ocukluk arkada

Loiseauxrouge

Nirvana
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2007
3.611
969
688
Bugün sizlerle bir arkadaşlık öykümü paylaşmak istiyorum beni çok yaralayan hala sebebini anlıyamadığım bir öykü bu .Yıllar önce 7 yaşındayken tanıştğm bir kız arkadaşım vardı aynı apartmanda oturuyorduk ,o deli dolu bir kızdı bense sakin mizaçlı bir kızdım ,o erkeklerle kovboyculuk oynardı ben balkonda onu seyrederdim ,sonra lise birde okurken sabah gelen gazetelerle sarsıldık arkadaşımın annesi bir otel odasında sevgilisi ile beraberken ölü bulunmuştu,arkadaşım çok üzüldü düşünüyorumda o çocuk kalbinde bu olay kimbilir ne derin yaralar açmıştı ,tabiki olay doğruydu ama o inanmadı bende ondan yanaydım annesi böyle birşeyi asla yapmazdı sonra babası başka biriyle evlendi bizler büyüdük genç kız olduk ben üniversiteye gittim o liseden sonra okumadı üvey annesi çok iyi biriydi ama o yapamadı teyzesinin yanına taşındı,bu arada ben evlendim eşimin görevi icabı şehir dışına gittim ama istanbul a her geldiğimde ben onu ,o beni arıyordu daha sonra istanbul a tayinimiz çıktı ben onun adresini bilmiyordum akrabaları vasıtası ile ona ulaştım yine beraber olduk sonra o yurt dışına gitti ben gene adresini bilmiyordum 8 sene önce teyzesini aradım arkadaşım istanbul a gelmişti yurt dışına çıkmadan yine görüştük o evlenmemişti bekardı sonra gene yurt dışına gitti tabii ben ona gene ulaşamadım ,sonra 2 sene önce teyzesi aradı arkadaşımın türkiyeye döndüğünü ve göğüs kanserine yakalandığını söyledi kemoterapi görüyormuş dünya başıma yıkıldı teyzesinden cep telefonunu aldım hemen onu aradım, ama hastalığından söz etmedim zaten bildiğimi biliyordu,kemoterapiden dolayı saçlarının döküldüğünü tahmin ediyordum bu nedenle görüşme talebinde bulunmadım zaten oda isteksizdi ,ama güçlüydü onu her gün aradım günde defalarca mesaj çektim hep moral verdim yanında oldum o beni hiç aramıyordu ama ben onu sürekli arıyordum hep güzel şeylerden bahsediyordum bana minnettar olduğunu söylüyordu,neticede hastalığını yendi işe girdi ama bana hala görüşelim dememişti ben bekliyordum,arada msn de görüşüyorduk ona sevgi dolu yazılar yazıyordum o benim için kardeşlerimden değerliydi sonra ne oldu biliyormusunuz?Bir gün msn i açtığım da yüzüme kapattı herhalde yanlışlık oldu diye düşündüm sonra msn açtı ben açtğımda yine kapattı bu hareketi birkaç kere tekrar edince sebebini mail yolu ile sordum cevap yazmadı bir kaç gün bekledim msn in çevrimiçi olduğunu görünce msn i açtım yine kapattı şoktaydım bende ona mail yazarak niçin böyle yaptığını tekrar sordum birşeyemi kırıldın dedim [zaten hiç görüşmedik ki birşeye kırılsın]yine yanıtsız bıraktı aradan günler geçti baktım hiç haber yok telefon ettim çıkmıyor teyzesini aradım olanları anlattım kendisinin bir bilgisi olup olmadığını sordum teyzesi onun çok değiştiğini söyledi ,sana verecek cevabı yoktur üzülme kızım dedi .Öykü bu kadar arkadaşlar hala geceleri başımı yastığa koyduğumda şaşırıyorum eşim bana sen arkadaşına çok bağlısın o seni yeterince sevmiyor sevse arardı derdide inanmazdım bana en azından bu hareketinin sebebini söylemeliydi
 
