- 24 Nisan 2020
- 1.102
- 1.209
- 63
- 29
- Konu Sahibi Rosalind Franklin
-
- #21
Evet, haklısınız. Şimdi kararlı duruyor affetmeme konusunda ama daha önce de böyle dönemleri oldu o yüzden ben emin olamıyorum.
Adam kardeşinizi sevmiyor sadece boşta kalmak istemiyor...kız gidince kıymete binmesi ondan bence...insanin sevgilisiyle görüşme isteğinin olgunlukla ne ilgisi var? seven insan görmek konuşmak ister...kısacası seven sevdiğini özler
Bu adamda çoçukken değer görmemiş ilgisiz kalmış
Hediye, buluşma, ilgi görünce bu duyguları bilmediği için kaçıyor
Çünkü ben değersizim
Demekki buda değersiz ki benle ilgileniyor diyor
Fakat terkedilme, ilgisizlik, soğukluk, önemsenmeme duygularını bildiği için
Kaybedince o duyguları hissettiğinden dolayı
Demekki benden değerli diyor beni bıraktığına göre diyor
Koşuyor
Bu döngü değişmez
Çoçuklu şeması bu q
Kardeşiniz ömür boyu ilgisizlik yapabilecekse bu adamı elinde tutar q
Yoksa en ufak ilgide bu adam kaçar
O halde gerekirse bu yorumlari okut. Ancak baze insanlar için bir musibet durumu iste. Ne yaparsan yap, kurtaramiyorsun iste. Umarim kardesin pes etmez ve o adamdan uzak durur.
İnsan kaç yaşında olursa olsun, ne kadar yoğun olursa olsun eğer seviyorsa görmek için can atar. Eminim kardeşinize ayırmadığı zamanı başkalarına ayırıyordur. Böyle bir ilişki olamaz. Kardeşiniz daha 24 yaşında hayatının en güzel yıllarını böyle bir insan yüzünden heba etmemeli. Eminim kardeşiniz kendisi gibi biriyle sevgili olduğunda diğer ilişkisi için iyi ki bitmiş diyecekKonu kız kardeşim ve bir türlü yolunda gitmeyen ve bir şekilde uzak dursam da beni dahil etmek zorunda bıraktıkları ilişkisi...
Kız kardeşim 24 yaşında, yüksek lisans yapıyor, iyi bir işi var. Erkek arkadaşı 32 yaşında kardeşimle meslektaşlar o da yüksek lisans mezunu ve iyi bir işi var. Adamın daha önceki ilişkisinden bir çocuğu var ve kardeşim bunu zorlansa da kabul etmişti. Erkek arkadaşı kardeşimin peşinden çok koştu kardeşim uzun süre kabul etmedi ama en sonunda kabul etti. Daha doğrusu yaklaşık 1 seneden fazla adam kardeşimin peşinden koşuyordu ne zaman kardeşim kabul edecek gibi olsa adam ilgisiz davranmaya başlıyordu. Sonra kardeşim rest çekip dengesizliği ile uğraşamam dediğinde adam pişman olup kapısında yatıyordu. Kardeşim tekrar şans vermemeliydi bence ama maalesef seviyorum diye dinlemedi ve tekrar bir ilişkiye başladılar. Son 6 aydır falan düzene girdiğini söylediği bir ilişkileri var ama son zamanlarda yine sorun yaşamaya başlamışlardı. En büyük sorun erkek arkadaşının onu çok sevdiğini söylemesi ama buluşup-görüşmek için çaba harcamaması. Yani kardeşim teklif etmese hiç demiyormuş buluşalım diye(kardeşim denemiş 1 ay boyunca 1 defa bile buluşalım dememiş ve işyerleri arasında 1 metro durağı var sadece, evleri de 15 dk mesafede), ve işte olduğu sürede kesinlikle iletişime geçmiyormuş ve cevap olarak da hep çok yoğunum diyormuş (burası bana normal geliyor ama kardeşim işteyken 5 dakikası bile mi yok diyor, en azından öğle arasında bir mesaj atabilir diyor). Boş günlerinde de işte çok yoruluyorum evden dışarı çıkmak istemiyorum diyormuş ama kardeşimi de eve davet etmiyormuş. Amaç vakit geçirmek olsaydı en azından davet ederdi, görüşmek için ben teklif etmediğim sürece hiçbir çabası yok diyor kardeşim. Kardeşim erkek arkadaşına doğum gününde hediye göndermiş, kardeşimi teşekkür etmeye aramamış bile mesaj atmış sadece. Sonra kardeşim doğum günü için seni yemeğe çıkarmak istiyorum demiş. Kardeşime o gün işim var, sonraki iki gün de şuna katılmam lazım, belki şu iki günden biri olabilir sana haber vereceğim demiş. Yani iş toplantısı mı ayarlıyor sevgilisi ile buluşma mı, ama ben bu kadar planlı programlı buluşulan bir sevgili ilişkisi duymadım.
