Benim de canım çok sıkılmaya başladı. 1 haftadır ruh gibi geziyor sanki iş yerinde eziyet ediyorlar gibi... Bana karşı tavırlarında ilgisinde bir fark yok ama karşımda ruhu çekilmiş gibi duruyor hissediyorum. Ben de iş yerimde çok zorlanıyorum hep destek oluyor. Ben etkilenmeyeyim diye iş yerinde olumsuz bir şey yaşasa da bana yansıtmıyor, anlatmıyor ama ben içten içe acaba bugün yine ne oldu, keyfi kaçtı mı acaba diye düşünüyorumİstifa etmese bile evlenince de sürekli eve negatif gelecek.Mıy mıy erkek de çekilmez çok nazlı seninki
Evlenince beslemeye de başlarsınız işi bırakıp evde pasif bir erkek olarak yaşayacak bunu bilerek evleninİş konusu tanıştığımızda da net değildi ki istifa edecek 32 yaşındaki adamın tekrar düzen kurmasını mı bekleyeceğim ki.
Bu arada kendi aile evi satılacak yeni ev alınacaktı ama mevcut kiracı sorun çıkardı mahkemelik oldu ev. Biz de ev çözülürse çözülür çözülmezse de ben evime 1 yıl önce taşındım eşyalarım vs yeni birkaç ay benim evimde kalırız ev hâlâ satılmıyorsa kiraya çıkarız diye kararlaştırdık. O sadece bavulunu alıp gelecek benim evim kurulu düzen daha ne kadar onun için işleri kolaylaştırabilirim bilmiyorum. Kendi evimize geçince bir koltuk alacak o kadar bendeki eşyaların çoğunu ben zaten yeni eve götüreceğim maddi olarak da sıkıştığı bir durum yok neden bu kadar bunalıma girdi bilmiyorum
Memuriyette yüz kızartıcı bir şey olmadıkça işi garanti. Diyelim arkadaşlarıyla yapacağı iş tutmadı. Siz de yaşıyorsunuz şu an, özel sektör insanın iflahını kesiyor. Öyle sıkıldım, modum yok falan anlamaz, çıkışını eline verir. O zaman da kafasını vuracak taşlardan taş beğenir durur.Ben de gelecek göremiyorum zaten desteklemiyorum onu ama fikrimi sormuyor. 2 haftadır çok sıkıldım olsun hemen istifa edeceğim diyor sadece
peki o seni istifa etmen konusunda destekliyor mu?Evet ben de bu düşüncedeyim o yüzden istifa etmesi konusunda desteklemiyorum.
Ben de zor şartlarda çalışıyorum evlendikten sonra istifa edip kpss deneyeceğim
Ay neresi iyi ya insan ilişkileri sıfır çözüm üretme sıfır prenses nazlı pasif erkek demeye bin şahit ister erkeğim diye geziyor bir deEv arkadaşı sanırım çocuk da 2 3 yıldır aynı şirkette çalışıyor. Gözlemleme fırsatı oldu. Evet ne istediğini bilmiyor yoksa istifa etsin işini kursun desteklerim ama tamamen toz pembe bakıyor, ayakları yere basmıyor bu durum beni korkutmaya başladı. Bu sefer çok daha iyi imkanları olan işini kaybetmiş olacak mesele eve ekmek getirmek değil ki. Eğer istifa etmezse de bu sefer istemediği işte çalıştığından bizim huzurumuz olmayacak içten içten o beni suçlayacak ben de vicdan yapacağım.
Onun haricinde gerçekten çok iyi biri, mükemmel bir ilişkimiz var. Gerçekten iyi yetişirilmiş bir evlat. Kaybetmek istemiyorum ne yapacağım bilmiyorum ilişkimizde ilk defa bir yol ayrımına girmiş hissediyorum
Çalışma hayatı böyle bir şey. Çok az insan topukları poposuna vura vura işe gider ama mecburdur ve çalışıyordur.Onu da anlıyorum. Ben de zor şartlarda çalışıyorum evlendikten sonra istifa edip kpss deneyeceğim olmazsa da özel sektöre devam edeceğimi.
