- 4 Temmuz 2018
- 837
- 1.537
- 33
Evet bizlerin zamanında öyleydi. Ailemize arkadaşlarımızla tartışsak dahi söylemezdik. Ertesi gün küs barış yapardık
Evet bizlerin zamanında öyleydi. Ailemize arkadaşlarımızla tartışsak dahi söylemezdik. Ertesi gün küs barış yapardıkkendi arkadaşlıklarımızı düşünsek.. zaman zaman dışlandık. zaman zaman tartıştık. ama en nihayetinde doğru yolu bulup arkadaşlar edindik.
o yaşlarda bizler bence daha sakindik yada belki anne baba ve öğretmenler bu kadar dert etmiyordu bu tip şeyleri.
hatırlıyorum çocukluğumda eve gelen misafir çocukla didişsem benim ailem de onun ailesi de "amaaaan çocuklar olur öyle" derlerdi.
eğer fiziksel zarar yoksa birşey olmamış gibi davranırlardı ve konu büyümezdi. muhtemelen biz çocuklarda büyükler önemsemediği için 10 dakka önce kavga etmişken oturup güle oynaya takılırdık.
belki bu dönemde anne babalar çok daha hassaslar. okuduklarım - genel olarak bu tip konularda - bana öyle düşündürdü.
Arkadaşlar merhaba,
Okulun açılmasıyla birlikte, sakin olan hayatıma bir aksiyon geldi desem yeridir.
Oğlum 1. Sınıfa başladı. Okuma ve öğrenmede çok iyi ilerlediğimiz bir dönemdeyiz. Derslerini zevkle yapıyor, öğrenmeye meraklı. Öğretmenini de ailecek çok seviyoruz.
Fakat arkadaşları ile iletişimi çok sıkıntılı. Sürekli kavga, sürekli şikayet. Oğlum çok hırçınlaştı, arkadaşları ile kavga ediyor. Hergün düzenli olarak uyarıyorum, ceza veriyorum. Ama nafile. Velilerden ara ara şikayet alıyorum, hepsine kusura bakmayın uyarıcam demekten bıktım. Öğretmeniyle dün yine görüştük. Arkadaşının saçını çekmiş, artık neden yaptın oğlum bile diyemiyorum, çünkü hep bir sebebi var. Pedogogla görüştüm, ne dediyse yaptım milim ilerleyemedik. 1 hafta sakin kalıyor, sonra yine başa dönüyoruz. Tavrım ve tutumum net, çizgimi hiç bozmadan onun anlayacağı şekilde hergün kısa kısa uyarılar da bulunuyorum. İlerde arkadaş çevresi kalmayacak, dışlanacak diye korkuyorum. Çözüm üretemiyorum. Diğer velilere hak veriyorum, kimse çocuğuna vurulmasını istemez. Ama elimden birşey gelmiyor. Pedegog dönemsel bişey geçicektir, siz uyarılanıza devam edin diyor. Ama bu durum geçene kadar oğlum sınıfında mimlenicek, diğer veliler de haklı olarak artık çocuklarıyla oynamasını istemeyecek yanlız kalıcak. Öğretmeni şımarıklığı, sınıfında gösterdiği başarının arkasında kalıyor diyor. 30 kişilik sınıfta hafta da 2 kere sınav oluyorlar hepsini doğru yapan bi kaç kişiden birisi. Ama hiç bu başarısından konuşamıyoruz, daha ne kadar iyi olabiliriz konusuna giremiyoruz bu şikayetlerde öğretmenle. Devlet okulu kalabalık, yabancı öğrenciler var. Öğretmenin bireysel olarak ilgilenme şansı çok az, özele göndermeyi düşündüm. Oğlum asla sınıfının değişmesini istemiyor, öğretmenini çok seviyor. Söz veriyor, yine aynı. Sizin önerilerinize açığım, göstereceğiniz her yolu denerim. Lütfen bi akıl verin.