Son düzenleme:
arkadaşlar yukarıda anlattığım olayla ilgili hiçbir düşünceniz yok mu ,düşüncelerinizi merak ediyorumfisfisfis
 
bosver canim demekki gorusmek istemiyor,uzme kendini bende hep arkadaslarimi arardim onlar hic aramazdi uzulurdum,dogum gunlerini unutmaz arardim onlar hic hatirlamazdi bile benimkini,sonra demekki arkadasligimi haketmiyormus dedim hepsini cikardim hayatimdan,simdi sadece bana gercek dostlarim kaldi,kendini uzme kaybeden o olur bunu unutma senin gibi vefali bir dost bulmak bu zamanda kolaymi
 
Arkadaşınız ölümcül bir hastalığın pençesinden kurtulmuş...
O süreçte neler yaşadığını,neler hissettiğini tahmin etmek imkansız. Belki hayata bakışı bile tamamen değişmiştir. Teyzesi bile çok değiştiğini söylemiş zaten.. Bence üzerinde durmayın. Kimbilir ne sorunlar yaşadı,belki tamamen soğudu, koptu hayattan.. Hiçkimseyle görüşmek istemiyor olabilir...
Allahım büyük bir sınav yaşatmış arkadaşınıza. Görünen o ki; fiziksel olarak toparlanmış ama psikolojik olarak iyi değil. Allahım yardımcısı olsun inşallah..
Zaten iyi dostsanız o sizi bir gün bir yerde mutlaka bulur..
 
Son düzenleme:
Inan yazinin sonunu boyle beklemiyordum..
Farkli bitecegini dusunuyordum..
Sen elinden gelenin fazlasini yapmissin
uzulmesin diye bulusma talebinde bile bulunmamissin
Sen uzulme
O uzulsun senin gibi bir arkadasi dostu kardesi kirdigi ve kaybettigi icin
ama bu yaptiklariinin hic bir aciklamasi olamaz
ve kabul edilemez
senin yaptigin seylerden sonra..
 
Geçmişindede kötü olaylar yaşamışsonrada ölümün eşiğinden dönmüş.....Kolay değil....Ama bir gün mutlaka sizi arayacak ve konuşacaktır...Onu kötü biri olarak algılamayın ona biraz zaman tanıyın...........
 
O çocukken yaşadığı talihsiz olay bile onun halen bilincinde yer etmiştir birde kanser hastalığını geçirince psikolojisini düşünemiyorum bile. Şuan gösterdiği tavırlar bence size karşı değil genel ruh halidir onun. Birgün kendini iyi hissettiğinde size koşacaktır emin olun.a.s.
 
Arkadaşınız ölümcül bir hastalığın pençesinden kurtulmuş...
O süreçte neler yaşadığını,neler hissettiğini tahmin etmek imkansız. Belki hayata bakışı bile tamamen değişmiştir. Teyzesi bile çok değiştiğini söylemiş zaten.. Bence üzerinde durmayın. Kimbilir ne sorunlar yaşadı,belki tamamen soğudu, koptu hayattan.. Hiçkimseyle görüşmek istemiyor olabilir...
Allahım büyük bir sınav yaşatmış arkadaşınıza. Görünen o ki; fiziksel olarak toparlanmış ama psikolojik olarak iyi değil. Allahım yardımcısı olsun inşallah..
Zaten iyi dostsanız o sizi bir gün bir yerde mutlaka bulur..
Teyzesi onun değiştiğini söylerken üzgün olduğunu söylemedi ,hatta neşesinin son derece yerinde olduğunu belirtti,yani psikolojik bir sorunu yok,teyzesi bana üzülme derken benim onunla ilgili düşüncelerimi ,onun için yaptığım fedakarlıkları biliyordu ,beni de çocukluğumdan beri tanır,o benim 40 senelik arkadaşımdı dile kolay hiçbir sebep olmadan böyle davranması beni şok etti,ben onu ilk gördüğümde ona ne hediyeler alacağımı düşünürken o bana bunu yaptı,zaten onu arayan hep bendim ,o beni ancak ben aradığım zaman o da bazen arıyordu.Açıkçası kendimi salak gibi kullanılmış hissediyorum ,bütün aylar boyunca ona hep destek verdim ,bazı yerlerde kaç kere ağlarken eşim beni teselli etti,karşılığı bu olmamalıydı,en azından arayı yavaşça açabilirdi ,o böyle yapmayıp aniden bu davranışları sergiledi.Teyzesi bana (seni sorduğumda konuyu kapatıyor,madem seninle görüşmek istemiyor sende arama )dedi.Bana ilginç gelen teyzesinin onu sürekli suçlamasıydı.İşin en kötü yanı bu olay benim için hayatım boyunca bir bilmece olarak kalacak ,hiç bir anlam veremiyeceğim.
 