Onun da iş değiştirmesini destekliyorum ama sadece oradan kurtulmak için kendisine uygun olmayan seçimler yapıyor.
Haliyle düşünüyorum da çok nazlı memuruyetten istifa ederse özel sektörde kimse onu nazlamaz ki bu şikayetlerini ve memnuyetsizliğin sonu gelmez ve ben de evlilik sürecinde yorulurum diye endişe ediyorum ama onu da mutsuz olduğu bir işe mahkum etmek istemiyorum. 5 6 yıl çalışalım kendi iş yerimizi açalım dedim ama bilmiyorum çok mutsuz.
Çalışma şartlarından şikayet etmiyor sadece ortamı sevmiyor.
Sevgiliniz tani almamis bir ozel birey olabilir mi? Psikiyatriste yonlendirseniz daha iyi olur sanki, calis diye baski kurmak yerine.Nişanlım mühendis olmasına rağmen mezun olduğu sene farklı alanda özel bir yerde çalışmaya başlamış. 1 yıl çalıştıktan sonra iş yerinde bazı, durumlar olmuş bazı arkdaşları vs işten çıkarılmış o da kendini garantiye almak için ailesinin yönlendirmesiyle kpss hazırlanıp başka bir memuriyete atanmış. Yani mesleğini hiç yapmamış.
Tanıştığımızda da iş yerinden hiç memnun olmadığını, mutsuz olduğunu istifa etmek istiyordu. Ama geçiş yapmak istedikleri kendisine uygun alanlar değildi. İnsanlarla iletişimi iyi değil muhatap olmak istemeyen biri öğretmen olayım rahat ederim diye tutturmamalı bence.
Ben de özel sektörde çalışan bir öğretmenim o yüzden onu desteklemekle birlikte seçiminin yanlış olduğunu dönüp dolaşıp yine mutsuz olup istifa edeceğini söyledim. Yine de çalışmadan da olsa sınava girdi. Olmadı da
Kendi evimiz olsun az maaş da olsa zaten geçiniriz ben başka iş de olsa çalışırım eve bakarım ama burası bana göre değil dedi. Ben de onu anladığımı ama sağlıklı kararlar vermesi gerektiğini söyledim. Çünkü asıl sorunu insanlarla iletişim kurmak istememesi. Evet işi zor ama onu zorlayan kısım anlaşamadığı kişilerle muhatap olmak zorunda olması.
Bana sen de ailem gibi memur olayım garanti olsun istiyorsun diyor ama ben onu tanıyorum başka bir şey de seçse yine zorlanacak hangimiz iyi şartlarda çalışıyoruz ki? Asıl zorlandığı çalışma şekli değil çünkü çalışma arkadaşları kurum içinde birim değişikliği yapsa da aynı memnuyetsizlik. Örneğin kitap okuyormuş, gelip kitap niye okuyorsun diyorlarmış muhabbetleri sarmıyor diyor kendini onlardan daha aşağı görüyor ona bozuluyor falan çok hassas.
Arkdaşı evden bilgisayar üzerinden bazı alışveriş sitelerinin yönetimi tarzında bir şey yapıyor. Bir süredir o arkdaşına patronlarıyla konuşmasını istiyor kabul edilirse istifa edecekmiş. Arkdaşı çok rahatmış kimse ile muhatap olmuyormuş mis gibi işmiş. Evi vs olduktan sonra az maaş da önemli değilmiş geçinirmişiz.
Ama artık 30lu yaşlardayız bazı şeyleri daha iyi düşünmek zorunda olduğumuzu düşünüyorum. Kimseyle muhatap olmayayım işime bakayım durumu hiçbir sektörde yok ki
Evlenmemize 2 ay kaldı sanırım artık aynı yerde çalışmak zorunda olduğunu düşünüp bu yüzden iyice stres oldu günlerdir uyuyamıyor, ilaç kullanmaya başladı.
Çok üzülüyorum ama hata yapmasını da istemiyorum. Bencillik mi ediyorum
Aynı işi yapıyordu ben öğretmen olduğum için formasyon almayla ilgili sorular soruyordu muhabbetimiz öyle başladı. O zaman da işinden memnun değildi istifa etmek istiyordu. Denedi ama olmadı Kendini garantiye almadan da istifa edemeyeceği için yollarını arıyordu, hâlâ da aynıSiz tanıştığınızda ne iş yapıyordu peki?