iyi mi kötü mü bilemedim gerçekten. eskiden komşular bile anne babamız gibi kızıp uyarabilirdi. şimdi başkasının çocuğunun saçını sevgiyle okşasan o bile suç.Evet bizlerin zamanında öyleydi. Ailemize arkadaşlarımızla tartışsak dahi söylemezdik. Ertesi gün küs barış yapardıkşimdi o kadar değişmişki sistem ben de veli olunca anladım. Çocuğuma dil çıkarıyormuş diye şikayet edenler dahi var düşünün. Bunlar çocuk, zamanla düzelir diyen ne yazıkki azınlıkta. Veliler o kadar çok herşeye karışıyorki anlatamam. Siz arkadaşsınız, olur öyle şeyler dikkatli oynayın demek yerine, sende ona vur_dayak yeme_o arkadaşınla oynama gibi bir sürü çocukların psikolojisini etkileyecek şeyler. Birgün önce bir sebeple arkadaşlarıyla kavga ediyor oğlum, (uyarıyorum arkadaşından özür dile yarın diyorum) ertesi gün çocuk ailesinden aldığı telkinlerle sebep yokken gelip "dün bana vurmuştun, bende sana vurucan deyip" vuruyor oğluma mesela kavga yeniden başlıyor. Soruyorum oğlun arkadaşınla konuştun mu diye, daha fazla kavga ettiklerini duyuyorum bu sebeple. Yani oğlumun düzelmesine fırsat tanımıyorlar. Belki çocuğun düzeltilecek çok önemli bir problemi olmamasına rağmen boşuna baskı yapıyoruz
Bende zamanla düzeleceğini umut ediyorum, benim dışımdaki herkes bir anda olmasını bekliyor ve işimi daha da zorlaştırıyor. Başka çocuklar bir anda düzelebilir ve uyum sağlayabilir benim çocuğumun zamana ihtiyacı var diyorum kimse yardımcı olmuyor. Tek sorunlu benim oğlum değil bi kaç çocuk var. En çok kafasına takan benim diğerleri relax. Hafta da iki kere öğretmen öğrendikleri kelimeleri, kendi tekrar edip defterlerine yazdırıp kontrol ediyor. Kim neyi ne kadar öğreniyor, hangi harfte takılıyor anlamak için. Bir de artık herşey sınava dayalı, bunun bilincini yerleştirmeye çalışıyor. Şimdi ki zamanda eğitim çok sıkı ve zor. Bir harf öğreniyorlar, aynı gün içerisinde diğer öğrendikleri harfle birlikte yazıp öğrenmeye çalışıyorlar. Ödevlerimiz çok oluyor, sayfalarca. Ve yazdığımız herşeyi 5 kere tekrar teşekkür diyoruz, tekrar başa geçtiğimiz de bi bakıyorum en önce öğrendiğini unutmuş bile. Oğlumun hevesli olması işimi biraz kolaylaştırıyor onun dışında tam kabus 1.sınıf. 3 de okuldan geliyor. 5de ders çalışmaya başlıyoruz ara ara mola veriyoruz, 8 de ancak bitiyor. Ama kafamız kazan olmuş. Aman çok zor ya, içimi döktüm size de birazDaha 1. sınıf.. Zamanla düzelecektir. Sürekli kontrol altında tutun ama çok fazla da eleştirel davranmayın. Öyle bir anda değişmez çocuklar. Şikayet eden olursa bu konuyla ilgili çaba gösterdiğinizi yakında geçeceğini belirtin ama çocuğunuz da canavar gibi davranmayın. Bence de çocuğu sınıftan da almayın.
Bir de daha 1. sınıfta bile haftada 2 kere sınav mı oluyorlar ? Vallahi yazık çocuklarımıza....
Kesinlikle haklısınız, artık herşey o kadar değiştiki.ben okul zamanımda annemle ders çalıştığım zamanları çok nadir hatırlıyorum mesela, genelde kendim çalışırdım. Okula yanlız giderdim, ki çok uzaktı okulum düşünün. Şimdi oğlumu evimin en alt katındaki markete gönderip ekmek aldıramıyorum, özgüvenleri gelişmiyor, pasif yetişiyorlar. Hep aileden destek bekliyorlar. Kendi sorunlarını kendileri halledemiyorlar. Yedikleri içtikleri hormonlu, doğru düzgün doğal hiç bişey yok. Bu yüzden de çocuklar asabi. Yeteri kadar kaliteli beslenemiyorlar, hep ek bişeylere ihtiyaç duyup zorla vitamin ilaçları veriyoruz.iyi mi kötü mü bilemedim gerçekten. eskiden komşular bile anne babamız gibi kızıp uyarabilirdi. şimdi başkasının çocuğunun saçını sevgiyle okşasan o bile suç.
