- 14 Ekim 2019
- 1.384
- 3.913
- 63
İşte sorun şurada farklı şehirlerde yaşıyoruz biz yani gelince bizde kalıyor yatılı olarak. Benim öyle bir şansım yok yani al sen çocuğu götür getir gibi.
İşte sorun şurada farklı şehirlerde yaşıyoruz biz yani gelince bizde kalıyor yatılı olarak. Benim öyle bir şansım yok yani al sen çocuğu götür getir gibi.Bakın size kendi hayatimda buldugum cozumu soyluyorum ben gitmiyorum eşim goturuyor cocuklari kaynanam bir melek ama eltim le yasiyor oda benim görmek istemedigim sahis gitmiyorum eve davet etmiyorum .çünkü eşim farkında benim iyi niyetimin nasıl suistismal edildiginin
Normalde giydiririm çorap demişsin sonra çorap ile yelege karşıyım demişsin neyse konu o değil çocuğun saglikliysa güzel bakıyorsanız kimsenin haddi değil anneliği yargılamak eşinle mutluymussun hiç mesaj filan yazma bırak konuşsun zaten sürekli eleştiren tıpten birde uzakta eşinle iyi olmana bakİyi geceler herkese.
Ben 2,5 yıllık evliyim ve 1 yaşında bir kızım var hanımlar. Eşimle genel olarak mutluyuz, ciddi bir sorunumuz yok. Annesi dışında yani!
Ben bu kadının neler yaptığını yazıp sinirlerimi daha da bozmak istemiyorum ama özetle sürekli oğlunu kıskanan, psikolojik olarak onu kocası yerine koyduğu için beni de kuma yerine koyan, ağzının ayarı olmayan, etrafındaki herkesle kavgalı, ruh hastası bozuk ağızlı geçimsiz bir insan. Birbirimizden nefret ediyoruz ve evlendiğimizden beri küs olmadığımız zaman dilimi birkaç aydır. Şu anda da küsüz zaten ileri geri konuşmalarından bıktığım için.
Eşin bu arada napıyor diyecekler için, eşim kavga gürültü sevmeyen sakin bir insandır. Başından beri çok müdahale etmedi bize çünkü biraz da güç yetiremiyor. Annesi asla laftan anlayan bir kadın değil adeta terminatör. Ben de öyle alttan alıp susacak bir insan değilim bugüne kadar hep cevabını verdim bu yüzden hep kavga ettik zaten. Eşim de ikimize de karışmıyor, üzülüyor ama mevcut durumu düzeltemiyor. Bu arada uzak şehirlerde oturuyoruz düşünün yakında otursak birbirimizi öldürürüz herhalde.
Bugün yaşadığım olaya geliyorum, sinirden uyuyamadım ruh hastası kadın yüzünden. Görüntülü konuşuyorlardı bunlar, bebeğimi gösteriyordu eşim. Bebeğimin ayağında çorap yoktu, normalde giydiriyorum ama o an yoktu ayağında. Neyse bu kadın "oğlum hiç önem vermiyorsun bebeğe bak ayağı çıplak şu bu" falan demeye başladı. Eşim de anne ev sıcak zaten ayağı da sıcacık çocuğun uzatma artık falan dedi çünkü daha önce de uzattı da uzattı ayağında çorap olmadığını görünce. Ki gerçekten bebeğimin ayakları sıcacık, ev sıcaktı. Ayrıca ben bebekleri öyle sürekli çorapla, yelekle tutmayı doğru bulmuyorum ki tek başıma bakan biri olarak çok da iyi baktım çocuğa çok şükür.