Son düzenleme:
Ayrıca iyileşeli neredeyse 2 seneyi buldu,yani Türkiye ye döneli 3 sene oldu,benimle ilişkisini keseli birkaç ay oluyor,arasa bu kadar sürede zaten arardı.
 
Hayat onun için hiç kolay olmamış...kanser başlı başına moral çökerten bir etken elbette ama bence kanserden de beter çocukken annesiyle ilgili yaşadığı acılar..çocuk beyni almamıştır...konduramamıştır..inanmak istememiştir ama büyüdükçe olayın ciddiyetinin farkına varıp bunu bilen - varlığıyla bile hatırlatan kendince yüzüne acıyarak baktıklarına inandığı herkesten kaçmak istemiştir. Kimse onu yaşadığı talihsizlik sebebiyle suçlayamaz bu asla onun suçu değil ve günahsız birine yüklenemez ama ömrü boyunca çevreden, okuldan duyduğu sözler ve özellikle çocukken yaşadıklarını tahmin bile edemeyiz. Kendisine o acı hatırayı anımsatanları görmeye tahammül edemiyor olabilir.

lunetkacığım,aslında olay gerçekti ama o inanmadı ya da öyle görmek istedi.Bende bu konudan hiç söz etmedim hayatım boyunca annesinden sevgiyle bahsettim,gerçekten de annesi ne olursa olsun iyi bir kadındı ben ve ailem ona kendi kızları gibi kol kanat gerdiler ,okuduğumuz okulda da bu konu hiç açılmadı.Onu etkileyen yönü ise hiç evlenmedi çünkü evleneceği kişinin annesini soracağını biliyordu.Ne olursa olsun bana olan davranışı aklın alamıyacağı kadar duygusuzca bir davranış,çünkü ben ve ailem o kötü süreçte hep onun yanında olduk zaten olan olay 1970 lerin sonlarına doğru oldu yani düşünün ki aradan geçen bunca süreçte ben onu hep aradım,eğer eskiyi anımsatan kişileri görmek istemiyorsa ki bu olabilir ,o zaman son derece nankör vefasız ve de dostsuz kalmaya mahkum bir insan.O teyzesi ki o olaydan sonra onu yanına aldı İngiltereye gidene kadar yanında kaldı şimdi teyzesini bile aramıyor.Aslında onun bu nankörlüğünün farkındayım ama esas olan davranışında ki gariplik yani ben ona msn de öpücükler sevgi sözleri gönderirken ,kırmaktan çekinirken, hatta çocuklarım bile onu(.......) teyze diye ararken onun msn i aniden suratıma kapatması .Demekk ki ilgi ve sevginin fazlası zararlıymış.Zamanında birisi demişti ki(insanlara gereğinden fazla değer vermiyeceksin)haklıymış ama benim yapım da maalesef hep kötü günlerde insaların yanında olmak,umarım bir gün ben de duygusuz ve katı bir insan olabilirim belki o zaman olaylardan bu kadar etkilenmem.
 
Gayet normal bir şey yaşıyorsun. Ben de yaşıyorum bunları, bir çok kadın da. Kadınlar zor ya da kendilerince eksikleri olan bir hayat yaşarken kendileri kadar şanssız görmedikleri giğer kadınları kıskanıyorlar. Sen hep onun hayatındaki eksikleri, yanlışları, acıları görmüşsün. Ne kadar duyarlıydın onun yanındayken bilemem ama ona unutmak istediği yeni hayatında eskiye ait ne varsa hatırlattığın belli.Birşey yaparak değil, geçmişini bilerek. Gerçekten seviyorsan bırak da mutlu olsun. Ona acıyarak kollayarak arkadaşlık ettiysen yanlış yapmışsın bu onu incitir ve kıskandırır. Şimdi geçmişteki zorlukları hatırlattığını bilerek ona daha fazla yüklenme. Bu davranışı seni sevmemesinden değildir. Hayat ona çok da iyi şeyler göstermemiş.
 