Gerçekten harika bir yorum ve aklıma gelmeyen öneriler olmuş, bu yorumunuzu ekran aldım bile. Öğretmenle paylaşıcağım. Oğlum çok yardımseverdir, aslında bu yönünü kullanabiliriz. Geçen gün arkadaşı bir başka arkadaşı ile kavga etmiş, yere düşmüş kalkmamış oğlum yardım etmiş, üstelik önceden kavga ettiği bir arkadaşı. Ve araları inanılmaz düzeldi, o kadar büyük bir sevinçle anlattıki bunu evde. Kimse yardım etmedi, ama benn onunla küs olduğum halde ettim diye. Bazen çocuklar ara sinyal veriyor anlamıyoruz sanırım. Çocuk kalpleri de hemen unutuveriyor. Bizler gibi değiller, daha masumlar. Teşekkür ederim yorumunuz içinSizi özlüyor olabilir mi? Bazı çocuklar annelerini özledikleri icin hırcınlasabiliyorlar vaya içe kapanabiliyorlar bu ihtimali de gözlemleyin derim anladığım kadarıyla ev ortamınız gayet güzel ve cocugunula iletisiminiz kaliteli...Bazı arkadaslar üstün zekalı olabilir demisler hatta bir arkadas öğretmen yyersizliginden bile dem vurmuş...Herkesin üstün zekayı bildiği ,moda ettigi bir dönemde öğretmen niye bilmiyor oluyor onu da anlayamadım açıkcası da neyse.Konu bu sacma yorumlar degil elbette.Bana kalırsa cocugunuz parlak zeka dedigimiz tamda biz öğretmenlerin hayal ettigi harika cocuklardan biri akademik anlamda ama duygusal yoksunluk yasıyor bu da onu hircinlastiriyor büyük ihtimalle.Bence öğretmenle bagini güclendirip arkadaslariyla da oynayabilecegi bir takim etkinlikler yapilabilir ki arkadaslariyla da bag kurabilsin.Devamlı olarak olumlama yapabilir ogretmen sinif ortaminda etkinliklerden yola cikarak.Bir arkadasinin yardima ihtiyaci oldugunda sizin cocugunuzi yonlendirip bu davranisiyla onun ne kadar iyi bir arkadas oldugunu vurgulayabilir gibi.Yani yapilacak cok sey var aslinda.Iş tamamen öğretmende yani cocuk durup dururken alismayacak ortamini kabullenip sevecekki düzelsin davranislari ve bunu da öğretmen yapar ancak
Rica ederim...Evlatlarımız bizim en hassas noktalarımız,onlar mutluysa biz de mutluyuz..Insallah en kisa zamanda sorununuz çözülür de hem siz hem de yavrunuz huzur bulur.SevgilerGerçekten harika bir yorum ve aklıma gelmeyen öneriler olmuş, bu yorumunuzu ekran aldım bile. Öğretmenle paylaşıcağım. Oğlum çok yardımseverdir, aslında bu yönünü kullanabiliriz. Geçen gün arkadaşı bir başka arkadaşı ile kavga etmiş, yere düşmüş kalkmamış oğlum yardım etmiş, üstelik önceden kavga ettiği bir arkadaşı. Ve araları inanılmaz düzeldi, o kadar büyük bir sevinçle anlattıki bunu evde. Kimse yardım etmedi, ama benn onunla küs olduğum halde ettim diye. Bazen çocuklar ara sinyal veriyor anlamıyoruz sanırım. Çocuk kalpleri de hemen unutuveriyor. Bizler gibi değiller, daha masumlar. Teşekkür ederim yorumunuz için
Sizi özlüyor olabilir mi? Bazı çocuklar annelerini özledikleri icin hırcınlasabiliyorlar vaya içe kapanabiliyorlar bu ihtimali de gözlemleyin derim anladığım kadarıyla ev ortamınız gayet güzel ve cocugunula iletisiminiz kaliteli...Bazı arkadaslar üstün zekalı olabilir demisler hatta bir arkadas öğretmen yyersizliginden bile dem vurmuş...Herkesin üstün zekayı bildiği ,moda ettigi bir dönemde öğretmen niye bilmiyor oluyor onu da anlayamadım açıkcası da neyse.Konu bu sacma yorumlar degil elbette.Bana kalırsa cocugunuz parlak zeka dedigimiz tamda biz öğretmenlerin hayal ettigi harika cocuklardan biri akademik anlamda ama duygusal yoksunluk yasıyor bu