En sonunda kardeşim sen benimle görüşmek için çaba sarf etmiyorsun diye patladığında erkek arkadaşı 'Ben 24 yaşındayken 7/24 beraber olduğum bir ilişkim vardı. Ama şu an olgun bir insanım ve ilişkilere bakış açım değişti. Artık bir insanı sevmenin ve sadece gerektiğinde yanında olmanın yeterli olduğunu düşünüyorum. En fazla haftada 1 kere buluşmak bana uygun(ki onu da yapmıyor, yapıyorsa da zorla iki saat durup kalkıyormuş), daha fazlasını veya her gün görüşmeyi istersen bu konuda daha fazla yorumum yok çünkü daha fazla çaba harcayamam. Sen olgun olmadığın için anlamıyorsun, bu konuda sürekli sorun çıkarırsan beni yıpratırsın, ben ilişkide tutarlılık istiyorum ve sen sürekli bu konuyu gündeme getirerek bu tutarlılığı bozuyorsun. Kendini değiştir ve %100 tutarlı ol' demiş. Kardeşim de ben buluşmama konusunda rahatsızım ve sen ben böyleyim diye düzelmeye çalışmıyorsun aksine kendini değiştir diyorsun, benim mutsuzluğum senin umrunda değil demek ki demiş ve tamam tutarlı oluyorum diyerek her yerden engellemiş.
Sonuç olarak her zaman olduğu gibi kardeşim görüşmek istemediği için erkek arkadaşı yine perişan aşık rollerinde, bana ulaştı yalvarıyor konuşmak için, anneme ve kardeşimin en yakın arkadaşına da ulaşmış benimle bir kere görüşsün sadece diye. Ben hayatımda böyle bir davranış biçimi ile hiç karşılaşmadım, ilişki içinde hiç ilgi göstermeyen adam kardeşim ayrılınca aşkımdan ölüyorum moduna giriyor. Ben erkek arkadaşına kesinlikle cevap vermedim ama kardeşim yine kanıp geri dönmeye meyilli diye korkuyorum. Çok yıprandı, nedense kestirip atsa da bir şekilde geri dönüyor. Ben de bir yere kadar müdahale edebilirim sonuçta yetişkin bir kadın kardeşim. Ama böyle bir ilişki olur mu sizce? Hazır ayrılmışken geri dönmemesi en doğrusu değil mi? Ben adamın kardeşimi sevdiğini bile düşünmüyorum. Yazdıklarınızı okutacağım kardeşime çünkü gerçekten artık en güzel yıllarını olmayacak bir ilişkiyi oldurmaya çalışarak geçirmesini istemiyorum.
Konu kız kardeşim ve bir türlü yolunda gitmeyen ve bir şekilde uzak dursam da beni dahil etmek zorunda bıraktıkları ilişkisi...
