Oğlum çok duygusal

Kıyamam ya ne kadar şeker. .vicdanlı olması çok güzel aslında ama biraz fazla gibi bu yaşta daha küçükken nasıldı benim oğlum da çok duygusal çekingen içine kapanık 2bucuk yasna geliyo
 
Bence zamanla daha gerçekçi bakacaktır olaylara, iletişiminiz çok güzelmiş zaten, satıcıya ağladığında misal anlatabilirsiniz lahanaya ihtiyacı olanlar almıştır oğlum yada yarın alırlar, dinazora ağladığında o aslında gerçek değil biz eğlenelim izleyelim diye kağıda çizilmiş komik olsun diye dinazoru düşürmüşler gibi.
İlaç kullanmayın ya el kadar çocuğa duygusal olduğu için. Vicdanı çok hassas ama iletişimle biraz daha olaylara gerçekçi bakabileceğini düşünüyorum.

Bir de mesela yemeğini yemezsen beni üzersin tarzı konuşmalar da buna itmiş olabilir çocuğu, kendi davranışlarının başkaları üzerinde direk büyük duygusal etkiler yaptığını düşünmüş olabilir.

Sizin gittiğiniz pedagog mu emin misiniz? Arkadaşın birinin de demiş olduğu gibi ilaç yazması çocuk psikiyatristi olduğunu düşündürdü.
 
Ben de katılıyorum çocuğun bu düşüncelerini kırmak için anne olayları daha basit,yüzeysel göstermeli.
 
Evet bizde sasırdık ilaç yazınca. Pedagog olduğuna eminiz. Zaten bu ilaç hafif. Ağır bişey değil diye diye yazdılar. Bilemiyorum o kısmı. İyiki almamışız ilaç falan. Mesela yemeğini bitiremediğinde falan ben bu yemeği yemezsem yemek ne olacak. Dökecek misin çöpe der. Yok oğlum niye dökeyim. Ben yerim derim. O şekilde yemeğini bitirmeden kalkar bazen. Dökeceğim desem zorlayacak kendini yiyecek. Ole yani. Olaylara bakış açısı olarak Onerilerinizi dikkate alacağım.
 
Bence çocuk büyük ihtimal aile içinden yada izlediği birsey den yada şahit olduğu bi durumdan sonra insanları Üzgün görmeme isteği oluşmuş var mı aile de herseye üzülen ağlayan birileri etkilenmiş muhakkak uygun konuşma teknikleri ile bunu aza indirgeyebilirsiniz mesela insanlar hep mutlu olmaya bilir dönem dönem üzücü olaylar da yaşanabilir ama bizler başkalarının üzücü olaylarından yerinde etkilenmëliyiz yoksa aksi takdirde hiç birşeye pozitif bakamayiz yolumuza devam edersek hemde karşımızdakilere destek vererek karşı tarafa da güç ve sabır aşılamis oluruz onlara en ii desteği bu şekil verebiliriz yeri gelir en üzgün anında bile tebessüm edebilmek karşı tarafn bilmeden aldığı en güzel hediyedir vs vs ılımlı pozitif ve metanetli olmayı çocuğa aşılayın normalde duyarlı insan çok hoş bi hareket fakat fazlası oğlunuzun geleceği için biraz zorlu olabilir hayal kırıklığı ve kendine güven olarak uzun oldu k bakmayın
 
bu çocuk bu kadar derin düşünüyorsa mutlaka yeteneği de vardır.yeteneğini keşfedin erken yaşta yönlendirme çok faydalı olur.
 
Oyyyy yerim ben onu. Ben bir sorun göremedim.
Ruhu sanatçı olabilir. İleride insanlara yardım edecek çok şey yapabilir. Bence ilaçlarla engellemeye çalışmayın bunu. Tabii uzman değilim ama eğer gerçekten bir sorun olduğunu düşünüyorsanız 1-2 doktora daha danışın gerekirse oğlunuzla tanışsınlar sadece siz konuşmayın.

