışmak normaldir diye düşünüyor ama ben çekiniyorum. Siz bu durumda kalsanız ne yaparsınız?
benim şuanki babamla konuşmam,aileme anlatmam falan ona yeterli gelmiyor tamam konuşman çok iyi ama sonuç olumsuz oldu ve olumluya dönene kadar bu konu unutulmadan sürekli açman lazım diyor
onu yeterince sevmediğimi düşünüyor.
acaba gerçekten yanlış mı yapıyorum ?
(Bu arada Ben 22 yaşındayım ve özel sektörde çalışıyorum adam akıllı meslek sahibi olmam için en az iki yıl çabalamam gerekiyor. Belki düzgün bir işim olsa yaşım da büyür babam da beni daha çok ciddiye alır o zaman işimiz daha kolay olur diye düşünüyorum .
ama sevgilim ya o zamanda olmazsa bana iki yıl sonra babam hayır derse de kesin evleniriz diyebilir misin, garanti verebiliyor mısun diyor ben de kaç yıl sonrası için bişey diyemiyorum)
manipule ediliyorsun. klasik. ailenle aran bozulacak, adama iyice yaklasacaksin, sonra da kavga gurultu evleneceksin.ben de açıkçası acaba manipüle mi ediliyorum yoksa çocuk haklı mı ben onu oyalıyor muyum haksızlık mı ediyorum diye anlamaya çalışıyorum
Evet sevgilimle kıskançlık nedeniyle sorunlarımız oldu ama ailem bunları hiç bilmediği halde tanışmak bile istemeyince ben kendimi insan yerine konmuyor gibi hissediyorum
Yani ailemin tepkisine odaklanmaktan ilişkimdeki sorunlara odaklanamıyorum.
Bir de bu sorunları da sevgilimle konuştuğumda da bu zamana kadar bunlar sorun değildi ilişkimiz devam ediyordu şimdi baban problem çıkarınca bunları sorun edip bahane ederek ayrılmak mı istiyorsun falan diyor gerçekten suçlu hissediyorum
Kendi kendime Acaba diyorum haklı mı gerçekten ben bu zamana kadar söylediklerini kabul ederek idare ettim şimdi neden babam hayır deyince bu sorunlar aklıma geldi ki yoksa babamı bahane mi ediyorum diyorum
O yüzden çaresiz kalıyorum böyle sürekli konu açıyorum
Öncelikle yaşın daha küçük ben olsam 22 yaşımda evlenmek istiyorum diye ailemin karşısına dikilmezdim. Ve babamın sunduğu sebepler mantıklı ise vazgecerdim belki yasindan dolayı erken olduğunu düşünüyordur yada erkek arkadaşın hakkında anlattıkların kafasına Yatmamistir. Erkek arkadaşına da iki yıl sonra evlenirz diyede söz verme yarın ne olacagi belli değil iki yıl sonrasına söz vermek sacmaDanışmak istediğim bir şey var sadece empati yapıp ‘ben olsam şöyle yapardım’ demenizi rica ediyorumNe olur kırıcı konuşmayın gerçekten kötü durumdayım zaten.
Sevgilim var evlenmeyi düşündük ve aileme söyldim önce annem ve babaanem vasıtasıyla babamla konuşuldu asla istemeyince ben kendim konuştum görüştüğümüzü, evlenmek istediğimizi vs anlattım.
Ayrılmamızı istedi etnik köken ve iş konusunda denk olmadığımzı söyledi tanışmak dahi istemedi. Ve gayet kibar konuştu ayrılmam için neredeyse yalvaracaktı
bu olayın ardından bir süre bekleyelim dedik iki hafta geçti ve bu konu aramızda da açılmadı sevgilim bu gün konuyu açtı ve neden hiç bir plan yapmıyoruz, yol çizmiyoruz vs diyerek benden aileme karşı daha ısrarcı olmamı, tekrar tekrar bu konuyu kabul ettirene kadar açmamı beklediğini söyledi.
Ben de açıkçası zaten elimden geleni yaptığıma inanıyorum çünkü muhafazakar bir aileyiz ve babamla bunları konuşmak bile benim için büyük bir şey.
Tekrar tekrar konuyu açmaya tartışma çıkarmaya çok çekiniyorum ve yapmam gereken nedir onu da tam kestiremiyorum.
Sevgilim ailemle bu konuyu tekrar konuşmak tartışmak normaldir diye düşünüyor ama ben çekiniyorum. Siz bu durumda kalsanız ne yaparsınız?
benim şuanki babamla konuşmam,aileme anlatmam falan ona yeterli gelmiyor tamam konuşman çok iyi ama sonuç olumsuz oldu ve olumluya dönene kadar bu konu unutulmadan sürekli açman lazım diyor
onu yeterince sevmediğimi düşünüyor.
acaba gerçekten yanlış mı yapıyorum ?
(Bu arada Ben 22 yaşındayım ve özel sektörde çalışıyorum adam akıllı meslek sahibi olmam için en az iki yıl çabalamam gerekiyor. Belki düzgün bir işim olsa yaşım da büyür babam da beni daha çok ciddiye alır o zaman işimiz daha kolay olur diye düşünüyorum .
ama sevgilim ya o zamanda olmazsa bana iki yıl sonra babam hayır derse de kesin evleniriz diyebilir misin, garanti verebiliyor mısun diyor ben de kaç yıl sonrası için bişey diyemiyorum)
yirmi sene evvel hemşire olup öğretmenlik okuyan bir arkadaşım vardıAh ah çok çocukca saf düşüncedesiniz kötü anlamda söylemiyorum. Bakın ilişkiler iki taraflı olur. Siz karşınızdaki insanla zoraki sevgili olmadınız. O da bunu istedi. O yüzden zamanım gitti, oyaladı laflarına gelmeyin. Zaten kesin değilse iki sene beklemem diyor. Giderim iyi iş bulurum, birikim yaparız, sen de çalışırsın, çıkarım babanın karşına 2 sene sonra ikna ederim demeli. Bu böyle olmalı. Ben bir şey yapmayayım, sen git babanla kavga et hadi evlenelim. Normal değil bu. Burda kadınlar da tecrübesiz olduğunuzu o yüzden söylüyor. Tecrübeli olsanız bunları siz de düşünürsünüz çünki düşünülmesi çok çok basit.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?