Neyse bu sinirlendi falan eşim de buna sinirlendi uzattıkça kapattılar, düşünün kadındaki baskıcılığı. Hani benim annem de böyle şeyler söylüyor klasik anneler işte ama açıkladığımda tamam deyip geçiyor ama bu iğrenç yaratık kilometrelerce öteden çocuğuma karışmak istiyor her şeye karışmak istediği gibi ve bunun gibi basit bir mesele için kavga çıkarıyor. Neyse bunlar kapattı, sonra eşim mesajlaştı falan gördüm ve gerildi baya. Anladım arkamdan konuştuğunu o Allahın cezası kadının yine, huzur bozmadan duramaz zaten. Eşimin teline baktım Allahım ne hakaretler bana! Eşim benden korkuyormuş, ben kim oluyormuşum, çocuk bakmaktan ne anlarmışım, pislikmişim, gelin mi almış bela mı almış (laflara bak), baktığım çocuk ortadaymış, çocuğa katı gıdalar veriyormuşum o onları sindiremezmiş o yüzden kilo almıyormuş (bebek 1 yaşında bu arada!), İnternet annesiymişim bütün dünyam İnternetmiş, ha bi de en komiği odanın kapısı hiç kapanmıyormuş çünkü ben oradan dinliyormuşum telekulak gibi! Evimde kapılar kapalı durmaz bu arada, ne münasebet sen kimsin ki kapı kapatıcam ruh hastası ya.
Her neyse aşırı sinirliyim böyle hakaretler etmiş bu meseleden bana düşünün. Kuduruyor çünkü eşim benim sözümü dinliyor, düşüncelerime değer veriyor diye pislik. Eşim de beni savunan şeyler yazmış ama durumu açıklamaya yönelik. Öyle karıma hakaret etme falan dememiş ona da sinir oldum. Şimdi benim sorum şu, kendisi bende engelli wp de. Sizce bunların hepsine bir cevap yazıp ona gönderip tekrar engellesem mi? Aşırı sinirlerim bozuldu nefret ediyorum Allahın cezasından elim ayağım titriyor hala.
Bu kadar sinirlenip strese girmen bebegin icin de senin icin de saglikli degil.. bence birakin konusup dursun.. yazdiklarini okumayin.. olan yine size oluyor sinir oldugunuzla kaliyorsunuz..İyi geceler herkese.
Ben 2,5 yıllık evliyim ve 1 yaşında bir kızım var hanımlar. Eşimle genel olarak mutluyuz, ciddi bir sorunumuz yok. Annesi dışında yani!
Ben bu kadının neler yaptığını yazıp sinirlerimi daha da bozmak istemiyorum ama özetle sürekli oğlunu kıskanan, psikolojik olarak onu kocası yerine koyduğu için beni de kuma yerine koyan, ağzının ayarı olmayan, etrafındaki herkesle kavgalı, ruh hastası bozuk ağızlı geçimsiz bir insan. Birbirimizden nefret ediyoruz ve evlendiğimizden beri küs olmadığımız zaman dilimi birkaç aydır. Şu anda da küsüz zaten ileri geri konuşmalarından bıktığım için.
Eşin bu arada napıyor diyecekler için, eşim kavga gürültü sevmeyen sakin bir insandır. Başından beri çok müdahale etmedi bize çünkü biraz da güç yetiremiyor. Annesi asla laftan anlayan bir kadın değil adeta terminatör. Ben de öyle alttan alıp susacak bir insan değilim bugüne kadar hep cevabını verdim bu yüzden hep kavga ettik zaten. Eşim de ikimize de karışmıyor, üzülüyor ama mevcut durumu düzeltemiyor. Bu arada uzak şehirlerde oturuyoruz düşünün yakında otursak birbirimizi öldürürüz herhalde.
Bugün yaşadığım olaya geliyorum, sinirden uyuyamadım ruh hastası kadın yüzünden. Görüntülü konuşuyorlardı bunlar, bebeğimi gösteriyordu eşim. Bebeğimin ayağında çorap yoktu, normalde giydiriyorum ama o an yoktu ayağında. Neyse bu kadın "oğlum hiç önem vermiyorsun bebeğe bak ayağı çıplak şu bu" falan demeye başladı. Eşim de anne ev sıcak zaten ayağı da sıcacık çocuğun uzatma artık falan dedi çünkü daha önce de uzattı da uzattı ayağında çorap olmadığını görünce. Ki gerçekten bebeğimin ayakları sıcacık, ev sıcaktı. Ayrıca ben bebekleri öyle sürekli çorapla, yelekle tutmayı doğru bulmuyorum ki tek başıma bakan biri olarak çok da iyi baktım çocuğa çok şükür.