da onu hircinlastiriyor büyük ihtimalle.Bence öğretmenle bagini güclendirip arkadaslariyla da oynayabilecegi bir takim etkinlikler yapilabilir ki arkadaslariyla da bag kurabilsin.Devamlı olarak olumlama yapabilir ogretmen sinif ortaminda etkinliklerden yola cikarak.Bir arkadasinin yardima ihtiyaci oldugunda sizin cocugunuzi yonlendirip bu davranisiyla onun ne kadar iyi bir arkadas oldugunu vurgulayabilir gibi.Yani yapilacak cok sey var aslinda.Iş tamamen öğretmende yani cocuk durup dururken alismayacak ortamini kabullenip sevecekki düzelsin davranislari ve bunu da öğretmen yapar ancak
Her meslekte kalitesiz ve yetersiz olanlar vardir bu dogru ama öğretmenler ne yapsa kalitesiz ve yetersiz oluyor son yillarda..Ben kendi adima yazayim; toplumun öğretmenleri yerden yere vurmasindan ötürü cok kirginim epeydir.Her seyi bilen velilerden bunaldım uzun zamandir..Hakaretlerden biktim sahsima olmasada meslegime yapilan hakaretlerden .Ama bu demek degildir ki üstün zekayi anlamayalim veya dersimizi islemeyelim.Yani size şunu söyleyim bakin bilsem basvurularina az kaldi ve tüm veliler hocam benim cocuk ustun zekali bilseme basvurun diyecek.Yani siz birakin bizim yetersizligimizi de bunlari konusin artik.Yani siz derken toplumu kastediyorum.Öğretmen kalitesiz yetersiz laflari da bos artik asil sorun baska.Sistem sorunlu ,veliler sorunlu ,ogrenciler kapsayici egitim adi altinda bir arada.ve daha bir suru sey..Tum bunlari birakip her okul ,ogrenci konusinda öğretmene gelen taştan birakin bikmayi tiksindim artik.Gene soyluyorum her meslekte çürük elma vardir ama öğretmenler her seyin sorumlusuymus gibi dile düsmüş memleketimde ben buna yaniyorum.Neyse konu sahibide sizde hakkinizi helal edin sözü cok uzattim cünkü.malesef kaliteli öğretmen anlamında zorluklar yaşandığını düşünüyorum. öğretmenin gerçek anlamda eğitimcilik yapamadığı, doğru yönlendirmeler yerine maaşımı alır geçerim düsturunu benimsediği pek çok örnek de mevcut. bunu göze alarak öğretmen yetersizliği olabilir diye düşündüm.
ne yazık ki okul ve öğretmenin yönlendirememesi nedeniyle arada kaynayan örnekler de var.
anladım, öğretmen olup işinizi hakkıyla yapan kesimde olduğunuz için hassasiyet gösterdiniz.Her meslekte kalitesiz ve yetersiz olanlar vardir bu dogru ama öğretmenler ne yapsa kalitesiz ve yetersiz oluyor son yillarda..Ben kendi adima yazayim; toplumun öğretmenleri yerden yere vurmasindan ötürü cok kirginim epeydir.Her seyi bilen velilerden bunaldım uzun zamandir..Hakaretlerden biktim sahsima olmasada meslegime yapilan hakaretlerden .Ama bu demek degildir ki üstün zekayi anlamayalim veya dersimizi islemeyelim.Yani size şunu söyleyim bakin bilsem basvurularina az kaldi ve tüm veliler hocam benim cocuk ustun zekali bilseme basvurun diyecek.Yani siz birakin bizim yetersizligimizi de bunlari konusin artik.Yani siz derken toplumu kastediyorum.Öğretmen kalitesiz yetersiz laflari da bos artik asil sorun baska.Sistem sorunlu ,veliler sorunlu ,ogrenciler kapsayici egitim adi altinda bir arada.ve daha bir suru sey..Tum bunlari birakip her okul ,ogrenci konusinda öğretmene gelen taştan birakin bikmayi tiksindim artik.Gene soyluyorum her meslekte çürük elma vardir ama öğretmenler her seyin sorumlusuymus gibi dile düsmüş memleketimde ben buna yaniyorum.Neyse konu sahibide sizde hakkinizi helal edin sözü cok uzattim cünkü.