ben ce ğidip görmeliidin hastaiken .
ama şimdide ğörüşmek iste .
seni yüzünü ğörmek istiyorum. de sana gelmesini yada buluşalim de? bence kabul eder . teyzesi hayatı değişti derken ,kötü arkadaşlarmı edindi.. acaba ne olursa olsun seni ğörmek istıyorum de ...sonucu yaz beklıyorum.
 
Canim sen arkadaslik vazifeni fazlasiyla yapmissin.Ama onada hak vermek lazim.Yasadigi hic kolay degil.Resmen olumun pencesinden kurtulmus.Hayata bakisi yasama sevinci tamamen degismis olabilir.Hayata daha gaddar bakar olmustur belki.Ne yasadigini neler hissettigini bilemeyizki.Sende bence fazla ustunde durma sen dostlugunuz adina yaptin ve inan gercekten seni seviyorsa ve kiymet bilen bir insansa kendini toparlar toparlamaz sana dogru kosucaktir.Uzme kendini bol dua et herseyin yoluna girmesi icin.
 
ben ce ğidip görmeliidin hastaiken .
ama şimdide ğörüşmek iste .
seni yüzünü ğörmek istiyorum. de sana gelmesini yada buluşalim de? bence kabul eder . teyzesi hayatı değişti derken ,kötü arkadaşlarmı edindi.. acaba ne olursa olsun seni ğörmek istıyorum de ...sonucu yaz beklıyorum.

Canım ,hastayken görüşmek istemediğini biliyordum,çünkü saçlarının döküldüğünü teyzesi söyledi,ben ona zaman verdim ki görüşme isteği ondan gelsin.Ama onu çok özlediğimi her gün söyledim,ben ona telefon etmeyi düşündüm ama teyzesi bence arama dedi,herhalde yeğeninin isteksizliğinin farkında o yüzden istemedi ,ayrıca ben ona niçin böyle davrandığını 2 kere mail atarak sordum cevap vermedi ,yani tam bir muamma sevgiler.
 
Son düzenleme:
Bence de aslıında senin sadece varlığın bile farkında olmadan onun incinmesine sabep olabilir...düşünsene, onun sahip olamadığı her şey sende var aslında...bir ailen ve sevdiklerin var ...ha, onun yok mu, gerek sen - gerekse teyzesi her düştüğünde tutmak için orda olmuşunuz am arkadaşın bunu reddediyor...senin çabalarınla bu kadar uzun süre bağlarınız kopmamış ama o bağlantıyı kesmek için her şeyi yapmış...yani msn de kaçmak da ne demek oluyor...senin gibi duyarlı kelimeler seçen birinin ona "acıyarak" yaklaşabileceğine ihtimal bile vermiyorum.

Lunetkacığım duyarlılığın için çok sağol canım,aslında senin düşündüklerini bende düşündüm ama arkadaşıma konduramadım,çünkü senin dediğine benzer şeyleri teyzesi bana telefonda söyledi,aslında sen olayı çok iyi gözlemlemişsin.Şimdi haklı olarak insanlar olayı ne olacak ki herkesin başına gelir diye düşünebilirler.Ama işte öyle değil düşünün ki 40 yıllık bir süreç var bu süreçte hep onun beni çok sevdiğini düşündüm,çünkü genç kızken, çocukken annesi öldükten sonra bana hep bağlıydı,ne kadar değişirse değişsin hiçbir şey yokken ,bir açıklama yapmadan böyle davranması beni şok eden.Demek ki görüşmemek için bir bahane arıyordu ,ne yapacağını bilemedi,en kolayı defalarca msn i yüzüme kapatmak oldu,ben ona bu davranışının nedenini iki kere mail yolu ile sordum ama cevap vermedi .Güzel yazın için tekrar teşekkürler canım.
 