Neyse bu sinirlendi falan eşim de buna sinirlendi uzattıkça kapattılar, düşünün kadındaki baskıcılığı. Hani benim annem de böyle şeyler söylüyor klasik anneler işte ama açıkladığımda tamam deyip geçiyor ama bu iğrenç yaratık kilometrelerce öteden çocuğuma karışmak istiyor her şeye karışmak istediği gibi ve bunun gibi basit bir mesele için kavga çıkarıyor. Neyse bunlar kapattı, sonra eşim mesajlaştı falan gördüm ve gerildi baya. Anladım arkamdan konuştuğunu o Allahın cezası kadının yine, huzur bozmadan duramaz zaten. Eşimin teline baktım Allahım ne hakaretler bana! Eşim benden korkuyormuş, ben kim oluyormuşum, çocuk bakmaktan ne anlarmışım, pislikmişim, gelin mi almış bela mı almış (laflara bak), baktığım çocuk ortadaymış, çocuğa katı gıdalar veriyormuşum o onları sindiremezmiş o yüzden kilo almıyormuş (bebek 1 yaşında bu arada!), İnternet annesiymişim bütün dünyam İnternetmiş, ha bi de en komiği odanın kapısı hiç kapanmıyormuş çünkü ben oradan dinliyormuşum telekulak gibi! Evimde kapılar kapalı durmaz bu arada, ne münasebet sen kimsin ki kapı kapatıcam ruh hastası ya.
Her neyse aşırı sinirliyim böyle hakaretler etmiş bu meseleden bana düşünün. Kuduruyor çünkü eşim benim sözümü dinliyor, düşüncelerime değer veriyor diye pislik. Eşim de beni savunan şeyler yazmış ama durumu açıklamaya yönelik. Öyle karıma hakaret etme falan dememiş ona da sinir oldum. Şimdi benim sorum şu, kendisi bende engelli wp de. Sizce bunların hepsine bir cevap yazıp ona gönderip tekrar engellesem mi? Aşırı sinirlerim bozuldu nefret ediyorum Allahın cezasından elim ayağım titriyor hala.
Aynı evin içinde nasıl olacak ki? İdare edeyim şu zehirli dilimi torun hatrına 2-3 gün tutayım demez ki daha önce size kendi evinizde "diktatör" demiş çocuğunuzu erken uyutuyorsunuz diye. Hadi siz sinir krizi geçirseniz ne olacak? Bu laf sokmaların ağız dalaşlarının bir seviye üstü saç baş yolmalı kavgaya tutuşmaktır, düşünsenize rezalet! Yani torununu bir süre kamerada görsün, farz etsin ki yurt dışındasınız. İlerde de başka çözüm yolları bulsun eşiniz. Siz eşinize "beni hiçbir şekilde aynı ortamda kalmaya mecbur bırakma" demelisiniz. Ama öncesinde o ortamı hazılamalısınız, eşiniz "sen de alttan alırsan ona hakaret etmezsen sorun olmaz" diyemesin.Sorun şu ki torununu görücem diye illa ki gelecek bunu nasıl engelleyebilirim? Farklı şehirlerde yaşıyoruz bu yüzden yatılı kalıyor bir de başımın belası. Eşim de yazık torununu görsün falan diyor ne yapmalıyım bu konuda
Neyini idare edeceğim pardon? Bana hakaretler eden evliliğimin başından beri bana takan bir kadının neyini idare edicem? Bunun en sorumlusu benim emin olun.Çok yüzgöz olmuşsunuz kusura bakmayın. Uzaktaki kadını bile idare etmeyi becerememişsiniz. Yok eşiniz gençlik aşkını anlatmış da yok kv bana anlatmamıştın demiş de... nerden biliyor ki bunu konuştuğunuzu kv? Çocuk musunuz siz...