Estağfurullah, yazılarınızı keyifle okuyorum. Vizyon sahibi bir öğretmen olduğunuz yazım tarzınızdan belli. Öğretmenler kalitesiz ve yetersiz olamaz(istisnalar hariç) nedeni ise, kendimden örnek vereyim; oğlum 6 yaşında ve bu yaşına kadar ben getirdim, eğitimini ben verdim. Öğretmenle geçirdiği vakit saatlerle sınırlı, özellikle 1.sınıf çocuğu. okullar açılalı 2 ay olmamış ben öğretmeni suçlayamam benim çocuğum neden kavga ediyor diye, bu şekilde çözüme ulaşmam. Yada benim oğlum süper zeka muhakkak değerlendirelim diyemem çünkü illaki yaşıtlarından ayrıcalığı olan çocuk farkediliyor. Benim çocuğum E harfini yaşıtlarından önce öğrendi diye Iq seviyesi tavan yapmıyor. Tabikide öğretmen çocuklara rol model oluyor. Ama okulda bitmiyor iş, evde öğretmeni ile tek kötü kelime kullanmamak lazım, çocuklar çabuk etkilenir. Öğretmenin gün içinde uyguladığı sistemle evde ders çalıştırmak gerekir. Öğretmenin zor olan işini daha da zorlaştırmamak gerekir. İnanılmaz zor bir meslek, benim evde canım çıkıyor bi harf öğreticem diye şekilden şekile giriyorum.Her meslekte kalitesiz ve yetersiz olanlar vardir bu dogru ama öğretmenler ne yapsa kalitesiz ve yetersiz oluyor son yillarda..Ben kendi adima yazayim; toplumun öğretmenleri yerden yere vurmasindan ötürü cok kirginim epeydir.Her seyi bilen velilerden bunaldım uzun zamandir..Hakaretlerden biktim sahsima olmasada meslegime yapilan hakaretlerden .Ama bu demek degildir ki üstün zekayi anlamayalim veya dersimizi islemeyelim.Yani size şunu söyleyim bakin bilsem basvurularina az kaldi ve tüm veliler hocam benim cocuk ustun zekali bilseme basvurun diyecek.Yani siz birakin bizim yetersizligimizi de bunlari konusin artik.Yani siz derken toplumu kastediyorum.Öğretmen kalitesiz yetersiz laflari da bos artik asil sorun baska.Sistem sorunlu ,veliler sorunlu ,ogrenciler kapsayici egitim adi altinda bir arada.ve daha bir suru sey..Tum bunlari birakip her okul ,ogrenci konusinda öğretmene gelen taştan birakin bikmayi tiksindim artik.Gene soyluyorum her meslekte çürük elma vardir ama öğretmenler her seyin sorumlusuymus gibi dile düsmüş memleketimde ben buna yaniyorum.Neyse konu sahibide sizde hakkinizi helal edin sözü cok uzattim cünkü.
Söylediğiniz herşeye katılıyorum, belkide çocuğu vuran taraf olduğum için bu kadar netim. Olayın diğer tarafında olsam durum değişirmiydi bilmiyorum. Ama aklın yolu birdir. Henüz öz benliklerini bile tam anlamıyla keşfedememiş çocuklarımıza fazla sorumluluk yüklüyoruz. 6 yaşında olduklarını unutup, yetişkin gibi davranmalarını bekliyoruz. 6 yaş anılarımı kesik kesik hatırlıyorum ben ama sorsanız lise ve üniversite hayatımın her anı, her karesi aklımda. İnsanlar neden bu kadar tahammülsüz oldu anlayamıyorum.Hepimiz öğrenci olduk. Artık veliler de çocuklar da bana çok hassas geliyor. Kavga boyutuna varmadıkça ufak tefek saç çekme vs. Doğal geliyor bana. Çocuklarla konuşuyoruz, birbirlerinden özür diliyorlar ertesi gün hiç bir şey olmamış gibi oyun oynuyorlar. Çocuklar her yaşadığı sorunu anneden babadan öğretmenden çözmesini beklemek yerine biraz da aralarında halletmeliler diye düşünüyorum.