Kız kardeşim 24 yaşında, yüksek lisans yapıyor, iyi bir işi var. Erkek arkadaşı 32 yaşında kardeşimle meslektaşlar o da yüksek lisans mezunu ve iyi bir işi var. Adamın daha önceki ilişkisinden bir çocuğu var ve kardeşim bunu zorlansa da kabul etmişti. Erkek arkadaşı kardeşimin peşinden çok koştu kardeşim uzun süre kabul etmedi ama en sonunda kabul etti. Daha doğrusu yaklaşık 1 seneden fazla adam kardeşimin peşinden koşuyordu ne zaman kardeşim kabul edecek gibi olsa adam ilgisiz davranmaya başlıyordu. Sonra kardeşim rest çekip dengesizliği ile uğraşamam dediğinde adam pişman olup kapısında yatıyordu. Kardeşim tekrar şans vermemeliydi bence ama maalesef seviyorum diye dinlemedi ve tekrar bir ilişkiye başladılar. Son 6 aydır falan düzene girdiğini söylediği bir ilişkileri var ama son zamanlarda yine sorun yaşamaya başlamışlardı. En büyük sorun erkek arkadaşının onu çok sevdiğini söylemesi ama buluşup-görüşmek için çaba harcamaması. Yani kardeşim teklif etmese hiç demiyormuş buluşalım diye(kardeşim denemiş 1 ay boyunca 1 defa bile buluşalım dememiş ve işyerleri arasında 1 metro durağı var sadece, evleri de 15 dk mesafede), ve işte olduğu sürede kesinlikle iletişime geçmiyormuş ve cevap olarak da hep çok yoğunum diyormuş (burası bana normal geliyor ama kardeşim işteyken 5 dakikası bile mi yok diyor, en azından öğle arasında bir mesaj atabilir diyor). Boş günlerinde de işte çok yoruluyorum evden dışarı çıkmak istemiyorum diyormuş ama kardeşimi de eve davet etmiyormuş. Amaç vakit geçirmek olsaydı en azından davet ederdi, görüşmek için ben teklif etmediğim sürece hiçbir çabası yok diyor kardeşim. Kardeşim erkek arkadaşına doğum gününde hediye göndermiş, kardeşimi teşekkür etmeye aramamış bile mesaj atmış sadece. Sonra kardeşim doğum günü için seni yemeğe çıkarmak istiyorum demiş. Kardeşime o gün işim var, sonraki iki gün de şuna katılmam lazım, belki şu iki günden biri olabilir sana haber vereceğim demiş. Yani iş toplantısı mı ayarlıyor sevgilisi ile buluşma mı, ama ben bu kadar planlı programlı buluşulan bir sevgili ilişkisi duymadım.
En sonunda kardeşim sen benimle görüşmek için çaba sarf etmiyorsun diye patladığında erkek arkadaşı 'Ben 24 yaşındayken 7/24 beraber olduğum bir ilişkim vardı. Ama şu an olgun bir insanım ve ilişkilere bakış açım değişti. Artık bir insanı sevmenin ve sadece gerektiğinde yanında olmanın yeterli olduğunu düşünüyorum. En fazla haftada 1 kere buluşmak bana uygun(ki onu da yapmıyor, yapıyorsa da zorla iki saat durup kalkıyormuş), daha fazlasını veya her gün görüşmeyi istersen bu konuda daha fazla yorumum yok çünkü daha fazla çaba harcayamam. Sen olgun olmadığın için anlamıyorsun, bu konuda sürekli sorun çıkarırsan beni yıpratırsın, ben ilişkide tutarlılık istiyorum ve sen sürekli bu konuyu gündeme getirerek bu tutarlılığı bozuyorsun. Kendini değiştir ve %100 tutarlı ol' demiş. Kardeşim de ben buluşmama konusunda rahatsızım ve sen ben böyleyim diye düzelmeye çalışmıyorsun aksine kendini değiştir diyorsun, benim mutsuzluğum senin umrunda değil demek ki demiş ve tamam tutarlı oluyorum diyerek her yerden engellemiş.
Sonuç olarak her zaman olduğu gibi kardeşim görüşmek istemediği için erkek arkadaşı yine perişan aşık rollerinde, bana ulaştı yalvarıyor konuşmak için, anneme ve kardeşimin en yakın arkadaşına da ulaşmış benimle bir kere görüşsün sadece diye. Ben hayatımda böyle bir davranış biçimi ile hiç karşılaşmadım, ilişki içinde hiç ilgi göstermeyen adam kardeşim ayrılınca aşkımdan ölüyorum moduna giriyor. Ben erkek arkadaşına kesinlikle cevap vermedim ama kardeşim yine kanıp geri dönmeye meyilli diye korkuyorum. Çok yıprandı, nedense kestirip atsa da bir şekilde geri dönüyor. Ben de bir yere kadar müdahale edebilirim sonuçta yetişkin bir kadın kardeşim. Ama böyle bir ilişki olur mu sizce? Hazır ayrılmışken geri dönmemesi en doğrusu değil mi? Ben adamın kardeşimi sevdiğini bile düşünmüyorum. Yazdıklarınızı okutacağım kardeşime çünkü gerçekten artık en güzel yıllarını olmayacak bir ilişkiyi oldurmaya çalışarak geçirmesini istemiyorum.