Siz gene de abarttığı durumlarda ona gerçeği gösterin anlamasına yardımcı olun.
Benim abim de çok duygusaldır. Küçüklüğümüzden beri öyle. Ben düşüp dizimi kanattığımda ağlardı mesela, iyileşmiş bir kabuk görünce bizde ağlardı ama zamanla azaldı mantığı da devreye girdi. Şimdi hala duygusal ama duyarlı yardımsever bir adamdır. veteriner oldu zaten:)
 

Ah kıyamam nasıl hisli .. Empati seviyesi çok yüksek belli ki, zeki bir çocuk..
Yine de acaba yanında bir aile büyüğü falan bazı hassas konularda mı konuşuyor? Bir kayıp falan yaşandı da ona mı şahit oldu? Ya da geçim derdi falan mı konuşuyor birileri yanında... Haberlerde falan bir şey izledi de içine dert mi oldu zaten hisliyken. Bunları merak ettim, hisli duyarlı tamam, hadi çizgi filme üzülür, çocuk annesini göremedi diye üzülür de oyuncakçıdan lahanacıya kadar, geçim sıkıntısıydı hayat gailesiydi nereden biliyor bu yavrucak...
 
benim yeğenim de öyleydi. psikoloğa da gitii. herşeyi normal dendi. bizde ailecek ağlarız şimdi 16 yaşında hala duygulanır
 
Çıcuk annesini göremeyince ben bu yaşta ağlarım

Birinin annesi gelememişti de ne üzülmüştü çocuk

Lahana ve oyuncakta ise almayacaksınız gidip lahana alalım çözüm değil ki

Ihtiyacı olan lahana alacak olmayan almayacak

lahanacı da aldığı para ile ekmek alacak fırıncı fasülye fasülyeci şeker şekerci de lahana

Toplumsal iş bölümü ilişkisini anlamalı

Yine ihtiyacımız olmayanı almamalıyız zira onu alınca paramız azalır ihtiyacımız olan şortu alamayız o zaman hem biz şortsuz hem şortçu parasız kalır

Iktisat kıt kaynaklar ile sonsuz ihtiyaç nasıl karşılanır bilimidir işte bunu çocuğa küçükten öğretmek lazım
 
tam buna benzer bir konu açsam mı diye düşünüyordum, ama çocuğa kafayı taktı dersiniz diye çekiniyordum açıkçası :)

benim oğlum da inanılmaz duygusal ve çekingen.
bir de kendini korumuyor ki, şu aralar kreşteki en büyük problemimiz.
düşünün şiddet görüyor ama karşısındakine hiç bir tepki vermiyor.

bir kez sadece kendi oyuncağını vermemek için direnmiş, öğretmeni nasıl mutlu anlatıyor. diyor ki diğer çocukları engelliyorum ama x'i engellemiyorum hiç, hatta bazen izliyorum hemen müdahale etmiyorum, bu sefer kendini koruyacak mı acaba diye, genelde de anlatıyorum, işte sen de bağır falan diye diyor.

çocuklarımızın huyunu değiştiremeyiz, sadece acımasız dünyada kendilerini kaybetmemeleri için biraz cesaretlendirmeliyiz.

ama sizin gittiğiniz pedagogların tavrı bana çok enteresan geldi, ilaç yazıp göndermek, ne bileyim, bir çocuğa ilaç çok çok son seçenek olarak uygulanır yani. sizi yönlendirmesi gerekmez miydi?

dini eğitim alıyormuş sanırım oğlunuz, o konuda fikir değiştirmez misiniz?

oğlumun bir kitabını okulumuzdaki pedagoğa danışmıştım, kitapta şu tarz ifadeler vardı "Allah bizi yarattı" vs gibi, bu yaştaki çocuk için bu tarz ifadeler içeren kitapları önermediğini söylemişti. soyut kavramlar yaşına uygun olmayan sorular sormasına ve sonrasında anlayamadığı cevaplarla boğuşmasına yol açabilir tarzında konuşmuştu.