Bende zamanla düzeleceğini umut ediyorum, benim dışımdaki herkes bir anda olmasını bekliyor ve işimi daha da zorlaştırıyor. Başka çocuklar bir anda düzelebilir ve uyum sağlayabilir benim çocuğumun zamana ihtiyacı var diyorum kimse yardımcı olmuyor. Tek sorunlu benim oğlum değil bi kaç çocuk var. En çok kafasına takan benim diğerleri relax. Hafta da iki kere öğretmen öğrendikleri kelimeleri, kendi tekrar edip defterlerine yazdırıp kontrol ediyor. Kim neyi ne kadar öğreniyor, hangi harfte takılıyor anlamak için. Bir de artık herşey sınava dayalı, bunun bilincini yerleştirmeye çalışıyor. Şimdi ki zamanda eğitim çok sıkı ve zor. Bir harf öğreniyorlar, aynı gün içerisinde diğer öğrendikleri harfle birlikte yazıp öğrenmeye çalışıyorlar. Ödevlerimiz çok oluyor, sayfalarca. Ve yazdığımız herşeyi 5 kere tekrar teşekkür diyoruz, tekrar başa geçtiğimiz de bi bakıyorum en önce öğrendiğini unutmuş bile. Oğlumun hevesli olması işimi biraz kolaylaştırıyor onun dışında tam kabus 1.sınıf. 3 de okuldan geliyor. 5de ders çalışmaya başlıyoruz ara ara mola veriyoruz, 8 de ancak bitiyor. Ama kafamız kazan olmuş. Aman çok zor ya, içimi döktüm size de biraz ❤
Sizin gibi velilerin sayısı artmalı !! İnan’ın son yıllarda o kadar garip velilerle karşılaşıyoruz ki interneti olan pedagoji alimi kesiliyor. Yukarıda meslektaşımın da dediği gibi bıkkınlık geldi artık. Ciddiye alıyor muyuz tabi ki hayır kimse vakıf olmadığı bi alanda fikir Sahibi gibi görünmeye çalışanı ciddiye almaz. Ancak sizin yaklaşımınız çok yapıcı, öğretmenle eş güdümlü gitmeye açık. Bu sorunu çok rahat çözeceğinize Emin’im bu sebeple:) ben ortaokul öğretmeniyim bizim de eğitim verdiğimiz kademelerde bu tip problemler yaşayan öğrencilerimiz var, aslında buna bir problem demek yanlış bu aslında var olan bir problemin dışa vurumu. Altında yatan sebepleri tabi ki siz, öğretmeniniz ve çocuk psikoloğunuz bulacaktır ancak çocuğunuzun akademik anlamda başarılı olduğunu söylemişsiniz. Ve daha 1. Sınıf yani ileri gelişim kaydedenle normal gelişim gösteren arasındaki farkın çok belirgin olduğu bi dönem. Çocuğunuz yaşıtlarından daha ileri düzeyde düşünüyor ve anlaşılamadığını hissediyor olabilir bu da onda içe kapanma ya da öfke ile kendini gösterebilir. Bu illa ki üstün zeka olacağı anlamına gelmez ama parlak bir zekaya sahip olması da yaşıtlarıyla arasında duygusal sorunlar yaşamasına sebep olabilir. Devlet okullarımız maalesef fiziki koşullardan dolayı öğrencilerin kendilerini daha iyi ifade edebilecek etkinlere yönelmesi için yetersiz kalabiliyor ancak sizin imkanınız varsa çocuğunuzu ders dışı etkinliklere spor müzik ya da dans gibi (kendi tercihini de baz alarak) etkinliklere ya da bir sanat atölyesine gönderebilirsiniz. Böylece içinde bastırdığı yoğun duyguları dışa vurmasını sağlayabilirsiniz. Emin olun yaşadığınız süreç çözümsüz değil çünkü siz çocuğunuzu okuldan öğretmenden ve arkadaşlarından soğutan bir yaklaşım sergilemiyorsunuz :)Estağfurullah, yazılarınızı keyifle okuyorum. Vizyon sahibi bir öğretmen olduğunuz yazım tarzınızdan belli. Öğretmenler