Evliliği erteleyin bence. Bana olgunlaşmamış geldi. İşyerinde niye kitap okuyorum zaten. Otuzlu yaşlarda evlilik arefesinde istifa etmek bilmediği bir iş yapmak istemek falan çok tekinsiz. Maaş az iş ile nasıl gecineceksiniz bu devirde ayrıca. İş konusunda salon ne yapmak isterse yapsın. Ama evliliği erteleyin derim ben. İnsanla muhatap olunmayan iş ve hayat yokkiNişanlım mühendis olmasına rağmen mezun olduğu sene farklı alanda özel bir yerde çalışmaya başlamış. 1 yıl çalıştıktan sonra iş yerinde bazı, durumlar olmuş bazı arkdaşları vs işten çıkarılmış o da kendini garantiye almak için ailesinin yönlendirmesiyle kpss hazırlanıp başka bir memuriyete atanmış. Yani mesleğini hiç yapmamış.
Tanıştığımızda da iş yerinden hiç memnun olmadığını, mutsuz olduğunu istifa etmek istiyordu. Ama geçiş yapmak istedikleri kendisine uygun alanlar değildi. İnsanlarla iletişimi iyi değil muhatap olmak istemeyen biri öğretmen olayım rahat ederim diye tutturmamalı bence.
Ben de özel sektörde çalışan bir öğretmenim o yüzden onu desteklemekle birlikte seçiminin yanlış olduğunu dönüp dolaşıp yine mutsuz olup istifa edeceğini söyledim. Yine de çalışmadan da olsa sınava girdi. Olmadı da
Kendi evimiz olsun az maaş da olsa zaten geçiniriz ben başka iş de olsa çalışırım eve bakarım ama burası bana göre değil dedi. Ben de onu anladığımı ama sağlıklı kararlar vermesi gerektiğini söyledim. Çünkü asıl sorunu insanlarla iletişim kurmak istememesi. Evet işi zor ama onu zorlayan kısım anlaşamadığı kişilerle muhatap olmak zorunda olması.
Bana sen de ailem gibi memur olayım garanti olsun istiyorsun diyor ama ben onu tanıyorum başka bir şey de seçse yine zorlanacak hangimiz iyi şartlarda çalışıyoruz ki? Asıl zorlandığı çalışma şekli değil çünkü çalışma arkadaşları kurum içinde birim değişikliği yapsa da aynı memnuyetsizlik. Örneğin kitap okuyormuş, gelip kitap niye okuyorsun diyorlarmış muhabbetleri sarmıyor diyor kendini onlardan daha aşağı görüyor ona bozuluyor falan çok hassas.
Arkdaşı evden bilgisayar üzerinden bazı alışveriş sitelerinin yönetimi tarzında bir şey yapıyor. Bir süredir o arkdaşına patronlarıyla konuşmasını istiyor kabul edilirse istifa edecekmiş. Arkdaşı çok rahatmış kimse ile muhatap olmuyormuş mis gibi işmiş. Evi vs olduktan sonra az maaş da önemli değilmiş geçinirmişiz.
Ama artık 30lu yaşlardayız bazı şeyleri daha iyi düşünmek zorunda olduğumuzu düşünüyorum. Kimseyle muhatap olmayayım işime bakayım durumu hiçbir sektörde yok ki
Evlenmemize 2 ay kaldı sanırım artık aynı yerde çalışmak zorunda olduğunu düşünüp bu yüzden iyice stres oldu günlerdir uyuyamıyor, ilaç kullanmaya başladı.
