Merhaba herkese,
Başlığım abest gelmiş olabilir ama bugünlerde sürekli bu lafı duyar oldum,aşırı gerilip üzülüyorum...
Öğretmenim ve bu hastalık sürecinde evdeyim..
Köyde öğretmenim ve branşım okul öncesi yani öğrencilerim öyle teknolojiden anlayacak yaşta değiller anlasalar da ilgili aileleri yok.(Hepsinin numarası bende, benim de onlar da var ama ne aradığımda açan ne de dönüş yapan oldu,1 2 tanesi hariç) Bunu dememin nedeni şu ki evde de olsak bi çabamız var (en azından benim gibilerinin-köy okulunda öğretmenlik yapan-vardır) ama ailenin ilgisinin olduğu yere kadar tüm çabamız.
Sorun şu akraba eş dost (adı dost) kimle görüşsem konu biz öğretmenlerin evde olmasına bu süreçte aldığımız onlara göre “haksız kazanca” (evde olmayı biz tercih etmedik keşke hastalık olmasa da okullarımızda öğrencilerimizle olsaydık) geliyor.İster istemez geriliyorum ve savunmaya geçiyorum.
Ben çok zor süreçlerden geçip öğretmen oldum (evlendikten sonra okudum atandım vs) şuanda da köyde öğretmenim,günlük 4 saat yol gidip geliyorum,üstüne üstlük ikiz bebeklerimi ilk andan itibaren bırakmak zorunda kaldım (3.yılım) birgün olsun bunları konuşmayan insanlar bugün evde olmamı ve aldığım maaşı konuşuyor.
Cevap veriyorum asla altta kalmıyorum bu defa da adım fenaya çıkıyor onlar şaka yapmış oluyor

Midem bulanıyor bu türlerden nasıl başederim bilmem ama dertleşmek istedim