kalitesiz ve yetersiz olamaz(istisnalar hariç) nedeni ise, kendimden örnek vereyim; oğlum 6 yaşında ve bu yaşına kadar ben getirdim, eğitimini ben verdim. Öğretmenle geçirdiği vakit saatlerle sınırlı, özellikle 1.sınıf çocuğu. okullar açılalı 2 ay olmamış ben öğretmeni suçlayamam benim çocuğum neden kavga ediyor diye, bu şekilde çözüme ulaşmam. Yada benim oğlum süper zeka muhakkak değerlendirelim diyemem çünkü illaki yaşıtlarından ayrıcalığı olan çocuk farkediliyor. Benim çocuğum E harfini yaşıtlarından önce öğrendi diye Iq seviyesi tavan yapmıyor. Tabikide öğretmen çocuklara rol model oluyor. Ama okulda bitmiyor iş, evde öğretmeni ile tek kötü kelime kullanmamak lazım, çocuklar çabuk etkilenir. Öğretmenin gün içinde uyguladığı sistemle evde ders çalıştırmak gerekir. Öğretmenin zor olan işini daha da zorlaştırmamak gerekir. İnanılmaz zor bir meslek, benim evde canım çıkıyor bi harf öğreticem diye şekilden şekile giriyorum.
Teşekkür ederim, güzel düşünceleriniz ve beni anladığınız için. Çocuklarımız bizim yarınlarımız. Önceliğimiz okuma_yazma dışında,güzel ahlaklı çocuklar yetiştirmek olmalı diye düşünüyorum. Bütün amacım oğlumun çevresiyle uyumlu olması. Arkadaşlarıyla güzel bir diyalog yaşaması. Zekasıyla değil, efendiliğiyle parmakla gösterilmesi. Gerisi benim için daha çözümcül geliyor. Okumayı bir şekilde öğrenir ama karakter bu yaşlarda oluşmaya başlayan bir durum. Dediğiniz gibi o kadar ilginç veliler varki aklım almıyor, geçen gün öğretmenle görüştüm bir veli hakkında _hocam valla korktum, dövecek gibi konuştu benimle dedim, öğretmen _valla x hanım bazı velilerden ben bile korkuyorum dedi. Veliler bu haldeyken, çocuklar napsınSizin gibi velilerin sayısı artmalı !! İnan’ın son yıllarda o kadar garip velilerle karşılaşıyoruz ki interneti olan pedagoji alimi kesiliyor. Yukarıda meslektaşımın da dediği gibi bıkkınlık geldi artık. Ciddiye alıyor muyuz tabi ki hayır kimse vakıf olmadığı bi alanda fikir Sahibi gibi görünmeye çalışanı ciddiye almaz. Ancak sizin yaklaşımınız çok yapıcı, öğretmenle eş güdümlü gitmeye açık. Bu sorunu çok rahat çözeceğinize Emin’im bu sebeple:) ben ortaokul öğretmeniyim bizim de eğitim verdiğimiz kademelerde bu tip problemler yaşayan öğrencilerimiz var, aslında buna bir problem demek yanlış bu aslında var olan bir problemin dışa vurumu. Altında yatan sebepleri tabi ki siz, öğretmeniniz ve çocuk psikoloğunuz bulacaktır ancak çocuğunuzun akademik anlamda başarılı olduğunu söylemişsiniz. Ve daha 1. Sınıf yani ileri gelişim kaydedenle normal gelişim gösteren arasındaki farkın çok belirgin olduğu bi dönem. Çocuğunuz yaşıtlarından daha ileri düzeyde düşünüyor ve anlaşılamadığını hissediyor olabilir bu da onda içe kapanma ya da öfke ile kendini gösterebilir. Bu illa ki üstün zeka olacağı anlamına gelmez ama parlak bir zekaya sahip olması da yaşıtlarıyla arasında duygusal sorunlar yaşamasına sebep olabilir. Devlet okullarımız maalesef fiziki koşullardan dolayı öğrencilerin kendilerini daha iyi ifade edebilecek etkinlere yönelmesi için yetersiz kalabiliyor ancak sizin imkanınız varsa çocuğunuzu ders dışı etkinliklere spor müzik ya da dans gibi (kendi tercihini de baz alarak) etkinliklere ya da bir sanat atölyesine gönderebilirsiniz. Böylece içinde bastırdığı yoğun duyguları dışa vurmasını sağlayabilirsiniz. Emin olun yaşadığınız süreç çözümsüz değil çünkü siz çocuğunuzu okuldan öğretmenden ve arkadaşlarından soğutan bir yaklaşım sergilemiyorsunuz :)