Son düzenleme:
Ah be canım...aslında senin gibi bir dostu olduğu için mutlu olmalıydı..sen hep uzakları yakın kılmışsın...fırsatlar yaratmışsın...senin de bir yuvan - çocukların yani aslında istemesen bir başkasına vakit ayiramiycan bahanelerin var ama hep elini ilk uzatan olmuşsun...daha ne yapacaktın ki ? İçin rahat olsun...

sizin fikirlerinize katılıyorum
yani bu kadar içten ve arayan derdine ortak olan morel veren bir arkadaşa bu yaplırmı
fırsatlar yaratıp aramış sormuş güzel dileklerde bulunmuş bu arkadaş
ama o kişinin tavırlarının sebebini anlamış değilim
sanki o kişinin yaşadıkları rosenoire sebebmiş gibi kaçıyor
neyse arkadaşım fazla üzülme takma kafana
onun dostlugu demekki dostluk değilmiş
sen genede zamana bırak herşeyi aramasza aramasın
elbet birgün patlaklık verir bakalım
 
Arkadaşınız ölümcül bir hastalığın pençesinden kurtulmuş...
O süreçte neler yaşadığını,neler hissettiğini tahmin etmek imkansız. Belki hayata bakışı bile tamamen değişmiştir. Teyzesi bile çok değiştiğini söylemiş zaten.. Bence üzerinde durmayın. Kimbilir ne sorunlar yaşadı,belki tamamen soğudu, koptu hayattan.. Hiçkimseyle görüşmek istemiyor olabilir...
Allahım büyük bir sınav yaşatmış arkadaşınıza. Görünen o ki; fiziksel olarak toparlanmış ama psikolojik olarak iyi değil. Allahım yardımcısı olsun inşallah..
Zaten iyi dostsanız o sizi bir gün bir yerde mutlaka bulur..

çok güzel ifade etmişsin aynen katılıyorum....CADIARZU
 
bak canim bu kiz zaten garip bi aileden gelyiormus, annesinin yasadigi olay fln düsünürsek. ve sonrada o hastalik...o hastaligin tedavisi onu iyce degistrmistir. babam da kemoterapi gördü ve inanamadik. uysal ve sakin biri idi, tam tersi oldu: cok acildi ve biraz da vicdansiz oldu cikti. Hicbirimiz de onu taniycamadik. Bu olay oldugunda bende senin gibi diyordum: BILMECE gibi kalacak bu adam neden böle deisti diye. TEyzem de anlatinca tedavi yüzünden oldugunu, dank etti kafama anlamistim nihayet. ayrica senin yerinde olsam aramazdim...o bakalim hatirliycakmi en kara gününde yaninda olan arkadasini...
 
bak canim bu kiz zaten garip bi aileden gelyiormus, annesinin yasadigi olay fln düsünürsek. ve sonrada o hastalik...o hastaligin tedavisi onu iyce degistrmistir. babam da kemoterapi gördü ve inanamadik. uysal ve sakin biri idi, tam tersi oldu: cok acildi ve biraz da vicdansiz oldu cikti. Hicbirimiz de onu taniycamadik. Bu olay oldugunda bende senin gibi diyordum: BILMECE gibi kalacak bu adam neden böle deisti diye. TEyzem de anlatinca tedavi yüzünden oldugunu, dank etti kafama anlamistim nihayet. ayrica senin yerinde olsam aramazdim...o bakalim hatirliycakmi en kara gününde yaninda olan arkadasini...

Canım duyarlılığına teşekkür ediyorum , zaten aramıyorum ama olay bir bulmaca gibi kafamdan çıkmıyor ilerde yolda karşılaşırsak diyorum acaba yüzüme bakacak cesareti olacak mı ? Aslında o hastalıktan öncede genelde onu arayan bendim ,ama ben onu çok eskilerdeki haliyle hatırladığım için yaşamımda ayrı bir yere koymuştum :a015:.Tamam insanlar değişebilir ,size sizin onlara verdiğiniz değer kadar size değer vermeyebilirler ,ama arayı açmak isteyen insan bunu yavaşça yapar ,aniden bir şok yaşatmaz:çok üzgünüm: .Bu olay hayatım boyunca bir bilmece olarak kalacak ve ne yazık ki insanlara olan güvenimi de iyice sarsmış durumda fisfisfis
 
Back
X