Koşarak kaçsın. Hasta adam, ruh hastası.Konu kız kardeşim ve bir türlü yolunda gitmeyen ve bir şekilde uzak dursam da beni dahil etmek zorunda bıraktıkları ilişkisi...
Kız kardeşim 24 yaşında, yüksek lisans yapıyor, iyi bir işi var. Erkek arkadaşı 32 yaşında kardeşimle meslektaşlar o da yüksek lisans mezunu ve iyi bir işi var. Adamın daha önceki ilişkisinden bir çocuğu var ve kardeşim bunu zorlansa da kabul etmişti. Erkek arkadaşı kardeşimin peşinden çok koştu kardeşim uzun süre kabul etmedi ama en sonunda kabul etti. Daha doğrusu yaklaşık 1 seneden fazla adam kardeşimin peşinden koşuyordu ne zaman kardeşim kabul edecek gibi olsa adam ilgisiz davranmaya başlıyordu. Sonra kardeşim rest çekip dengesizliği ile uğraşamam dediğinde adam pişman olup kapısında yatıyordu. Kardeşim tekrar şans vermemeliydi bence ama maalesef seviyorum diye dinlemedi ve tekrar bir ilişkiye başladılar. Son 6 aydır falan düzene girdiğini söylediği bir ilişkileri var ama son zamanlarda yine sorun yaşamaya başlamışlardı. En büyük sorun erkek arkadaşının onu çok sevdiğini söylemesi ama buluşup-görüşmek için çaba harcamaması. Yani kardeşim teklif etmese hiç demiyormuş buluşalım diye(kardeşim denemiş 1 ay boyunca 1 defa bile buluşalım dememiş ve işyerleri arasında 1 metro durağı var sadece, evleri de 15 dk mesafede), ve işte olduğu sürede kesinlikle iletişime geçmiyormuş ve cevap olarak da hep çok yoğunum diyormuş (burası bana normal geliyor ama kardeşim işteyken 5 dakikası bile mi yok diyor, en azından öğle arasında bir mesaj atabilir diyor). Boş günlerinde de işte çok yoruluyorum evden dışarı çıkmak istemiyorum diyormuş ama kardeşimi de eve davet etmiyormuş. Amaç vakit geçirmek olsaydı en azından davet ederdi, görüşmek için ben teklif etmediğim sürece hiçbir çabası yok diyor kardeşim. Kardeşim erkek arkadaşına doğum gününde hediye göndermiş, kardeşimi teşekkür etmeye aramamış bile mesaj atmış sadece. Sonra kardeşim doğum günü için seni yemeğe çıkarmak istiyorum demiş. Kardeşime o gün işim var, sonraki iki gün de şuna katılmam lazım, belki şu iki günden biri olabilir sana haber vereceğim demiş. Yani iş toplantısı mı ayarlıyor sevgilisi ile buluşma mı, ama ben bu kadar planlı programlı buluşulan bir sevgili ilişkisi duymadım.
En sonunda kardeşim sen benimle görüşmek için çaba sarf etmiyorsun diye patladığında erkek arkadaşı 'Ben 24 yaşındayken 7/24 beraber olduğum bir ilişkim vardı. Ama şu an olgun bir insanım ve ilişkilere bakış açım değişti. Artık bir insanı sevmenin ve sadece gerektiğinde yanında olmanın yeterli olduğunu düşünüyorum. En fazla haftada 1 kere buluşmak bana uygun(ki onu da yapmıyor, yapıyorsa da zorla iki saat durup kalkıyormuş), daha fazlasını veya her gün görüşmeyi istersen bu konuda daha fazla yorumum yok çünkü daha fazla çaba harcayamam. Sen olgun olmadığın için anlamıyorsun, bu konuda sürekli sorun çıkarırsan beni yıpratırsın, ben ilişkide tutarlılık istiyorum ve sen sürekli bu konuyu gündeme getirerek bu tutarlılığı bozuyorsun. Kendini değiştir ve %100 tutarlı ol' demiş. Kardeşim de ben buluşmama konusunda rahatsızım ve sen ben böyleyim diye düzelmeye çalışmıyorsun aksine kendini değiştir diyorsun, benim mutsuzluğum senin umrunda değil demek ki demiş ve tamam tutarlı oluyorum diyerek her yerden engellemiş.
