- 23 Mart 2015
- 8.936
- 14.791
- 248
- Konu Sahibi Pink_Butterfly92
-
- #1
12 yaşında çocuğun sabah kalkıp hazırlanıp okula gidemeyişinden dem vuruyorsunuz ama, aynı şekilde sabahın köründe uykusuz ben nasıl geleyim diyebiliyorsunuz.
Ben sizin son konularınızı hatırlıyorum ve psikolojik olarak yıprandığınızı düşünüyorum.
Bu sebeple ortada mesele bile yokken kendinize büyük kalp kırıkları ekliyorsunuz.
Yardım almayı düşünür müsünüz?
Uyuyamadığın için gerilmişsin belli. Teyzen sen git dinlen diye seni göndermiş, gereksiz alınganlık yapmışsın bence.
Annesi olarak evladını sağ sağlim servise teslim edip, el sallayarak uğurlamak istemiş olamaz mı?12 yasindaki cocugun karsi dairesinde anneannesi oturuyor pekala yardimci olabilir hatta kadin ben gonderirirm dedi ama teyzem yok ben gelirm dedi.
Yani zaten kendisine ben teklif etmisim yanimda kalirmisin diye. Kuzenimin haberi bile yok durumdan. Orda hangimiz gidelim dese yine fedakarlik yapip ben giderim dicem.
Yorulmamistm cok iyiydim kendimi cok iyi hissediyordum. Ve bunu hep soyledim. Kendiside uykusuz oldugundan bahsetti
Annesi olarak evladını sağ sağlim servise teslim edip, el sallayarak uğurlamak istemiş olamaz mı?
Sonuçta çocuk servise biniyor, sokak araba vs tehlikeli şeyler.
O yaşta ben gayet toplu taşımayla okuluma giderdim hatta 18 saat şehirlerarası yalnız bile gittim.
Ama her çocuğun kapasitesi, yapabilecekler başkadır.
Neden illa ki kendinizi ezilen ve sürekli düşünülmesi gereken konumuna getiriyorsunuz?
İyi de fedakarlık eve gitmek değil ki hastanede kalıp sabahlamaktır. Teyzen fedakarlık yapmak istemiş o anda. Sen kalacağını düşündüğün için bir sürü kahve içip uyuyamamışsın bu yüzden gerilmişsin, biraz dinlenmelisin.
Evlerinin nerede olduğu önemli değil.Belkide oyle hissediyorum son zamanlarda siz kendinizi hep cok guclu mu hissediyorsunuz ???
Belki olaylar cok ust uste geliyo cok yipraniyorum. Belkide cevremdeki insanlarin bencil olduklarini dusunmeye baslamisimdir.
Sizler hep 4×4 luk mu yasiyorsunux hayati. Şu kk ya 1 sene konu açmam 3 ay ust uste acarim pskilojim bozulmus damgasi yerim.
Demekki bu sorunlarim hep vardida hayatimin belirli donemlerinde daha cok patlak veriyor.
Ayrica ekleyeyim. Evleri 1.kat merdiven iniyor apartman kapisinin onundede 2 basamakli merdiven var sonra 3 adim atip servise biniyor. Siz hayal edin o servise binerken basina ne gelebilir.
Evlerinin nerede olduğu önemli değil.
Şimdi yazacağım ama alınacaksınız diye yazamıyorum bile, o hale geldim.
Evet yıpranmışsınız diyorum, psikolojik olarak gerginsininiz ve yardım almayı düşünür müsünüz diyorum, siz yine beni daima güçlü müsünüz diyerek suçluyorsunuz.
Yahu her insan bir şişer bir iner, kahkaha atarken 1 saat sonra ağlama krizine girebilir.
Ama bu süreç birkaç zaman tekrarlanıyor ve gündelik hayatındaki olayları anlamlandırmada fazlaca etkili oluyorsa yardım alması gerekir.
Bir dost olur, profesyonel olur farketmez, siz de kk yı seçmiş, yardım talebinde bulunmuşsunuz.
İlla savunma mekanizmasını çalıştırıp, hala kendi naifliğinizin altını çizip başkalarını bencillik ve beni iğneleyici olarak suçlamak normal mi şimdi?
Bunu sorarım...
Bir şey diyeyim mi, o dediklerinizin hepsini bir br yaşadım ve yaşıyorum da.Sizi ignelemedim. Genel olarak soruyorum.
