Öğretmen

yanlış örnek veriyorsunuz. Anne ve öğretmen aynı değildir aynı tepkiyi vermemeli. Anneler çocukları suç işlemedikçe asla olumsuz geri dönüş yapmamalı. Çünkü çocuğun ona güvenen inanan aile rolüne ihtiyacı var. Öğretmenin de daha farklı tavrı olmalı doğru yanlışı öğretmek için.
 
Bir de bazi günler tek renk çalismasi diye birsey var.Çocuklarin sadece tek bir renkle resim yapmalari isteniyormus. Baska renkler yasak.Böyle birsey duyan uygulayan var mi acaba?
Bu çocukların hayal gücünü geliştirmek ve 3 boyutlu düşünmelerini sağlamak için bir çalışma çocuk derinlik algısı oluşturmak için ( kendi deyimleriyle birbirinden ayırt etmek icin) aynı rengi yer yer açık yer yer köyü boyar. Öğretim yöntemlerini de mi sorguluyorsunuz.
 
Anneler de bir öğretmen değil midir? Böyle düşündüm.Öğretmenler elbet adil olmak adına daha otoriter ve anne sevkatine bürünemez.Ama okul öncesi oldugu icin üzgün yüzü bu sekilde örneklemeyle degerlendirdim.
 
Pedagojik formasyonum var. Şunu söyleyeyim size,unutmayin siz onun annesisiniz ama o öğretmeni sizinle ayni doğrultuda davranmasıni beklemek çok da sağlıklı olmaz. Yorumunuzdan anladığım kadarıyla iletişime açık birisiniz. Çocuklarımız takdir edildikleri gibi yanlış bir davranışta ya da o etkinliğe uygun olmayan bir davranış gösterdiğinde de takdir edilmemesi gayet normal sıkmayın o güzel canınızı. Naçizane küçük bir tavsiye size bol bol kitap okuyun hem endişeleriniz azalır hem de çok daha bilinçli çocuk yetistirirsiniz
 
Ben de aksine hayal gücünün sınırlandığını düşündüm. Evet sorguluyorum.
 
Mesela siz de duymuşsunuzdur öğretmenler der ki çocuklarınızı kimseyle kıyaslamayın, notları kötü ise olumlu yaklaşın. Ama okulda bu var mi? okul öğrencilerin birbiriyle kıyaslandığı ortam çünkü onlara not veriyoruz bilgilerine göre not veriyoruz ellerine karne veriyoruz bu da başlı başına yanlış bir uygulama olmuyor mu? Anne baba rolü ile öğretmen rolü birbirlerinin görevini paylaşan ama birbirinden çok farklı iki kavram.
 

Çocuğunuz var mı yada nasıl bir ortamda yaşıyorsunuz bilmiyorum
Ama keşke dediğiniz kadar kolay olsa
Her mahalle her sokakta kreş olma sebebi artık çocuklarımızın bir mahalle hayatı, sokağa çıkma imkanı olmamasından.
Arkadaş ortamı saglayamamızdan
Bir nevi para ile sosyal ortam satın alma kreş işi..
Çocuğun oyun arkadaşı sadede annesi babası olunca, bir şeyler eksik kalıyor.
Yaşıtını arıyor, oyun kurmayı. Kendini ifade etmeyi öğrenmesi gerekiyor.
Bunun içinde sosyal Ortama ihtiyacı var.

Kreşi savunmuyorum, ben evde eğitimin legal olunu bulursam evde eğitim bile düşünen bir anneyim.
Ama kreşi sadece annenin rahatlığına indirgemek insafsızlık olur.
 
Haklısınız ama işte ben anne olarak çocuğumun üzgün bir şekilde eve gelmesini istemezdim
Sevinçli bir şekilde eve gelmeleri ne kadar normalse üzgün gelmeleri de o kadar normal. İnsanız nihayetinde gün içinde kaç kere duygu durumumuz değişiyor. Böyle böyle hayata alışacaklar. Bu durum tatsiz bir hal alıp özgüven zedelenmesine gidiyorsa işte orada müdahale edilmesi gerekiyor. Bu yüzden bilinçli ve çok uyanık olup çocuklarımızı yakından takip etmeliyiz:)
 
Ben de aksine hayal gücünün sınırlandığını düşündüm. Evet sorguluyorum.
Şu derslerin notlarını internette veya üniversite yakınlarındaki fotokopicilerden bulabilirsiniz bence merakınızı gidermeye yardımcı olur:
Sınıf Yönetimi
Öğretim teknik ve yöntemleri
Eğitim Psikolojisi
Materyal Tasarım

Kitap okur gibi okuyabileceğiniz dersler bunlar. Eminim annelik serüveninizde yardımcı olur
 