Sonuç olarak her zaman olduğu gibi kardeşim görüşmek istemediği için erkek arkadaşı yine perişan aşık rollerinde, bana ulaştı yalvarıyor konuşmak için, anneme ve kardeşimin en yakın arkadaşına da ulaşmış benimle bir kere görüşsün sadece diye. Ben hayatımda böyle bir davranış biçimi ile hiç karşılaşmadım, ilişki içinde hiç ilgi göstermeyen adam kardeşim ayrılınca aşkımdan ölüyorum moduna giriyor. Ben erkek arkadaşına kesinlikle cevap vermedim ama kardeşim yine kanıp geri dönmeye meyilli diye korkuyorum. Çok yıprandı, nedense kestirip atsa da bir şekilde geri dönüyor. Ben de bir yere kadar müdahale edebilirim sonuçta yetişkin bir kadın kardeşim. Ama böyle bir ilişki olur mu sizce? Hazır ayrılmışken geri dönmemesi en doğrusu değil mi? Ben adamın kardeşimi sevdiğini bile düşünmüyorum. Yazdıklarınızı okutacağım kardeşime çünkü gerçekten artık en güzel yıllarını olmayacak bir ilişkiyi oldurmaya çalışarak geçirmesini istemiyorum.
Adamin sosyal iliskiler hakkinda zerrece fikri yok. Ne sevgili olmayi becerebiliyor,ne baba, ne de zamaninda koca olabilmis. Bahsettiginiz gibi bir cocukluk yasamis olmasi uzucu. Tum hayatini etkilemis resmen. Ama kimse kimsenin terapisti degil. Kardesiniz seviyor olabilir ama karsisinda sevmeyi bilmeyen bi adam var. Dahasi degismek icin herhangi bir cabasi da yok. Devam ederse cok cani yanar, hayati hebaolur diye dusunuyorum. Cok klise belki amq kendi cocuguna hayri olmayan adamin baskakadina da hayri olmuyor iste, buyrun.Çok doğru bir tespit, adam çocukken ailesini kaybetmiş ve kimsesi yok, hiç kimseden ilgi görmeden yatılı okullarda okumuş. Hep çok çalışması gerekmiş, çalışmış ve çok iyi bir kariyer kurmuş kendine, o yüzden çok işkolik ve çalışmadan nasıl bir hayat süreceğini bilemiyor. Mesela hiç evlenmemiş, ama önceki ilişkisinden çocuğu olmuş ama babalık hakkındaki görüşü de 'En iyi okullarda okuttuğun sürece babalık görevini yapmış sayılırsın'. O sebeple nafaka ödemesi hariç çocuğun hayatına da çok dahil değil. Sanırım gerçekten nasıl ilişki yürütüleceğini bilmiyor, bir önceki kız arkadaşı da çok boğuyordu beni diye anlatmış kardeşime. İlgi görünce boğuluyor olabilir? Ama daha önce de ilişkileri olmuş demek ki istediğinde yönetebiliyor ilişkiyi ya da onlar da bir şekilde tahammül edip sonra patlamış olabilirler.
Bildiğin narsist ya adam. Bir parmak bal sürüyor ağzına aşığım diyerek sonra da tamam diyince tekrar aynı otorite kurma çabası. Kendisi önce tutarlı olmayı öğrensin öyle aşığım diyip sonra da bi buluşmayı bile sıraya koyuyorsa bu işte bir tuhaflık var demektir, ki var adamın kendisi başlı başına tuhaf. Yüz vermesin bakalım ne kadar aşık rolü yapabiliyormuş.Konu kız kardeşim ve bir türlü yolunda gitmeyen ve bir şekilde uzak dursam da beni dahil etmek zorunda bıraktıkları ilişkisi...
