Merhabalar arkadaşlar, açacağım konu hakkında samimi bir şekilde fikirlerinizi almak istiyorum. 5 aylık bir nişanlılık sürecim var. İkimizde öğretmeniz. Nişanlımın babası ve nişanlım bir araba aldılar bu araba nişanlımın. Fakat araba babasının üzerine ve babası bir miktar destek çıkmış gerisini de kendisi ödüyor. Benim de kendime ait eski bir model olsada iyi kötü bir arabam var. Bu arabayı kendi başıma kredi çekip kimsenin yardımı olmadan disimle tırnağımla aldım. Üstelik nişanlımla daha tanışmadan önce almıştım. Alırken bu arabayı 2 3 sene sonra yükseltirim düşüncesi de vardı. Yükseltemedim araya hep engeller girdi (ufak bir kaza, korona, ekonomik kriz vs.) Ben bu arabayı artık elimden cıkartıp yükseltmek çok istiyorum çünkü eski model (2004) durdukça sıkıntıları çıkıyor. Gelelim asıl meseleye, nişanlımla ev almak istiyoruz ve hayalini kurmaya başladık şimdiden. Nişanlım benden elimdeki arabamı satıp büyük bir bölümünü eve kullanmami istedi küçük bir bölümünü alıp kendine sakla dedi. Bende düşündüm eğer karşılıklı bir paylaşım olacaksa ( o da arabasını satarsa) olabilir dedim ama bir yandan arabamı yükseltme hayalim var. Sorduğum da kendisine peki sen arabanı satıp koyacak mısın diye sorduğumda ben belki satmam babama veririm ama bende senin koyduğum kadar para koyabilirim dedi. Bende sorguladım neden ben arabami satıp koyuyorum da sen satmıyorsun, senin o güvencense benim disimle tırnağımla aldığım arabada guvencem dedim. Baban önden sana bu arabayı almakla bence hata etmiş, güvensizlik yaratıyor böylelikle dedim. Bu yüzden aramız biraz bozuk ve tartıştık. Bende isterim evimizi alıp yuvamızı kurmak. Yeterince fedakarlık yapıyorum zaten ailemden daha da uzaklaşıp eş durumundan onun yanına tayin istemek vs.
Yaşımiz olmus 32, aile kurmak istiyorum bir an önce. O da bunu biliyor. Birbirimizi böyle konularda bazen kirabiliyoruz işte. Siz benim yerimde olsanız ne yapardınız? Bu konuda nasıl davranmalıyım ? Fikirlerinize ihtiyacım var