bu bakış açısına göre öpüşen kadınlar da bakire değil, o da cinsel münasebet sonuçta. o zaman herkes eşine desin ki ben senle evlenmeden önce bakire değildim. yalan söylemenin lüzumu yok yüce ve kutsal eşlere.
Kadının sorunu, sorun edecek eşlerle görüşememek mi sizce? Yoksa yıllardır beynine kazınan "seks yapan kadın kötüdür" algısını içten içe taşıyıp kendini suçlu hissetmesi mi? Çıkamadığı psikolojiden nasıl çıkacağını soruyor. Sanki yıllarca tv'lerde bekaret muayenesine götürülen kadınlar hiç varolmamış gibi, ortak bir korkuyla büyütülmemişiz gibi hala erkek empatisi kurmanız nasıl mümkün oluyor anlamıyorum. şu tarz konularda düşündüğüm son şey bile olmuyor eşlere yalan söylenmesi.
Nispeten daha şanslı kesim, daha şanslı ortamlarda büyüse de zihnimize kazınan bazı söylemlerin etkisi kolay geçmiyor. Konu sahibi bunun derdinde. Kendini pislik gibi hissetmekten kurtulmak istiyor.
"O zaman yapmasaydın!!!" yarın kadınlara su içmeyi yasaklasınlar, o zaman su içmeseydin diyelim.