Kız kardeşim 24 yaşında, yüksek lisans yapıyor, iyi bir işi var. Erkek arkadaşı 32 yaşında kardeşimle meslektaşlar o da yüksek lisans mezunu ve iyi bir işi var. Adamın daha önceki ilişkisinden bir çocuğu var ve kardeşim bunu zorlansa da kabul etmişti. Erkek arkadaşı kardeşimin peşinden çok koştu kardeşim uzun süre kabul etmedi ama en sonunda kabul etti. Daha doğrusu yaklaşık 1 seneden fazla adam kardeşimin peşinden koşuyordu ne zaman kardeşim kabul edecek gibi olsa adam ilgisiz davranmaya başlıyordu. Sonra kardeşim rest çekip dengesizliği ile uğraşamam dediğinde adam pişman olup kapısında yatıyordu. Kardeşim tekrar şans vermemeliydi bence ama maalesef seviyorum diye dinlemedi ve tekrar bir ilişkiye başladılar. Son 6 aydır falan düzene girdiğini söylediği bir ilişkileri var ama son zamanlarda yine sorun yaşamaya başlamışlardı. En büyük sorun erkek arkadaşının onu çok sevdiğini söylemesi ama buluşup-görüşmek için çaba harcamaması. Yani kardeşim teklif etmese hiç demiyormuş buluşalım diye(kardeşim denemiş 1 ay boyunca 1 defa bile buluşalım dememiş ve işyerleri arasında 1 metro durağı var sadece, evleri de 15 dk mesafede), ve işte olduğu sürede kesinlikle iletişime geçmiyormuş ve cevap olarak da hep çok yoğunum diyormuş (burası bana normal geliyor ama kardeşim işteyken 5 dakikası bile mi yok diyor, en azından öğle arasında bir mesaj atabilir diyor). Boş günlerinde de işte çok yoruluyorum evden dışarı çıkmak istemiyorum diyormuş ama kardeşimi de eve davet etmiyormuş. Amaç vakit geçirmek olsaydı en azından davet ederdi, görüşmek için ben teklif etmediğim sürece hiçbir çabası yok diyor kardeşim. Kardeşim erkek arkadaşına doğum gününde hediye göndermiş, kardeşimi teşekkür etmeye aramamış bile mesaj atmış sadece. Sonra kardeşim doğum günü için seni yemeğe çıkarmak istiyorum demiş. Kardeşime o gün işim var, sonraki iki gün de şuna katılmam lazım, belki şu iki günden biri olabilir sana haber vereceğim demiş. Yani iş toplantısı mı ayarlıyor sevgilisi ile buluşma mı, ama ben bu kadar planlı programlı buluşulan bir sevgili ilişkisi duymadım.
En sonunda kardeşim sen benimle görüşmek için çaba sarf etmiyorsun diye patladığında erkek arkadaşı 'Ben 24 yaşındayken 7/24 beraber olduğum bir ilişkim vardı. Ama şu an olgun bir insanım ve ilişkilere bakış açım değişti. Artık bir insanı sevmenin ve sadece gerektiğinde yanında olmanın yeterli olduğunu düşünüyorum. En fazla haftada 1 kere buluşmak bana uygun(ki onu da yapmıyor, yapıyorsa da zorla iki saat durup kalkıyormuş), daha fazlasını veya her gün görüşmeyi istersen bu konuda daha fazla yorumum yok çünkü daha fazla çaba harcayamam. Sen olgun olmadığın için anlamıyorsun, bu konuda sürekli sorun çıkarırsan beni yıpratırsın, ben ilişkide tutarlılık istiyorum ve sen sürekli bu konuyu gündeme getirerek bu tutarlılığı bozuyorsun. Kendini değiştir ve %100 tutarlı ol' demiş. Kardeşim de ben buluşmama konusunda rahatsızım ve sen ben böyleyim diye düzelmeye çalışmıyorsun aksine kendini değiştir diyorsun, benim mutsuzluğum senin umrunda değil demek ki demiş ve tamam tutarlı oluyorum diyerek her yerden engellemiş.