Hava soğuksa giydiriyorum tabiki ama değilse çocuğu kat kat giydirmeye yeleğe çoraba boğmaya karşıyım anlamında.Normalde giydiririm çorap demişsin sonra çorap ile yelege karşıyım demişsin neyse konu o değil çocuğun saglikliysa güzel bakıyorsanız kimsenin haddi değil anneliği yargılamak eşinle mutluymussun hiç mesaj filan yazma bırak konuşsun zaten sürekli eleştiren tıpten birde uzakta eşinle iyi olmana bak
Son gelişinde ben odadan asla çıkmadım asla yüz yüze gelmedim bu şartla kabul etmiştim kendisini. Ama sesi bile beni sinir ediyor çok sağlıksız bir nefret boyutundayım boşanmak bile hep aklıma geliyor bu kadından kurtulmak için düşünün.Aynı evin içinde nasıl olacak ki? İdare edeyim şu zehirli dilimi torun hatrına 2-3 gün tutayım demez ki daha önce size kendi evinizde "diktatör" demiş çocuğunuzu erken uyutuyorsunuz diye. Hadi siz sinir krizi geçirseniz ne olacak? Bu laf sokmaların ağız dalaşlarının bir seviye üstü saç baş yolmalı kavgaya tutuşmaktır, düşünsenize rezalet! Yani torununu bir süre kamerada görsün, farz etsin ki yurt dışındasınız. İlerde de başka çözüm yolları bulsun eşiniz. Siz eşinize "beni hiçbir şekilde aynı ortamda kalmaya mecbur bırakma" demelisiniz. Ama öncesinde o ortamı hazılamalısınız, eşiniz "sen de alttan alırsan ona hakaret etmezsen sorun olmaz" diyemesin.
Eşim annesine şöyle diyor mesela "huzurumu bozuyorsun yapma böyle yuvamı mı yıkacaksın" tarzında. Kadın da sen karından korkuyorsun falan diyor. Halbuki eşim "ben böyle konuşmanı istemiyorum" dese daha doğru olacak ama onun tek düşündüğü şey de ben onu terk etmeyeyim ama annesini de dizginleyemiyor. Off deliricem Valla zaten küçük bebeğim var bir de hamileyim bu kadar strese tahammül edemiyorum artık.Merhaba ,kv niz benimkine aşırı benziyor ..
Ne kadar zor durumda olduğunuzu biliyorum ,sizi nasıl aşağı çektiğini ve içten içe ömrünüzü çürüttüğünü de .. Burda bir çok insan yorum yapmış ama sürekli böyle bir kadına eminim maruz kalmadıklarından..
Benim kv nerdeyse nefes alışım bile onlara uymuyor diye saçma sapan bahanelerle ,kendi yalanlarının açığa çıkmasıyla hiç alakası olmayan bi konuya bile bana iftira atarak kendini haklı duruma getirmeye çalışmış biri .. Diktatör ve sadece benim dediklerim doğru ,eş çocuk kim ne derse tek doğru benim diyen biri ..
Çok sorunlar yaşadık ,eşim bas bas bağırdı olmadı anlattı olmadı ,iyilikle savundu olmadı ,konuşmayarak düzelmesini bekledi olmadı ..
Bütün aileye karısı için annesini babasını sildi attı diye düşman etti .. Hiç kimse de “anne senin de yanlışların var “ demedi kardeşleri babası hepsi eşime siper aldı..
Demem o ki bu insana ne yaparsan yap ,bi şekilde size müdahale etmeyi başaracak . Çünkü derdi o ,içindeki sevgisizliği öfkesini atabileceği her yolu deneyecek ..
Ben de uzun süre iletişimi kestim hem arkamdan konuşuyor hem de yüzsüzce beni arıyordu ..
Şimdi mesafeli olarak telefonda görüşüyoruz ,geçen gün 2 -3 gün aramadım diye yine eşime şikayet etmiş :)) Eşimde cevabını veriyor ama yapısı bu ve değişmiyor asla ..
O mesajlarını gördün Ya ,ben olsam arardım anne benim senle ne meselem var da bana böyle hakaret edebiliyorsun ,varsa bi hatam söyle ,herkesin doğrusu kendine ama kimse de senin söylediğin şeyleri haketmiyor de bitir konuşmayı ..
Sen ona ,o sana derken bunun sonu yok ki .. Ya eşin diyecek “anne ne çocuğum ne karım hakkında tek bi kelime etme benim sağlığım bozulacak ,o da senin hakkında konuşmayacak ,ya da sen her duyduğunda güzellikle anlatacaksın başka yolu yok ..