Iste o dost dediklerinden cok kazik yeyince en sevdiklerin el olunca ailenden bile kazik yiyince , en guvendigin insanlar sana yapmadiklarini birakmadiysa
Sorunu kendimde ararim
Onlara hayir diyemeyen izin veren benim diyorum. Bu sorunu nasil asarim diyorum. Bu anlattigim seylerden sonra size asil bunu soruyorum. Hayir diyebilmek basarabiliyormusunuz nasil basariyorsunuz. En ufak ornek 3 gun once yasadiklarimi anlattim. Bunun gbi cokca ornek zaten kkdaki konularimda mevcut hepsi hayir diyemedigim icin yasanmis olan seyler. Hayir diyemedigim icin kendi kendimi yemem. Cevremde arkadasim dostum akrabam cok. Ama hepsi bana hep kendi dertlerini anlatir. Demek istedigim sey bu.
Bir şey diyeyim mi, o dediklerinizin hepsini bir br yaşadım ve yaşıyorum da.
Herkesin dar zamanına yetişip, en zor sıkışık günlerimde yok olan çevreyi, başkası mutlu olsun diye istemediğin şeye hayır diyememeyi, hep dert dinleyip de bir kere bile kendini anlatamamayı ve canım kardeşim dediğim yıllarca süren dostluklarımın biranda yok oluşlarını.
Yani diyeceğim o ki; siz ben ve nicelerimiz yaşıyoruz bunu hem de defalarca.
Bazılarımız daha derin yara alıyor, birçoğumuz kısa zamanda toparlanıyor.
Yapacak bir şey yok ve ağlamayana da meme yok.
Ben de düşünülmeyi çok isterim mesela kocam özellikle, çünkü herkesi ince ince düşünürüm 1 kere de bana yapılsa, bencillikler devreye girmese derim.
Ama yapılmadığında da kalbimin kırılmasına izin vermem çünkü buna zemin hazırlayan benim der geçerim.
Anlattığınız örnekte aslında fedakarlık yapan teyzeniz fakat siz oraya çağırılmış beceremeyecek korkusuyla gönderildiğinizi düşünüyorsunuz.
Böyle de olabilir, ne var ki bunda?
Onlar sizi düşünüp aslında zora sokmak istememiş, siz farklı açıdan bakıp kırılmışsınız.
Olabilir böyle şeyler, ama hayatınızdaki zor bir süreçtesiniz ve yanlış anlamlandırmaya meyillisiniz.
Bunu söylemek istedim sadece.
Uykusuzken bende böyle oluyorum herkesin her dediği batıyor. E bide okadar kahve icince böyle hissetmeniz normal. Teyze gayet iyi niyetli davranmış.geceyi orda geçirmiş. Sizde gidip gündüze destek olurdunuz. Oldu bitti. Kafanızda gereksiz şeyler kurmuşsunuz. Ayrıca o hastane istediği kadar özel olsun yeni doğanın odasında3 yetiskin nefesi fazla. Bende12 yaşındaki çocuğumu okula giyinde git diye yollayamam ayrıca. Sadece teyzenizde kalabilirdiniz madem evi çok yakın. Kendi kendinize kurmasaydınız uyuyup rahatlamış bir şekilde güne baslardiniz .ama dedim ya uykusuzken ce çok kahve icince bende böyle davranabiliyorum
Diyorum ya muhtemelen teyzeniz kendince iyilik yaptı.Ne guzel anlatmışşıniz ama her bunyeye ayni etkiyi vermiyor yasanilanlar. Genelde tahammul diyoruz buna. Ben tahammul edemiyorum sabrimi kaybettim. Istiyorum ki kalbimi kiran ciksin gitsin hayatimdan ya da hayir deyip mutlu olabileyim. Benim yetersiz oldugumu dusunen taraf teyze oldu gibi geliyor halbukii kuzenim 1 ayda kac kere soyledi ona da soyleyebilirdi. Ama bana soyledi demekki bana guveniyor. Ama ben teyze kisisi tarafindan guven duyulan biri degilim gbi hissettim.
Teyzeme de kizmiyorum ama sabah 6da esi evde oldugu halde bana gel cocugumu okula gonderecem demesi degisik geldi. O zaman teyze sen git surda kac saat kaldi hem cocugunuda okula gondermis icin rahatlamis olur diyemedim. Kırilır diye dusundum ama o bana kuzenim kal sen para veriyoruz o kadar idare ederler cumlesinin ardindan ben cvp vermeden teyzenin bana sen git demesi bilmiyorm hicmi kirilacagimi kendimi yetersiz hissedecegimi dusunmedi. Kendisine de teyze ben daha once yeni dogan bakmadm sende kal yanimda zorlandigim yer olurda yardim edersinn demistim. Ama giden ben oldum. Aslinda cok ufak ayrintilar ama can sıkıyor. Ki cok heyecanli oldugumu biliyordu kac kere konustuk teyzee ben kalicam kuzenimin yaninda x e bakicam cok heyecanliyim dedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?