Sonuç olarak her zaman olduğu gibi kardeşim görüşmek istemediği için erkek arkadaşı yine perişan aşık rollerinde, bana ulaştı yalvarıyor konuşmak için, anneme ve kardeşimin en yakın arkadaşına da ulaşmış benimle bir kere görüşsün sadece diye. Ben hayatımda böyle bir davranış biçimi ile hiç karşılaşmadım, ilişki içinde hiç ilgi göstermeyen adam kardeşim ayrılınca aşkımdan ölüyorum moduna giriyor. Ben erkek arkadaşına kesinlikle cevap vermedim ama kardeşim yine kanıp geri dönmeye meyilli diye korkuyorum. Çok yıprandı, nedense kestirip atsa da bir şekilde geri dönüyor. Ben de bir yere kadar müdahale edebilirim sonuçta yetişkin bir kadın kardeşim. Ama böyle bir ilişki olur mu sizce? Hazır ayrılmışken geri dönmemesi en doğrusu değil mi? Ben adamın kardeşimi sevdiğini bile düşünmüyorum. Yazdıklarınızı okutacağım kardeşime çünkü gerçekten artık en güzel yıllarını olmayacak bir ilişkiyi oldurmaya çalışarak geçirmesini istemiyorum.
Daha şimdiden çok yıpratıcı. Evlilik olur ise bu durumu düzeltemez kardeşiniz. Her seferinde ayrılacağım mı diyecek. Flört zamanında sağlıklı olmayan ilişki kişi değişmedikçe sonra nasıl sağlıklı olabilir. Bazen inceldiği yerden kopmasına müsaade etmek, daha sonra içten çürüyüp kalın yerden kopmasından daha iyidir.Konu kız kardeşim ve bir türlü yolunda gitmeyen ve bir şekilde uzak dursam da beni dahil etmek zorunda bıraktıkları ilişkisi...
Kız kardeşim 24 yaşında, yüksek lisans yapıyor, iyi bir işi var. Erkek arkadaşı 32 yaşında kardeşimle meslektaşlar o da yüksek lisans mezunu ve iyi bir işi var. Adamın daha önceki ilişkisinden bir çocuğu var ve kardeşim bunu zorlansa da kabul etmişti. Erkek arkadaşı kardeşimin peşinden çok koştu kardeşim uzun süre kabul etmedi ama en sonunda kabul etti. Daha doğrusu yaklaşık 1 seneden fazla adam kardeşimin peşinden koşuyordu ne zaman kardeşim kabul edecek gibi olsa adam ilgisiz davranmaya başlıyordu. Sonra kardeşim rest çekip dengesizliği ile uğraşamam dediğinde adam pişman olup kapısında yatıyordu. Kardeşim tekrar şans vermemeliydi bence ama maalesef seviyorum diye dinlemedi ve tekrar bir ilişkiye başladılar. Son 6 aydır falan düzene girdiğini söylediği bir ilişkileri var ama son zamanlarda yine sorun yaşamaya başlamışlardı. En büyük sorun erkek arkadaşının onu çok sevdiğini söylemesi ama buluşup-görüşmek için çaba harcamaması. Yani kardeşim teklif etmese hiç demiyormuş buluşalım diye(kardeşim denemiş 1 ay boyunca 1 defa bile buluşalım dememiş ve işyerleri arasında 1 metro durağı var sadece, evleri de 15 dk mesafede), ve işte olduğu sürede kesinlikle iletişime geçmiyormuş ve cevap olarak da hep çok yoğunum diyormuş (burası bana normal geliyor ama kardeşim işteyken 5 dakikası bile mi yok diyor, en azından öğle arasında bir mesaj atabilir diyor). Boş günlerinde de işte çok yoruluyorum evden dışarı çıkmak istemiyorum diyormuş ama kardeşimi de eve davet etmiyormuş. Amaç vakit geçirmek olsaydı en azından davet ederdi, görüşmek için ben teklif etmediğim sürece hiçbir çabası yok diyor kardeşim. Kardeşim erkek arkadaşına doğum gününde hediye göndermiş, kardeşimi teşekkür etmeye aramamış bile mesaj atmış sadece. Sonra kardeşim doğum günü için seni yemeğe çıkarmak istiyorum demiş. Kardeşime o gün işim var, sonraki iki gün de şuna katılmam lazım, belki şu iki günden biri olabilir sana haber vereceğim demiş. Yani iş toplantısı mı ayarlıyor sevgilisi ile buluşma mı, ama ben bu kadar planlı programlı buluşulan bir sevgili ilişkisi duymadım.