Çok üzülüyorum ama hata yapmasını da istemiyorum. Bencillik mi ediyorum
Kuzenim tam olarak böyle, daha dün annemle aynısını konuşuyordum. Beden eğitimi okudu, atanamadı. 3 yıl dershaneye gitti. İlk yıl dershaneyi beğenmedi, evde çalışıp atanacağını düşündü. 2. yıl kendi seçtiği dershaneye gitti, sınıftakilerin seviyesini düşük, kendini üstün gördü, gene beğenmedi. Tabi bu arada üst sınıflara da çıkamıyor, hep aynı seviyede. Gel gelelim böyle geçti 3 yılı ve şans eseri askerliği kazandı. Eğitime gitti, onla birlikte olan çocukları ve potansiyel görev yerini beğenmedi. Teyzemler tazminatını ödedi, ayrıldı. Şimdi iş yok güç yok 34 yaşında evde oturuyor. Özelde önceleri eş dost çok iş buldu, özelin garantisi yok dedi çalışmadı. Babası arkadaşının yanına rica minnet soktu, iş öğrensin diye. 2. günü hastayım dedi bıraktı. Sağlıklı bir mentalitede insanın yapacağı ne varsa tersini yapıyor, teyzeme ucundan kıyısından bahsedince de "Oğluma deli mi diyorsun?" diye celalleniyor. Öyle evde sepet gibi emekli anne babasıyla oturup, bu yaşında duvarları izliyor işte.Sevgiliniz tani almamis bir ozel birey olabilir mi? Psikiyatriste yonlendirseniz daha iyi olur sanki, calis diye baski kurmak yerine.
Yani bu kadar tutunamamanin baska bir aciklamasi olamaz bence.Kuzenim tam olarak böyle, daha dün annemle aynısını konuşuyordum. Beden eğitimi okudu, atanamadı. 3 yıl dershaneye gitti. İlk yıl dershaneyi beğenmedi, evde çalışıp atanacağını düşündü. 2. yıl kendi seçtiği dershaneye gitti, sınıftakilerin seviyesini düşük, kendini üstün gördü, gene beğenmedi. Tabi bu arada üst sınıflara da çıkamıyor, hep aynı seviyede. Gel gelelim böyle geçti 3 yılı ve şans eseri askerliği kazandı. Eğitime gitti, onla birlikte olan çocukları ve potansiyel görev yerini beğenmedi. Teyzemler tazminatını ödedi, ayrıldı. Şimdi iş yok güç yok 34 yaşında evde oturuyor. Özelde önceleri eş dost çok iş buldu, özelin garantisi yok dedi çalışmadı. Babası arkadaşının yanına rica minnet soktu, iş öğrensin diye. 2. günü hastayım dedi bıraktı. Sağlıklı bir mentalitede insanın yapacağı ne varsa tersini yapıyor, teyzeme ucundan kıyısından bahsedince de "Oğluma deli mi diyorsun?" diye celalleniyor. Öyle evde sepet gibi emekli anne babasıyla oturup, bu yaşında duvarları izliyor işte.
İnfaz koruma memuru geceye gittiğinde boş vakti oluyor. Çalışma arkdaşları çok bel altı vs konuşuyormuş muhabbetleri hoşuna gitmiyor. Sohbet etsem söylediğim şeyi küçümsüyorlar kitap okusam bu kez de kitap okuyorum diye bana takılıyorlar diyor. Yumuşak başlı olduğu için iş yerinde en ufak işi nişanlıma kitliyorlarmışEvliliği erteleyin bence. Bana olgunlaşmamış geldi. İşyerinde niye kitap okuyorum zaten. Otuzlu yaşlarda evlilik arefesinde istifa etmek bilmediği bir iş yapmak istemek falan çok tekinsiz. Maaş az iş ile nasıl gecineceksiniz bu devirde ayrıca. İş konusunda salon ne yapmak isterse yapsın. Ama evliliği erteleyin derim ben. İnsanla muhatap olunmayan iş ve hayat yokki
Değil bir kadınla olmak kadını mutlu etmek nişanlın erkekle bile mutlu olamazİnfaz koruma memuru geceye gittiğinde boş vakti oluyor. Çalışma arkdaşları çok bel altı vs konuşuyormuş muhabbetleri hoşuna gitmiyor. Sohbet etsem söylediğim şeyi küçümsüyorlar kitap okusam bu kez de kitap okuyorum diye bana takılıyorlar diyor. Yumuşak başlı olduğu için iş yerinde en ufak işi nişanlıma kitliyorlarmış
