benimde kardeşimin başına gelmişti yıllar önce.8. sınıftı.yoktan yere kitabı kapalı diye kafasına sopayla vurmuş.ağlaya ağlaya eve gelmişti.o öğretmenin ilk vukuatıda değildi.hergün yoktan yere bi çocuğu dövüyordu.aramızda 9 yaş var.o zamanlar 22 yaşındaydım.bir hışım çıktık evden annemle.önce kardeşimin abartma ihtimaline karşı arkadaşlarına konuyu sorduk soruşturduk.olanlar malesef ki doğruydu.öğretmeni bulduk.niye böyle yaptınız diye konuşmaya çalıştık.adam ters ters davranınca sinirlerimi hiç kontrol edemedim.sen ne hakla kardeşimi ve diger çocukları döversin.biz vurmaya kıyamıyoruz.insanlar ne zorluklarla çocuk okutuyo.sen elalemin çocuğuna nasıl vurursun diye.adam üstüme yürüdü.beni de dövmeye kalktı.o deli ben deli.neyse okulun bahçesine çıktım.babamı aradım hemen.o da şehir dışındaydı.hemen ankarayı milli eğitim bakanlığını ararmış.durumu anlatmış.eşime kızıma saldırmaya kalkışıldı okulda ben şehir dışındayım müdahale edemiyorum lütfen yetkili birilerini yönlendirin demiş.yarım saat geçmedi bulunduğumuz ilin milli eğitim müdürlüğünden geldiler.duruma el kondu.şikayetçi olduk.dava açıldı.mahkeme ve sonuç adam meslekten atıldı.daha önce başka bir veliye saldırmış dövmüş zaten.ruh hastası.öğretmenlere saygımız sonsuz ama böyle psikolojisi bozuk insanlara da çocuklarımızı emanet edemeyiz.yani kesinlikle sessiz kalınması taraftarı değilim.en azından bir gidip görüşüp vurmaya hakkının olmadığını belirtmelisiniz.