Doğru söylüyorsun canın kızım 2.5 yaşında şimdiden nasıl eğitim alacak diye düşünmekten başım ağrıyor. Her çocuk kaliteli ve güzel eğitimi hak ediyor. Ah ah ebeveyn olmak ne kadar zormuş
 
Bol bol okuyun lütfen bunu gelecek için yapin ülkeniz için yapın çocuğunuz için yapin ama yapin çok bilinçli olmalıyız. Bir ülkenin geleceği annelerin elinde şekilleniyor unutmayın . Çok ama çok değerlisiniz parmaklarınızın ucunda gelecek var
 
Resim yetenek işiyse niçin not veriyorsunuz demişti on yaşındaki oğlum . Öğretmen epey saçmalamış.
Resim yetenek işi değildir sanılanın aksine. Yeteneği olanlar sivrilebilir ama teknik geliştirerek de büyük başarılar elde edilebilir. Mesela ben çöp adam çizemem hatta ders anlatırken çizim yaptığımda öğrenciler dalga geçer ama ortaokuldayken özel bir teknik kullandigim resmim Türkiye 4.sü olmuştu.
 

ben de böyle düşünüyorum, eğitimci değilim, sadece benim sıpalardan deneyimliyim.

çocuklar liseye kadar hatta kimisi ondan sonra da öğretmenlerine çok bağlı oluyorlar, öğretmenlik zor meslek, başarılar dilerim.
 
Evet inşaAllah biz önce sonra öğretmenleri evlatlarımıza 4 elle sarılacağız eminim buna :)
 
Ben de aksine hayal gücünün sınırlandığını düşündüm. Evet sorguluyorum.
Sizin böyle düşünmeniz mi yoksa 4 yıl bu konu zerinde eğitim almış bir insanın böyle düşünmesi mi önemlidir? Ben onun annesiyim diyebilirsiniz o zaman öğretmenlere güvenmeyip kendi eğitiminizi kendiniz verebilirsiniz. Ayrıca siz “silmeyelim oğlum gel bakalım birlikte öğretmeninin istediği gibi bir çalışma yapalım sonra sen bunu oğretmenine göster” deseydiniz ve neden üzgün surat aldığını açıklasaydınız çocuğunuz üzülmekten çok size ve öğretmene karşı olan güvenini arttırabilirdi.
Anne olmak ayrıdır anlayabiliyorum ancak anne ve öğretmen işbirliği içerisinde olmalı ve öğretmene destek olmalıdır inanın o zaman öğrencinin ne psikolojisi bozulur ne de özgüven eksikliği yaşar.
 
belki çocukta dikkat eksikliği vardır
 

aslında ben dili de önerilmiyor diye biliyorum ben.
bu direk size bağlı kılıyor çocuğu, öğretmenimi üzmemeliyim diye değil o davranış yanlış olduğu için yapmamalı.

ki anaokulu seviyesinde taşırmadan çizen çocuk da nadirdir ve muhtemelen ya çok yetenekli ya da çok erken yaşta ebeveynleri tarafından resme alıştırılmıştır.

benim oğlum neredeyse tam bir yıl boyunca çizgi çizip bak yol yaptım dedi, ben de olumlu konuştum hep, çok güzel olmuş dedim hep, böyle böyle resme ilgisi arttı, şu an daha anlamlı çizgiler çiziyor. Ben kendi çocuğumu tanıdığım için onun özelinde konuşuyorum sadece, o ilk zamanlar ona yok olmamış böyle yapacaksın desem hemen sıkılır bunalır bırakırdı, halbuki olumlu konuşunca uzun süre başında oturup kendince denemeler yaptı.
 

niye anlatamayasınız pardon?
 


Bu bakış açısı çoçuğa göre değişir.
Çoçuğun becerisi o kadar ise yada arkadaşları ile aynı çabayı gösterip ortaya daha kötü bir sonuç koyuyorsa, o ağlayan yüz özgüvenini daha çok kırmaz mı?
Öğretmene niyeti sormak lazım.

Burada mesele öğretmene güvensizlik.
Öğretmen çocuğu ne kadar tanıyor, kendi değerlendirmeleri var mı? Baskıyı kaldırıp kaldıramayacağını biliyor mu? Mesela resim konusunda yeteneksiz olan çocuğun legolarla Harika iş çıkardığının farkında mı? Zor...
Bu sistemde zor.

Anne olarak aynı durumda olsam, beklentim çocuguma, üzgün surat yerine ondan ne beklediğini anlatan öğretmen olur.

Güzel renkler seçmişsin, burayı boyarken yeterince özenli olmamış, bir dahaki sefere daha dikkatli olacağını biliyorum,

Demek pohpohlamak değildir.
Bunu diyip izlesin. Belki çocuk gerçekten fiziksel olarak beceri olarak hazır değil?
Gerekirse anneye sorsun.

Tavuk değil ki bu, minik insan. Özeni ve dikkati hak ediyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…