En sonunda kardeşim sen benimle görüşmek için çaba sarf etmiyorsun diye patladığında erkek arkadaşı 'Ben 24 yaşındayken 7/24 beraber olduğum bir ilişkim vardı. Ama şu an olgun bir insanım ve ilişkilere bakış açım değişti. Artık bir insanı sevmenin ve sadece gerektiğinde yanında olmanın yeterli olduğunu düşünüyorum. En fazla haftada 1 kere buluşmak bana uygun(ki onu da yapmıyor, yapıyorsa da zorla iki saat durup kalkıyormuş), daha fazlasını veya her gün görüşmeyi istersen bu konuda daha fazla yorumum yok çünkü daha fazla çaba harcayamam. Sen olgun olmadığın için anlamıyorsun, bu konuda sürekli sorun çıkarırsan beni yıpratırsın, ben ilişkide tutarlılık istiyorum ve sen sürekli bu konuyu gündeme getirerek bu tutarlılığı bozuyorsun. Kendini değiştir ve %100 tutarlı ol' demiş. Kardeşim de ben buluşmama konusunda rahatsızım ve sen ben böyleyim diye düzelmeye çalışmıyorsun aksine kendini değiştir diyorsun, benim mutsuzluğum senin umrunda değil demek ki demiş ve tamam tutarlı oluyorum diyerek her yerden engellemiş.
Sonuç olarak her zaman olduğu gibi kardeşim görüşmek istemediği için erkek arkadaşı yine perişan aşık rollerinde, bana ulaştı yalvarıyor konuşmak için, anneme ve kardeşimin en yakın arkadaşına da ulaşmış benimle bir kere görüşsün sadece diye. Ben hayatımda böyle bir davranış biçimi ile hiç karşılaşmadım, ilişki içinde hiç ilgi göstermeyen adam kardeşim ayrılınca aşkımdan ölüyorum moduna giriyor. Ben erkek arkadaşına kesinlikle cevap vermedim ama kardeşim yine kanıp geri dönmeye meyilli diye korkuyorum. Çok yıprandı, nedense kestirip atsa da bir şekilde geri dönüyor. Ben de bir yere kadar müdahale edebilirim sonuçta yetişkin bir kadın kardeşim. Ama böyle bir ilişki olur mu sizce? Hazır ayrılmışken geri dönmemesi en doğrusu değil mi? Ben adamın kardeşimi sevdiğini bile düşünmüyorum. Yazdıklarınızı okutacağım kardeşime çünkü gerçekten artık en güzel yıllarını olmayacak bir ilişkiyi oldurmaya çalışarak geçirmesini istemiyorum.
Çok doğru bir tespit, adam çocukken ailesini kaybetmiş ve kimsesi yok, hiç kimseden ilgi görmeden yatılı okullarda okumuş. Hep çok çalışması gerekmiş, çalışmış ve çok iyi bir kariyer kurmuş kendine, o yüzden çok işkolik ve çalışmadan nasıl bir hayat süreceğini bilemiyor. Mesela hiç evlenmemiş, ama önceki ilişkisinden çocuğu olmuş ama babalık hakkındaki görüşü de 'En iyi okullarda okuttuğun sürece babalık görevini yapmış sayılırsın'. O sebeple nafaka ödemesi hariç çocuğun hayatına da çok dahil değil. Sanırım gerçekten nasıl ilişki yürütüleceğini bilmiyor, bir önceki kız arkadaşı da çok boğuyordu beni diye anlatmış kardeşime. İlgi görünce boğuluyor olabilir? Ama daha önce de ilişkileri olmuş demek ki istediğinde yönetebiliyor ilişkiyi ya da onlar da bir şekilde tahammül edip sonra patlamış olabilirler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?