O kadar gereksiz bir yorum ki...
O kadar gereksiz bir yorum ki...Kaçacaksan da çocuk yapma. Çocuklar zekasını annelerinden alıyorlarmış. Daha fazla saçma sapan nesil türemesin durduk yere.
Bitirerek çok mantıklı bir şey yapmışsınız. Daha 18 yaşındasınız, önünüzde upuzun bir hayat varken evliliği şu an düşünmeyin. Sonrasında 'keşke gençliğimi yaşasaydım' dersiniz. Okuyun bu sitedekileri, 10 kişiden 6 tanesi 'keşke biraz daha geç evlenseymişim' diyor 25inde 26sında evlendiği halde. Yaşınız evliliği düşünmek için oldukça küçük, siz her ne kadar 'ama evliliği düşünecek kadar olgunum' deseniz de. Sınavınıza bakın, tekrar canla başla çalışın. Sonrasında kendinizi bu karar için tebrik edeceğinize eminim.İyi akşamlar.18 yaşındayım. Oldukça başarılı bir eğitim hayatım oldu. Üniversite sınavlarına hazırlanırken bir rahatsızlık geçirdim ve ondan sonra aslında hayatta daha önemli şeylerin olduğunu anladım hep ders çalışırdım anlık mutlu olmaya alıştım. Derken bir daha hazırlanırken internetten biriyle tanıştım. Oturduğum yere uzak bir yer. Sevgili olmak için konuşmadık rastlantı oldu. Zamanla oldu. Beni hep destekledi okumam için ama sınavı yapamadım. 4 ay oldu bir kere bile beni üzmedi boş vaatler de vermedi. Annesine çok saygılı ailesini koruyor bana o kadar fazla değer veriyor ki .Herkese beni söyledi kardeşinin eşiyle beni görüştürdü. Çok ama çok anlayışlı biri parasının kıymetini iyi biliyor. Benden 9 yaş büyük beni hep alttan alıyor çok daha olgun..inanın bir erkekte olması gereken her şey onda var. Temiz düzenli dürüst hem de çok. Saygılı ağır beş kurşunun kıymetini bilen nazik biri. Köyde yaşıyor ailesiyle. Ancak hayatı hep şehirde geçmiş. Bana kaç dedi. Ama inanın okumamı benden çok istiyordu. Gel mutlu olalım diyor burda herkes rahat kimseyi takmayacaksın hayatımıza bakacağız diyor. Kardeşiyle tamir işinde çalışıyor. Evi var satacak sonra düğün yapacak bir tane de oda yapacak.
Ayrıldım ondan. Ailem ne der çevre ne der diye. Sebep yokken. Beni hiç ama hiç üzmeyen birinden ayrıldım. Hayal ediyorum doktor olsam param olsa gezsem tozsam.ama yok. Onla kurduğum bu küçük yuvanın verdiği huzuru vermiyor. Ne yapmalıyım. Beni bu kadar seven insanı seçip küçük dünyamda mutlu mu olayım yoksa elalem ne der diye okumayı seçip yemeye fırsat bulamayacağım parayı mı kazanayım.
Not. Ailem bu konuda çok ama çok katı.
Çok sağolun verdiğiniz cevap için.Bitirerek çok mantıklı bir şey yapmışsınız. Daha 18 yaşındasınız, önünüzde upuzun bir hayat varken evliliği şu an düşünmeyin. Sonrasında 'keşke gençliğimi yaşasaydım' dersiniz. Okuyun bu sitedekileri, 10 kişiden 6 tanesi 'keşke biraz daha geç evlenseymişim' diyor 25inde 26sında evlendiği halde. Yaşınız evliliği düşünmek için oldukça küçük, siz her ne kadar 'ama evliliği düşünecek kadar olgunum' deseniz de. Sınavınıza bakın, tekrar canla başla çalışın. Sonrasında kendinizi bu karar için tebrik edeceğinize eminim.
Bana kaç dedi.
Türk ceza kanunu okumanı tavsiye ederim hakaret mi degilmi ogrenirsinAPTAL bir küfür değildir. Sağolun
Ağzından çıkanın cezasını almışsın öğrenmişsindir umarımSen dönüp bana yaşadıklarıma kurgu hayal sallama dersen, bu cevabı alırsın. Söylediğin hiçbir şey umrumda bile değil cevap yazmaya değmezsin
Öğrenmiştir aldığı cezadan hakaretmi değil miTürk ceza kanunu okumanı tavsiye ederim hakaret mi degilmi ogrenirsin
Bu arada biraz sert tepki vermişim sanırım kusura bakma... Diğer yorumlarını okuyunca buzullarını kırmaya başladığını farkettim. Hakkında hayırlısı olsun.Sen bizi dinlemeyeceksin herhalde... Cevap verme şeklinden de o kadar belli oluyorki evlenmeye çok hevesli olduğun...Adama da hayran kaldım ha güzel kandırmış seni....
Cok akli başında ama senin ona kaçmanı istiyor?İyi akşamlar.18 yaşındayım. Oldukça başarılı bir eğitim hayatım oldu. Üniversite sınavlarına hazırlanırken bir rahatsızlık geçirdim ve ondan sonra aslında hayatta daha önemli şeylerin olduğunu anladım hep ders çalışırdım anlık mutlu olmaya alıştım. Derken bir daha hazırlanırken internetten biriyle tanıştım. Oturduğum yere uzak bir yer. Sevgili olmak için konuşmadık rastlantı oldu. Zamanla oldu. Beni hep destekledi okumam için ama sınavı yapamadım. 4 ay oldu bir kere bile beni üzmedi boş vaatler de vermedi. Annesine çok saygılı ailesini koruyor bana o kadar fazla değer veriyor ki .Herkese beni söyledi kardeşinin eşiyle beni görüştürdü. Çok ama çok anlayışlı biri parasının kıymetini iyi biliyor. Benden 9 yaş büyük beni hep alttan alıyor çok daha olgun..inanın bir erkekte olması gereken her şey onda var. Temiz düzenli dürüst hem de çok. Saygılı ağır beş kurşunun kıymetini bilen nazik biri. Köyde yaşıyor ailesiyle. Ancak hayatı hep şehirde geçmiş. Bana kaç dedi. Ama inanın okumamı benden çok istiyordu. Gel mutlu olalım diyor burda herkes rahat kimseyi takmayacaksın hayatımıza bakacağız diyor. Kardeşiyle tamir işinde çalışıyor. Evi var satacak sonra düğün yapacak bir tane de oda yapacak.
Ayrıldım ondan. Ailem ne der çevre ne der diye. Sebep yokken. Beni hiç ama hiç üzmeyen birinden ayrıldım. Hayal ediyorum doktor olsam param olsa gezsem tozsam.ama yok. Onla kurduğum bu küçük yuvanın verdiği huzuru vermiyor. Ne yapmalıyım. Beni bu kadar seven insanı seçip küçük dünyamda mutlu mu olayım yoksa elalem ne der diye okumayı seçip yemeye fırsat bulamayacağım parayı mı kazanayım.
Not. Ailem bu konuda çok ama çok katı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?