Muhafazakar pedagog Ahmet Güneş'i dinlerim, o da belirli yaş öncesi dini terimlerin öğretilmemesi gerektiğini söylüyor, özellikle kötü olan cehennem, cin vb terimlerin...
 

her şey iyi güzel de sizin çocuğun öğretmeni oğlunuza SEN DE BAĞIR falan mı diyomuş?
tam tersi olarak diğer çocuklara bağırmamayı öğretmesi gerekmiyor mu bu öğretmenlerin?
 
Bu arada ben de çocukluktan beri çok hisliyimdir. Mesela ailede kimse ilgilenmezken sokakta miyavlayan kediler için ağlarmışım üşüyorlar diye. Koca koca köpeklere sarılırmışım özellikle kışın, ısıtmak için. Babam şaşar kalırmış, ben yaklaşmaya korkardım sen sarılıp mıncık mıncık ederdin hayvanları ellerinle ısıtmaya çalışırdın hayvanlar seni yalardı diye. hayvanat bahçesine götürmüşler ağlama krizim yüzünden zor kaçırmışlar. hayvanları neden hapsettiler suç mu işlemişler diye sormuşum. Onu çok net hatırlıyorum özellikle bir aslan küçücük kafeste volta atıyordu hala aklıma geldikçe gözlerim dolar, hayvanat bahçelerinden de nefret ederim hala.

Demem o ki koca ailede bu cins bir tek ben cıktım yetişkin olana kadar da hayvan sevgisini ben aşıladım genel olarak aileme. Nereden geldi bilmem ama öyle hassasmışım ki çocukluktan beri. Gerçi anneannem de evde fare çıktığında öldürtmeyen kıyamayan bir kadınmış, muhtemelen ondan gördüm. Bazıları fazla hassas oluyor, ben hala öyleyim, kontrol edebilsem de damarıma dokundu mu bir şey sokak ortasında olsa ağlarım. Senin kuzucuğun da bir şekilde hassas. Yine de benim anneannem gibi sevdiği bir aile büyüğünden hassaslığı öğrenmiş olabilir.
 
Son düzenleme:
her şey iyi güzel de sizin çocuğun öğretmeni oğlunuza SEN DE BAĞIR falan mı diyomuş?
tam tersi olarak diğer çocuklara bağırmamayı öğretmesi gerekmiyor mu bu öğretmenlerin?

canım bağır derken şu şekilde "yapma istemiyorum" demesini veya öğretmenlerine bağırmasını istiyor, çocuğa değil.
hani haber vermesi için.
ama benimki hiç bir şey yapmıyormuş, canı yansa bile,
düşün ki sırtında ısırık izleri ile geldiği oldu, onda bile tepki göstermemiş.
 


Suraya kadar yazdiklarinizi ayy canimm ne kadar icli cocuk diyerek okudum ama bakin bundan sonrasi tehlikli
``Ama ben o oyuncağı alırsam amca mutlu olacaktı. O yuzden tmm dedim``
Cocuga istemedigi hicbirseyi sirf baskasini mutlu etmek icin yapmamasi gerektigini acikca anlatin. Aman haa cok cok cok tehlikeli bunu defalarca soyleyin , kendisinin onemli oldugunu vurgulayin.
 
Ben sizde artık art niyet görüyorum. Yine tekrar ediyorum, yanına bir maalesef ekleseydiniz bile niyetinizi sorgulamazdım.

Hassaslık insan olmaya dairdir normaldir.
Kabalık da ne yazık ki insan olmaya dairdir, normaldir. Ama özellikle de yetişkin insanın kontrol altına alması gereken bir durumdur.

Hassaslık erdemken, empatiyi beraberinde getirirken, insan sadece kendini üzerken, kabalık kötülük ve çirkinlik getirir, kalp kırar..

Norm dışı bir durum yok ne bu çocukta, ne de ne yazık ki sizde de yok.. Ama biri yumuşacık, naif ve insanlara bu yaşta empati öğretirken, diğeri bu yetişkin yaşta kalp kırmayı ve insanları "yok yere" üzmeyi marifet sayıyor.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…