Ooo infaz memuru ise acilen işin iraksin. Onlar içerde bildiğiniz maaşlı hapis. Telefonlarını da çıkışta bırakıyorlar.İnfaz koruma memuru geceye gittiğinde boş vakti oluyor. Çalışma arkdaşları çok bel altı vs konuşuyormuş muhabbetleri hoşuna gitmiyor. Sohbet etsem söylediğim şeyi küçümsüyorlar kitap okusam bu kez de kitap okuyorum diye bana takılıyorlar diyor. Yumuşak başlı olduğu için iş yerinde en ufak işi nişanlıma kitliyorlarmış
Evet kapalı ceza evinde telefonu ancak çıkarken alabiliyor. Göreve başladığı ilk yıl panik atak vs geçirmiş. Bir süre antideprasan kullanmış sonra toparladım dedi ama hâlâ çok mutsuz çalışıyor o kadar çaresiz ki üzülüyorum gerçekten istemeyerek yapıyor. Mülayim kendi çapında biri özgüveni de o kadar yüksek değil o yüzden işte meslektaşlarının onu zorluyor oluşlarından şüphem yok ama hiçbir iş yeri kolay değil kiOoo infaz memuru ise acilen işin iraksin. Onlar içerde bildiğiniz maaşlı hapis. Telefonlarını da çıkışta bırakıyorlar.
İşi bırakıp sınava hazırlanmak için neden evlenmeyi bekliyorsun ben onu anlamadım. Ayrıca adam da neyine güveniyor insanlar iş iş diye deliriyor memuriyeti elinin tersiyle itiyor. Yarın mumla arar bu günleri. Hiçbir şeyiniz net değilken ve adam her an işi bırakabilir gibiyken nasıl bir cesaretle evleniyorsunuz??Onu da anlıyorum. Ben de zor şartlarda çalışıyorum evlendikten sonra istifa edip kpss deneyeceğim olmazsa da özel sektöre devam edeceğimi.
Onun da iş değiştirmesini destekliyorum ama sadece oradan kurtulmak için kendisine uygun olmayan seçimler yapıyor.
Haliyle düşünüyorum da çok nazlı memuruyetten istifa ederse özel sektörde kimse onu nazlamaz ki bu şikayetlerini ve memnuyetsizliğin sonu gelmez ve ben de evlilik sürecinde yorulurum diye endişe ediyorum ama onu da mutsuz olduğu bir işe mahkum etmek istemiyorum. 5 6 yıl çalışalım kendi iş yerimizi açalım dedim ama bilmiyorum çok mutsuz.
Çalışma şartlarından şikayet etmiyor sadece ortamı sevmiyor.
Öyle biri değil sorumluluk sahibi işten kaçmaz. İzin günlerinde bile evde tamir edilecek bir şeyler bulur tamir eder. İşlerini halleder aman yatayım dinleneyim demez. Eğer o evdeyse ben işe gidiyorum diye Bana yemek yapıp getirir. Bir ara ameliyat olmuştu raporu vardı o evde diye bana ameliyatlı haliyle iş çıkışı izinde olduğu sürece hep yemek pişirdi getirdi. Gerçekten iyi bir eş sadece şu iş olayı canımı fena sıkıyorDeğil bir kadınla olmak kadını mutlu etmek nişanlın erkekle bile mutlu olamazbu sefer de ev işi yaptım der psikolojisi gider.
İşi ayarlayıp kendimi garantiye almadan istifa etmem diyor. Sınava hazırlanmak vakit ve emek isteyen bir şey. Zaten çok yoğun çalışıyorum bu yüzden ders çalışmaya vaktim yok. Ekonomik olarak da beni yorar çünkü yalnız yaşıyorum.İşi bırakıp sınava hazırlanmak için neden evlenmeyi bekliyorsun ben onu anlamadım. Ayrıca adam da neyine güveniyor insanlar iş iş diye deliriyor memuriyeti elinin tersiyle itiyor. Yarın mumla arar bu günleri. Hiçbir şeyiniz net değilken ve adam her an işi bırakabilir gibiyken nasıl bir cesaretle evleniyorsunuz??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?