Çok şükür bugünümuze. Tedavi devam ediyor. Yaşıtı saglikli çocuklar gibi değil. Vücudu biraz yorgun. Ama tedavi sonrası normale dönecek ins. Rabbim düşmana bile vermesin. Banada bir daha yaşatmasin ins.b
Çok şükür bugünümuze. Tedavi devam ediyor. Yaşıtı saglikli çocuklar gibi değil. Vücudu biraz yorgun. Ama tedavi sonrası normale dönecek ins. Rabbim düşmana bile vermesin. Banada bir daha yaşatmasin ins.b
Herkesin bir derdi var...Allah size sabırlar versin..Ancak bu düşünce tarzından kurtulmazsanız sıkıntılar hiç bitmez hayatınızda..Negatif olmanız bu süreçte çok çok normal diğer türlüsü anormal olurdu...Size tavsiyem psikologtan destek alın...
İsyankar bir ruh halindeyken yazmıştım, geçti çok şükür :) her şey Allahtan.
Allah acil şifalar versin inşallah en kısa sürede sağlığına kavuşur miniğinizallah kimselere göstermesin....
Ben de kötü bir psikolojideyken yazmıştım yazdıklarımı. Tabi ki herkesin imtihanı farklı farklı, bazısı için imtihansızlık bile bir imtihan. Biliyorum bunu şükürler olsun ki. Allah anneciğimin mekanını da cennet eylesin.
Oyyyy kiyamam kuzunuza rabbim daja iyi etsin inşaallah hayatta ya geriside olur...tedavi ile dahada iyi olacaktır inşaallah...rabbim size bağışlasın birde nasıl anladınız eğer sizin için hatırlamak istemeyecek olabilirsiniz saygı duyarım...hani duyarlı olmak adina
Allah şifalar versin sizede sabırlar, bazılarının imtihanı ağır bende seninle aynı duyguları yaşadım yaladıklarım çok ağırdı şuan psikolog desteği alıyorum Allah kimseyi sevdikleriyle sağlığıyla sınamasın çok zor bilirim ama Allah ne derse o canım yapacak bişi yokBir önceki konumda bahsetmiştim annem kanser hastası, yoğun bakımda ve vefatını bekliyoruz. Gencecikken bu dünyadan göçüp gidecek. Bu duygunun yoğunluğuyla çevremi gözlemledim ve düşündüm. Neden hepsinin hayatı yolunda? Neden onlar da büyük sınavlar vermiyorlar? Kötü bir düşünce biliyorum ama onların da acı çekmesini istiyorum
Herkesin ailesi sağ, hayatlarında sevdikleri biri var, maddi kaygıları yok... Gülüyorlar eğleniyorlar. Dokunuyor bu durum bana. Bu imtihan dünyasında neden sadece imtihanı biz veriyoruz?
Bir arkadaşım 7-8 yaşındayken yaşamış bu hastalığı. Şu an benimle yaşıt 27-28 yaşlarında ve gayet iyi. Hatta askere gitmişti. Liseden sınıf arkadaşım. Bize anlattığında şok olmuştuk çünkü hiç bir fark yoktu gayet sağlıklıydı. Atlatılıyor yani hatta çocuklar daha güçlüymüş daha iyi anladım. İnşallah sizin de çocuğunuz en kısa zamanda hiç tedaviden iz, etkisi kalmadan iyileşir.Çok şükür bugünümuze. Tedavi devam ediyor. Yaşıtı saglikli çocuklar gibi değil. Vücudu biraz yorgun. Ama tedavi sonrası normale dönecek ins. Rabbim düşmana bile vermesin. Banada bir daha yaşatmasin ins.b
Ayyy insalah büyüyüp kocaman olduğunu görebiliriz. Tedavi ağır geçiyor ama tedavi bittkten sonra geçiyor inşallah. Allah bir daha yasatmasinBir arkadaşım 7-8 yaşındayken yaşamış bu hastalığı. Şu an benimle yaşıt 27-28 yaşlarında ve gayet iyi. Hatta askere gitmişti. Liseden sınıf arkadaşım. Bize anlattığında şok olmuştuk çünkü hiç bir fark yoktu gayet sağlıklıydı. Atlatılıyor yani hatta çocuklar daha güçlüymüş daha iyi anladım. İnşallah sizin de çocuğunuz en kısa zamanda hiç tedaviden iz, etkisi kalmadan iyileşir.
neden b kadar fesatsın onu düşün bence bi ?
Bir önceki konumda bahsetmiştim annem kanser hastası, yoğun bakımda ve vefatını bekliyoruz. Gencecikken bu dünyadan göçüp gidecek. Bu duygunun yoğunluğuyla çevremi gözlemledim ve düşündüm. Neden hepsinin hayatı yolunda? Neden onlar da büyük sınavlar vermiyorlar? Kötü bir düşünce biliyorum ama onların da acı çekmesini istiyorum
Herkesin ailesi sağ, hayatlarında sevdikleri biri var, maddi kaygıları yok... Gülüyorlar eğleniyorlar. Dokunuyor bu durum bana. Bu imtihan dünyasında neden sadece imtihanı biz veriyoruz?
Bi laf vardır davulun sesini uzaktan hoş gelir ailenin içine girmeden dışardan başkalarınınne sıkıntısı var bilmezsin herkesin sınavı farklı farklı Rabbim hakkıyla geçebilmeyi nasip etsinBir önceki konumda bahsetmiştim annem kanser hastası, yoğun bakımda ve vefatını bekliyoruz. Gencecikken bu dünyadan göçüp gidecek. Bu duygunun yoğunluğuyla çevremi gözlemledim ve düşündüm. Neden hepsinin hayatı yolunda? Neden onlar da büyük sınavlar vermiyorlar? Kötü bir düşünce biliyorum ama onların da acı çekmesini istiyorum
Herkesin ailesi sağ, hayatlarında sevdikleri biri var, maddi kaygıları yok... Gülüyorlar eğleniyorlar. Dokunuyor bu durum bana. Bu imtihan dünyasında neden sadece imtihanı biz veriyoruz?
Çok şükür bugünümuze. Tedavi devam ediyor. Yaşıtı saglikli çocuklar gibi değil. Vücudu biraz yorgun. Ama tedavi sonrası normale dönecek ins. Rabbim düşmana bile vermesin. Banada bir daha yaşatmasin ins.b
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?