Benim oğlum var vurma küfür argo yok bugün şok oldum arkadaşları birbirine tukurmus oda yapmış öğretmen konuştu bizle çok üzüldüm niye yaptın dedim arkadaslarimda yaptı diyor yaramaz çocuklar diğerlerinde kötü örnek oluyor o yapıyorbende yapayım gibi. Çocuğunuz için aile ortamında belki problem vardır babayla az vakit geçirme anneyle az vakit geçirme vs (sinifimizda bi çocuğun annesi çalışıyor çocuk annenin dikkatini çekmek için sürekli yaramazlık yapiyor )Arkadaşlar merhaba,
Okulun açılmasıyla birlikte, sakin olan hayatıma bir aksiyon geldi desem yeridir.
Oğlum 1. Sınıfa başladı. Okuma ve öğrenmede çok iyi ilerlediğimiz bir dönemdeyiz. Derslerini zevkle yapıyor, öğrenmeye meraklı. Öğretmenini de ailecek çok seviyoruz.
Fakat arkadaşları ile iletişimi çok sıkıntılı. Sürekli kavga, sürekli şikayet. Oğlum çok hırçınlaştı, arkadaşları ile kavga ediyor. Hergün düzenli olarak uyarıyorum, ceza veriyorum. Ama nafile. Velilerden ara ara şikayet alıyorum, hepsine kusura bakmayın uyarıcam demekten bıktım. Öğretmeniyle dün yine görüştük. Arkadaşının saçını çekmiş, artık neden yaptın oğlum bile diyemiyorum, çünkü hep bir sebebi var. Pedogogla görüştüm, ne dediyse yaptım milim ilerleyemedik. 1 hafta sakin kalıyor, sonra yine başa dönüyoruz. Tavrım ve tutumum net, çizgimi hiç bozmadan onun anlayacağı şekilde hergün kısa kısa uyarılar da bulunuyorum. İlerde arkadaş çevresi kalmayacak, dışlanacak diye korkuyorum. Çözüm üretemiyorum. Diğer velilere hak veriyorum, kimse çocuğuna vurulmasını istemez. Ama elimden birşey gelmiyor. Pedegog dönemsel bişey geçicektir, siz uyarılanıza devam edin diyor. Ama bu durum geçene kadar oğlum sınıfında mimlenicek, diğer veliler de haklı olarak artık çocuklarıyla oynamasını istemeyecek yanlız kalıcak. Öğretmeni şımarıklığı, sınıfında gösterdiği başarının arkasında kalıyor diyor. 30 kişilik sınıfta hafta da 2 kere sınav oluyorlar hepsini doğru yapan bi kaç kişiden birisi. Ama hiç bu başarısından konuşamıyoruz, daha ne kadar iyi olabiliriz konusuna giremiyoruz bu şikayetlerde öğretmenle. Devlet okulu kalabalık, yabancı öğrenciler var. Öğretmenin bireysel olarak ilgilenme şansı çok az, özele göndermeyi düşündüm. Oğlum asla sınıfının değişmesini istemiyor, öğretmenini çok seviyor. Söz veriyor, yine aynı. Sizin önerilerinize açığım, göstereceğiniz her yolu denerim. Lütfen bi akıl verin.
Keşke öğretmenlik yapmasanız, öğrencilerinizinde sizin gibi düşünen bir öğretmeni olmasa. Çok şanslıyımki öğretmenimiz sizin gibi değilValla bir öğretmen olarak yemin ederim sizin çocuğunu gibi çocuklardan bıktık onlar yüzünden eve beynimiz dolu gitmekten..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?