Böyle insanlarla başa çıkmak o kadar zor biliyorum ben de yaşıyorum aynısını ,Hayatınızı bu u düşünerek zehir etmeyin ,aydınlık ,güzellikler dilerim
Emin olun ben de derdim önceden bu ne seviyesizlik diye, ben asla böyle biri değildim ama karşımda adeta bir mahalle karısı olduğu için, bu kadınla muhatap ola ola onun seviyesine düştüm resmen. İçten içe eşime hep öfkeliyim ben onun yüzünden bu insanla akraba oldum diye inanın boşanmayı bile düşünüyorum o kadar sağlıksız bir ruh halindeyim.iki insan anlaşamayabilir bu çok abartılacak bir durum değil, görüşmezsiniz, mecbur kalırsanız kısa sürelerde idare edersiniz olur biter. Olay nasıl bu kadar hakarete, nefrete gelmiş? İçinizde bu kadar nefret tutmak sadece size zarar verir, bir de hamilesiniz, bebeğinizi düşünün sakinleşmeye çalışın.
benim kv ile sorunlarım olmuştu, ama böyle bir seviye ikimizinde tarzı olamaz. Ben sorunlarım içimi sıkmaya, öfkeye dönüşmeye başladığı an terapiye gittim öfke kontrolü için. başkası yüzünden kendi çizgimi bozamam, seviyesizleşemem. hem küçük bebeğiniz var hem hamilesiniz gerek yok bu kadar sinir, nefret dolu olmaya. kendinizi sakinleştirmenin yollarını keşfedin. terapi, meditasyon, ilgiliyseniz kişisel gelişim kitapları vs. kime karşı duyarsanız duyun o nefret sizin içinizde, sizi yer bitirir. kayınvalideniz onun seviyesine indiğinizi görmekten zevk alır. onu sinir etmek istiyorsanız mutlu olun.
Aynı şekilde benim kayınvalidem de eşime ,sen ananı babanı atmışsın ,karın var bi tek diye duygu sömürüsü yapıyor .. Yani hiç huzurları bile bozuluyor diye düşünmüyor ben yapacağımı yaparım diye diretiyor .. Duyma düşünme görme böyle olmaz kafayı yersin ..Eşin daha birader konuşmalı ayrıca ,oturup ikinizde konuşun karı koca anlayıp dinlesin seniEşim annesine şöyle diyor mesela "huzurumu bozuyorsun yapma böyle yuvamı mı yıkacaksın" tarzında. Kadın da sen karından korkuyorsun falan diyor. Halbuki eşim "ben böyle konuşmanı istemiyorum" dese daha doğru olacak ama onun tek düşündüğü şey de ben onu terk etmeyeyim ama annesini de dizginleyemiyor. Off deliricem Valla zaten küçük bebeğim var bir de hamileyim bu kadar strese tahammül edemiyorum artık.
bende boşanmayı düşündüm yalan yok, benim eşim pasif kalmadı hiç. ben sadece böyle bir durumun içinde olmayı kendime yediremedim. eşime boşanalım resmi olarak beraber yaşarız sıkıntı yok diyordum. tabi benim kayınvalidem seviyesiz, arsız bir kadın değildi. hatta aksine çok sevilen, saygı duyulan biriydi. herkese bu kadar iyiyken bana kötü davranması canımı daha da sıkıyordu. ama ona olumsuz bir duygu beslemek beni yıpratıyordu, değiştiremeyeceğimi anlayınca, orta yolu bulmak, katlanabilmek, kabullenebilmek için terapi aldım. çünkü anlam veremediğim öfke patlamaları ortaya çıkmaya başlamıştı.Emin olun ben de derdim önceden bu ne seviyesizlik diye, ben asla böyle biri değildim ama karşımda adeta bir mahalle karısı olduğu için, bu kadınla muhatap ola ola onun seviyesine düştüm resmen. İçten içe eşime hep öfkeliyim ben onun yüzünden bu insanla akraba oldum diye inanın boşanmayı bile düşünüyorum o kadar sağlıksız bir ruh halindeyim.
Eşim ben mesela annesine pislik falan dedim sinirlenip bana da bir şey demez. Sen de ona hakaret ediyorsun arkasından diyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?