Yüksek lisanstan tanıştığım biri var, yaklaşık 6 yıldır görüşüyoruz arkadaşça. Tanıdığım kadarıyla oldukça olgun, iyi niyetli, efendi biri. Şuana kadar bana karşı kötü bir hareketini görmedim. Bazen ayda birkaç kere, bazen de birkaç ayda bir buluşuyoruz. Mesajlaşmalarımız genelde buluşacağımız zaman oluyor, yani buluşmazsak iletişim halinde değiliz normalde. Bazen instagram story den laf atıyoruz birbirimize o kadar.
Buluştuğumuzda ise birlikte çok güzel vakit geçiriyoruz. Yemeğe, sinemaya vs gidiyoruz.
En son üç gün önce buluştuk, koronadan dolayı aylardır görüşememiştik. Bana dediki; görüşelim artık özledim kaç ay oldu dedi.
Neyse buluştuk salı günü. Cafeye gitmeyi planlamıştık ama çok kalabalık olduğu için vazgeçtik. Evine gittik. Film izledik falan. Bu arada yanlış anlaşılmasın evine daha önce de birkaç kere gittim. Hiç öyle asılması yakınlaşması olmadı bu zamana kadar. Film biter, beni evime bırakır bu yani. Evinde beni çok güzel ağırlar, hizmet eder, tam bir ev erkeği.
Bu arada buluşma işini hep bana bırakır, benim onu arayıp sormamı ister. Benim biraz uzak durduğumu düşünüyor çünkü.
Bu zamana kadar bir sürü erkekle görüştüm ama hiçbiri bana göre değildi.
Aşkı hep hep uzaklarda, başka insanlarda arayıp durdum. Belki de en yakınımdaki kişidedir bilemiyorum. Ondan hoşlanıyorum sanırım. Bunu üç gün önce buluştuğumuzda farkettim aslında. İlk defa heyecanlandım yanında.
Bana bakışı bile farklı, gözlerinin içi gülüyor. Film izlerken bana baktığını yakalıyorum mesela. İltifat eder, senin peşinde bir sürü erkek vardır demişti bir gün. Birşey var sanki ama söylemiyor işte of.
Ben bu arkadaşın nasıl açılmasını sağlayabilirim? Ben asla açılmam, hiç tarzım değil çünkü.
Görüşme sıklığımızı mı artırayım ya da?
Bir akıl verin lütfen. Artık ben de mutlu olmak istiyorum.